Τα έργα πέντε καλλιτεχνών οι οποίοι εξερευνούν την απρόβλεπτη και μεταμορφωτική φύση της σύγχρονης πραγματικότητας, μέσω μιας συλλογικής εικαστικής πράξης τους η οποία έχει σκοπό να αναδείξει τον κοινό τους προβληματισμό, παρουσιάζει η ομαδική έκθεση «Fury Tails» που ανοίγει στις 20 Δεκεμβρίου στη Λεμεσό.
Εμπνευσμένοι από την τεχνική των σουρεαλιστών «Exquisite Corpse»*, οι καλλιτέχνες Κατερίνα Νεοφυτίδου, Ιλίνα Τσερβόναγια, Ρεβέκκα Ευσταθίου, B.C. Epker και Ευκλείδης Παπαδόπουλος ανταλλάσσουν θραύσματα ιδεών των έργων τους. Τα θραύσματα αυτά συνδέονται ασυνήθιστα το ένα με το άλλο– ουρά με ουρά– κατά την έκθεση αποτελώντας μέρη μιας εξελισσόμενης αφήγησης, έτοιμα να αποκαλυφθούν στο κοινό.
Ο τίτλος του πρότζεκτ είναι φωνητικά όμοιος με το «fairy tales» (ιστορίες παραμυθιών) αλλά η αντικατάσταση των λέξεων με το ηχητικά όμοιο «fury tails» (ουρές οργής) ανατρέπει τις παραδοσιακές συσχετίσεις με τέτοιες αφηγήσεις.
Ο τίτλος, έτσι, αντανακλά το ρευστό και κατακερματισμένο ψυχο-συναισθηματικό τοπίο της εποχής μας, στο οποίο οι δημιουργικές αφηγηματικές δομές (storytelling) υποβαθμίζονται σε μια περιστασιακή αφήγηση (=storyselling σύμφωνα με τον σύγχρονο φιλόσοφο Μπιούνγκ-τσούλ Χαν), αφήνοντάς μας να πλέουμε σ’ ένα ταραχώδες ρεύμα απρόβλεπτων συνεπειών.
Αν, οι αφηγήσεις μας ρίζωναν στο «είναι», δηλαδή μεταμορφώνοντας το «να είσαι στον κόσμο» στο «να είσαι ο κόσμος», τότε ο θόρυβος της αφήγησης με τη σειρά του, θα δημιουργούσε ένα αφηγηματικό κενό, το οποίο θα εκδηλωνόταν σε σημασιολογικό και σημειολογικό κενό με την απώλεια των σημείων αναφοράς μας.
Η δομή ενός τυπικού παραμυθιού περιλαμβάνει συγκεκριμένα στάδια: το ταξίδι του ήρωα σε άλλες πραγματικότητες, την αντιμετώπιση δοκιμασιών, τη συνάντηση με μέντορες, την εκτέλεση καθηκόντων, την επίτευξη της κορύφωσης, τη μεταμόρφωση μέσω βιωμένων εμπειριών και την επιστροφή στο σπίτι με διαφορετική (καλύτερη) ιδιότητα. Αλλά τι γίνεται όταν η συνήθης δομή του παραμυθιού και οι συνθήκες του έχουν μεταλλαχθεί σημαντικά;
Ο σύγχρονος ήρωας (κυρίως καταθλιπτικός)– φορτωμένος με παραπληροφόρηση, γεμάτος από διάφορα θαυματουργά ελιξίρια και κατοικώντας σε δυσλειτουργικούς χώρους– αντιμετωπίζει δοκιμασίες που προκαλούν όχι μόνο την εξυπνάδα και την αντοχή του, αλλά και τον ίδιο τον ιστό της πραγματικότητάς του. Ποιο μέλλον περιμένει έναν τέτοιο ήρωα που πλοηγείται σ’ αυτό το μπερδεμένο τοπίο; Ποιες παγίδες και προκλήσεις κρύβονται στις σύγχρονες ιστορίες που παραληρούν, μαγεμένες από αλγόριθμους;
Το έργο βασίζεται στις καλλιτεχνικές εξερευνήσεις της χορογραφίας των αποκαλούμενων «ουρών»- κρυφές κινήσεις δυνάμεως- στον τομέα του σώματος, της αρχιτεκτονικής και των μέσων. Στο πλαίσιο αυτό, οι καλλιτέχνες αναφέρονται στη φιλοσοφική έννοια της πλαστικότητας από τη σύγχρονη Γαλλίδα φιλόσοφο Κατρίν Μαλαμπού ως βασικό στοιχείο που επιτρέπει στα όντα να προσαρμόζονται στις μεταβαλλόμενες συνθήκες και να ανοίγονται στο μέλλον. Η Μαλαμπού αντιπαραβάλλει την πλαστικότητα με την ευκαμψία, θεωρώντας την τελευταία ως ιδεολογικό προϊόν του καπιταλισμού.
«Ευκαμψία» είναι η ικανότητα προσαρμογής σε όλα, μειώνοντας το ον σε παθητικό αντικείμενο εξωτερικής επιρροής, σαν πηλό. Η «πλαστικότητα», από την άλλη πλευρά, είναι μια ενεργητική ικανότητα αντίστασης και ανταπόκρισης στις εξωτερικές δυνάμεις, διατηρώντας όμως ακεραιότητα. Η πλαστικότητα περιλαμβάνει όχι μόνο την ικανότητα να παίρνεις μορφή, αλλά και να καταστρέφεις τη μορφή, καταφέρνοντας να αντισταθείς στην πλήρη υποταγή στις εξωτερικές επιρροές.
- Λεμεσός, Δημοτικό Κέντρο Τεχνών- Αποθήκες Παπαδάκη (97637646). Εγκαίνια: Παρασκευή 20 Δεκεμβρίου, 7μ.μ. Διάρκεια: μέχρι 11 Ιανουαρίου (Τρίτη– Παρασκευή 10π.μ.- 6μ.μ., Σάββατο 10π.μ.- 2μ.μ.)
Τα εγκαίνια θα τελέσει ο Δήμαρχος Λεμεσού Γιάννης Αρμεύτης.
*Exquisite corpse (από τα Γαλλικά «Cadavre exquis») είναι ένα συλλογικό παιχνίδι που αναπτύχθηκε από τους σουρεαλιστές πριν από περίπου έναν αιώνα. Το παιχνίδι αντανακλά την επιθυμία των συμμετεχόντων να συνδυάσουν ασύμβατα στοιχεία σε ενιαίο σύνολο. Θεωρούνταν μια ξεχωριστή τεχνική, όχι μέσο διασκέδασης. Ένα από τα πρωτότυπα θεωρείται το Burime- ένα λογοτεχνικό παιχνίδι που αποτελείται από τη σύνθεση ποιημάτων με δοσμένη ρίμα και θέμα. Συνήθως, γράφονται μερικές γραμμές αρχικά και στη συνέχεια το χαρτί διπλώνεται και περνά στον επόμενο συμμετέχοντα για να συνεχίσει, αφήνοντας μόνο την τελευταία ουρά ορατή.
