Με την ευριπίδεια τραγωδία Ορέστης από το Θέατρο Tony Bulandra της Ρουμανίας, σε σκηνοθεσία Γιάννη Παρασκευόπουλου, ανοίγει το 27ο Διεθνές Φεστιβάλ Αρχαίου Ελληνικού Δράματος.
Η τραγωδία θα παρουσιαστεί στο Αρχαίο Ωδείο Πάφου στις 19 Ιουλίου, σηματοδοτώντας την επίσημη έναρξη της φετινής διοργάνωσης και στη συνέχεια στο Αμφιθέατρο Μακάριος Γ’ (Σχολής Τυφλών) στις 21 Ιουλίου.
Το Θέατρο Tony Bulandra, με έδρα το Τιργκόβιστε της Βλαχίας, παρουσιάζει την ευριπίδεια τραγωδία, σε μια παραγωγή που φέρει την υπογραφή του γνωστού Έλληνα σκηνοθέτη, με βασικό πυρήνα το στοιχείο του μετέωρου, στο οποίο οι ήρωες διαρκώς βρίσκονται μεταξύ δύο συνθηκών, δύο καταστάσεων, δύο αποφάσεων. Τον φερώνυμο ρόλο ενσαρκώνει ο ανερχόμενος Ρουμάνος ηθοποιός Μάριο Μοντέσκου, που πλαισιώνεται από σημαντικούς συμπατριώτες του ηθοποιούς όπως η Οάνα Μάρκου, η Ιουλία Βέρντες, ο Αντρέι Μάρκουτσα και ο Κρίστιαν Ολάρου.
O Ευριπίδης πραγματεύεται τον μύθο που είχε δραματοποιήσει προηγουμένως ο Αισχύλος στις Ευμενίδες, φέρνοντας τον μύθο πιο κοντά στα ανθρώπινα μέτρα και θέτοντας ερωτήματα για τις σχέσεις των γενεών, των φύλων, της κοινωνικής συνοχής και της επιβίωσης των νέων σ’ έναν κόσμο που χαρακτηρίζεται από ανασφάλεια και αβεβαιότητα.
Ο Ορέστης, ο οποίος διδάχτηκε το 408 π.Χ., είναι κείμενο άρρηκτα συνδεδεμένο με την εποχή του, καθώς αποτελεί ένα καίριο σχόλιο στη λειτουργία της αθηναϊκής δημοκρατίας. Παράλληλα, είναι το τελευταίο έργο για το οποίο γνωρίζουμε ότι παρουσιάστηκε στην Αθήνα, πριν την αναχώρηση του ποιητή από την πόλη και την εγκατάστασή του στη Μακεδονία.
Η υπόθεση
Μετά τον φόνο της μητέρας του, Κλυταιμνήστρας, κυνηγημένος από τις Ερινύες και καταδικασμένος σε θάνατο από την πόλη, ο Ορέστης μαραζώνει, άρρωστο αγρίμι σ’ ένα στρώμα έχοντας στο πλάι του την Ηλέκτρα. Στο Άργος καταφθάνουν από την Τροία ο Μενέλαος και η Ελένη. Τα δύο αδέλφια προσδοκούν από τον Μενέλαο να παρέμβει, αλλά ούτε αυτός ούτε ο παππούς τους, Τυνδάρεως, σκοπεύουν να τους βοηθήσουν. Ο Ορέστης στρέφεται τότε στον Πυλάδη ο οποίος αποδεικνύει την ισχυρή φιλία του, αποφασίζοντας να τον στηρίξει με κίνδυνο τη ζωή του. Οι δύο νέοι άντρες, με τη συνδρομή της Ηλέκτρας, βάζουν σε εφαρμογή ένα σχέδιο εκδίκησης με θύματα την Ελένη και την κόρη της Ερμιόνη, που φαίνεται να τους οδηγεί όλο και βαθύτερα σε έναν φαύλο κύκλο βίας και αίματος. Παγιδευμένοι μέσα στις πράξεις τους, προσπαθούν απεγνωσμένα να διασωθούν. Την τελική λύση έρχεται να δώσει η παρέμβαση του από μηχανής θεού, Απόλλωνα.
Συντελεστές
- Μετάφραση: Claudiu Sfirschi–Lăudat
- Σκηνοθεσία: Γιάννης Παρασκευόπουλος
- Σκηνικά: Horațiu Mihaiu
- Κοστούμια: Valentin Codoiu
- Χορογραφία: Johanna Bodor
- Μουσική σύνθεση: Μάνος Μυλωνάκης
- Σχεδιασμός φωτισμών: Adrian Dragomir
- Βοηθός σκηνοθέτη: Mircea Silaghi
- Τεχνική Διεύθυνση: Iulian Scarlat
Διανομή:
- Ηλέκτρα: Oana Marcu
- Ορέστης: Mario Monțescu
- Πυλάδης: Andrei Mărcuță
- Μενέλαος: Cristian Olaru
- Ελένη: Iulia Verdeș
- Ερμιόνη: Iulia Alexandra Dinu
- Τυνδάρεως: Constantin Florescu
- Αγγελιοφόρος: Camelia Varga
- Φρύγας: Radu Câmpean
- Απόλλωνας: Florin Georgescu Jr.
- Χορός: Antonia Ionescu, Ana Maria Carablais
Παραστάσεις
- Πάφος, Αρχαίο Ωδείο (επίσημη έναρξη), Παρασκευή 19 Ιουλίου, 9μ.μ.
- Λευκωσία, Αμφιθέατρο Μακάριος Γ’, Κυριακή 21 Ιουλίου, 9μ.μ. 7000 2414
Εισιτήρια: SOLDOUT TICKETS. Διάρκεια: 95’. Με αγγλικούς και ελληνικούς υπέρτιτλους.
Το φεστιβάλ διοργανώνουν το Υφυπουργείο Πολιτισμού, το Κυπριακό Κέντρο Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου και το Υφυπουργείο Πολιτισμού.
Σημείωμα Γιάννη Παρασκευόπουλου
Ο Ορέστης του Ευριπίδη είναι ένα σπουδαίο έργο γιατί μιλάει για δύο θέματα τα οποία θεωρώ σημαντικά, ειδικά σε αυτή την στιγμή της ζωής μου.
Το πρώτο είναι η δύναμη του λόγου. Ο λόγος είναι ένα σπουδαίο δώρο στον άνθρωπο και οφείλει να το χρησιμοποιήσει για να προχωρήσει. Για να διεκδικήσει. Για να πείσει. Κυρίως, όμως, για να μπορέσει να επικοινωνήσει χωρίς να κρύψει κάτι.
Το δεύτερο θέμα είναι η νεότητα. Η νεότητα μού δίνει το δικαίωμα στο λάθος, μου επιτρέπει μπορώ να ενθουσιάζομαι και να απελπίζομαι μέσα σε ένα δευτερόλεπτο χωρίς αυτό να αξιολογείται αρνητικά. Απλά συμβαίνει επειδή είμαι νέος.
Αυτό όμως που είναι το πιο σημαντικό απ’ όλα μέσα στο έργο του Ευριπίδη είναι το στοιχείο της αιώρησης. Το Μετέωρο. Όπως ο ίδιος ο συγγραφέας, έτσι και οι ήρωές του βρίσκονται διαρκώς μεταξύ δύο συνθηκών, δύο καταστάσεων, δύο αποφάσεων. Μετεωρίζονται ανάμεσα σε δυο κόσμους, των ζωντανών και των νεκρών. Στον κόσμο της τρέλας και στον κόσμο της λογικής. Στον κόσμο των προγόνων και σε αυτόν των μελλοντικών γενεών.
Ο Μετεωρισμός αποτέλεσε τον βασικό πυρήνα της έρευνάς μας με τους συνεργάτες και τους ηθοποιούς στο έργο αυτό του Ευριπίδη.
Το πόσο δύσκολο είναι να αιωρείσαι μεταξύ δύο καταστάσεων.
