Να στέλνεις το παιδί σου σχολείο και να φοβάσαι για τη σωματική του ακεραιότητα, διότι άκουσον άκουσον, σε κάποιες περιπτώσεις οι υποδομές των δημόσιων σχολείων στην Κύπρο του 2023, δεν πληρούν τα κριτήρια. Πριν από κάποιες εβδομάδες υπενθυμίζω, στο Γυμνάσιο Φανερωμένης στη Λάρνακα μέρος της οροφής του πεπαλαιωμένου κτηρίου κατέρρευσε, με αποτέλεσμα κομμάτια μπετόν να καταλήξουν στην αυλή του.
Λίγες ημέρες λοιπόν μετά το περιστατικό, επισκέφθηκαν το εν λόγω σχολείο μαθητές μέσω του προγράμματος Erasmus. Αντικρίζοντας το έμειναν άφωνοι, όμως για τους λάθος λόγους. «Δεν έχουμε ξαναδεί τέτοιο πράγμα», ανέφεραν για την τραγική κατάσταση που έβλεπαν. Εν αντιθέσει, με τους μαθητές της Κύπρου, οι οποίοι όταν επισκέφθηκαν τα σχολεία άλλων ευρωπαϊκών χωρών, έμειναν άναυδοι από το πόσο σύγχρονα και καλοδιατηρημένα είναι. Τι εντύπωση αφήνουμε; Πόσο σεβόμαστε τους πολίτες αυτής της χώρας;
Λέμε, ευτυχώς που εκείνη τη στιγμή δεν υπήρχαν μαθητές και εκπαιδευτικοί στη σχολική μονάδα. Το εξωφρενικό και συνάμα λυπηρό, είναι ότι οι αρμόδιοι στη χώρα μας, όπως φαίνεται εκ του αποτελέσματος, δεν κάνουν σωστά τη δουλειά τους, για να μην ερχόμαστε αντιμέτωποι με τέτοια ντροπιαστικά περιστατικά. Διότι, δυστυχώς, για ακόμη μια φορά οι υπεύθυνοι δεν έκαναν τη δουλειά τους, για την οποία παρεμπιπτόντως πληρώνονται. Μια ευγενική υπενθύμιση, μπας και μερικοί το ξεχνάνε.
Ακόμη πιο εξωφρενικό είναι το ότι για την τραγική κατάσταση τόσο η διεύθυνση όσο και οι οργανωμένοι γονείς με αλλεπάλληλες επιστολές εδώ και χρόνια είχαν ζητήσει έργα συντήρησης, αφού το κτήριο του σχολείου έχει καταστεί επικίνδυνο. «Δυστυχώς, δεν μας άκουσαν».
Τους προειδοποιούσαν, αλλά αυτοί αγρόν ηγόρασαν. Είναι η πρώτη φορά που οι αρμόδιοι δεν ακούνε τις εκκλήσεις των πολιτών και έχουν τα αυτιά τους κλειστά; Είναι η πρώτη φορά που βαυκαλίζουν με ψεύτικες υποσχέσεις τους πολίτες; «Έχουμε πλάνο. Όλα θα λυθούν», είναι οι γραφικές πλέον ατάκες τους. Και κάπως έτσι, νομίζουν πως ξεμπέρδεψαν. Τίποτα όμως δεν λύνεται και αυτό το πλάνο -αν υπάρχει- φαίνεται πως έχει μείνει κλειστό σε ένα συρτάρι κάποιου γραφείου με τη σκόνη να το έχει καλύψει καλά. Διότι δεν εξηγείται αλλιώς, πώς είναι δυνατόν πολλά από τα σχέδια που μας λένε ότι έχουν εκπονήσει, να μην τα υλοποιούν ποτέ.
Περιμένουμε να γίνει το κακό και μετά πάλι θα ψάχνουμε τους υπαίτιους και μπαλάκι για ακόμη μια φορά οι ευθύνες. Τι θα πουν στους γονείς, αν ο μη γένοιτο, τραυματιστεί σοβαρά το παιδί τους;
«Αν τα μπετόν έπεφταν σε ώρα που υπήρχαν μαθητές και εκπαιδευτικοί στο σχολείο, σήμερα θα κλαίγαμε τους ανθρώπους μας», ανέφερε γονιός παιδιού που φοιτά στο συγκεκριμένο Γυμνάσιο. Δυστυχώς, δεν είναι η μόνη σχολική μονάδα, η οποία δεν είναι κατάλληλη και στην οποία σημειώνονται ζημιές.
Οι τεχνικές επιτροπές του κράτους επισκέφθηκαν το σχολείο και προέβησαν σε κάποιες επιδιορθώσεις κρίνοντάς το κατάλληλο για λειτουργία. Όμως, οι γονείς, βλέποντας την κατάσταση που επικρατεί φοβούνται να στέλνουν τα παιδιά τους σχολείο. Τους αδικείτε; Πότε θα αναβαθμιστεί το σχολείο; Αναμένουμε! Σε αυτή τη χώρα βασιζόμαστε στην τύχη και όχι στις ενέργειες μας.
