Μερικές από τις μη αμοιβαία επωφελείς αλληλεξαρτήσεις μας επιχειρεί να διερευνήσει η διεθνής ομαδική έκθεση με τίτλο «Interfacing life», που ανοίγει την Παρασκευή 9 Ιουνίου στο NeMe Arts Centre στη Λεμεσό.
Αποτελείται από έργα τέχνης που παρήγαγαν τα ευρωπαϊκά κέντρα νέων μέσων και δημιουργικής τεχνολογίας Werkleitz (Γερμανία), FACT (Βρετανία), RIXC (Λετονία) και M-CULT (Φιλανδία) για λογαριασμό της Ευρωπαϊκής πλατφόρμας Media Art (EMAP). Η έκθεση θα αντιμετωπίσει τις συνθήκες, τροχιές και υλικές αντιφάσεις που εξέτασαν οι καλλιτέχνες αποκαλύπτοντας βαθιά αναμορφωμένες στάσεις και συμπεριφορές μας και μερικά μονοπάτια για το μέλλον.
Συμμετέχοντες καλλιτέχνες είναι οι TnC, Marleine van der Werf, Leon Butler, Total refusal, Forms of Ownership.
Καθώς τα αλληλεξαρτώμενα οικολογικά, οικονομικά και κοινωνικά μας συστήματα φαίνεται να καταρρέουν, πολλές από τις ελπίδες μας στρέφονται στην τεχνολογία. Το παλιό αίνιγμα του αν η τέχνη μιμείται τη ζωή ή η ζωή μιμείται την τέχνη έχει σταδιακά αντικατασταθεί με τη σχέση τεχνολογίας και ζωής. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τα παιχνίδια στους υπολογιστές μιμούνται τις δομές των κοινωνιών μας τη ίδια ώρα που οι πρόσφατες ειδήσεις υποδηλώνουν ότι η τεχνητή νοημοσύνη έχει καταστεί πια συναισθανόμενη ,με μηχανικούς της Google να έχουν παραγκωνιστεί (The Guardian, 12 Ιουνίου 2022) ή ακόμη και απολυθεί (Timnit Gebru. Ανάρτηση στο Twitter. 3 Δεκεμβρίου 2020).
Από τα αποτελέσματα των μηχανών αναζήτησης μέχρι τα αυτόνομα οχήματα, από τις θεραπείες που δημιουργούνται με τεχνητή νοημοσύνη έως τα αλγοριθμικά καθορισμένα ασφάλιστρα, οι δικτυωμένες τεχνολογίες είναι πολιτικά επιθυμητές, καθώς μπορούν να παρέχουν φαινομενικά εύκολες λύσεις σε προβλήματα του πραγματικού κόσμου. Αυτή η υπεραπλουστευμένη και προβληματική άποψη έχει αντίκτυπο στους μηχανισμούς της δημόσιας και ιδιωτικής διακυβέρνησης.
- Λεμεσός, NeMe Arts Centre. Εγκαίνια: Παρασκευή 9 Ιουνίου, 7.30μ.μ. Διάρκεια: Μέχρι 30 Ιουνίου (Τρίτη-Παρασκευή, 5.30μ.μ.- 8.30μ.μ.)
Πολλοί συντηρητικοί στοχαστές θεωρούν το σώμα ως φυσικό, προ-πολιτικό και ως εκ τούτου ανάξιο συμμετοχής στην πολιτική αρένα. Πολλοί θεωρούν επίσης τις τεχνολογίες ως ουδέτερες. Ένα μαχαίρι μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να ξεφλουδίσει ένα πορτοκάλι ή να σκοτώσει. Ωστόσο, κάθε υλικό ή λογισμικό είναι το αποτέλεσμα των πολύπλοκων σχέσεων μεταξύ κοινωνικών, πολιτιστικών και οικονομικών πλαισίων, και λίγοι καλλιεργούν την ικανότητα να εξετάζουν κριτικά τις τεχνολογίες, πέρα από την αγορά. Κάποιοι θα επικρίνουν το Google, το Amazon ή το Facebook μέσα σε κοινωνικοπολιτικά πλαίσια, αλλά λίγοι το κάνουν μέσα από το πρίσμα της τεχνολογίας με την οποία έχουμε αναπτύξει μια εξάρτηση για διασύνδεση.
«Οι ανησυχίες και οι αγωνίες για διάφορες τεχνολογίες αναδιατυπώνονται ως αντιδραστικοί φόβοι και φοβίες, ως άσχετοι ηθικοί πανικοί που θα εξαφανιστούν γρήγορα μόλις οι χρήστες αναπτύξουν τις κατάλληλες στρατηγικές αντιμετώπισης και αναβαθμίσουν τους κανόνες τους». (Μοροζόφ, 2013)
Αντίθετα, και εν μέσω αποκαλυπτικών πολιτικών, περιβαλλοντικών, υγειονομικών και οικονομικών κρίσεων, γινόμαστε μάρτυρες εστιασμένων προσπαθειών από θεωρητικούς, επιστήμονες, δημοσιογράφους και καλλιτέχνες για την προώθηση της κατανόησης και την παροχή εναλλακτικών λύσεων για τις κοινωνίες μας που φθείρονται και αλλάζουν ταχέως τον κόσμο.
