Αφού λεηλατήθηκε η φύση, η ΕΕ ενέκρινε κανονισμό αποκατάστασής της, με σκοπό την επαναφορά στη ισορροπία, την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, την αναστροφή της απώλειας βιοποικιλότητας και την αποκατάσταση υποβαθμισμένων οικοσυστημάτων σε όλη την Ευρώπη.
Όπως αναφέρει στο Philenews ο βουλευτής των Οικολόγων κ. Χαράλαμπος Θεοπέμπτου, ο Κανονισμός εγκρίθηκε στις 18/08/2024 μετά από έντονες συζητήσεις οι οποίες προκλήθηκαν ένεκα του ότι ορισμένοι είχαν έγνοια για τις πιθανές επιπτώσεις στη γεωργία και τη χρήση γης, κάτι το οποίο θεωρούσαν ότι δυνατό να δυσχέραινε την εφαρμογή μέτρων για την αντιμετώπιση της αυξανόμενης ανάγκης για παραγωγή τροφίμων.
Όπως εξηγεί ο κ. Θεοπέμπτου, οι περιβαλλοντικές οργανώσεις υποστήριζαν ένθερμα τον κανονισμό, τονίζοντας την αναγκαιότητά του για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής και της απώλειας βιοποικιλότητας.
Ο Κανονισμός αποτελεί μέρος της ευρύτερης περιβαλλοντικής στρατηγικής της ΕΕ, ιδιαίτερα της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας και της Στρατηγικής για τη Βιοποικιλότητα έως το 2030.
Οι κύριοι στόχοι του Κανονισμού είναι:
α) Η αποκατάσταση των Υποβαθμισμένων Οικοσυστημάτων μέχρι τουλάχιστον 20% των χερσαίων και θαλάσσιων περιοχών της ΕΕ μέχρι το 2030 και η επέκταση αυτής της προσπάθειας σε όλα τα υποβαθμισμένα οικοσυστήματα μέχρι το 2050.
β) Βελτίωση και ενίσχυση της βιοποικιλότητας, διασφαλίζοντας ότι τα οικοσυστήματα θα είναι πιο ανθεκτικά στην κλιματική αλλαγή, τη στήριξη της δέσμευσης και αποθήκευσης άνθρακα, συμβάλλοντας έτσι στην ευημερία των ανθρώπων, την ασφάλεια των τροφίμων και την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.
Οι κύριες πρόνοιες του Κανονισμού είναι:
1. Νομικά Δεσμευτικοί Στόχοι: Τα κράτη μέλη πρέπει να εφαρμόσουν δεσμευτικούς στόχους αποκατάστασης για διάφορα οικοσυστήματα, όπως δάση, γεωργικές εκτάσεις, θαλάσσιο περιβάλλον και αστικές περιοχές.
2. Ροή και συνδεσιμότητα Ποταμών: Αποκατάσταση λεκάνες ποταμών για να επανέλθει /διασφαλιστεί η ελεύθερη ροή χωρίς παράνομες παρεμβάσεις και στέρηση νερού κατάντι του ποταμού.
3. Προστασία των Επικονιαστών: Τίθενται συγκεκριμένοι στόχοι για την ανάκαμψη των πληθυσμών των επικονιαστών όπως πχ μελισσών, οι οποίοι είναι απαραίτητοι για τη γεωργία και τα φυσικά οικοσυστήματα.
4. Αστικοί Χώροι Πρασίνου: Ο νόμος περιλαμβάνει στόχους για την ενίσχυση της αστικής βιοποικιλότητας, όπως η αύξηση των χώρων πρασίνου και η βελτίωση της ποιότητας του αέρα στις πόλεις.
5. Παρακολούθηση και Αναφορά: Τα κράτη μέλη υποχρεούνται να υποβάλουν τα σχέδια αποκατάστασής τους έως τα μέσα του 2026, περιγράφοντας πώς θα επιτύχουν τους στόχους του νόμου. Η πρόοδος θα παρακολουθείται και θα αναφέρεται τακτικά για να διασφαλιστεί η συμμόρφωση και η αποτελεσματικότητα.
6. Οικονομική Υποστήριξη: Ο νόμος ενθαρρύνει τη χρήση ευρωπαϊκών κονδυλίων, όπως η Κοινή Αγροτική Πολιτική και το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης, για τη χρηματοδότηση των δραστηριοτήτων αποκατάστασης.
Ο κ. Θεοπέμπτου θεωρεί πως ο Κανονισμός αποτελεί σημαντικότατο βήμα για την αντιμετώπιση της περιβαλλοντικής υποβάθμισης στην Ευρώπη και ευθυγραμμίζεται με τις παγκόσμιες προσπάθειες για την αποκατάσταση της φύσης και την μείωση των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής.
