Ως κατάφωρη και προκλητική παραβίαση της υποχρέωσης της ΕΔΥ που της επιβάλλει το ίδιο το Σύνταγμα, έκρινε το Διοικητικό Δικαστήριο, την απόφασή της να μην συμμορφωθεί με ακυρωτική απόφαση του Διοικητικού Δικαστηρίου.
Το Δικαστήριο εξέταζε προσφυγή που αφορούσε απόφαση της ΕΔΥ να μην συμμορφωθεί με απόφαση του Διοικητικού Δικαστηρίου ημ. 25.11.2019. Με την απόφαση αυτή είχε ακυρωθεί η θέση του τότε Κυπριακού Οργανισμού Τουρισμού ημ. 16.5.2013, με την οποία ανακάλεσε προηγούμενη απόφασή του για διορισμό του αιτητή στη θέση διευθυντή τουρισμού αναδρομικά από τις 24.5.2009.
Κατά της εν λόγω απόφασης ασκήθηκε έφεση από την Δημοκρατία το 2020 η οποία ακόμα να εκδικαστεί. Η ΕΔΥ σε συνεδρία ημερομηνίας 29.1.2020 αποφάσισε να μην προχωρήσει σε επανεξέταση αναμένοντας το αποτέλεσμα της έφεσης. Ο αιτητής με επιστολές μέσω του δικηγόρου του Δημοσθένη Στεφανίδη, ζήτησε την επανεξέταση της απόφασης που ακυρώθηκε από το Διοικητικό Δικαστήριο. Η Επιτροπή σε συνεδρία ημερομηνίας 17.7.2020 αποφάσισε ότι θα αναμένει το αποτέλεσμα της έφεσης και ενημέρωσε τον δικηγόρο του αιτητή με επιστολή ημερομηνίας 17.7.2020.
Εναντίον της απόφασης αυτής ο αιτητής καταχώρησε προσφυγή ζητώντας την ακύρωσή της και τη συμμόρφωση ουσιαστικά της ΕΔΥ με την απόφαση του Δικαστηρίου.
Η πλευρά της Δημοκρατίας είχε καταθέσει ένσταση στην προσφυγή, θεωρώντας πως η απόφαση της ΕΔΥ που κοινοποιήθηκε στον αιτητή με επιστολή ήταν πληροφοριακού χαρακτήρα και πως δεν μπορεί να προσβληθεί δικαστικώς.
Το Δικαστήριο απέρριψε την ένσταση και τόνισε πως προβληματίστηκε κατά πόσο η πρόταση που αναφέρεται στην πρόνοια του Συντάγματος «ή σε περίπτωση που ασκηθεί έφεση» συνεπάγεται αναστολή της υποχρέωσης σε ενεργό συμμόρφωση, γι’ αυτό προχώρησε σε επανάνοιγμα για να τοποθετηθούν τα μέρη. Και τα δύο μέρη φαίνεται να συμφωνούν ότι η εν λόγω πρόνοια δεν λειτουργεί ανασταλτικά εφόσον – ως το έθεσε η πλευρά της ΕΔΥ – μία τέτοια ερμηνεία θα ατονούσε το μέτρο της αναστολής στο οποίο, υπενθυμίζω, δεν προχώρησε η Επιτροπή.
Το Δικαστήριο στην απόφασή του προχώρησε στο εύρημα ότι συνιστά κοινοτυπία ο τονισμός της υποχρέωσης που προκύπτει από το ίδιο το Σύνταγμα της διοίκησης να συμμορφώνεται με τις δικαστικές αποφάσεις. Ούτε υπάρχει οποιαδήποτε αμφιβολία πως η συμμόρφωση της διοίκησης σε ακυρωτική απόφαση μέσω της διεξαγωγής της διαδικασίας επανεξέτασης ισοδυναμεί με οφειλόμενη ενέργεια.
Η απόφαση της καθ’ ης η αίτηση να παραλείψει την επανεξέταση εν αναμονή του αποτελέσματος της έφεσης που άσκησε χωρίς, όμως, να λάβει το μέτρο που έχει στη διάθεσή της για αναστολή της πρωτόδικης απόφασης συνιστά κατάφωρη και προκλητική παραβίαση της υποχρέωσης που της επιβάλλει το ίδιο το Σύνταγμα.
Αφού έκανε αποδεκτή την προσφυγή, η δικαστής Έλενα Μιχαήλ, τόνισε ότι η παράλειψη της ΕΔΥ να προχωρήσει σε διαδικασία επανεξέτασης κηρύσσεται άκυρη και η παράλειψη οφείλει να εκτελεσθεί. Επιδικάζονται €2200 έξοδα πλέον Φ.Π.Α. υπέρ του αιτητή και εναντίον της καθ’ ης η αίτηση.
