Το βίντεο με τον Γιαννάκη Κασουλίδη να κουνάει το δάκτυλο στο δημοσιογράφο Γιώργο Τάττη (Σίγμα), και να προσβάλλει στο πρόσωπό του όλους τους δημοσιογράφους, είναι η πιο παραστατική εικόνα που κυκλοφορεί, για να αντιληφθεί κανείς σε ποια άθλια κι αδιέξοδη κατάσταση βρίσκεται το Κυπριακό. Μπορεί να απαντά και στο ερώτημα: Πού το πάνε, επιτέλους, οι Αναστασιάδης και Κασουλίδης; Ξέρουν; Έχουν κάποιο στόχο; Ακολουθούν κάποια μελετημένη πολιτική ή πάνε ξανά με την κουτουρού πολιτική και μέχρι να λήξει η θητεία τους μπορεί και να μας μπλέξουν σε καμιά καινούργια περιπέτεια;
Μετά το βίντεο Κασουλίδη ήρθε και η επιστολή του Νίκου Αναστασιάδη προς τον Ερσίν Τατάρ, που του την έστειλε «ως συμπατριώτης» και όχι ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, και τα έκανε όλα μπίλιες, μετά συγχωρήσεως. Διότι, ενώ ο ίδιος διαπίστωνε και το δήλωνε και δημοσίως και εντός Συνόδου στην ΕΕ, ότι η πολιτική κατευνασμού απέτυχε και αντί να έχει θετικό αποτέλεσμα αποθρασύνει την Τουρκία, τώρα ξαφνικά, συμπεριφέρεται ως να επεκτείνει την ίδια πολιτική και στο κατοχικό καθεστώς προς κατευνασμό του Τατάρ.
Ο Γιαννάκης Κασουλίδης, που επιστρέφοντας από την εφεδρεία στην ενεργό δράση για να βοηθήσει τον Πρόεδρο να βγάλει ήσυχα τη θητεία του, έπιασε εργολαβία την προώθηση των Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, και δεν έχει να δώσει εξηγήσεις σε κανέναν για τις αποφάσεις του. Δηλαδή, προωθεί κάποιες προτάσεις οι οποίες ούτε στο Εθνικό Συμβούλιο συζητήθηκαν, ούτε και έχουν την έγκριση όλης της πολιτικής ηγεσίας -ακόμα και το μεγάλο κόμμα της αντιπολίτευσης, το ΑΚΕΛ, διαφωνεί- και αν γίνουν αποδεκτές μπορεί να είναι καταλυτικές σε βάρος μας, αλλά ούτε καν νιώθει υποχρέωση να απαντήσει σε δημοσιογραφικές ερωτήσεις για να ενημερωθεί και η κοινή γνώμη.
Τον ρώτησε ο Γιώργος Τάττης: «Η πολιτική των κυρώσεων έχει απορριφθεί είπατε. Μήπως είναι καιρός να πούμε ότι και η πολιτική των ΜΟΕ δεν έχει αποτέλεσμα;». Πήρε φωτιά ο έφεδρος. Κουνώντας το δάκτυλο προς τον δημοσιογράφο, του είπε: «Μα γιατί έχεις προσωπικά εσύ τόση μανία να απορριφθούν τα ΜΟΕ;» Του είπε ο δημοσιογράφος: «Δεν είναι εγώ που τα απορρίπτω, κύριε υπουργέ»… Και ο σοφός υπουργός συνέχισε: «Όχι, όχι, είσαι εσύ που πάντα βάζεις αυτού του είδους την ερώτηση. Και υποψιάζομαι και τι θέλεις και τι δεν θέλεις». Δηλαδή, τι θέλει και τι δεν θέλει ο δημοσιογράφος είναι κάτι που αφορά τον υπουργό για να αποφασίζει αν θα του απαντά ή όχι; Στην Ευρώπη έμαθε ο κ. Κασουλίδης ότι οι υπουργοί απαντούν μόνο στους δημοσιογράφους που συμφωνούν μαζί τους;
Η πραγματικότητα, φυσικά, είναι πως αυτοί που απορρίπτουν τα ΜΟΕ είναι οι Τούρκοι και αν τα απορρίπτει και ο Γιώργος Τάττης δεν θα έπρεπε να αφορά τον υπουργό Εξωτερικών. Αλλά, είναι προφανές, πως όλη αυτή η ιστορία αποσκοπεί μόνο στο να γίνεται μια εσωτερική συζήτηση, να τα λέμε μεταξύ μας, να τα συμφωνούμε, να συνεχίζουμε να παριστάνουμε τους σοφούς με τις ουρανοκατέβατες ιδέες, και η Τουρκία ας συνεχίζει να προωθεί τα τετελεσμένα της. Άλλωστε, πριν από το σόου που έκανε σε βάρος του δημοσιογράφου, ο κ. Κασουλίδης είχε πει και το εξής: «Η Τουρκία θέλει να κάμνει τη δική της πολιτική και τα πράγματα βρίσκονται εδώ. Τι θέλετε άλλο να γίνει;»
Έλα, ντε! Τι να θέλουμε άλλο να γίνει; Η Τουρκία στήνει πολιτική διεθνών συναλλαγών σε βάρος μας (η βρετανική εφημερίδα Express, έγραφε χτες ότι για να εγκρίνει ένταξη της Σουηδίας και της Φινλανδίας στο ΝΑΤΟ θα θέσει στο τραπέζι και την αναγνώριση του ψευδοκράτους), εμείς στέλνουμε επιστολές στον Τατάρ «ως συμπατριώτες» να του εξηγήσουμε ξανά τα ΜΟΕ, που νομιμοποιούν το παράνομο αεροδρόμιο, αλλά και τη συμφωνία με τον Έρογλου, του 2014, που διασφαλίζει ότι θα έχει και διοικητικά όρια και αυτόνομη κυβέρνηση με όλες τις εξουσίες της. Να τον καλοπιάσουμε τον συμπατριώτη, μπας και λυγίσει…
Αλλά, το πρόβλημα του Κασουλίδη είναι ότι υποψιάζεται ότι ο Γιώργος Τάττης έχει μανία να απορριφθούν τα ΜΟΕ. Πού να σε ρωτήσουν ακόμα κ. Κασουλίδη πόση ευθύνη έχεις προσωπικά για τα σημερινά αδιέξοδα, ως βουλευτής, ευρωβουλευτής, κυβερνητικός Εκπρόσωπος και υπουργός Εξωτερικών εναλλάξ ξεκινώντας από το 1997!
