Κόλαφος κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας η απόφαση την οποία εξέδωσε σήμερα το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, δικαιώνοντας μια μητέρα που για χρόνια πασχίζει με τις προβλεπόμενες διαδικασίες να βλέπει τα παιδιά της και το κράτος την άφησε αβοήθητη.
Η γυναίκα, μητέρα δυο παιδιών, παρόλο που είχε την φροντίδα και επιμέλεια των παιδιών με απόφαση του Οικογενειακού Δικαστηρίου, στερείτο από το 2018 τα παιδιά της, γιατί ο πατέρας αρνείτο να της τα παραδώσει και το χειρότερο δεν της επέτρεπε να έχει επαφή μαζί τους.
Παρά τα τεράστια διαβήματα που έκανε στα Δικαστήρια της Κύπρου και παρά τις εκκλήσεις της στις Αρχές (Γραφείο Ευημερίας και Αστυνομία) να εφαρμόσουν τα διατάγματα του Οικογενειακού Δικαστηρίου, μέχρι και σήμερα, αποξενώθηκε από τα παιδιά της, αφού το κράτος ουδέποτε έδειξε πραγματική θέληση να εφαρμόσει τις δικαστικές αποφάσεις.
Η τραγική μητέρα προσέφυγε το 2022 κατά της Κυπριακής Δημοκρατίας στο ΕΔΑΔ το οποίο σήμερα με απόφασή του την δικαίωσε και παράλληλα έδειξε τις κρατικές υπηρεσίες ως υπεύθυνες για την κατάσταση στην οποία βρίσκεται.
Η Δημοκρατία, με την απόφαση του Δικαστηρίου, καταδικάστηκε σε σχέση με την παραβίαση του Άρθρου 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης, αναφορικά με τη θετική υποχρέωση που έχει να προστατεύσει άμεσα και απόλυτα το δικαίωμα ενός ατόμου να μπορεί να απολαμβάνει την οικογενειακή ζωή.
Όπως αναφέρεται στο κείμενο της απόφασης, παρά το γεγονός ότι υπήρχαν νομικά διαβήματα τα οποία θα μπορούσαν να εφαρμοστούν από την Κυπριακή Δημοκρατία για να προστατεύσουν την αιτήτρια από την παραβίαση του δικαιώματος της, η πολιτεία καθυστέρησε να τα εφαρμόσει και λανθασμένα τοποθέτησε όλο το βάρος σ’ αυτήν, για να διεκδικήσει με όλους τους πιθανούς τρόπους που μπορούσε για την επανασύνδεση της με τα παιδιά της.
Περαιτέρω το ΕΔΑΔ, ξεκαθαρίζει ότι η παρεμπόδιση που υπήρχε από τον πατέρα των παιδιών σε όλες τις διαδικασίες η οποία επηρέαζε τελικά και τα ίδια τα παιδιά, έπρεπε να αντιμετωπιστεί άμεσα από την πολιτεία και δεν θα έπρεπε από μόνη της να αποτρέπει την πολιτεία από το να λαμβάνει αποτελεσματικά μέτρα με σκοπό να προστατεύσει το ανθρώπινο δικαίωμα της αιτήτριας στην οικογένεια.
Μάλιστα, στην απόφαση σημειώνεται ότι οι κρατικές υπηρεσίες έκαναν δύο χρόνια από την πρώτη περίοδο που ηγέρθη το θέμα της αποξένωσης των παιδιών για να τα επαναξιολογήσουν, γεγονός που προκάλεσε απώλεια πολύτιμου χρόνου.
Επισημαίνει στην απόφασή του το ΕΔΑΔ:
«Το Δικαστήριο βρίσκει προβληματικό ότι η εισήγηση ήταν όπως η επαφή (της μητέρας με τα παιδιά) να λαμβάνει χώρα με τέτοιο τρόπο ώστε να γίνεται μόνο από τις αρχές και διατάχθηκε από το Οικογενειακό Δικαστήριο σε ένα τέτοιο καθυστερημένο στάδιο, ιδιαίτερα λαμβάνοντας υπόψη ότι ο πατέρας δεν μπόρεσε να συμμορφωθεί με πολυάριθμες προηγούμενες συστάσεις.
Θα έπρεπε να ήταν προφανές στις αρχές μέχρι τότε ότι ο πατέρας δεν ήθελε να συμμορφωθεί με τέτοιες οδηγίες, ούτε τέτοιες οδηγίες έδιναν οποιοδήποτε κίνητρο σε αυτόν να αλλάξει τη συμπεριφορά του. Σε σχέση με αυτό το Δικαστήριο επισημαίνει πως η αιτήτρια χρησιμοποίησε κάθε μέσο που είχε στη διάθεσή της, όπως καταγγελίες στις αρχές, διάφορες αιτήσεις σε εγχώρια δικαστήρια και διαδικασίες για προσβολή (ασέβεια, περιφρόνηση) του δικαστηρίου για να επανενωθεί με τα παιδιά της.
Φαίνεται ότι το βάρος εναποτέθηκε κατά ένα μεγάλος μέρος στην αιτήτρια να προσφεύγει συνεχώς σε χρονοβόρες νομικές θεραπείες για προστασία των δικαιωμάτων της παρόλο που οι αρχές είχαν στη διάθεσή τους το νομικό πλαίσιο που τους επέτρεπε να λάβουν από μόνες τους πιο συγκεκριμένη/απτή δράση».
Απόφαση-δείκτης
Μετά την καταδίκη, η Δημοκρατία πρέπει να πληρώσει στην αιτήτρια €12.000 ως αποζημίωση, ενώ το πλέον σημαντικό είναι πως η υπόθεση αυτή καθίσταται δείκτης για παρόμοιες άλλες περιπτώσεις αποξενωμένων παιδιών για τα οποία οι αρμόδιες υπηρεσίες δεν κάνουν τα δέοντα ώστε να έχουν επαφή και με τους δύο γονείς.
Σημειώνεται ότι ο πατέρας, λόγω μη συμμόρφωσης με τα διατάγματα του Οικογενειακού Δικαστηρίου, κατέληξε δυο φορές στη φυλακή, ωστόσο, οι υπηρεσίες αδυνατούσαν να πάρουν τα παιδιά και να τα δώσουν στη μητέρα. Μάλιστα, όταν ο πατέρας ήταν φυλακή, την φροντίδα τους την ανέλαβαν οι Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας, αντί η μητέρα.
Την αιτήτρια εκπροσώπησε ο Α. Κληρίδης από το δικηγορικό γραφείο Φοίβου,Χρίστου Κληρίδη & Συνεργάτες ΔΕΠΕ.
