Ο Πανίκος Ελευθερίου, πρόσφυγας από την Άσσια, εξηγεί γιατί θα υποστηρίξει τον ανεξάρτητο υποψήφιο, Γιώργο Κολοκασίδη, στις προεδρικές εκλογές.
Δεν δυσκολεύτηκα καθόλου να επιλέξω την στήριξη της υποψηφιότητας του Γιώργου Κολοκασίδη. Οι θέσεις του συγκεκριμένου υποψηφίου συμπίπτουν με τις διαχρονικές μου απόψεις, κυρίως στο Κυπριακό αλλά και στα άλλα σοβαρά θέματα που απασχολούν την κοινή γνώμη. Είναι κατά την άποψη μου, παράδοξο (και εθνικά άκρως επιζήμιο) οι πολίτες να ψηφίζουν, όχι αυτό που πιστεύουν, αλλά ίσως αυτό που τους υποδεικνύει το κόμμα, είτε για να αποφευχθεί η εκλογή αυτού που θεωρείται ο χειρότερος («το μη χείρον βέλτιστον»), είτε γιατί η «παράσταση νίκης» που προβάλλεται από τους δημοσκόπους, δεν δίνει πιθανότητες εκλογής στον υποψήφιο που τους εκφράζει πραγματικά.
Θεωρώ ότι τέτοιες πρακτικές αλλοιώνουν την πραγματική εικόνα και –πολύ σημαντικό– δίνουν λανθασμένη εικόνα στο εξωτερικό. Φτάσαμε στο σημείο, να έχουμε πείσει διεθνώς ότι η «λύση» Διζωνικής Δικοινοτικής Ομοσπονδίας, με πολιτική ισότητα, είναι η λύση που διακαώς επιθυμούμε και αυτή που θα μας λυτρώσει. Ενώ η αλήθεια είναι ότι η «επανένωση» που θα φέρει μια πιθανή «λύση» ΔΔΟ, δεν διασφαλίζει τα ανθρώπινα δικαιώματα του λαού μας, ούτε λειτουργική και βιώσιμη είναι και οδηγεί με μαθηματική ακρίβεια στην «Αλεξανδρεττοποίηση» της Κύπρου (για να καταστεί σταδιακά η επόμενη επαρχία της Τουρκίας). Φαίνεται ότι ξεχνούν ορισμένοι (ανάμεσα τους και οι «βασικοί υποψήφιοι»), ότι η «λύση» αυτής της μορφής απορρίφθηκε με το συντριπτικό 76% στο δημοψήφισμα του 2004. Πιστεύει κανείς, ότι οι συνομιλίες που ακολούθησαν, οδήγησαν στο να είναι υπό διαπραγμάτευση μια πιο… υποφερτή λύση; Την απάντηση σε αυτό το ερώτημα τη δίνει το πλαίσιο Γκουτέρες, βάση του οποίου ήμασταν κοντά σε συμφωνία στο Κραν Μοντανά και στο οποίο θέλουν επειγόντως να επιστρέψουν οι «βασικοί υποψήφιοι». Κατά μεγάλο ποσοστό, μας έσωσε τότε η τουρκική αδιαλλαξία από «λύση», χειρότερη από αυτή του σχεδίου Ανάν, που προνοούσε για εκ περιτροπής προεδρία, δικαιώματα βέτο των Τ/κ, για προτεραιότητα στον «χρήστη» των κλεμμένων περιουσιών, για παραμονή εποίκων και τουρκικού στρατού κ.ά.
Είναι κυρίως για τους πιο πάνω ευνόητους λόγους που επιλέγω Γιώργο Κολοκασίδη, του οποίου οι θέσεις πρέπει να έχουν το μεγαλύτερο δυνατό εκτόπισμα. Είναι ο υποψήφιος πρόεδρος με τις σωστές θέσεις στο Κυπριακό, κάθετα εναντίον της «λύσης» ΔΔΟ και υπέρ της αλλαγής στρατηγικής αλλά και του επιδιωκόμενου στόχου. Είναι ο υποψήφιος με τις ολοκληρωμένες θέσεις για την αποτελεσματική αντιμετώπιση των νέων σοβαρότατων προβλημάτων που μας απειλούν, της λαθρομετανάστευσης και της υπογεννητικότητας των Ελλήνων της Κύπρου. Έχει σωστές, εμπεριστατωμένες θέσεις, για την Παιδεία, την Οικονομία και την ενίσχυση της Άμυνας. Έχει προτάσεις για τον σχεδιασμό στρατηγικής, που οδηγεί στην εκμετάλλευση των ευνοϊκών διεθνών συγκυριών και θα ενδυναμώσει τις πιθανότητες που έχει ο κυπριακός Ελληνισμός για επιβίωση.
