Σε απίστευτη ταλαιπωρία υπόκεινται στο Τμήμα Οδικών Μεταφορών οι πολίτες εξαιτίας της διαδικασίας των ραντεβού η οποία εφαρμόζεται, σε συνδυασμό με την έλλειψη προσωπικού αλλά και το γεγονός ότι πολύ δύσκολα απαντούν τα τηλέφωνα ώστε να κλείσει κάποιος ραντεβού.

Μάλιστα, αν το πρόβλημα έγκειται μόνο στην ταλαιπωρία όσον αφορά τους πολίτες οι οποίοι αποτείνονται εκεί για εξυπηρέτηση προσωπικού τους θέματος, για την κατηγορία των επαγγελματιών σημαίνει κόστος. Ξεκινάς από τη μια άκρη της Λευκωσίας και πας στην άλλη μέσα στην κίνηση και αφού ταλαιπωρηθείς μέσα στους δρόμους και φτάσεις στον προορισμό σου, ο υπάλληλος σου λέει πως το Τμήμα λειτουργεί μόνο με ραντεβού. Ακόμη και αν ήταν δική σου ευθύνη να γνωρίζεις ότι το Τμήμα λειτουργεί μόνο με ραντεβού, περιμένεις πως θα σου καθορίσουν ραντεβού σε μερικές μέρες. Πλην όμως, ενώ το ημερολόγιο δείχνει 13 Σεπτεμβρίου, ενημερώνεσαι από τον υπάλληλο ότι το πιο σύντομο ραντεβού μπορεί να διευθετηθεί εντός Οκτωβρίου.

Όλα αυτά για μια απλή μεταβίβαση οχήματος, της οποίας η διεκπεραίωση δεν παίρνει πάνω από δέκα λεπτά. «Αν θέλεις να εξυπηρετηθείς πιο σύντομα, πήγαινε στα ΚΕΠ» (Κέντρα Εξυπηρέτησης του Πολίτη) σε παροτρύνει ο υπάλληλος. Εν τω μεταξύ, γυρνάς γύρω σου και αναμένει να εξυπηρετηθεί μόνο ένα άτομο. Την ίδια ώρα παρατηράς, πως τα γραφεία είναι σχεδόν άδεια, όχι μόνο από πολίτες που κανονικά θα ανέμεναν να εξυπηρετηθούν αλλά και από υπαλλήλους. Με άλλα λόγια, ενώ θα μπορούσαν να σε εξυπηρετήσουν, υπό την έννοια ότι δεν αναμένει κανείς να εξυπηρετηθεί, σε παραπέμπουν στα ΚΕΠ για ραντεβού ή σε ακαθόριστη ημερομηνία στο ΤΟΜ εντός Οκτωβρίου.

Βεβαίως, ίσως οι υπάλληλοι, που εν πάση περιπτώσει δεν φαίνονται πουθενά, να διεκπεραιώνουν και εργασία που αφορά εκκρεμούσες υποθέσεις αλλά αυτό αποτελεί απλώς μια υπόθεση. Το ερώτημα είναι, γιατί δεν ρωτάς έναν υπεύθυνο να σου δώσει τη δική του εξήγηση. Επιχειρείς να επικοινωνήσεις με τον/την υπεύθυνο και πέφτεις στον τηλεφωνητή, ο οποίος σε ενημερώνει μονότονα πως το άτομο το οποίο καλείς εξυπηρετεί άλλη κλήση. «Δοκίμασε ξανά, δεν χάλασε ο κόσμος».

Δοκιμάζεις ξανά και ξανά και από την Τετάρτη σε βρήκε η Παρασκευή και δεν απάντησε κανείς. Ούτε στον αριθμό της υπεύθυνης (της επικεφαλής του Τμήματος) ούτε καν για να κλείσεις ραντεβού, οπόταν πέραν του ότι εξοργίζεσαι, διερωτάσαι αφελώς: Αφού εξυπηρέτηση γίνεται μόνο μέσω ραντεβού και εφόσον ουδείς απαντά τα τηλέφωνα, πώς θα κλείσεις ραντεβού για να εξυπηρετηθείς; Διερωτάσαι επίσης κατά πόσον βρίσκεσαι στην ευρωπαϊκή Κύπρο του 2023 ή στην Κύπρο του 1960. Σκέφτεσαι επίσης πως αποτελεί εμπαιγμό και υποτίμηση του πολίτη να αντιμετωπίζεται με αυτό τον τρόπο.

Βγαίνοντας έξω συναντάμε πωλητές αυτοκινήτων τους οποίους ρωτάμε αν εξυπηρετήθηκαν. «Χρειαζόμαστε μεταξύ 7-10 μέρες για να εγγράψουμε τα οχήματα που πουλάμε ενώ υπάρχουν και περιπτώσεις που οι εγγραφές παίρνουν μέχρι και 15 μέρες», αναφέρουν. «Ναι αλλά εσείς τουλάχιστον εξυπηρετείστε σε πολύ πιο σύντομο χρονικό διάστημα από ότι οι μη επαγγελματίες», παρατηρούμε. «Ναι αλλά εμείς είμαστε επαγγελματίες, όπως είπες, και αν δεν εγγράψουμε τα οχήματα να πάρει τίτλο στο χέρι ο αγοραστής, δεν πληρώνει, οπόταν είμαστε στο περίμενε», προσθέτει ο ένας από αυτούς.

Επικοινωνούμε τηλεφωνικώς και με άλλους πωλητές μεταχειρισμένων αυτοκινήτων και η εικόνα που μας μεταφέρουν είναι ότι το Τμήμα λειτουργεί και τους ταλαιπωρεί αφάνταστα. Δεν ξέρω αν δεν υπάρχει προσωπικό ή αν ευθύνεται μόνο η έλλειψη προσωπικού ή πώς τους κατανέμουν στα διάφορα πόστα, αλλά εξυπηρέτηση δεν υπάρχει, ανέφερε ένας. Διερωτήθηκε δε, όταν στην περίπτωση των εγγραφών, που έχει και έσοδα το κράτος δεν υπάρχει εξυπηρέτηση, τί γίνεται σε άλλα τμήματα. Άλλος υποδεικνύει πως με τους ρυθμούς που λειτουργεί το Τμήμα Οδικών Μεταφορών, τουλάχιστον όσοι δραστηριοποιούνται στην πώληση μεταχειρισμένων οχημάτων κινδυνεύουν να κλείσουν. «Χάνουμε πελάτες επειδή απλώς δεν πιστεύουν ότι για να ολοκληρωθεί η μεταβίβαση ενός οχήματος απαιτούνται περίπου δέκα μέρες», είπε.

Απλώς δεν υπάρχει κράτος, αναφέρει άλλος επαγγελματίας.

Φεύγοντας από εκεί τηλεφωνούμε σε Κέντρο Εξυπηρέτησης του Πολίτη και μας κλείνουν ραντεβού σε οκτώ μέρες, κάτι το οποίο είναι ανακουφιστικό, σε σχέση με το άγνωστο και το απρόσιτο του Τμήματος Οδικών Μεταφορών. Παρόλα αυτά, και παρά το γεγονός ότι εξυπηρετηθήκαμε, συνεχίζουμε να καλούμε τον αριθμό τηλεφώνου της υπευθύνου του ΤΟΜ και τον αριθμό για τηλεφωνικό ραντεβού για να δούμε πότε μπορεί να καθοριστεί. Από την Τετάρτη μέχρι και την Παρασκευή, μιλάς με τον τηλεφωνητή και είναι ωσάν να μιλάς στον τοίχο. «Ο αριθμός που καλέσατε εξυπηρετεί άλλη κλήση… Δοκιμάστε αργότερα ή αφήστε μήνυμα μετά τον χαρακτηριστικό ήχο. Και αφήνεις μήνυμα και αν επικοινώνησαν μαζί σας που δεν τους καλέσατε επικοινώνησαν και μαζί μας που τους καλέσαμε.

Λες εντάξει, εγώ έχω ραντεβού, θα εξυπηρετηθώ σε μερικές μέρες αλλά με τους άλλους πολίτες τι γίνεται; Τι γίνεται με τους επαγγελματίες; Λες, «θα επικοινωνήσω με τον υπουργό». Επικοινωνείς μέσω μηνύματος και ανταποκρίνεται. Ε… όταν σε μια χώρα επικοινωνείς πιο εύκολα με τον αρμόδιο υπουργό παρά με τους λειτουργούς του υπουργείου του, απλώς δεν είναι χώρα. Εξάλλου, δεν μπορούν όλοι να επικοινωνούν με τον υπουργό ούτε και αναμένει κάποιος να κάνει τον τηλεφωνητή για να εξυπηρετεί όποιον πολίτη θέλει να υποβάλει παράπονο.

Ακόμη και ίδιος ο υπουργός έχει παράπονο

Τι λέει, όμως ο υπουργός Μεταφορών κ. Αλέξης Βαφεάδης; Η εξήγηση που του έδωσαν όταν ρώτησε τι γίνεται με την εξυπηρέτηση των πολιτών (επαγγελματιών και μη) ήταν ότι τα φαινόμενα που παρατηρούνται οφείλονται στην έλλειψη προσωπικού.

«Έχετε πειστεί κ. υπουργέ πως αυτό είναι η αιτία ή η μοναδική αιτία»;

Αυτή η εξήγηση δεν με ικανοποιεί και προσπαθώ να δώσω ώθηση ώστε να ολοκληρωθεί η μηχανογράφηση του Τμήματος μια ώρα αρχύτερα προκειμένου να αυξηθεί η παραγωγικότητα, κάτι το οποίο με τη σειρά του θα βελτιώσει την εξυπηρέτηση του πολίτη.

Και με την έλλειψη προσωπικού τι γίνεται; Έστω και αν ανοίξουν θέσεις θα απαιτηθούν περίπου δύο χρόνια να αναλάβουν οι νέοι τα καθήκοντα τους και να εξυπηρετούν τους πολίτες, λέει ο υπουργός. Οι ελλείψεις είναι κάτι που εξετάζεται. Λόγω ακριβώς των δυσκολιών που αντιμετωπίζονται, εξετάζω το ενδεχόμενο να προωθηθούν ρυθμίσεις μέσω των οποίων θα καταστεί εφικτό να ανατεθούν κάποιες υπηρεσίες στον ιδιωτικό τομέα, αναφέρει ο κ. Βαφεάδης. Παρατηρεί, ωστόσο, πως κάτι τέτοιο απαιτεί τροποποίηση της νομοθεσίας, κάτι το οποίο εξαρτάται από τη Βουλή.

Όσον αφορά τους επαγγελματίες, ο υπουργός Μεταφορών αναγνωρίζει, πως πέραν των πωλητών αυτοκινήτων ταλαιπωρούνται και άλλοι κλάδοι και έφερε ως παράδειγμα βιομηχανίες αλλά και εταιρείες οι οποίες δραστηριοποιούνται ή σχετίζονται με τις εταιρείες μέσω μαζικής μεταφοράς.

ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ

Χώρα της ΕΕ ή μπανανία;

Ταλαιπωρούνται πολίτες, ταλαιπωρούνται επαγγελματίες αλλά το Τμήμα Οδικών Μεταφορών δεν μπορεί να ανταπεξέλθει κάτι το οποίο δεν αφήνει ικανοποιημένο ούτε καν τον ίδιο τον υπουργό Μεταφορών. Ουδείς απαντά τα τηλέφωνα, τα γραφεία είναι σχεδόν άδεια και ο κόσμος διερωτάται αν βρίσκεται σε χώρα της ΕΕ ή σε μπανανία.

Αν το Τμήμα ζητά εδώ και χρόνια προσωπικό και όντως το χρειάζεται, τότε η ευθύνη μετατίθεται και στην κυβέρνηση (κυρίως την προηγούμενη) αλλά από τη στιγμή που δεν μιλά κανείς υπεύθυνος, ουδείς γνωρίζει την πραγματικότητα.

Όσον αφορά την παρούσα κυβέρνηση, πρέπει να βρει λύση τάχιστα, ειδικά όταν πρόκειται για ένα Τμήμα το οποίο δεν σου δίνει δανεικά ή επιδόματα, αλλά όποτε το επισκεφθείς, πληρώνεις.