Δικαστήριο αναγνώρισε το δικαίωμα πατέρα σε επίδομα μονογονιού, εφόσον δεν το ελάμβανε η μητέρα που είχε και την επιμέλεια των παιδιών.

Προσφυγή στο Διοικητικό Δικαστήριο είχε καταχωρήσει πατέρας δυο ανήλικων παιδιών από δύο γάμους, ο οποίος μέσω διαταγμάτων παραλάμβανε τα παιδιά του 11 ημέρες τον μήνα και για μεγαλύτερο διάστημα τους καλοκαιρινούς μήνες.

Είχε αποταθεί για λήψη επιδόματος ως μονογονιός με αρνητική απάντηση γι’ αυτό και ζήτησε από Δικαστήριο ακύρωση της αρνητικής απόφασης της υπουργού Εργασίας. Μέσω του δικηγόρου του Σταύρου Σταυρινίδη, υποστήριξε ότι το επίδομα θα μπορούσε να δίδεται και στους δύο γονείς, εφόσον είχε και αυτός την επιμέλεια των παιδιών για κάποιες μέρες του μήνα.

Το Δικαστήριο στην απόφασή του αναφέρει ότι το Υπουργείο Εργασίας ερμήνευσε περιοριστικά και δυσανάλογα το γράμμα αλλά και το πνεύμα του Νόμου, και κατ’ αυτόν τον τρόπο παραβίασε το άρθρο 3(β), αφού δεν έπρεπε να περιοριστούν μόνο στον προσδιορισμό του τόπου διαμονής που καταγράφεται στο διάταγμα ή/και απόφαση, αλλά έπρεπε να διερευνήσουν το σύνολο των δεδομένων, άρα και το γεγονός της πραγματικής διαμονής του/ων τέκνου/ων με τον αιτητή, ως μεταξύ άλλων προκύπτει και από τη ρύθμιση επικοινωνίας του αιτητή. Αυτό αποτελεί και πλημμελή έρευνα απότοκο βέβαια της περιοριστικής ερμηνείας του Νόμου.

Στην ίδια απόφαση ο δικαστής Φίλιππος Καμένος σημείωσε μεταξύ άλλων ότι, «στην υπό κρίση υπόθεση, τονίζει, δεν καταγράφεται ως λόγος απόρριψης η εκκρεμότητα αίτησης ή η έγκριση αιτήματος του άλλου γονέα. Μόνο το «στείρο» γεγονός του καθορισμού διαμονής στο διάταγμα.

Έχοντας δε κατά νουν τα πραγματικά και παραδεκτά δεδομένα του αιτητή που πράγματι συμβίωνε έστω για λιγότερες μέρες με το τέκνο και ενώ δεν προβλέπεται οποιοσδήποτε ποσοτικός χρονικά περιορισμός από τον Νόμο αλλά μόνο η γενικόλογη απαίτηση το τέκνο να «διαμένει κάτω από την ίδια στέγη» και με δεδομένο ότι από τον διοικητικό φάκελο δεν αποδεικνύεται καν ότι η πρώην σύζυγος υπέβαλε αίτηση, τελικά ο αποκλεισμός του αιτητή, ως έγινε με την προσβαλλόμενη απόφαση, δεν συνάδει με το άρθρο 3(β) του Νόμου».

Τέλος το δικαστήριο ξεκαθαρίζει ότι το επίδομα προφανώς και αφορά την οικογένεια είτε αυτή είναι μονογονεϊκή είτε όχι και δεν αποτελεί μέρος της περιουσίας του τέκνου μόνον.