Νέες φωτιές από τον αντικανονικό διορισμό του Έφορου Φορολογίας Γιάννη Τσαγκάρη άναψε το Διοικητικό Δικαστήριο, το οποίο όχι μόνο έκρινε παράνομη τη φορολόγηση εταιρείας, αλλά άνοιξε θέμα επηρεασμού όλων των αποφάσεών του.
Για το θέμα αυτό η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου στις 7/6/2021 αποφάνθηκε τελεσίδικα ότι ο διορισμός του Εφόρου κρίθηκε αντισυνταγματικός. Σύμφωνα με νομικούς, αυτή τη στιγμή εκκρεμεί στο Ανώτατο Δικαστήριο να ξεκαθαρίσει το θέμα με τις πράξεις του κ. Τσαγκάρη. Γι’ αυτό και ο Γενικός Εισαγγελέας Γιώργος Σαββίδης έχει ασκήσει έφεση κατά ακυρωτικών αποφάσεων πράξεων του κ. Τσαγκάρη και ζήτησε μάλιστα και την επίσπευση της εκδίκασής της. Όπως ανέφεραν νομικοί στον «Φ», και το Ανώτατο Δικαστήριο να κρίνει τελεσίδικα άκυρες και τις πράξεις του κ. Τσαγκάρη, θα έρθει εντός έξι μηνών, ο προσωρινός Έφορος Φορολογίας που διορίστηκε ο γενικός διευθυντής του υπουργείου Οικονομικών, να λάβει τις ίδιες αποφάσεις. Εν κατακλείδι, οι οφειλές κάποιου δεν θα παραγραφούν, αλλά θα απαιτηθούν από νόμιμο όργανο, εάν και εφόσον κριθούν παράνομες και οι πράξεις του κ. Τσαγκάρη.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Πέφτουν υποθέσεις φορολογίας λόγω Γιάννη Τσαγγάρη
Σημειώνεται ότι μετά από προσφυγή εταιρείας, το Διοικητικό Δικαστήριο είχε αποφανθεί ότι «εφόσον ο Έφορος Φορολογίας, κ. Τσαγκάρης διορίστηκε δυνάμει αντισυνταγματικού Νόμου και υπερφαλαγγίζοντας τις διατάξεις του Συντάγματος, κάθε πράξη ή/και απόφασή του, ακόμα και αυτές στις οποίες ο Έφορος προέβη πριν από την κήρυξη της αντισυνταγματικότητας του διορισμού του, ως ληφθείσα εκτός συνταγματικού πλαισίου, στερείται οποιουδήποτε νομίμου ερείσματος.
Την προσφυγή είχε καταχωρήσει εστιατόριο ταχείας εξυπηρέτησης και έτοιμων φαγητών σε πακέτο, με την οποία ζητούσε την ακύρωση της απόφασης του καθ’ ου η αίτηση, Εφοριακού Συμβουλίου, ημερομηνίας 2.10.2018, σύμφωνα με την οποία απορρίφθηκε η ιεραρχική προσφυγή που είχε καταχωρήσει η αιτήτρια κατά της απόφασης του Εφόρου Φορολογίας, ημερομηνίας 17.7.2017. Σύμφωνα με την τελευταία αυτή απόφαση, ο Έφορος είχε επιβάλει στην αιτήτρια Φόρο Προστιθέμενης Αξίας ύψους €54.237,30, πλέον τόκους και επιβαρύνσεις, για την περίοδο από 1.1.2008 μέχρι 31.12.2016, δυνάμει των άρθρων 49(1) και 50(2) του περί Φόρου Προστιθέμενης Αξίας Νόμου (Ν.95(Ι)/2000), ως αυτός ίσχυε κατά τον ουσιώδη χρόνο («ο Νόμος»).
Στις 7.6.2018, πραγματοποιήθηκε η ακρόαση της Ιεραρχικής Προσφυγής ενώπιον του Εφοριακού Συμβουλίου, το οποίο ακολούθως, στη συνεδρία του ημερομηνίας 17.9.2018, αποφάσισε ομόφωνα να την απορρίψει και να επικυρώσει την προαναφερθείσα απόφαση του Εφόρου Φορολογίας. Η εν λόγω απόφαση εκδόθηκε στις 2.10.2018 και γνωστοποιήθηκε την ίδια μέρα διά διπλοσυστημένης επιστολής, τόσο στην αιτήτρια, όσο και στον Έφορο.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑ: Σε παραποίηση, λέει ο τέως Έφορος Φορολογίας για μειωμένο ΦΠΑ
Κατά την ακρόαση της προσφυγής, η πλευρά της αιτήτριας εταιρείας έθεσε τον ισχυρισμό περί αναρμοδιότητας του οργάνου που έλαβε την επίδικη απόφαση. Επιπρόσθετα, η πλευρά της αιτήτριας εταιρείας, προώθησε διά της αρχικής γραπτής αγόρευσής της, ισχυρισμούς περί ανεπαρκούς και/ή ελλιπούς αιτιολογίας της επίδικης απόφασης, μη διενέργειας της δέουσας έρευνας και εμφιλοχωρήσασας πλάνης, παραβίασης των αρχών της χρηστής διοίκησης και της καλής πίστης και, γενικότερα, περί απόφασης που αντίκειται στις διατάξεις του Νόμου.
Σύμφωνα με το Δικαστήριο, ο διορισμός του κ. Τσαγκάρη, ως Εφόρου Φορολογίας, ο οποίος και έλαβε την απόφαση επιβολής φορολογίας στην αιτήτρια, απόφαση που ακολούθως επικυρώθηκε από την εδώ προσβαλλόμενη απόφαση, κρίθηκε δικαστικώς και τελεσιδίκως ως παράνομος, λόγω αντισυνταγματικότητας, και ακυρώθηκε. Και βεβαίως, η δικαστική ακύρωση του παράνομου, ως αντισυνταγματικού, διορισμού του κ. Τσαγκάρη, λειτουργεί, σύμφωνα με τη νομολογία αναδρομικά (ex tunc) και έναντι όλων, με αποτέλεσμα, κατά τον χρόνο λήψης της επίδικης απόφασής του, ο κ. Τσαγκάρης να στερείτο οποιουδήποτε νομιμοποιητικού ερείσματος προς τούτο».
«Η απόφαση λήφθηκε καθ’ όλα νόμιμα»
Εκ διαμέτρου αντίθετες είναι οι θέσεις του συνήγορου των καθ’ ων η αίτηση, δηλαδή του δικηγόρου της Δημοκρατίας που εκπροσωπούσε το Εφοριακό Συμβούλιο, ο οποίος, απορρίπτοντας όλους τους πιο πάνω ισχυρισμούς, αντέτεινε ότι η προσβαλλόμενη απόφαση υπήρξε καθόλα ορθή και νόμιμη, λήφθηκε δε αυτή σύμφωνα με το Σύνταγμα και κατόπιν διενέργειας της δέουσας έρευνας και κατ’ ορθή ενάσκηση της διακριτικής εξουσίας της Διοίκησης.
Ειδικότερα, ως προς τον ισχυρισμό περί της αντισυνταγματικότητας του διορισμού του Εφόρου Φορολογίας, η πλευρά των καθ’ ων η αίτηση εισηγείται ότι η οποιαδήποτε παρανομία ή αντισυνταγματικότητα ήθελε κριθεί σε σχέση με τον εν λόγω διορισμό, δεν επηρεάζει τη νομιμότητα της επιβληθείσας φορολογίας και, συνακόλουθα, ούτε την εδώ προσβαλλόμενη απόφαση, καθότι, σύμφωνα με τη νομολογία που επικαλείται η συνήγορος των καθ’ ων η αίτηση, η φύση και η νομιμότητα των πράξεων που εξέδωσε διοικητικό όργανο με νόμιμη υπόσταση, δεν επηρεάζεται από μετέπειτα ακύρωση ή άλλως πως παύση του διορισμού του.
Σύμφωνα με το Δικαστήριο, η απόφαση του Διοικητικού Δικαστηρίου στην Ποταμίτου κ.ά., ανωτέρω, περί της αντισυνταγματικότητας του διορισμού του κ. Τσαγκάρη στη θέση του Εφόρου Φορολογίας, επικυρώθηκε, ακολούθως, με την πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Κυπριακή Δημοκρατία μέσω Υπουργικού Συμβουλίου ημερ. 7.6.2021. Στην εν λόγω απόφασή του, το Εφετείο, τόνισε ότι η αρμοδιότητα για διορισμό σε δημόσιες θέσεις ανήκει αποκλειστικά στην Ε.Δ.Υ., ως ανεξάρτητο όργανο και επικύρωσε την πρωτόδικη απόφαση: κρίθηκε ότι μόνο αρμόδιο όργανο που έχει εξουσία διορισμού στη δημόσια υπηρεσία, είναι η Ε.Δ.Υ. και όχι το Υπουργικό Συμβούλιο που, εν προκειμένω, είχε διορίσει τον Έφορο Φορολογίας. Συνεπώς, ο διορισμός του κ. Τσαγκάρη έπασχε και ήταν παράνομος, ως έχει εξηγηθεί ανωτέρω. Με την εν λόγω απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου, το ζήτημα περί της αντισυνταγματικότητας του διορισμού του Εφόρου Φορολογίας, έχει πλέον επιλυθεί τελεσίδικα.
Το Δικαστήριο τονίζει ότι έχει εξετάσει την προσβαλλόμενη απόφαση υπό το πρίσμα όλων των στοιχείων που τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου, τα οποία αποτέλεσαν το υπόβαθρο για προώθηση των εκατέρωθεν θέσεων, είτε υπέρ είτε κατά της νομιμότητας της επίδικης απόφασης. Προέχει βεβαίως, τονίζει ο δικαστής Φ. Κωμοδρόμος, ως εκ της φύσης του και της εγγενούς σπουδαιότητας που ενέχει, η εξέταση του ζητήματος του κατά πόσον η απόφαση του Εφόρου Φορολογίας, την οποία η επίδικη απόφαση επικύρωσε, απορρίπτοντας τη σχετική Ιεραρχική Προσφυγή της αιτήτριας, λήφθηκε από όργανο, του οποίου η υπόσταση πάσχει ως παράνομη, υποκείμενη ωσαύτως σε ακύρωση. Εφόσον η απάντηση στο εν λόγω ερώτημα είναι θετική, οδηγείται άνευ ετέρου σε ακύρωση και η προσβαλλόμενη απόφαση του Εφοριακού Συμβουλίου.
Το Διοικητικό Δικαστήριο ακύρωσε τελικά την απόφαση του Εφόρου και επεδίκασε €1900 έξοδα υπέρ της αιτήτριας.
ΟΣΑ ΔΕΝ ΕΙΠΑΝ
Να ξεκαθαρίσει τελεσιδίκως
Το θέμα με τις αποφάσεις του Εφόρου Φορολογίας, ο διορισμός του οποίου, όπως κρίθηκε Δικαστικώς, ήταν παράνομος, θα πρέπει να ξεκαθαρίσει οριστικά. Ένας παράνομος διορισμός επισύρει και παράνομες αποφάσεις.
Στον αντίποδα αναφέρεται ότι και όλες οι αποφάσεις του κ. Τσαγκάρη να ακυρωθούν, δεν θα εκλείψουν και οι οφειλές όσων αποδεδειγμένα έχουν προς τον ΦΠΑ ή τον Φόρο Εισοδήματος. Γι’ αυτό και πρέπει η έφεση της Νομικής Υπηρεσίας να εξεταστεί τάχιστα από το Ανώτατο Δικαστήριο ώστε να ξεκαθαρίσει διά παντός το θέμα και οι πολίτες να γνωρίζουν τι πρέπει να κάνουν. Και εν κατακλείδι, αν το Υπουργικό Συμβούλιο θέλει να διορίζει τον Έφορο Φορολογίας, τότε θα πρέπει να αλλάξει το Σύνταγμα.
