Τέσσερις συναυλίες και μία ενδιαφέρουσα διάλεξη περιλαμβάνει το 12ο Φεστιβάλ Νέας Μουσικής Κύπρου, που διοργανώνει και φέτος το Κέντρο Κυπρίων Συνθετών.

Από τις 11 μέχρι τις 16 Νοεμβρίου η διοργάνωση αναδεικνύει τη σύγχρονη μουσική δημιουργία στην Κύπρο, στο οποίο Κύπριοι συνθέτες παρουσιάζουν τα έργα τους, ερμηνευμένα από σπουδαίους καλλιτέχνες.

Όπως και τις προηγούμενες χρονιές, η σειρά συναυλιών, μαζί με τις άλλες παράλληλες εκδηλώσεις, θα φιλοξενηθεί στη Μεσαιωνική Αίθουσα Καστελιώτισσα.

Φέτος, το φεστιβάλ φιλοξενεί συναυλίες με μεγάλη ποικιλία προτάσεων, όπως τα δυναμικά σύνολα Ergon Ensemble (Ελλάδα) και Trio Davani (Κύπρος), καθώς και τις πρωτοποριακές αυτοσχεδιαστικές δυνάμεις του Electroacoustic Ensemble των Κύπριων συνθετών, μαζί με παρουσία από άλλες τοπικές μουσικές δυνάμεις.

Συγκεκριμένα, η αρχή γίνεται στις 11 Νοεμβρίου με το Ergon Ensemble σε έργα Τάσου Στυλιανού, Γεώργιου Σταύρου, Γιώργου Παπαγεωργίου, Αλέξη Μακρίδη και Χριστίνας Αθηνοδώρου. Ακολουθεί στις 13 Νοεμβρίου το Trio Davani με έργα των Άρη Τσιγάρα, Νίκου Βήχα, Ευαγόρα Καραγιώργη, Μάριου Χρίστου, Χριστόδουλου Γεωργιάδη και Μιχάλη Ανδρονίκου. Στις 14 Νοεμβρίου προγραμματίζεται διάλεξη από τον Χάρη Σοφοκλέους. Στις 15 Νοεμβρίου το Duetto Piano – Percussion ερηνεύει έργα των Γιώργου Χατζημάρκου, Τάσου Στυλιανού, Γιώργου Παπαγεωργίου και Άντη Σκορδή. Το φεστιβάλ ολοκληρώνεται στις 16 Νοεμβρίου με την εμφάνιση του Composers’ Electroacoustic Ensemble. 

Αναλυτικά 

Δευτέρα 11 Νοεμβρίου, 8.30 μ.μ. Ergon Ensemble

  • 7 Τελετουργίες, Τάσος Στυλιανού: Το έργο αποτελείται από επτά μέρη. Κάθε μέρος βασίζεται σε συγκεκριμένη έκταση. Κάθε έκταση λειτουργεί ως συγκεκριμένος χώρος δραστηριότητας. σύμφωνα με την τοποθεσία στην οποία βρίσκεται σε σχέση με το όλο μέγεθος.
  • Σφαιρικός Χρόνος, Γεώργιος Σταύρου: Μια πολύ ενδιαφέρουσα ιδέα, που εμφανίζεται στο πολυδιάστατο Σύμπαν μας, είναι του χρόνου. Ο χρόνος μπορεί να είναι σαν ένας παλμός, που κάθε φορά πάλλεται σε όλες τις διαστάσεις δημιουργώντας τον Σφαιρικό χρόνο. Στον σφαιρικό χρόνο αν πάρουμε μία διάμετρο μέσα σε αυτόν τον παλμό, έχουμε τη γραμμική κίνηση. Ο Γραμμικός Χρόνος δηλαδή, στον οποίο ζούμε, και οι αισθήσεις και ο εγκέφαλός μας υλοποιεί..
  • Harpyia, Γιώργος Παπαγεωργίου: Κι ο Θαύμας την κόρη του Ωκεανού με το βαθύ το ρεύμα πήρε γυναίκα του, την Ηλέκτρα. Κι εκείνη γέννησε τη γοργή την Ίριδα και τις Άρπυιες με την ωραία κόμη, την Ωκυπέτη και την Αελλώ, που τρέχουν ίσα με των ανέμων τις πνοές και τα πουλιά χάρη στις γοργές φτερούγες τους. Γιατί ψηλά πάνω απ’ τη γη ορμούνε. (Ησίοδος Θεογονία 265-270) Είμαι νεκρός μέσα μου. Ξεσκίζουν τις σάρκες μου τα γαμψά νύχια της Αελλούς καθώς με σέρνει σε ξέφρενο χορό προς τις ερυνείες. Και μέσα στον στρόβιλο της φρίκης μεταμορφώνεται κι αλλάζει, μια στον Βιργίλιο, μια στον Ανταίο και μια σε σένα…
  • The Temple, Αλέξης Μακρίδης: Το έργο γράφτηκε το 2024 σε ανάμνηση της τουρκικής εισβολής του 1974. Απεικονίζει τη βεβήλωση ιστορικών και θρησκευτικών μνημείων και τη συνολική καταστροφή της πολιτιστικής κληρονομιάς της Κύπρου κατά τα 50 χρόνια της Τουρκοκρατίας.
  • X-ile, Χριστίνα Αθηνοδώρου: Exile (Eξορία) ή ένα Χ νησί, ένα οποιοδήποτε νησί. Στο μουσικό έργο X-île για οργανικό σύνολο (2016), η ρυθμοδότηση του ήχου φανερώνει διαφορετικές ποιότητες κίνησης και χρώματος. Οι μουσικές φράσεις και «χειρονομίες» δείχνουν να είναι αυτοτελείς, όπως ένα νησί δείχνει να είναι αυτοτελές, να «τελειώνει» εκεί που ξεκινά η θάλασσα, καθορίζει τη θάλασσα ως νέα αρχή και παρ’ όλα αυτά ανήκει σε μια ευρύτερη γεωγραφία. Παρομοίως όπως η εξορία μπορεί να είναι τετελεσμένη, επιβεβλημένη, αλλά μπορεί και να αποτελεί επιλογή του εξόριστου για μια καινούρια αρχή, ακριβώς εκτός ορίων. Έτσι παρόλο που η κάθε μουσική φράση ακούγεται ελλιπής, ταυτόχρονα αποτελεί και μια ανεξάρτητη «χειρονομία» που δίνει τον χώρο για το νέο έναυσμα, δηλαδή την επόμενη φράση και συνεισφέρει στη μία, κοινή κίνηση. Η παγκόσμια πρεμιέρα του έργου έγινε στην 29η Μπιενάλε Μουσικής του Ζάγκρεμπ το 2017.

Τετάρτη, 13 Νοεμβρίου 2024, 20.30 μ.μ. Trio Davani

  • Ave Maria recordation, Άρης Τσιγάρας: Αυτά ως έναυσμα: δύο ξεχωριστά θέματα, -Παλεστρίνα, Μπρούκνερ- για δύο τόσο ξεχωριστές λέξεις, λέξεις για Εκείνη, την αρχέτυπη φιγούρα: που από όταν τη νιώσαμε, από τότε αδιάκοπα την αναπολούμε… Recordatio: καμία από τις εννέα Μούσες δε θα υπήρχε χωρίς την ύπαρξη της Μνημοσύνης…
  • Αισθηματισμός [Sentimentalisme], Νίκος Βήχας: Τα συναισθήματα μου πολλά, δεν μπορώ να τα αποφύγω, έτσι τα καταγράφω, τα απελευθερώνω… Αυτά με οδηγούν στη μουσική μου.
  • Some 50 Years After, Ευαγόρας Καραγιώργης: 50 χρόνια μετά το πραξικόπημα και την Tουρκική εισβολή του 1974, έγιναν πολλές αποτυχημένες προσπάθειες από τους πολιτικούς για επανένωση του νησιού και εξεύρεση μιας λύσης. Αν και ξεθωριάζουν οι μνήμες, οι διαμαρτυρίες και οι προβληματισμοί, η μουσική πάντα μπορεί να μας κρατήσει και να μας προσδιορίσει στον χώρο και στον χρόνο, σε μια προσπάθεια αναζήτησης του τί ήμασταν, τί είμαστε και που πάμε. Από την άλλη, μέσα από το μονοπάτι της μουσικής, μέσα από την οδό της τέχνης μπορούμε να εργαστούμε και να συνυπάρξουμε ως λαοί.
  • Dvorak na Kypru, Μάριος Χρίστου: Το «Ο Ντβόρζακ στην Κύπρο» είναι ένα είδος spin-off της προηγούμενης σύνθεσης «Ο Μπετόβεν στην Ελλάδα» που γράφτηκε το 2016. Το έργο παραγγέλθηκε το 2022 από το Trio Bohémo, το οποίο με προσέγγισε ζητώντας να συνθέσω ένα τρίο πιάνου με μια πινελιά ελληνικού στιλ και μια αίσθηση χιούμορ (όπως το «Ο Μπετόβεν στην Ελλάδα»). Το αποτέλεσμα είναι αυτό το παιχνιδιάρικο έργο, βασισμένο σε μια ιστορία φαντασίας που έχω εφεύρει, όπου ο Αντονίν Ντβόρζακ επισκέπτεται κρυφά το νησί της Κύπρου. Εκεί, σε αυτό το πολιτιστικά απομακρυσμένο και πολύ εξωτικό μέρος, υπό την επίδραση της τοπικής μουσικής, βυθίζεται σε μια κατάσταση έκστασης και γράφει μια σύνθεση που συνδυάζει στοιχεία δύο πολύ μακρινών κόσμων: του μουσικού κόσμου του Ντβόρζακ όπως τον ξέρουμε και του κόσμο της κυπριακής λαϊκής μουσικής. 
  • Corona Trio, Χριστόδουλος Γεωργιάδης: Στα δύσκολα χρόνια της πανδημίας, ήμουν όπως οι περισσότεροι, κλειδωμένος μόνος στο σπίτι μου. Καταργήθηκαν οι συναυλίες, τα ταξίδια, οι διαγωνισμοί κτλ. Όμως αντελήφθηκα αρκετά νωρίς ότι αυτός ο “κατ’ οίκον περιοδρισμός” είχε κάτι πολύτιμο να μου προσφέρει: ΧΡΟΝΟ. Είναι γεγονός ότι στα προηγούμενα χρόνια μπορούσα να συνθέτω και μεταξύ των ταξιδιών μου, αλλά τώρα είχα άφθονο χρόνο για ενδοσκόπηση και εσωστρέφεια – κάτι απροσδόκητο προηγουμένως. Έτσι άρχισα να διαβάζω εντατικά και με πολλή όρεξη να συνθέτω. Το Τρίο αυτό είναι ένα από τα φρούτα της δύσκολης τούτης περιόδου, που έφερε εις φως απροσδόκητα αποτελέσματα και αρκετές νέες συνθέσεις. Κρίνοντας μουσικά, το έργο τούτο ανήκει κάπως στη “πατροπαράδοτη” παράδοση, διότι είμαι συνθέτης που πιστεύει απόλυτα στην τονικότητα. 
  • Reggae Connotatios, Μιχάλης Ανδρονίκου: Αυτό το κομμάτι γράφτηκε μετά από ένα ταξίδι στην Τζαμάικα και αντικατοπτρίζει την εμπειρία που είχα ως προς την «κρυφή» ενέργεια και τη δύναμη της Reggae να συνδέει τους ανθρώπους.

 Πέμπτη 14 Νοεμβρίου 2024 , 11π.μ. Χάρης Σοφοκλέους [Διάλεξη]

  • «Μουσική σύνθεση και η θέση σας μέσα στο Σύμπαν: Πώς η τεχνολογία εξελίσσει τη μουσική δημιουργία»

Κάτοχος διδακτορικού διπλώματος στην Ηλεκτρονική Σύνθεση (Πανεπιστήμιο Goldsmiths του Λονδίνου). Σπούδασε ακουστική σύνθεση με τον Robert Lombardo, Pat Morehead, Stacy Garrop και ηλεκτρονική σύνθεση με τον Don Malone (Roosevelt University, Chicago). Επίσης σπούδασε ακουστική σύνθεση με τον John Fitz-Roger, ηλεκτρονική σύνθεση με τον Reginald Bain (USC, Νότια Καρολίνα), και πιο πρόσφατα με τον Michael Young στο Goldsmiths University του Λονδίνου. Του έχουν ανατεθεί πολλές φορές να γράψει μουσική για διάφορα σύνολα και οργανισμούς, τόσο σε τοπικό επίπεδο όσο και στο εξωτερικό. Οι συνθέσεις του έχουν παρουσιαστεί σε όλο τον κόσμο, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ, Ηνωμένο Βασίλειο, Τσεχική Δημοκρατία, τη Γερμανία, την Αυστρία, την Ελβετία και τη Κύπρο. Από το 2013 είναι συντονιστής του προγράμματος Δημιουργικής Μουσικής Τεχνολογίας στο Πανεπιστήμιο Λευκωσίας όπως επίσης και καθηγητής Μουσικής Τεχνολογίας στο Μουσικό Σχολείο Λευκωσίας. Είναι επίσης μέλος του διοικητικού συμβουλίου του Κέντρου Κυπρίων Συνθετών, ένα οργανισμό του οποίου κύριος στόχος είναι να προωθήσει τη μουσική Κυπρίων Συνθετών μέσω των ετήσιων φεστιβάλ σύγχρονης μουσικής, συναυλιών και διαλέξεων.

Παρασκευή 15 Νοεμβρίου, 8.30μ.μ. Duetto Piano – Percussion

  • Nocturne, Γιώργος Χατζημάρκου: Ο ήρεμος βραδινός ύπνος μετά από μία κοπιαστική μέρα, διακόπτεται από ανησυχίες και άγχος δημιουργώντας ένα μυστηριώδες συναίσθημα το οποίο διογκώνεται, προσπαθώντας να εξηγήσει όσα τραγελαφικά συνέβησαν κατά τη διάρκεια της ημέρας. Παρόλες τις προσπάθειες για να το αγνοήσεις, αυτό το συναίσθημα ενισχύεται με πολλαπλές σκέψεις καθώς σε παίρνει ο ύπνος. Το κράμα των σκέψεων αυξάνεται και αναπόφευκτα γίνεται εφιάλτης! Μη μπορώντας να το αντέξεις άλλο, ξυπνάς και φοβισμένος προσπαθείς να ηρεμήσεις μέχρι να σε ξαναπάρει ο ύπνος.
  • OPAMA, Τάσος Στυλιανού: Δεν υπάρχει συγκεκριμένη περιγραφή για το έργο.
  • Breath of the Mountain, Γιώργος Παπαγεωργίου: Καθώς πνίγει η ομίχλη το πυκνό δάσος σαν πρωϊνός μαύτρος θάνατος, τρίζουν τα ξερόκλαδα, που κόκκαλα θυμίζουν – απομεινάρια μιας παλιάς αρρώστιας. Και το νωπό χώμα δίπλα στην καλύβα του Μάλερ ξερνά σκουλήκια και μουγγές μαργαρίτες. Ο βόμβος της καταιγίδας έχει σκεπάσει το στενό μονοπάτι και σαν φτερωτός Πήγασος μας καταπίνει η ανάσα του βουνού… καθώς οι πρώτες χοντρές σταγόνες αγγίζουν τα ήρεμα νερά της Wörthersee (λίμνη στην επαρχία Καρίνθια της Αυστρίας).
  • Himnanmori, Άντης Σκορδής: «Σεραζί Σεραζί μουρουτσού χαραντανόνι ανουήδ οσφρίας αριανά αχβίν κανίκου τατά ο παούφ πουρού πορέ πουτουσινάθ παναβατέ ταλαλάδο πάτνο πουλουκί σπεσέ ρουπιέ μανοέ παράκλιτον μαούς». Το κείμενο στο οποίο είναι βασισμένο το κομμάτι προέρχεται απο ένα ξόρκι από την Κυπριακή λαογραφία το οποίο χρησιμοποιούσαν για να γοητεύσουν μάγισσες. Οι μουσικοί αντιπροσωπεύουν τη μάγισσα, οι οποίοι όσο ακούν το ξόρκι γίνονται πιο έντονοι μέχρι το ξόρκι να λειτουργήσει.

Σάββατο 16 Νοεμβρίου, 8.30μ.μ. Composers’ Electroacoustic Ensemble

  •  Το Composers’ Electroacoustic Ensemble, που ιδρύθηκε το 2014, είναι ένα σύνολο βασισμένο στον αυτοσχεδιασμό με εναλλακτική ενορχήστρωση από συνθέτες, το οποίο περιλαμβάνει θέρεμιν, ηλεκτρική κιθάρα, προετοιμασμένο πιάνο, λαούτο, ηλεκτρονικά και χειροποίητα κρουστά. Στόχος του γκρουπ είναι να δημιουργήσει μουσική απαλλαγμένη από τα όρια οποιασδήποτε προϋπάρχουσας έννοιας ή στυλ και να αντιδράσει άμεσα στη λανθασμένη «αρμονία» που προωθεί το status quo. δίνοντας έτσι χώρο και προτεραιότητα στο στοιχείο της στιγμιαίας επικοινωνίας και δράσης.

Περισσότερα ΕΔΩ