Το εξασέλιδο γράμμα του έφτασε με καθυστέρηση, παρ’ όλο που ο ίδιος ήθελε να φτάσει πριν τις 20 Ιουλίου. Έπρεπε να περάσει από τον έλεγχο της γερμανικής Αντιτρομοκρατικής Υπηρεσίας, ήταν εμφανή τα σημάδια παρέμβασης στον φάκελο. Εξάλλου, όπως γνωρίζουμε και όπως ξαναγράψαμε, ο Κενάν δεν έχει την «πολυτέλεια» μιας ιδιωτικής συνομιλίας ούτε καν με τους δικηγόρους του, έστω και αν δεν έχει καταδικαστεί ακόμα. Ήταν το δεύτερο γράμμα που μας έστελνε, το πρώτο ήταν πιο προσωπικό, ενώ το παρόν αφορούσε την Κύπρο, το Κουρδιστάν, την ιστορία.
Εκφράζοντας υποχρέωση και χαιρετίζοντας ολόκληρο τον κυπριακό λαό, επανέλαβε την αγάπη του και τη σύνδεσή του, αναφέροντας, ταυτόχρονα, πως είναι προσκολλημένος με τις ιστορικές μας αξίες. Δεν έκρυψε ποτέ, άλλωστε, πως θεωρεί την Κύπρο δεύτερη πατρίδα του, σημειώνοντας και το εξής: «Θα είμαι πάντα υπόχρεος σε εσάς και στον λαό της Κύπρου. Επιδείξατε μια στάση αντάξια του ελληνικού πολιτισμού σε αυτήν τη διαδικασία».
Περισσότερα στον έντυπο Φιλελεύθερο…
