Διόλου τυχαίες οι δολοφονίες Καλογερόπουλου και Μαυρομιχάλη – Πρώτη και φαρμακερή για τον πρώτο, διαρκής στόχος ο δεύτερος

Καθόλου τυχαία δεν ήταν η επιλογή της περιόδου για ξεκαθάρισμα λογαριασμό φατριών. Οι δυο απανωτές δολοφονίες προσώπων που ήταν στην κορυφή της λίστας της Αστυνομίας με τα άτομα που την απασχολούν συχνά με σοβαρές υποθέσεις, δεν έγιναν τυχαία.

Οι Αρχές ασφαλείας έχουν ρίξει όλο το βάρος των δυνάμεων τους και των προσπαθειών τους στα μέτρα για πρόληψη της τρομοκρατίας λόγω του πολέμου στη Γάζα και μάλιστα πρόσφατα άλλαξε και το σχέδιο αστυνόμευσης με έμφαση πλέον στη δημόσια ασφάλεια αντί στη δημόσια τάξη. Αυτό το γεγονός φαίνεται να εκμεταλλεύτηκαν οι αυτουργοί που κρύβονται πίσω από τα δύο μαφιόζικα κτυπήματα σε Λεμεσό και Λευκωσία.

Τώρα οι αρχές προσπαθούν να συνδέσουν τους κρίκους της αλυσίδας με τις ομοιότητες των δυο δολοφονιών, του Θανάση Καλογερόπουλου 54 ετών το πρωί της Δευτέρας στο παραλιακό μέτωπο της Λεμεσού και του Αλέξη Μαυρομιχάλη 45 ετών στο διαμέρισμά του στην Ακρόπολη. Η μόνη πραγματική ομοιότητα των δύο εγκλημάτων είναι το κάψιμο του οχήματος μετά τη διάπραξη των δολοφονιών. Όλα τ’ άλλα διαφέρουν. Το γεγονός ότι και στις δύο περιπτώσεις χρησιμοποιήθηκαν επαγγελματίες δολοφόνοι δεν λέει πολλά, αφού για τόσο σημαντικούς «στόχους» οι ηθικοί αυτουργοί χρησιμοποιούν επαγγελματίες εκτελεστές.

Επίσης κι αυτό είναι σημαντικό, οι Μαυρομιχάλης και Καλογερόπουλος δεν συνδέονταν ιδιαίτερα ούτε και επαγγελματικά είχαν συνεργασία, ωστόσο φιλικές παρά οτιδήποτε άλλο ήταν οι σχέσεις τους. Παράλληλα, το γεγονός ότι τη Δευτέρα δολοφονήθηκε ο Καλογερόπουλος και ο Μαυρομιχάλης δεν είχε πάρει αμέσως μέτρα ασφάλειας, δείχνει ότι δεν ένοιωθε ν’ απειλείται άμεσα η ζωή του, παρόλο που ήταν ένας διαρκής στόχος εισαγόμενων κυρίως εκτελεστών.

Η Αστυνομία, από την άλλη, που βρίσκεται στη μέση των δύο εγκλημάτων, προσπαθεί να συνδέσει αλλά και να διαχωρίσει τα δύο εγκλήματα που παραπέμπουν σε τελικό ξεκαθάρισμα λογαριασμών φατριών. Η δήλωση – παραδοχή του Αρχηγού Αστυνομίας ότι «δεν υπάρχει πληροφορία για νέο αιματοκύλισμα», δείχνει δυο πράγματα: Πρώτον, ότι οι αρχές δεν είχαν καμιά πληροφόρηση για τα σχεδιαζόμενα εγκλήματα σε βάρος σημαινόντων στόχων και δεύτερο, ότι ψάχνουν αίτια και αιτιατά σ’ ένα νέο κύκλο που ουδείς γνωρίζει ποιος κινεί τα νήματα.

Στο υποθετικό σενάριο να συνδέονται οι δυο δολοφονίες μεταξύ τους, απομένει να βρεθεί ο εγκέφαλος που κρύβεται πίσω και διέταξε την εκτέλεσή τους. Δεν φαίνεται από τα μέχρι στιγμής στοιχεία που κατέχει η Αστυνομία, να υπάρχει ο συνδετικός κρίκος των δυο δολοφονιών. Ποιος δηλαδή θα ήταν αυτός που ήθελε και τους δύο νεκρούς; Ωστόσο, καθηκόντως η Αστυνομία μελετά όλα τα ενδεχόμενα, κυρίως για τη χρονική συγκυρία που εκτελέστηκαν οι δύο φόνοι, με 37 ώρες διαφορά.

Διαρκής στόχος

Ο Αλέξης Μαυρομιχάλης ήταν ένας διαρκής στόχος απ’ όταν ενηλικιώθηκε. Διενεργήθηκαν απόπειρες φόνου εναντίον του το 2004, το 2008 και το 2015. Μάλιστα η τελευταία ήταν και δολοφονική αφού σκοτώθηκε ο φρουρός του. Επέζησε απ’ όλες ακόμα και όταν οι επίδοξοι δράστες έριξαν εναντίον του ρουκέτα. Ακόμα περισσότερα ήταν τα σχέδια δολοφονίας του που αποκαλύφθηκαν στα χαρτιά και είτε ματαιώθηκαν γιατί οι δράστες εντοπίστηκαν, είτε δεν υλοποιήθηκαν για άλλους λόγους. Επίδοξοι δολοφόνοι από την Ελλάδα, Σερβία και Αλβανία είχαν επιστρατευτεί με εντολή να τον σκοτώσουν, ωστόσο ο 45χρονος κατάφερνε να επιβιώνει.

Ο Μαυρομιχάλης, γνωστός ως Αλεξούι, λάμβανε αρκετά μέτρα ασφάλειας και είναι ενδεικτικό πως ο ίδιος δεν είχε πληροφορίες για σχεδιαζόμενο σχέδιο εξόντωσής του, εξ ου και χθες το βράδυ είχε βγει στο μπαλκόνι του διαμερίσματος του μένοντας εκτεθειμένος.

Οι απόπειρες φόνου εναντίον του άρχισαν το 2004 όταν εκτελεστές από την Ελλάδα ήρθαν για να τον βγάλουν από τη μέση. Απέτυχαν στην πρώτη προσπάθεια και δοκίμασαν την επομένη χωρίς να τα καταφέρουν πάλι οπόταν και φόρεσαν χειροπέδες.

Το 2008 ο Μαυρομιχάλης έγινε και πάλι στόχος δολοφόνων, οι οποίοι του έστησαν καρτέρι έξω από σωματείο στη Λεωφόρο Κυριάκου Μάτση στη Λευκωσία. Όταν το Αλεξούι μαζί με φίλους του εξήλθαν από το σωματείο, δέχθηκαν αριθμό πυροβολισμών από άτομο που είχε κρυφτεί πίσω από περιτοίχισμα το οποίο βρισκόταν απέναντι, με αποτέλεσμα να τραυματιστεί ο ίδιος ελαφρά, καθώς και ένα άλλο μέλος της παρέας του.

Το 2015 έγινε η πιο σοβαρή απόπειρα δολοφονίας εναντίον του. Οι δράστες τον ήθελαν πάση θυσία νεκρό γι’ αυτό και επιχείρησαν να σκοτώσουν το Αλεξούι με αντιαρματικό. Οι δράστες τον ανέμεναν έξω από την οικία του και μόλις αυτός έφτασε μαζί με τη σύζυγο και τον γιο τους, εξαπέλυσαν εναντίον του αντιαρματική βολή με ρουκέτα. Από το κτύπημα σκοτώθηκε ο φρουρός του Στέφανος Παπαδόπουλος 27χρονών. Πριν φύγουν οι επίδοξοι δολοφόνοι έριξαν και ριπή κατά της οικίας.

Η αποτυχία να πληγεί θανάσιμα ο Μαυρομιχάλης πείσμωσε τα πρόσωπα που ήθελαν να τον ξεκάνουν, γι’ αυτό και επιστράτευσαν Σέρβους εκτελεστές. Το 2016 επιχείρησαν να τον σκοτώσουν έξω από καφετέρια στη Λευκωσία. Το σχέδιο ματαιώθηκε και εγκατέλειψαν την Κύπρο.

Αργότερα αποκαλύφθηκε και άλλες σχέδιο δολοφονίας του χωρίς οι δράστες ή οι αυτουργοί να εντοπιστούν ποτέ.

Η χθεσινή τελευταία όπως αποδείχθηκε απόπειρα δολοφονίας του, ήταν αρκετά καλά σχεδιασμένη, χρησιμοποιήθηκε όπλο ακριβείας με τον εκτελεστή με μια βολή προφανώς με τη χρήση διόπτρας, να τον πετυχαίνει στον θώρακα και να αποδεικνύεται μοιραία. Ο εκτελεστής στην περίπτωση αυτή, πήρε το όπλο μαζί του και εξαφανίστηκε, είναι ωστόσο άγνωστο αν είχε συνεργάτη που τον ανέμενε σε κοντινή περιοχή.

Σκοτεινό παρελθόν

Όσον αφορά στον Καλογερόπουλο, το παρελθόν του δεν είναι τόσο διαυγές όσο του Μαυρομιχάλη. Όπως δήλωσε προχθές ο υπεύθυνος του ΤΑΕ Λεμεσού, αυτός είχε κληθεί στην Αστυνομία για ανάκριση για κάποιες υποθέσεις, αλλά μέχρις εκεί.

Ουδέποτε έγινε απόπειρα δολοφονίας εναντίον του και πάντα ελάμβανε μέτρα ασφάλειας. Ωστόσο κατά τη διάρκεια της ημέρας «ήταν πιο χαλαρός» όπως μας αναφέρθηκε, αφού δεν πίστευε ότι θα επιχειρούσε κάποιος μέρα μεσημέρι να τον δολοφονήσει. Ωστόσο οι δράστες της δολοφονίας του, γνώριζαν για την «αδυναμία» του αυτή, δηλαδή να μη λαμβάνει μέτρα κατά τη διάρκεια της ημέρας γι’ αυτό και το εκμεταλλεύτηκαν. Άδειασαν τις σφαιροθήκες ενός αυτόματου και ενός πιστολιού, σκοτώνοντάς τον σ’ ένα πολυσύχναστο χώρο αψηφώντας άλλες αθώες ζωές. Μάλιστα δρώντας ως επαγγελματίες, έφυγαν κύριοι από τη σκηνή, έκαψαν το όχημα αφήνοντας σ’ αυτό και τα όπλα του φόνου, νοιώθοντας σίγουροι ότι δεν θα αποκαλυφθούν.

Το ερώτημα που γεννάται τώρα είναι κατά πόσον θα σταματήσει εδώ ο κύκλος αίματος που άνοιξε ή θα υπάρξει και συνέχεια. Ουδείς γνωρίζει.