«Αυτή η ειδικότητα επιτρέπει πολύ συχνά στον χειρουργό να σώσει τη ζωή ενός ασθενή ή να βελτιώσει σημαντικά την ποιότητα ζωής του», ανέφερε στον «Φ» ο Κύπριος γιατρός, με εξειδίκευση στις γαστρεντερολογικές παθήσεις καθώς και στην λαπαροσκοπική και ρομποτική χειρουργική, δρ. Κωνσταντίνος Σιμιλλής. Ο διακεκριμένος χειρουργός, που μαζί με άλλους επιστήμονες, δημιούργησαν ένα μικροτσίπ που αναγνωρίζει μεταλλάξεις ή αλλοιώσεις στο γενετικό υλικό οι οποίες προκαλούνται από τον καρκίνο του παχέος εντέρου, πρωταγωνίστησε πρόσφατα σε επεισόδιο της σειράς ντοκιμαντέρ του BBC 2 «Χειρούργοι: Στην άκρη της ζωής» («Surgeons: At the Edge of Life»), με τη χειρουργική του ομάδα από το Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Cambridge, όπου εργάζεται. Μια αφορμή, όπως μας ανέφερε, ευαισθητοποίησης για τον καρκίνο του παχέος εντέρου.

Ο δρ. Σιμιλλής είναι γενικός χειρούργος, με περαιτέρω εξειδίκευση στις γαστρεντερολογικές παθήσεις, όπως η νόσος του Crohn’s και η ελκώδης κολίτιδα και κυρίως τον καρκίνο του πρωκτού και του παχέος εντέρου, τόσο σε πρώιμο αλλά και σε προχωρημένο στάδιο. «Έχω εκπαιδευτεί στην λαπαροσκοπική χειρουργική, αλλά κυρίως στην ρομποτική χειρουργική». Οι ασθενείς τέτοιων παθήσεων είναι όλων των ηλικιών και φύλων και πολλοί από αυτούς «παρουσιάζονται ως επείγοντα περιστατικά, οπόταν πρέπει να παρθούν δύσκολες αποφάσεις».

Ο ίδιος έχει εξειδίκευσή στην προηγμένη – ελάχιστα επεμβατική χειρουργική (λαπαροσκοπική και ρομποτική χειρουργική), όμως ξεκαθαρίζει ότι όποια μέθοδος χειρουργικής και αν χρησιμοποιηθεί, οι προτεραιότητες του γιατρού παραμένουν οι ίδιες. Όπως η ασφάλεια του ασθενούς, έτσι ώστε να μην αντιμετωπίσει οποιεσδήποτε επιπλοκές τόσο κατά τη διάρκεια της εγχείρησης όσο και μετά καθώς και η αφαίρεση της πάθησης από την οποία υποφέρει ο ασθενής. «Εδώ προσφέρει μερικά πλεονεκτήματα η ελάχιστα επεμβατική χειρουργική, όπως η λαπαροσκοπική χειρουργική που επιτρέπει στον χειρουργό να εκτελέσει την ίδια εγχείρηση με πολύ μικρότερες τομές. Ως αποτέλεσμα ο ασθενής έχει λιγότερο πόνο μετεγχειρητικά και πιο γρήγορη ανάρρωση. Μπορεί πιο σύντομα να κινητοποιηθεί, να πάρει εξιτήριο». Τα επιπλέον πλεονεκτήματα της ρομποτικής χειρουργικής, σημειώνει, είναι ότι «προσφέρει στον χειρουργό μια σταθερή πλατφόρμα με τρία χέρια, όπου το κάθε χέρι έχει επτά βαθμούς ελευθερίας κίνησης. Επίσης, προσφέρει βελτιωμένη όραση σε τρεις διαστάσεις και σημαντική μεγέθυνση του πεδίου, επιτρέποντας έτσι πιο ακριβείς και λεπτομερείς επεμβάσεις».

Στην ειδικότητα του υπάρχουν συνεχώς ιατρικές εξελίξεις. «Επί  παραδείγματι, για τη θεραπεία του καρκίνου του παχέος εντέρου υπάρχουν έρευνες, για νέες μεθόδους χημειοθεραπείας και ακτινοθεραπείας, οι οποίες σε κάποιες περιπτώσεις μπορούν αποτελεσματικά να αφαιρέσουν εντελώς τον εν λόγω καρκίνο χωρίς ο ασθενής να χρειάζεται πια εγχείρηση. Ειδικά σε αυτόν τον τομέα, νέες θεραπείες με μονοκλωνικά αντισώματα μπορεί να βελτιώσουν περαιτέρω τα ογκολογικά αποτελέσματα, αλλά επί του παρόντος εφαρμόζονται μόνο σε μια μικρή υποομάδα ασθενών και απαιτούν περαιτέρω επικύρωση».

Άλλες έρευνες επικεντρώνονται στην αναγνώριση του καρκίνου του παχέος εντέρου σε πιο αρχικά στάδια που θα επιτρέπει καλύτερα θεραπευτικά αποτελέσματα. «Σε συνεργασία με Κύπριους και Ελλαδίτες επιστήμονες από το Imperial College London δημιουργήσαμε ένα μικροτσίπ που αναγνωρίζει μεταλλάξεις ή αλλοιώσεις στο γενετικό υλικό που προκαλούνται από τον καρκίνο του παχέος εντέρου, έτσι ώστε με ένα απλό δείγμα από το αίμα ή τα κόπρανα, να μπορούμε να διαγνώσουμε νωρίτερα τυχόν καρκίνο. Αυτές οι γενετικές αλλαγές μπορούν να καθοδηγούν την εξατομικευμένη θεραπεία του ασθενούς».

Ο δρ. Σιμιλλής γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Λευκωσία, ενώ κατάγεται από την Αθηένου και τον κατεχόμενο Ασώματο Κερύνειας. Με την Κύπρο διατηρεί στενούς δεσμούς σε προσωπικό και επαγγελματικό επίπεδο. Από την ιατρική γοητεύτηκε τυχαία, στο πλαίσιο της εβδομάδας εργασίας στο Λύκειο, καθώς είχε ακολουθήσει για παρέα κάποιους συμμαθητές του. «Τελικά, βρήκα την εμπειρία εξαιρετικά ενδιαφέρουσα. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι περνούσα πολλές ώρες στο χειρουργείο, παρακολουθώντας εγχειρήσεις. Αυτή η σύμπτωση μου δημιούργησε το πάθος προς την ιατρική».

Έτσι, σπούδασε στο Imperial College του Λονδίνου όπου έλαβε αρχικά πτυχίο στην Ιατρική και Χειρουργική και έπειτα με άριστα πτυχίο στη Χειρουργική και την Αναισθησιολογία. «Πέρασα συνολικά 18 χρόνια εκπαίδευσης. Καθώς έκανα την ειδικότητα στη γενική χειρουργική και χειρουργική του παχέος εντέρου, ολοκλήρωσα επιτυχώς τρία επιπλέον ανώτερα πτυχία». Ανάμεσά τους, το διδακτορικό του για χειρουργικές μεθόδους ώστε να αντιμετωπιστούν ηπατικές μεταστάσεις του καρκίνου του παχέος εντέρου. Ήδη από φοιτητής, εξηγεί, ανέπτυξε ενδιαφέρον για τον καρκίνο του παχέος εντέρου, καθώς κάποιοι ασθενείς «ακόμη και σε προχωρημένο στάδιο μπορούν να θεραπευθούν με μια σωστή χειρουργική προσέγγιση».

Σήμερα ο δρ. Σιμιλλής εργάζεται μόνιμα ως ειδικός γενικός χειρουργός και χειρουργός εντέρου και ορθού στο Addenbrooke’s, το πανεπιστημιακό νοσοκομείο του Cambridge. Ταυτόχρονα, είναι συνεργάτης επίκουρος καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Cambridge.

«Αυτή είναι η δεύτερη φορά που παρουσιάζομαι στην πετυχημένη σειρά ντοκιμαντέρ του BBC 2 με τίτλο “Χειρουργοί: Στην άκρη της ζωής” (“Surgeons: At the Edge of Life”)», σημείωσε ο δρ. Σιμιλλής.  

Την πρώτη φορά, είπε, συμμετείχε ως μέλος μιας ομάδας πέντε χειρουργών διαφορετικών ειδικοτήτων ώστε να αφαιρέσουν από ασθενή προχωρημένο καρκίνο του παχέος εντέρου που εισέβαλε σε άλλα όργανα της κοιλιακής χώρας και της λεκάνης. «Ήταν μια πολύπλοκη και πολύωρη εγχείρηση που διήρκησε δύο ημέρες για να ολοκληρωθεί επιτυχώς. Ο ασθενής είχε ήδη κάνει θεραπεία για καρκίνο του εντέρου, ωστόσο, ο καρκίνος είχε επιστρέψει και για να αφαιρεθεί επιτυχώς η εγχείρηση περιλάμβανε αφαίρεση του ορθού, της ουροδόχου κύστης, του προστάτη, των γύρω λεμφαδένων καθώς και ενός μεγάλου όγκου στο νεφρό του. Στο τέλος της εγχείρησης ο ασθενής είχε δύο στομίες. Αυτή ήταν μια πολύ υψηλού κινδύνου χειρουργική επέμβαση γιατί έπρεπε να αφαιρέσουμε τον προχωρημένο καρκίνο και ταυτόχρονα να αποφύγουμε αιμορραγία από τα μεγαλύτερα αιμοφόρα αγγεία του σώματος».

Τη δεύτερη φορά που συμμετείχε σε επεισόδιο, το ντοκιμαντέρ παρουσίασε την ιστορία ενός 39χρονου άνδρα, ο οποίος ζει τα τελευταία 20 χρόνια με πολύ σοβαρής μορφής νόσο του Crohn’s. «Σε προηγούμενη επείγουσα εγχείρηση χρειάστηκε να αφαιρεθεί σημαντικό μέρος του εντέρου του και να δημιουργηθεί ειλεοστομία, καθώς ο ασθενής υπέστη σοβαρό σηψαιμικό επεισόδιο με περιτονίτιδα έπειτα από διάτρηση του εντέρου λόγω έξαρσης της νόσου. Ο ασθενής υπέφερε από σοβαρό υποσιτισμό, απώλεια βάρους και αφυδάτωση που απαιτούσαν επαναλαμβανόμενες νοσηλείες και από νεφρική ανεπάρκεια. Στο ντοκιμαντέρ ανέλαβα μια δύσκολη χειρουργική επέμβαση για να επανασυνδέσω το λεπτό έντερο στο παχύ έντερο και για να αφαιρέσω τη στομία του. Πολύ συχνά η επανασύνδεση δεν είναι εφικτή ή είναι εγχείρηση πολύ υψηλού ρίσκου, λόγω των πολλαπλών προκολλήσεων του εντέρου μετά από προηγούμενες φλεγμονές». Τελικά, η εγχείρηση ήταν επιτυχής, επιτρέποντας στον ασθενή να έχει καλύτερη ποιότητα ζωής, να σιτίζεται κανονικά και να αποφύγει άλλα επεισόδια αφυδάτωσης.