Ο Αντώνης Χατζηαντώνης, συνταξιούχος εκπαιδευτικός και πρόσφυγας από την Κερύνεια, διερωτάται ποιο κράτος ή ποια Αρχή θα μπορέσει να εκτελέσει το ένταλμα σύλληψης του Βλαντιμίρ Πούτιν που εξέδωσε το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο.    

Ένα από τα κύρια θέματα που απασχόλησαν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης τις τελευταίες μέρες, είναι και το ένταλμα σύλληψης του Ρώσου προέδρου, Βλαντιμίρ Πούτιν, από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο. Το Δικαστήριο αυτό ιδρύθηκε το 2002 στη Ρώμη. Την ιδρυτική πράξη υπέγραψαν 123 κράτη. Βασικός σκοπός του είναι να καταδικάζει ή/ και να συλλαμβάνει άτομα, που είναι υπεύθυνα για εγκλήματα: 1) Γενοκτονίας, 2) για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας, 3) για εγκλήματα πολέμου, ή επίθεσης.

Ακούσαμε τις δηλώσεις του Ντμίτρι Μεντβέντεφ, ο οποίος συνήθως μιλάει έξω από τα δόντια, λέγοντας ότι, το χαρτί της απόφασης του Δικαστηρίου αυτού είναι μόνο για… μία συγκεκριμένη χρήση. Και κάπου στην ανάρτηση του υπήρχε ένα ρολό από χαρτί τουαλέτας..! 

Όλοι συμφωνούμε, ότι ο Ρώσος πρόεδρος, ο «εκλελεγμένος» αυτός δικτάτωρ, από τη στιγμή που προέβη σε μία απρόκλητη επίθεση κατά της Ουκρανίας, συνέπεια της οποίας υπήρξε η δολοφονία χιλιάδων  άμαχων και συνέχισε το έγκλημα με το παιδομάζωμα χιλιάδων μικρών παιδιών από ουκρανικές οικογένειες, τα οποία οι στρατιώτες του μετέφεραν στο έδαφος της Ρωσικής Ομοσπονδίας, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πρέπει να λογοδοτήσει ενώπιον Δικαστηρίου. 

Ωστόσο, όπως μαθαίνουμε στις ειδήσεις, η Ρωσική Ομοσπονδία, δεν αναγνωρίζει το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο. Αλλά, προσέξτε και το άλλο. Οι τρεις ισχυρότερες χώρες του πλανήτη και μόνιμα μέλη του Συμβουλίου Ασφαλείας, του ΟΗΕ, δηλαδή οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Ρωσία και η Κίνα, δεν αναγνωρίζουν τις αποφάσεις του συγκεκριμένου  Δικαστηρίου. 

Μάλιστα, ο ίδιος ανταποκριτής στη Μόσχα του τηλεοπτικού σταθμού ΟΡΕΝ Ελλάδος, Θανάση Αυγερινού, ανέφερε και ένα περιστατικό, κατά το οποίο, η κυβέρνηση των Ηνωμένων Πολιτειών, απείλησε δικαστές του Δικαστηρίου αυτού και τους είπε να κάτσουν φρόνιμα, όταν αυτοί είχαν αφήσει να εννοηθεί ότι θα κινηθούν κατά των ΗΠΑ για εγκλήματα πολέμου στο Αφγανιστάν πριν μερικά χρόνια! 

Μα τότε, γιατί υπάρχει αυτό το Δικαστήριο; Για τα μάτια του κόσμου;  Για το θεαθήναι; Για να αισθάνονται οι αδύνατοι λαοί, τα αδύνατα κράτη, ότι κάποιος υπάρχει για να τα υποστηρίζει; Και γιατί δεν έχει εκδοθεί ένταλμα σύλληψης και κατά του Ερντογάν, για τα εγκλήματα που διεπράχθησαν κατά της Κύπρου το ’74 ; Για το  έγκλημα της εισβολής, κατοχής και εθνοκάθαρσης, της Βορείου Κύπρου;  

Είναι η πρώτη φορά που εκδίδεται απόφαση για σύλληψη προέδρου μιας χώρας από την ίδρυση του Δικαστηρίου. Διαβάζοντας αυτά, το μυαλό μου πήγε και σε έναν άλλο παγκόσμιο οργανισμό, τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών. Ο οποίος και αυτός εκδίδει αποφάσεις, μέσω τού Συμβουλίου Ασφαλείας. Τα λεγόμενα ψηφίσματα. Τα οποία ουδείς λαμβάνει υπόψιν… Για παράδειγμα, τα ψηφίσματα για την Αμμόχωστο και διάφορα άλλα. Συνάγεται, λοιπόν, το συμπέρασμα ότι οι ισχυροί της γης, μπορεί να έχουν ιδρύσει οργανισμούς συνεννόησης, ή τιμωρίας των εγκλημάτων αυτών, αλλά από τη στιγμή που δεν αναγνωρίζουν, ούτε οι ίδιοι το δικαίωμα των οργανισμών αυτών –όπως του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου– να εκτελέσει κάποιο ένταλμα σύλληψης, πώς μπορούμε να το ονομάσουμε αυτό; Δεν είναι υποκρισία; Του χειρίστου είδους; Ας τα κλείσουν και τα δύο τα μαγαζάκια! Δεν υπάρχει λόγος να μας εμπαίζουν κατ’ αυτόν τον τρόπο…