Ταλαιπωρία και δυσβάστακτο κόστος για την εξασφάλιση υπηρεσιών για τα παιδιά τους – Στο ΓεΣΥ εντάχθηκαν μόνο οι εργοθεραπευτές του ΟΚΥπΥ οι οποίοι δεν εργάζονται απογεύματα
Σε κατάσταση απελπισίας βρίσκονται οι γονείς χιλιάδων παιδιών τα οποία χρειάζονται υπηρεσίες εργοθεραπείας. Οι 32, όλοι κι όλοι, εργοθεραπευτές που προσφέρουν τις υπηρεσίες τους μέσω του Γενικού Συστήματος Υγείας εργάζονται στον Οργανισμό Κρατικών Υπηρεσιών Υγείας και ως εκ τούτου τα απογεύματα δεν δέχονται παιδιά.
Αποτέλεσμα οι γονείς να βρίσκονται μπροστά σε ένα τεράστιο δίλημμα: Αν επιλέξουν τις δωρεάν υπηρεσίες μέσω του ΓεΣΥ πρέπει να απουσιάζουν τα παιδιά τους από το σχολείο και οι ίδιοι από την εργασία τους. Αν επιλέξουν να εξασφαλίζουν τις υπηρεσίες από ιδιώτες εργοθεραπευτές οι οποίοι δεν έχουν ενταχθεί στο ΓεΣΥ, υποχρεώνονται να πληρώνουν κάθε μήνα αρκετές εκατοντάδες ευρώ από την τσέπη τους.
«Το συγκεκριμένο πρόβλημα δεν έχει εμφανιστεί τώρα», εξήγησε στον «Φ» ο πρόεδρος του σωματείου κληρονομικών μεταβολικών νοσημάτων «Ασπίδα ζωής» και βοηθός γραμματέας της Παγκύπριας Συμμαχίας Σπάνιων Παθήσεων Μάριος Βακανάς.
«Από την έναρξη της παροχής των υπηρεσιών εργοθεραπείας στο ΓεΣΥ έχουμε αυτό το πρόβλημα. Οι ιδιώτες εργοθεραπευτές δεν εντάχθηκαν στο ΓεΣΥ, επειδή δεν έχουν καταλήξει ποτέ σε οικονομική συμφωνία με τον Οργανισμό Ασφάλισης Υγείας και έτσι στο σύστημα προσφέρουν υπηρεσίες μόνο οι εργοθεραπευτές που εργάζονται στο δημόσιο. Αντιλαμβάνεστε ότι με τα ωράρια λειτουργίας των δομών του Οργανισμού Κρατικών Υπηρεσιών Υγείας, τα παιδιά δεν μπορούν να εξυπηρετούνται αφού για να γίνει αυτό, πρέπει να απουσιάζουν από το σχολείο τους, να χάνουν τα μαθήματα τους, να παίρνουν απουσίες και να τρέχουμε μετά να δικαιολογούμε τις απουσίες αυτές. Ούτε για τους γονείς αυτό είναι πρακτικό διότι για να μεταφέρεις το παιδί σου το πρωί για την εργοθεραπεία του σημαίνει πρέπει να πάρεις άδεια από την εργασία σου. Τι σημαίνει αυτό; Σημαίνει ότι οι γονείς καταφεύγουν σε εργοθεραπευτές εκτός ΓεΣΥ και πληρώνουν από την τσέπη τους για να εξασφαλίσουν για τα παιδιά τους τις υπηρεσίες που χρειάζονται».
Πολλές φορές, «έχουμε αποταθεί, είτε ως γονείς, είτε και ο ΟΑΥ από όσο γνωρίζουμε, στον ΟΚΥπΥ υποβάλλοντας αίτημα για επέκταση του ωραρίου κατά το οποίο εργάζονται οι εργοθεραπευτές του δημοσίου ώστε να μπορούν να εξυπηρετούνται τα παιδιά σχολικής ηλικίας. Δυστυχώς αυτό δεν έχει γίνει αποδεκτό και το πρόβλημα διαιωνίζεται».
«Ως γονείς», είπε ο κ. Βακανάς, «δεν μπορούμε να γνωρίζουμε το τι ακριβώς συμβαίνει και οι ιδιώτες εργοθεραπευτές δεν έχουν ενταχθεί στο ΓεΣΥ. Δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι για αυτό. Ωστόσο από τη στιγμή που τα παιδιά μας είναι δικαιούχοι του ΓεΣΥ δεν γίνεται να συνεχίζουν να πληρώνουν από την τσέπη τους. Στην προ ΓεΣΥ εποχή, λέγαμε ότι το πρόβλημα θα επιλυθεί με την εφαρμογή του συστήματος. Δεν έχει επιλυθεί και μπορεί εύκολα να καταλάβει κάποιος το τι σημαίνει αυτό».
«Αν πούμε ότι ένας γονιός το παίρνει απόφαση και τα κανονίζει με τον εργοδότη του και φεύγει τα πρωινά για να μεταφέρει το παιδί του για εργοθεραπεία, το πρόβλημα δεν επιλύεται. Το παιδί θα απουσιάζει από το σχολείο του, θα πάρει απουσία και μετά θα έρθουμε στο τέλος του τριμήνου ή του σχολικού έτους να προσπαθούμε να δικαιολογήσουμε τις απουσίες του παιδιού. Ακόμα και να ξεπεράσουμε το θέμα των απουσιών, ένα παιδί δεν μπορεί να χάνει συνεχώς τα μαθήματα του και μετά να έχουμε απαίτηση να είναι και καλός μαθητής».
«Το πρόβλημα είναι υπαρκτό, γονείς και παιδιά ταλαιπωρούνται και πληρώνουν από την τσέπη τους και πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος για να το λύσουμε», ανέφερε από πλευράς του ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συνδέσμων Ασθενών Κύπρου Χαράλαμπος Παπαδόπουλος. «Έχουμε επισημάνει πολλές φορές το γεγονός ότι οι υπηρεσίες που προσφέρονται από τον δημόσιο τομέα δεν γίνεται να σταματούν στις 3 το απόγευμα αλλά οι εκκλήσεις μας δεν έχουν εισακουστεί. Δεν ξέρουμε ποια άλλη λύση μπορεί να δοθεί. Ίσως να γίνει μια ακόμα προσπάθεια από τον ΟΑΥ για να ενταχθούν και οι ιδιώτες εργοθεραπευτές στο ΓεΣΥ. Με τον τρόπο που σήμερα λειτουργεί το σύστημα τα παιδιά δεν λαμβάνουν τις υπηρεσίες που δικαιούνται, ταλαιπωρούνται και τα ίδια και οι γονείς τους και δυστυχώς δεν βρίσκουμε λύση».
Πρόβλημα και με όλες σχεδόν τις υποειδικότητες γιατρών
Το ίδιο πρόβλημα, με διαφορετικές παραμέτρους, αντιμετωπίζουν οι γονείς και στην περίπτωση των γιατρών με εξειδικεύσεις (π.χ. παιδονευρολόγοι, παιδοκαρδιολόγοι, παιδοορθοπεδικοί κ.λπ.). Όπως εξήγησε στον «Φ» ο πρόεδρος της ΟΣΑΚ, «οι περισσότεροι από αυτούς τους γιατρούς εργάζονται, κυρίως στο Μακάρειο νοσοκομείο. Αντιλαμβάνεστε ότι για να τους επισκεφθούν τα παιδιά πρέπει επίσης να απουσιάσουν από το σχολείο τους και πρέπει και οι γονείς να πάρουν άδεια από την εργασία τους.
Σε κάποιες από αυτές τις υποειδικότητες και εξειδικεύσεις, με την εφαρμογή του ΓεΣΥ βλέπουμε ότι υπάρχουν κάποιοι γιατροί και στον ιδιωτικό τομέα. Ωστόσο το πρόβλημα δεν λύνεται. Τα περισσότερα από τα παιδιά που χρειάζονται αυτές τις υπηρεσίες, αντιμετωπίζουν χρόνιες και σπάνιες παθήσεις. Αυτό συνεπάγεται και εξειδικευμένες εργαστηριακές εξετάσεις. Αυτές οι εξετάσεις δεν διενεργούνται από τα ιδιωτικά κλινικά εργαστήρια και τα παιδιά πρέπει, έτσι κι αλλιώς να επισκέπτονται το Μακάρειο νοσοκομείο. Δηλαδή, ακόμα και για τις περιπτώσεις που υπάρχουν ιδιώτες γιατροί, οι γονείς και τα παιδιά πρέπει να επισκέπτονται το Μακάρειο νοσοκομείο.
Αυτό είναι κάτι το οποίο δεν μπορεί να αλλάξει βεβαίως. Εκείνο που θα μπορούσε να αλλάξει είναι τα ωράρια λειτουργίας στο Μακάρειο νοσοκομείο. Δηλαδή έχουμε γενικά πρόβλημα με την εξυπηρέτηση των παιδιών. Δεν είναι εύκολο να αγωνιούν τα παιδιά και οι γονείς τους για τις απουσίες που κάνουν τα παιδιά στο σχολείο τους και αυτή η αγωνία να επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο ή κάθε τρίμηνο και σίγουρα δεν είναι λύση να πούμε ότι το υπουργείο Παιδείας και τα σχολεία δείχνουν κατανόηση και διαγράφουν τις απουσίες. Τα παιδιά δεν πηγαίνουν στο σχολείο μόνο και μόνο για να παίρνουν παρουσία».
«Πέραν αυτών», είπε ο κ. Παπαδόπουλος, «θα ήταν λάθος να μην αναφερθούμε και στον μικρό αριθμό εξειδικευμένων γιατρών για παιδιά στην Κύπρο. Δυστυχώς, πολύ συχνά, όταν αφυπηρετήσει ένας γιατρός από τον δημόσιο τομέα, τρέχουμε να καλύψουμε την θέση και δεν υπάρχουν γιατροί διαθέσιμοι. Αυτό είναι ένα φαινόμενο το οποίο πρέπει να δούμε στο γενικότερο πλαίσιο της έλλειψης γιατρών σε συγκεκριμένες ειδικότητες. Στο πλαίσιο δηλαδή των όποιων προσπαθειών θα γίνουν για να προωθηθούν κάποιες ειδικότητες στους νέους γιατρούς, πρέπει να ενταχθούν και οι εξειδικεύσεις που αφορούν τα παιδιά στις οποίες όντως έχουμε πρόβλημα».
