Σε ένα κόσμο που παραπαίει, τι ήθελαν άραγε να μας πουν οι δύο –αλλοτινές, ίσως και τωρινές- υπερδυνάμεις με την ανταλλαγή μεταξύ τους κρατουμένων; Πως παρόλα αυτά υπάρχει πεδίο συνεννόησης μεταξύ των χωρών; Πως μπορούν οι άνθρωποι να ελπίζουν;
Για τον αποχωρών πρόεδρο της Αμερικής και την υποψήφια για την προεδρία, Καμάλα Χάρις, η απελευθέρωση των 16 Αμερικάνων και Ευρωπαίων υπηκόων που κρατούνταν στις ρωσικές φυλακές, αποτελεί ένα δώρο. Γιατί η Ρωσία όμως να θέλει αυτή την στιγμή να κάνει δώρο στον Μπάιντεν, ο οποίος χαρακτήρισε τη συμφωνία που έγινε μεταξύ των δύο χωρών ως άθλο της διπλωματίας; Η Ρωσία, από την πλευρά της, παρέλαβε οκτώ κρατούμενους: 3 που κρατούνταν στις ΗΠΑ, 2 στη Σλοβενία, 1 στη Νορβηγία, 1 στη Γερμανία και 1 στην Πολωνία. Μαζί τους και δύο ανήλικοι, παιδιά ενός ζευγαριού Ρώσων που είχαν συλληφθεί στη Σλοβακία.
Εκπρόσωπος του Κρεμλίνο, σχολιάζοντας την ανταλλαγή κρατουμένων με τη Δύση, που είναι η μεγαλύτερη τέτοια ανταλλαγή μετά τον Ψυχρό Πόλεμο, δήλωσε ότι ελπίζει πως όσοι έφυγαν από τις ρωσικές φυλακές, τους οποίους χαρακτήρισε ως «εχθρούς», θα μείνουν μακριά. «Πιστεύω ότι όλοι οι εχθροί μας πρέπει να μείνουν εκεί (στο εξωτερικό) και όλοι εκείνοι που δεν είναι εχθροί μας πρέπει να επιστρέψουν». Τόσο απλά και κυνικά, χωρίς ερμηνείες συμφιλίωσης. «Να φύγουν οι εχθροί και να έρθουν οι δικοί μας». Εν τούτοις δεν παύει να είναι ένα δόσιμο των χεριών μεταξύ των δύο μεγάλων χωρών σε μια στιγμή που η ανθρωπότητα το έχει τόσο πολύ ανάγκη.
Την ίδια στιγμή, ενώ αναμένετο μια παρόμοια κίνηση ανάμεσα σε Ισραήλ και Χαμάς, το Ισραήλ δολοφονεί τον ηγέτη της Χαμάς σε ιρανικό έδαφος τορπιλίζοντας κάθε ελπίδα για εκεχειρία και απελευθέρωση των Ισραηλινών ομήρων, προκαλώντας ταυτόχρονα την Τεχεράνη. Κι είναι πλέον φανερό πως ο Ισραηλινός ηγέτης όχι μόνο δεν θέλει να τελειώσει αυτός ο πόλεμος, αλλά προσπαθεί με κάθε τρόπο να τον επεκτείνει.
Πριν από λίγες μέρες, έχει επιτευχθεί στο Πεκίνο διακήρυξη ανάμεσα σε 14 παλαιστινιακές οργανώσεις για δημιουργία κυβέρνησης εθνικής συμφιλίωσης στη Γάζα και Δυτική Όχθη. Το Ισραήλ, απάντησε με τη δολοφονία του ηγέτη της Χαμάς τινάσσοντας στον αέρα οποιαδήποτε προσπάθεια και κάνοντας πλέον ξεκάθαρο ποιος δεν επιθυμεί λύση. Οι Ισραηλινοί όμηροι κρατούνται από την Χαμάς, η Χαμάς άνοιξε την πόρτα της κόλασης, αλλά πλέον αυτός που δεν την κλείνει, αλλά την ανοίγει διάπλατα για να επεκταθούν οι φλόγες, αυτός που στερεί κάθε ελπίδα στους ομήρους είναι ο ηγέτης της χώρας τους. Κι η ανταλλαγή των κρατουμένων μεταξύ Ρωσίας και Αμερικής, μακάρι να αποτελεί ένα πρόδρομο ελπίδας.
