Ο Δαυίδ Κωνσταντίνου σχολιάζει επιστολή που δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα στις 23 Φεβρουαρίου 2023.
Αφορμή για την επιστολή μου, αποτελεί η επιστολή του κ. Βλαδίμηρου Κατσιαούνη με τίτλο «Υπερασπιζόμενοι την Ουκρανία», που δημοσιεύθηκε στη στήλη «Ο διάλογος με τον “Φ”» της εφημερίδας την Πέμπτη 23 Φεβρουαρίου 2023. Όποιος τη διάβασε, θα πρόσεξε πως ο τίτλος της δεν συνάδει καθόλου με το περιεχόμενό της. Ενώ από τον τίτλο της θα περίμενε κανείς να διαβάσει πως εμείς οι Κύπριοι, όπως και όλος ο πολιτισμένος κόσμος που πιστεύει στη δημοκρατίας και στις ανθρώπινες αξίες της ελευθερίας, της δικαιοσύνης και της ειρήνης, πρέπει να υποστηρίξουμε τον αγώνα που διεξάγουν οι Ουκρανοί υπερασπιζόμενοι την πατρίδα τους από μια ξένη εισβολή, εκείνο που προσέχει είναι η μονόπλευρη καταγραφή ορισμένων γεγονότων κι όχι όλων, με μόνο σκοπό την κατάδειξη της άποψης που πιστεύει ο υπογράφων της επιστολής αυτής. Και δεν είναι εντελώς κακό κάποιος να αποτυπώνει την άποψή του στα γραφόμενά του.
Τουναντίον. Βοηθά στην κατανόηση μιας ίσως διαφορετικής από τη δική σου θεώρησης των πραγμάτων σ’ ένα συγκεκριμένο ζήτημα. Ωστόσο, η κατάφορη καταδίκη όλων των θέσεων, θεωρήσεων, ιδεών κ.τ.λ. οι οποίες είναι αντίθετες με τα πιστεύω σου και η προβολή μόνο της δική σου γνώμης, που νομίζεις ότι είναι «αλήθεια», φτάνει στα όρια της προπαγάνδας. Δυστυχώς, αυτό κάνει ο συντάκτης της συγκεκριμένης επιστολής, αποκρύβοντας όλα όσα θα αμαύρωναν την αγαπημένη του Ρωσία, παρουσιάζοντας το επίσημο ρωσικό αφήγημα για την εισβολή στην Ουκρανία. Αποκρύβοντας, μάλιστα, όλη την αλήθεια. Ο κ. Κατσιαούνης γράφει ότι «όταν το 2013 Βίκτορ Γιανουκόβιτς αρνήθηκε να βάλει τη χώρα στην Ευρωπαϊκή Ένωση έγινε ανταρσία», αποκρύβοντας ότι ήταν η θέληση ενός κυρίαρχου λαού να μπει στην Ευρώπη κι ότι ο κ. Γιανουκόβιτς (ρωσόφωνος παρακαλώ) και οι συν αυτώ, καθοδηγούμενοι από τη Μόσχα, αιματοκύλησαν το 2014 τη χώρα με τα γεγονότα στην πλατεία Ανεξαρτησίας του Κιέβου. Γράφει ακόμα ότι «ακολούθησαν σειρά από πραξικοπήματα και το τελευταίο έφερε στην εξουσία τον Ζελένσκι», λες και στη Ρωσία υπάρχει δημοκρατία κι εντελώς δημοκρατικά εκλεγόταν διαδοχικά ο Πούτιν και το τσιράκι του Ντμίτρι Μεντβέντεφ στα προεδρικά και πρωθυπουργικά αξιώματα. Γράφει για ουκρανικές κυβερνήσεις συνεργασίας «από κεντροδεξιά, ακροδεξιά κόμματα και το κόμμα Σβόμποντα, που πολλοί σχολιαστές το θεωρούν νεοναζιστικό», χωρίς, ωστόσο, να αναφέρει για τις διώξεις που γίνονταν και γίνονται στη Ρωσία επί Πούτιν, όπου πολιτικοί αντίπαλοι και διαφωνούντες, φυλακίζονται, εξαφανίζονται, ή ακόμα και δολοφονούνται.
Για τον πρόεδρο της Ουκρανίας, Βολοντιμίρ Ζελένσκι, αναφέρει ότι «προεδρεύει χώρας με την πιο διεφθαρμένη κυβέρνηση στην Ευρώπη» και ότι «κατηγορήθηκε για ανάμιξη στο σκάνδαλο γκαζιού και για ξέπλυμα βρόμικου χρήματος. Και οι δυο κατηγορίες κουκουλωθήκαν». Για τον Πούτιν και τις ευρέως γνωστές σχέσεις του με συγκεκριμένους Ρώσους ολιγάρχες, απολύτως τίποτα αναφορά. Ο κ. Κατσιαούνης συνεχίζει γράφοντας ότι η Ουκρανία «αιμορραγεί από τη ρωσική επέμβαση και το ίδιο συμβαίνει με την οικονομία της ξοδεύοντας δισεκατομμύρια για προμήθειες από τη Δύση». Προσέξτε «ρωσική επέμβαση» κι όχι «ρωσική εισβολή». Και βεβαίως, καμία λέξη για τις τεράστιες καταστροφές που αυτή έχει προκαλέσει στην οικονομία της Ουκρανίας. Κατά τον κ. Κατσιαούνη, η ουκρανική οικονομία καταστρέφεται από τα «δισεκατομμύρια για προμήθειες από τη Δύση», λες και οι Ουκρανοί πρέπει να παραμείνουν αδρανείς στον εισβολέα. Που σημειωτέον, εισέβαλε στην Κριμαία το 2014 και εξόπλισε τους ρωσόφωνους στο Ντονμπάς. Θα περίμενα από έναν Κύπριο, ανεξαρτήτου ιδεολογίας, που πριν 60 χρόνια είδε την Τουρκία να εξοπλίζει τους Τ/κ και τους υποδαυλίζει να ξεσηκωθούν εναντίον του νόμιμου κράτους (όπως έκανε δηλαδή η Ρωσία με τους ρωσόφωνους στην ανατολική Ουκρανία) και μετά να εισβάλει το 1974 στην Κύπρο επικαλούμενη «ειρηνευτική επιχείρηση» (όπως κάνει από πέρυσι η Ρωσία με την «ειδική επιχείρηση αποναζιστικοποίησης»), να μην αποδεχόταν τόσο απλά τα όσα μας σερβίρει η κάθε είδους προπαγάνδα, από όπου και αν προέρχεται…
