Η παροχή νοσηλευτικής φροντίδας σε παιδιά με σπάνιες και άλλες παθήσεις «σε καμία περίπτωση δεν είναι ευθύνη του Οργανισμού Κρατικών Υπηρεσιών Υγείας, αλλά αποτελεί υποχρέωση του Κράτους, του αρμόδιου Υπουργείου έναντι των πολιτών του».
Σχολιάζοντας τα όσα είδαν το φως της δημοσιότητας την περασμένη εβδομάδα και αφορούσαν την περίπτωση του μικρού Αντώνη, ο οποίος, σύμφωνα με τις καταγγελίες των γονιών του, θα συμμετείχε χωρίς νοσηλευτικό λειτουργό στο θερινό σχολείο επειδή η νοσηλεύτρια που τον φρόντιζε κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς επέστρεψε στα καθήκοντα της στο Μακάρειο νοσοκομείο, ο πρόεδρος της Ομοσπονδίας Συνδέσμων Ασθενών Κύπρου Χαράλαμπος Παπαδόπουλος, ανέφερε στον «Φ» ότι «τα παιδιά που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα είναι δεκάδες και το θέμα δεν πρέπει να επικεντρωθεί στον μικρό Αντώνη».
Σε πολλές περιπτώσεις, είπε, «οι γονείς και κυρίως οι μητέρες παιδιών με σοβαρές ή/και σπάνιες παθήσεις, υποχρεώνονται να εγκαταλείψουν την αγορά εργασίας για να φροντίζουν τα παιδιά τους». Μέσω του ΓεΣΥ παρέχονται υπηρεσίες κατ’ οίκο νοσηλείας, ωστόσο «αυτό δεν είναι αρκετό για να καλυφθούν οι πραγματικές ανάγκες των παιδιών, όταν μιλάμε για σοβαρές παθήσεις. Και δεν αναφερόμαστε μόνο για τις ανάγκες που έχει ένα παιδί με σοβαρά προβλήματα κατά τη διάρκεια της παρουσίας του στο σχολείο αλλά και για τις ανάγκες που έχει στο σπίτι του. Αν δεν γνωρίσει κάποιος οικογένειες με παιδιά που αντιμετωπίζουν αυτού του είδους τα προβλήματα δεν μπορεί να καταλάβει την αγωνία και τον αγώνα που κάνουν καθημερινά και επί 24ώρου βάσης για να παρέχουν στα παιδιά τους όλα όσα χρειάζονται».
Την περασμένη εβδομάδα, είπε ο κ. Παπαδόπουλος, «μιλούσαμε για τον ΟΚΥπΥ και για το ότι ο οργανισμός κάλεσε τη νοσηλεύτρια του να παρουσιαστεί στο καθήκον της στο νοσοκομείο όπου είναι τοποθετημένη. Αυτό ακριβώς το θέμα θέλουμε να θίξουμε. Δεν είναι υποχρέωση του ΟΚΥπΥ να παραχωρεί νοσηλευτές τους οποίους προσλαμβάνει για να καλύπτει τις ανάγκες των δημόσιων νοσοκομείων. Οφείλει η Πολιτεία, το αρμόδιο Υπουργείο να μεριμνήσουν ώστε να υπάρχουν νοσηλευτές για να παρέχουν σε όλα τα παιδιά την φροντίδα που τους αξίζει, είτε κατά τη φοίτηση τους στο σχολείο κατά τη διάρκεια της σχολικής χρονιάς, είτε στο θερινό σχολείο κλπ.
Το υπουργείο Υγείας πρέπει να φροντίσει ο νοσηλευτής να έχει εξειδίκευση και αν δεν μπορεί να αγοράσει υπηρεσίες, να μην βρίσκει εύκολες λύσεις μέσω του ΟΚΥπΥ. Πρέπει να βρουν τις κατάλληλες λύσεις. Αυτά τα παιδιά χρειάζονται γενικά νοσηλευτική φροντίδα. Ως ΟΣΑΚ το έχουμε τονίσει πολλές φορές ότι πρέπει και η κοινοτική νοσηλευτική να επεκταθεί. Δυστυχώς τα βλέπουμε όλα αποσπασματικά ως κράτος. Αυτό είναι τεράστιο λάθος και πρέπει να το διορθώσουμε χωρίς άλλη καθυστέρηση. Υπάρχουν τεράστια κενά και μιλάμε γενικά για την φροντίδα των παιδιών αυτών, όχι μόνο τη νοσηλευτική».
