Εμπνευσμένη από το ομότιτλο παραμύθι του Θανάση Τριαρίδη είναι η διαδραστική παράσταση «Το περίσσιο παιδί», που παρουσιάζεται για μια μόνο παράσταση στο Θέατρο Δέντρο, την Τρίτη 21 Νοεμβρίου.
Η μικρή περιοδεία στην Κύπρο πραγματοποιείται με ευκαιρία την πρόσκληση του Πανεπιστημίου Κύπρου προς την Καλλιτεχνική Συμμορία Ντουέντε, για παρουσίαση στην Κύπρο της μεθόδου που εξελίσσουν τα τελευταία πέντε χρόνια στην Ελλάδα σε ποικίλα θεατρικά έργα, με δεκάδες συνεργάτες καλλιτέχνες σε θεατρικούς χώρους σε Αθήνα, Θεσσαλονίκη και επαρχία.
Άξονας είναι το «Περίσσιο Παιδί», μια παράσταση που έχει παιχτεί νύχτες για ενήλικες, πρωινά σε σχολεία και κλήθηκε να παραστεί μέχρι κι ως εμπνευστικό γαμήλιο δρώμενο, για τις διακρατικές υιοθεσίες. Και συνεχίζει.
Σε πολλαπλά δραματουργικά σχεδιάσματα, μια ζώσα προσπάθεια για την δημιουργία ενός πραγματικού κύκλου των χαμένων ποιητών κι ενός ακόμη πιο πραγματικού κύκλου των ευρισκόμενων μελών μιας οικογένειας των αλληλέγγυων ανθρώπων που όλο και ανοίγει, μεγαλώνει, ανθοφορεί, για κάθε παιδί που υποφέρει, μέχρι κάθε παιδί να βρει αγκαλιά, ασφάλεια, αποδοχή.
Ο Νικόλας Ανδρουλάκης ταξιδεύει στην Κύπρο για πρώτη φορά, με την καλλιτεχνική του συνοδοιπόρο, Αντιγόνη Σταυροπούλου, που έχει ιερές ρίζες και σχέσεις ζωής εδώ, ακαδημαϊκά, οικογενειακά, καλλιτεχνικά. Μαζί στη σκηνή οι δυο συνδημιουργοί της Ντουέντε, σε μια ερμηνευτική βουτιά στην ποίηση των φανταστικών και πραγματικών κόσμων του Τριαρίδη που θα συζητήσει και θα συζητηθεί.
Για μία μόνο παράσταση και μια ανοιχτή συζήτηση για τον κόσμο αυτόν που φτιάχνουν μαζί.
- Λευκωσία, Θέατρο Δέντρο, Τρίτη 21 Νοεμβρίου, 8μ.μ. Sold Out Tickets
Το περίσσιο παιδί είναι μια προσπάθεια να δημιουργήσουμε ενσυνείδητα μια οικογένεια. Εν τω μέσω της συνύπαρξης όπως την ξέρουμε, σε κάθε πιθανή εναρκτήρια συνθήκη μιας σχέσης, δύο ανθρώπων ή πέντε ή δέκα ή εκατό. Από κάθε πιθανή προέλευση κάθε ψυχής και κάθε άγνωστο προορισμό. Μια θεατρική σπουδή στον ορθό λόγο και τη συγκίνηση της πραγματικότητας που μένει συχνά ανείπωτη στη ροή της κανονικής μας ζωής, στις κανονικές μας κοινωνίες, εκεί που πράττουμε τις κανονικές μας συνήθειες, στις κανονικές μας εργασίες, για τις κανονικές μας οικογένειες ή ό,τι κουβαλά κάθε ψυχή.
Ένα παραβολικό παραμύθι για ένα ασήμαντο πρόγραμμα ενός υπολογιστή που αποφασίζει να παλέψει -με ρίσκο την ύπαρξή του- και τελικά να θυσιαστεί για να σώσει από τις φλόγες του πόνου και του χαμού ένα φανταστικό πλαστικό παιδί.
Το περίσσιο παιδί μιλά για τα παιδιά που γεννήθηκαν στον πάτο του καζανιού του κόσμου. Τα μαύρα, τα κίτρινα, τα κόκκινα, τα ιβούαρ, τα πολύ χαζά, τα πολύ χοντρά, τα πολύ ψηλά, τα πολύ κοντά, τα ασυνήθιστα, τα διαγώνια, τα αμίλητα, τα επιθετικά, τα ακάλεστα, τα άρρωστα, τα εγκαταλειμμένα, τα πονεμένα, τα ορφανά. Για τα παιδιά που ο κόσμος μας θεωρεί περιττά, περίσσια, άχρηστα.
Είτε το φωνάζουμε μες στα πρόσωπά τους είτε το ψιθυρίζουμε στα κρυφά. Για τα εκατομμύρια παιδιά χωρίς οικογένεια, χωρίς χάδι, χωρίς γνώση, χωρίς νερό, χωρίς ευκαιρία στην ανθρώπινη ευτυχία. Το περίσσιο παιδί μιλά για τα παιδιά που όσο εμείς εδώ σε λίγο θα σιγοτραγουδήσουμε το Imagine του John Lenon, εκείνα θα σιγοπεθαίνουν σε κάποια γωνιά κάποιου δρόμου. Για τα παιδιά που θα μπορούσαμε να είμαστε εμείς.
Το έργο μας δίνει αναφορά στους πανανθρώπινους λόγους. Έτσι που μαθαίνουμε να ζούμε λίγο πιο ελεύθεροι κι ασφαλείς μαζί κάθε μέρα. Το έργο μας μιλά για τη χειροπιαστή ανάγκη, για την αόρατη θυσία, για τον τρυφερό αγώνα, για όσα εξηγούν τα λεξικά στη λέξη αγάπη. Το έργο μας μιλά για τα εγκαταλειμμένα μωρά, για τα διαφορετικά παιδιά, για τους διαχωρισμένους εφήβους, για τους αποκλεισμένους ενήλικες, για τους αποτυχημένους μεσήλικες, για τους άχρηστους υπερήλικες. Σε μια κούρσα για ένα τέλος που μας έμαθαν για σημαντικό. Σε έναν κυλιόμενο διάδρομο που δεν χρειάζεται να είναι.
Ο ίδιος ο συγγραφέας, πατέρας πέντε παιδιών -και πολλών ακόμη που βοηθάει σαν δικά του, έχει βιώσει το ταξίδι της συγκλονιστικής περιπέτειας της διακρατικής υιοθεσίας μιας μικρής αγγελικής ψυχής από την υποσαχάρια Αφρική και τα τελευταία χρόνια είναι εμπνευστής και καθοδηγητής για πολλές νέες οικογένειες που τολμούν μια τέτοια ανοίκεια πράξη αγάπης.
Μια τέτοια οικογένεια αλληλεγγύης και συγκίνησης προσπαθούν να δημιουργούμν στη σκηνή και στη ζωή οι συντελεστές. Με ένα καλλιτεχνικό έργο που ταξιδεύει σε καλλιτεχνικές σάλες, σε σχολεία, σε αμφιθέατρα, σε φορείς, σε γειτονιές.
Συντελεστές
- Σκηνοθεσία: Νικόλας Ανδρουλάκης
- Ερμηνεύουν: Αντιγόνη Σταυροπούλου, Νικόλας Ανδρουλάκης
