Μια εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη έδωσε χθες Κυριακή στο περιοδικό Down Town και στον Θανάση Φωτίου ο υποψήφιος για την προεδρία της Δημοκρατίας, Αβέρωφ Νεοφύτου. Ανάμεσα σ’ άλλα ερωτήθηκε και αν αισθάνεται ότι κάποιοι τον περιμένουν στην γωνία. Διαβάστε σχετικό απόσπασμα από τη συνέντευξη.
Είναι πρόσωπα που θα περιμένατε να είναι δίπλα σας, σ’ αυτή τη μάχη που δίνετε, αλλά δεν είναι;
Είμαι πολύ συνειδητοποιημένος, αγαπητέ μου. Ούτε απογοήτευση νιώθω ούτε θυμό ούτε κάποια κεραμίδα έπεσε στο κεφάλι μου. Ξέρω τι πάει να πει πολιτική.
Τον περασμένο Δεκέμβριο, ο πρώην υπουργός της κυβέρνησής σας, ο Ιωνάς Νικολάου, είχε πει: «Ο πρόεδρος του κόμματος έχει την υποχρέωση η επιλογή του υποψηφίου να είναι επιλογή που να μπορεί να εκλεγεί…». Δεδομένων και των δημοσκοπικών ευρημάτων, μήπως κάνατε λάθος υπολογισμούς;
Μήπως μας διαβάζετε λάθος;
Θα δείξει. Τα μακρά κοντά εγινήκασιν, όπως λέει η παροιμία…
Κοιτάξτε, δίνω μάχες για τα πιστεύω μας και είμαι εδώ, στον Δημοκρατικό Συναγερμό, από το 76, ως μέλος τότε της νεολαίας, γιατί πίστεψα και πιστεύω στις τέσσερις αρχές και αξίες του. Τη μάχη για μια ενωμένη Κύπρο, τον ευρωπαϊκό και δυτικό προσανατολισμό της χώρας, μια ελεύθερη, δυνατή και με κοινωνικό πρόσημο οικονομία και, τέταρτο, αξιοπρεπείς πολίτες. Γι’ αυτά είναι που δίνουμε μάχες, ανεξάρτητα από το τι λένε οι δημοσκοπήσεις. Αν μετρούσαν οι δημοσκοπήσεις το 1976, ο Κληρίδης δεν θα δημιουργούσε τον ΔΗΣΥ, αν αποφάσιζε με βάση τις δημοσκοπήσεις δεν θα ήταν υποψήφιος το 1983 ούτε το 1988 ούτε το 1993 τού έδιναν πολλές πιθανότητες νίκης, πόσο μάλλον όταν ο Βασιλείου στην κάλπη είχε πάρει 44,53%. Αλίμονο αν αντικαταστήσουμε τους πολιτικούς με τους δημοσκόπους και την ψήφο του λαού με τις δημοσκοπήσεις.
Οι δημοσκοπήσεις, όμως, δείχνουν την τάση της κοινωνίας, ενδεχομένως και να επηρεάζουν την κοινωνία…
Οι δημοσκοπήσεις είναι ένα χρήσιμο επιστημονικό εργαλείο και πρέπει να τις μελετάμε. Δεν καθορίζουν, όμως, το τελικό αποτέλεσμα. Αν και οφείλω να πω πως, ειδικά σ’ αυτές τις εκλογές, γίνεται μια υπερεκμετάλλευση για ρυμούλκηση και καθοδήγηση. Έκαναν την εμφάνισή τους από τον περασμένο Νοέμβριο. Υποψήφιοι δεν υπήρχαν και έτρεχαν οι δημοσκόποι να δημιουργήσουν εντυπώσεις, να προκαταλάβουν, να ρυμουλκήσουν… Δεν με ενοχλεί. Εμείς ξέρουμε – και, σας παρακαλώ, μην μπερδέψετε την αυτοπεποίθηση με την υπεροψία – πως άλλο η δημοσκόπηση και άλλο η κάλπη. Σας θυμίζω ότι μερικές μέρες πριν από τις βουλευτικές εκλογές, μας έδειχναν στο 18% – 19%. Δεν χρειάζεται να σας θυμίσω και το αποτέλεσμα. Δείτε τι έγινε στην Αμερική πρόσφατα. Πού είναι το κόκκινο τσουνάμι που υπολόγιζαν;
Θα συμφωνείτε πως αυτό που ζει σήμερα ο ΔΗΣΥ, δεν έχει συμβεί ξανά, απ’ όσο θυμάμαι τουλάχιστον. Εννοώ, μέχρι τώρα τις εκλογικές μάχες τις δίνατε με κύριο αντίπαλο το ΑΚΕΛ. Σ’ αυτή τη μάχη, ο κυριότερος αντίπαλός σας είναι κάποιος που προέρχεται από τα σπλάχνα του κόμματος και μια αρκετά μεγάλη μερίδα του συναγερμικού κόσμου…
Κάτι παρόμοιο ο Δημοκρατικός Συναγερμός έζησε και το 2003. Με την υποψηφιότητα του Αλέκου Μαρκίδη. Που ο Αλέκος δεν ήταν κανένας περαστός από το κόμμα κι αν έβαζες το νου του σε μια ζυγαριά, δεν ξέρω αν θα έβρισκες πολλούς να τον ισοζυγίσουν. Πήγε απέναντι από τον υποψήφιο του Συναγερμού. Και δημοσκοπικά, λάμβανε μέχρι και το 30% των συναγερμικών…
Επιτρέψετέ μου, αλλά το 2003 ο Αλέκος Μαρκίδης δεν ήταν ο κύριος αντίπαλος του Κληρίδη και η βάση του κόμματος εμφανίστηκε πιο συσπειρωμένη απ’ ό,τι εμφανίζεται σήμερα. Οι δε δημοσκοπήσεις, τον έδειξαν ψηλά στην αρχή, αλλά σύντομα ξεφούσκωσε…
Εγώ άλλο θέλω να πω. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα αυτής της ενέργειας; Ακολούθησαν δύο πενταετίες, με άλλες κυβερνήσεις. Στην πρώτη βάλτωσε το Κυπριακό, στη δεύτερη παττίσαμε την οικονομία. Δεν είναι θέμα προσώπων οι εκλογές. Είναι κυρίως θέμα πολιτικών θέσεων. Και τους πυλώνες που στηρίζουν τους δύο άλλους υποψήφιους, τους ξέρουμε, τους έχουμε δοκιμάσει. Και για να έρθουμε και στα πρόσωπα, για να διαχειριστείς κρίσεις, χρειάζεται ικανότητα, χρειάζεται εμπειρία και, προπαντός, μ’ αυτούς που σε περιβάλλουν, να σας ενώνει κοινός στόχος. Κι όχι ένα συνονθύλευμα θέσεων. Ακούω και διάφορα ωραία συνθήματα περί κυβέρνησης εθνικής ενότητας. Τον στόχο τον βρήκαμε; Δηλαδή αν βάλουμε και δυο ακελικούς και δυο συναγερμικούς στην κυβέρνηση, λύσαμε το πρόβλημα; Η κατεύθυνση του πλοίου ποια θα είναι στο Κυπριακό, στην οικονομία, στην κοινωνία;
Αισθάνεστε κι εσείς αυτό που αισθανόμαστε εμείς, ότι κάποιοι σας περιμένουν ήδη στη γωνία; Και εκτός και εντός του κόμματος…
Είμαι ένας συνειδητοποιημένος άνθρωπος. Και στην πολιτική, παλιά καραβάνα, όπως έλεγε ο Γλαύκος Κληρίδης. Λέτε να μην τα έζησα αυτά και στο παρελθόν; Σας είπα και προηγουμένως, ξέρω πολύ καλά τον ορισμό της πολιτικής. Και των πολιτικών, επίσης. Και εκτός και εντός.
Δείτε ΕΔΩ ολόκληρη τη συνέντευξη του Down Town
