Το Διοικητικό Δικαστήριο έκρινε χθες ότι οι όροι απασχόλησης του ωρομίσθιου κυβερνητικού προσωπικού δεν είναι ίδιοι με αυτούς των δημοσίων υπαλλήλων, γι’ αυτό και απέρριψε προσφυγή πολίτη επειδή η σχέση του με το δημόσιο ήταν ιδιωτικού δικαίου, άρα εκτός δικαιοδοσίας του (Δικαστηρίου).

Η υπόθεση αυτή έφτασε στη δικαιοσύνη μετά που ο αιτητής, ο οποίος εργαζόταν ως εργάτης χωρομετρίας στο Τμήμα Κτηματολογίου και Χωρομετρίας, καταγγέλθηκε το 2016 πως εν ώρα εργασίας, βρισκόταν στο ιδιωτικό του κτήμα και ασχολείτο με γεωργικές εργασίες.

Διενεργήθηκε έρευνα και ο Διευθυντής του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας, με επιστολή του ημερομηνίας 27.1.2017, γνωστοποίησε στον αιτητή ότι του επιβλήθηκε η πειθαρχική ποινή της μη παραχώρησης ετήσιας προσαύξησης για δύο χρόνια, ήτοι από 1.4.2017 μέχρι 31.3.2019, κατ’ εφαρμογή των διατάξεων του Κανονισμού 7 των Κανονισμών Όρων Απασχόλησης Ωρομίσθιου Κυβερνητικού Προσωπικού (ΩΚΠ), μετά την διαπίστωση διάπραξης πειθαρχικού παραπτώματος.

Ο υπάλληλος καταχώρησε προσφυγή κατά της απόφασης ζητώντας την ακύρωσή της. Η προσφυγή απορρίφθηκε ως απαράδεκτη, λόγω μη ύπαρξης δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου να την εκδικάσει. Ο αιτητής κατέθεσε έφεση και το Δικαστήριο  παραμέρισε την εκδοθείσα δικαστική απόφαση. Το παρόν Δικαστήριο, προς συμμόρφωση, έδωσε οδηγίες προς τους διαδίκους, για καταχώρηση γραπτών αγορεύσεων σε σχέση με το ζήτημα της δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου να εκδικάσει την υπό κρίση προσφυγή, αφού ζήτησε επίσης να προσκομιστεί κι ο προσωπικός φάκελος του αιτητή, από τον οποίο να προκύπτει και το καθεστώς εργοδότησης του στη δημόσια υπηρεσία.

Όπως αναφέρεται σε χθεσινή απόφαση του Δικαστηρίου, από τους Κανονισμούς των Όρων Απασχόλησης Ωρομίσθιου Κυβερνητικού Προσωπικού (ΩΚΠ), οι οποίοι τυγχάνουν εφαρμογής για την περίπτωση της εργοδότησης του αιτητή, διαφαίνεται πως αυτοί αποτέλεσαν αντικείμενο συμφωνίας της εργατικής πλευράς με την εργοδοτική, εξού κι η έκδοση εγκυκλίων, ως επακόλουθο συνεδριάσεων της Μικτής Εργατικής Επιτροπής.

Επισημαίνεται επίσης, ότι από το κείμενο των επίδικων Κανονισμών που έτυχαν εφαρμογής στην παρούσα περίπτωση, καθίσταται έντονη η παρουσία συνδικαλιστικών συμφωνιών, όπως επίσης καθίσταται έντονο το στοιχείο της συντεχνιακής διάστασης.

Σύμφωνα με το Δικαστήριο, καίτοι ο αιτητής εργάζεται επί χρόνια στο Τμήμα Χωρομετρίας, εντούτοις, δεν αλλοιώνεται ο πυρήνας της σχέσης, ως σχέση εργασιακή, αλλά εμπίπτουσα σε σχέση ιδιωτικού δικαίου. Τόσο η αφετηρία, όσο κι η εξέλιξη της σχέσης αυτής, ήταν καθαρά ιδιωτικού δικαίου.

«Το γεγονός και μόνον, πως εργοδότης του αιτητή είναι το κράτος, δεν καταδεικνύει αυτόματα και σχέση απασχόλησης στη δημόσια υπηρεσία, αφού ελλείπει η λειτουργική σχέση της απασχόλησης, που καταδεικνύει σχέση δημόσιας υπηρεσίας, στη βάση του καθεστώτος που διέπει τους όρους απασχόλησής του, με έντονο το στοιχείο της συντεχνιακής διάστασης», κατέληξε το Δικαστήριο που απέρριψε την προσφυγή.