Ο Χάρης Χειλέτης γράφει για τις προεδρικές εκλογές και σχολιάζει τις θέσεις των πολιτικών αρχηγών που στηρίζουν την υποψηφιότητα του Νίκου Χριστοδουλίδη.

Όταν κάποτε ο Ναστραδίν Χότζας έγινε δικαστής, στην πρώτη του δίκη παρουσιάστηκαν οι δύο αντίδικοι. Αφού ο πρώτος αράδιασε τα επιχειρήματα του, ο Χότζας κούνησε το κεφάλι και έκρινε πως είχε δίκαιο. Μετά πήρε σειρά ο δεύτερος και παρουσίασε εντελώς διαφορετικές θέσεις. Ο Χότζας ξανακούνησε το κεφάλι και απεφάνθη πως και αυτός είχε δίκαιο. Οπότε εξανέστη ο πάρεδρος δίπλα του και του είπε πως δεν ήταν δυνατό να έχουν και οι δύο δίκαιο αφού ανάφεραν αντίθετα πράγματα. Κι ο Χότζας αφού κούνησε διπλά το κεφάλι του κατέληξε: «Έχεις και εσύ δίκαιο». Έτσι και οι τρεις ένιωθαν δικαιωμένοι. Ο μόνος που αδικήθηκε ήταν η Δικαιοσύνη.

Η πιο πάνω περίπτωση, δεν σας θυμίζει περίπου, εκείνη του υποψηφίου προέδρου κ. Χριστοδουλίδη; Έχει δίκαιο ο κ. Σιζόπουλος που είναι εναντίον της Ομοσπονδίας. Έχει δίκιο ο κ. Παπαδόπουλος που θέλει Ομοσπονδία αλλά με τη βολική ουρά του σωστού περιεχομένου. Έχει δίκιο η κ. Θεοχάρους που θέλει να χορέψει τον χορό του Ζαλόγγου στην Πλατεία Ελευθερίας. Έχουν δίκαιο και όλοι οι άλλοι υποστηρικτές του, οτιδήποτε κι αν υποστηρίζουν!

Η κύρια δυναμική του κ. Χριστοδουλίδη είναι ο β΄ γύρος των εκλογών. Αφού είναι μάλλον αδύνατο από πρώτος στις δημοσκοπήσεις να έρθει τρίτος. Αν αντίπαλος του είναι ο κ. Νεοφύτου, θα υποστηριχθεί από την πλειοψηφία των Ακελικών. Αν είναι ο κ. Μαυρογιάννης, θα υποστηριχθεί από την πλειοψηφία του ΔΗΣΥ. Έτσι ας πάρουμε δεδομένο ότι θα είναι ο αυριανός Πρόεδρος και ότι κάποια στιγμή θα πρέπει να πάρει μια σοβαρή απόφαση που θα χρειάζεται υποστήριξη και από την Βουλή. Οι ετερόνυμοι συνεργάτες του, με τις αντίθετες θέσεις, τι θα πράξουν; Αν την υποστηρίξουν, θα αυτοακυρωθούν στα μάτια των οπαδών τους και θα αρχίσει να τρίζει η καρέκλα τους. Αν διαφωνήσουν θα χάσουν κάποιους από τους κεφτέδες ή τα στραγάλια της εξουσίας. Θα συμφωνήσουν διαφωνώντας. Κι οι ανεμόμυλοι θα λειτουργούν όσο βγαίνει μέλι, από το βάθος του πηγαδιού. Αναγκαστικά ο κ. Χριστοδουλίδης για να επιβιώσει πολιτικά και κυρίως για να εξασφαλίσει την επανεκλογή του θα κάμει δικό του κόμμα ή να υποστηρίξει κάποιο άλλο, που θα ιδρυθεί από τους αποστάτες του ΔΗΣΥ, τους δυσαρεστημένους του ΑΚΕΛ και τες γερές μασέλλες των άλλων χώρων.

Σύντομα όμως θα βρεθούν μπροστά στο τραγικό δίλημμα. Λύση Ομοσπονδίας σύμφωνα με τις θέσεις Γκουτέρες, με πολλά θετικά και αρνητικά που θα εξασφαλίζουν όμως μελλοντικά το ενιαίο της Κύπρου κάτω από την ομπρέλα της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Ή παράταση της εκκρεμότητας συνδιασμένη με αγώνες πολυθρόνας που θα ηρωποιεί κάποιους αλλά θα απαλλάσει την Τουρκία, θα τσιμεντώνει τη διχοτόμηση και θα θέτει βάσεις για ολοκληρωτική κατάληψη της Κύπρου; Το πιθανώτερο κάτω από την πίεση εξωτερικών παραγόντων θα γίνει κάποτε η αναγκαία κολοτούμπα. Σαν αυτή του Τσίπρα που απειλούσε να σχίσει τα μνημόνια και υπέγραψε κάτι χειρότερο. Ή του δικού μας Προέδρου, που εδεσμέυετο για μη «κούρεμα», αλλά υπέκυψε με τη δικαιολογία ότι του έβαλαν «το πιστόλι στον κρόταφο». Τα πιο πάνω αρνητικά, μπορούν να αποτραπούν μόνο με έναν τρόπο. Τα δύο μεγάλα κόμματα ΔΗΣΥ-ΑΚΕΛ να συμφωνήσουν προκαταβολικά, πως όποιος υποψήφιος τους, μπει στον β΄ γύρο να καλέσει επίσημα τον άλλον για υποστήριξη, με αντάλλαγμα κοινή γραμμή στο Κυπριακό, ουσιαστική συμμετοχή στην κυβέρνηση και συνεργασία στη Βουλή για υλοποίηση των συμφωνηθέντων. Θα φανούν όμως οι ηγεσίες τους αντάξιες των περιστάσεων ή θα φερθούν σαν  κομματάρχες στον ορνιθώνα της αρχομανίας τους;