Παιδεύει ακόμα τα Δικαστήρια η Eurocypria, θυγατρική των πάλαι ποτέ κρατικών Κυπριακών Αερογραμμών, που παρόλο ότι έχει βάλει λουκέτο, συμφωνίες της βρίσκονται ακόμα εν αμφιβόλω.

Σε μια άκρως ενδιαφέρουσα υπόθεση που έφτασε στο Επαρχιακό Δικαστήριο Αμμοχώστου και τελικά κατέληξε στο Ανώτατο Δικαστήριο, η Δημοκρατία κατάφερε να ανατρέψει την πρωτόδικη απόφαση για καταβολή σε ταξιδιωτική εταιρεία 400.000 στερλινών, ενώ παράλληλα, η μαρτυρία του πρώην υπουργού Εμπορίου Αντώνη Πασχαλίδη που κρίθηκε αναξιόπιστη, τελικά αποκαταστάθηκε.

Η υπόθεση αφορούσε αγωγή που κίνησε εταιρεία εγγεγραμμένη στο Guernsey (Channel Island) με γραφεία στο Λονδίνο, με την οποία ζητούσε 400.000 στερλίνες, ως ποσό το οποίο συμφωνήθηκε μεταξύ της και του τότε υπουργού Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού, για κάλυψη μέρους της ζημιάς την οποία υπέστησαν.

Η εταιρεία (εφεσίβλητοι) είχαν συνάψει συμφωνία ημερ. 22.4.2008 με την Eurocypria για την αποκλειστική διάθεση προς αυτούς αριθμού εβδομαδιαίων πτήσεων και μεταφορά τουριστών προς και από την Κύπρο σε καθορισμένες τιμές. Τον Ιανουάριο του 2010 η Eurocypria έθεσε θέμα εγκυρότητας της συμφωνίας και ανακοίνωσε την απόφαση της να αφαιρέσει κάποιες από τις συμφωνηθείσες πτήσεις με αναπροσαρμογή των συμφωνηθεισών τιμών. Συνεπεία τούτου, οι εφεσίβλητοι είχαν υποστεί ζημιά και βρέθηκαν εκτεθειμένοι προς τους πελάτες τους οι οποίοι είχαν ήδη αγοράσει το πακέτο των διακοπών τους στην Κύπρο.

Ενόψει τούτου, έγιναν διαβουλεύσεις μεταξύ τους, της Eurocypria και του υπουργού Εμπορίου. Στο πλαίσιο των διαβουλεύσεων και κατόπιν συνάντησης ημερ. 8.2.2010, οι εφεσίβλητοι και η Eurocypria συμφώνησαν όπως η τελευταία θα αναλάμβανε μέρος της ζημιάς εκ 400.000 αγγλικών στερλινών. Αντίστοιχο ποσό εκ 400.000 αγγλικών στερλινών θα επωμίζονταν και οι εφεσίβλητοι. Η εν λόγω συμφωνία εκπληρώθηκε.

Οι εφεσίβλητοι ισχυρίστηκαν ότι κατά τη συνάντηση ημερ. 8.2.2010, συμφωνήθηκε επίσης, προφορικά, ότι είχαν υποστεί συνολική ζημιά της τάξης των 1.200.000 στερλινών και όπως το εναπομείναν ποσό της ζημιάς τους, εκ 400.000 στερλινών, επωμισθεί η Δημοκρατία η οποία τελικώς δεν εκπλήρωσε τα συμφωνηθέντα, εξ ου και ήγειραν αγωγή. Η Δημοκρατία αρνήθηκε τη σύναψη τέτοιας συμφωνίας, ισχυριζόμενη ότι ο τότε υπουργός Εμπορίου (Αντώνης Πασχαλίδης) συμμετείχε στις διαβουλεύσεις λόγω της θέσης του με μοναδικό σκοπό να βοηθήσει την κατάσταση και το μόνο που είχε υποσχεθεί ήταν η παροχή καλών υπηρεσιών και η μεσολάβηση του για μείωση της ζημιάς των Εφεσίβλητων.

Κατά την εκδίκαση της αγωγής, το πρωτόδικο δικαστήριο έκρινε τη μαρτυρία του πρώην υπουργού Εμπορίου ως αναξιόπιστη, πως ο μάρτυρας δεν είπε όλη την αλήθεια και δημιούργησε την εντύπωση ότι «ήθελε με κάθε τρόπο να αποστασιοποιηθεί από την κατάληξη της εμπλοκής του και των παρεμβάσεων του σε ένα ζήτημα το οποίο κατά τα άλλα, όπως ισχυρίστηκε, δεν τον αφορούσε και ξέφευγε από τις αρμοδιότητες του».

Το πρωτόδικο δικαστήριο δικαίωσε την εταιρεία και εξέδωσε απόφαση κατά της Δημοκρατίας για να της καταβάλει τις 400.000 στερλίνες. Η Δημοκρατία άσκησε έφεση στο Ανώτατο Δικαστήριο (δευτεροβάθμια διαδικασία) το οποίο ανέτρεψε όλο το σκεπτικό του κατώτερου δικαστηρίου, βρίσκοντας ότι ο τότε υπουργός Εμπορίου ενεπλάκη στην υπόθεση ως αρμόδιος για τον ΚΟΤ, πως η μαρτυρία του ήταν αξιόπιστη και τελικά έκρινε τα ευρήματα ως αποτέλεσμα εσφαλμένης και αυθαίρετης συλλογιστικής.

Το Ανώτατο αφού ακύρωσε την απόφαση, διέταξε την επανεκδίκαση της αγωγής από άλλο δικαστή, αφού ο εκδώσας την προσβαλλόμενη απόφαση δικαστής έχει αφυπηρετήσει. Ζήτησε επίσης όπως δοθεί προτεραιότητα στην εκδίκαση της.