Δυο ιατροσυμβούλια, που συνήλθαν με διαφορά έξι μηνών, αποφάνθηκαν διαφορετικά για τον ίδιο ασθενή, με αποτέλεσμα αυτός να στερηθεί σύνταξης ανικανότητας, επειδή επιλέχθηκε η γνωμάτευση που τον έκρινε ικανό να εργαστεί.

Ο επηρεαζόμενος προσέφυγε στο Διοικητικό Δικαστήριο το οποίο τον δικαίωσε αφού έκρινε ότι η Διευθύντρια Υπηρεσιών Κοινωνικών Ασφαλίσεων βασίστηκε μόνο στη γνωμάτευση του ενός ιατροσυμβουλίου και δεν έλαβε υπόψη τη γνώμη του άλλου ιατροσυμβουλίου.

Σύμφωνα με τα γεγονότα της υπόθεσης, ο αιτητής ο οποίος εργοδοτείτο στην Ελεγκτική Υπηρεσία, ως εργάτης κατασκευών, στις 11.3.2021, κρίθηκε από το ιατροσυμβούλιο των Ιατρικών Υπηρεσιών και Υπηρεσιών Δημόσιας Υγείας ανίκανος να ασκεί πλέον τα καθήκοντα της εργασίας του, ενόψει της διαπίστωσης ότι πάσχει από χρόνια υποτροπιάζουσα κατάθλιψη- μετατραυματικό στρες.

Λόγω αυτής της κρίσης του ιατροσυμβουλίου, η υπηρεσία του στην Ελεγκτική Υπηρεσία τερματίστηκε, γι’ αυτό και υπέβαλε αίτηση για παροχή σύνταξης ανικανότητας. Με την αίτηση, προσκόμισε ιατρική έκθεση του θεράποντα ψυχίατρου ιατρού του, ημερομηνίας 12.4.2021, στην οποία καταγράφετο ότι ο αιτητής ένεκα σοβαρής κρανιοεγκεφαλικής κάκωσης που υπέστη, σε ηλικία 18 ετών, από σοβαρό τροχαίο ατύχημα, έπασχε από «χρόνιο σύνδρομο μετατραυματικού στρες, διαταραχή πανικού, χρόνια υποτροπιάζουσα κατάθλιψη και σύνδρομο χρόνιας κόπωσης».

Ο αιτητής κλήθηκε στη συνέχεια σε εξέταση από Ψυχιατρικό Ιατρικό Συμβούλιο στις 6.10.21, το οποίο αφού διέγνωσε ότι ο αιτητής έπασχε από σύνδρομο μετατραυματικού στρες, γνωμάτευσε ότι ήταν ικανός για άσκηση του επαγγέλματος του «ως εργάτης κατασκευών, αχθοφόρος κλητήρας, κομμωτής». Η Διευθύντρια Υπηρεσιών Κοινωνικών Ασφαλίσεων υιοθέτησε τη πιο πάνω γνωμάτευση του ιατροσυμβουλίου και απέρριψε την αίτηση του.

Το Δικαστήριο αφού άκουσε τις δυο πλευρές, έκρινε ότι αυτή η πτυχή, ήτοι η εκ διαμέτρου διάσταση που υπήρχε μεταξύ των δυο ιατροσυμβουλίων περί της ικανότητας ή μη του αιτητή για εργασία και δη σε χρονικό διάστημα λίγων μηνών, ουδόλως φαίνεται να απασχόλησε τη Διευθύντρια κατά τη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης, η οποία στήριξε αποκλειστικά την επίδικη απόφαση της στη γνωμάτευση του δεύτερου ιατροσυμβουλίου.

Εν προκειμένω, προστίθεται στην απόφαση, στο διοικητικό φάκελο δεν εντοπίζεται οποιαδήποτε κρίση ή καταγραφή από την οποία να προκύπτει ότι πράγματι λήφθηκε υπόψη ή έστω απασχόλησε την Διευθύντρια τα όσα καταγράφονται στην ιατρική έκθεση του ιατροσυμβουλίου ημερομηνίας  12.3.2021. Μάλιστα, ουδεμία έστω μνεία παρατηρώ να διενεργήθηκε από τη Διευθύντρια επί αυτής και του περιεχομένου της.

Είναι περαιτέρω η κατάληξη του Δικαστηρίου, πως τα ιδιαίτερα δεδομένα της παρούσας υπόθεσης, τα οποία ήταν ενώπιον της Διευθύντριας, ως και οι αρχές της χρηστής διοίκησης,  καθιστούσαν αναγκαία αφενός την εις βάθος διερεύνηση της περίπτωσης του αιτητή και αφετέρου την ύπαρξη ρητής καταγεγραμμένης κρίσης που να επεξηγεί την κατάληξη της Διευθύντριας να υιοθετήσει την ιατρική γνωμάτευση του ιατροσυμβουλίου ημερομηνίας 6.10.21.

Ενόψει τούτου, το Δικαστήριο ακύρωσε την απορριπτική απόφαση για παραχώρηση σύνταξης ανικανότητας.