«Η πολιτική δεν είναι διαδρομή απόκτησης λαφύρων»

Η πρόκληση από την ημέρα ανάληψης των καθηκόντων του αναπληρωτή κυβερνητικού εκπροσώπου δεν αφορά μόνο τον ίδιο προσωπικά. Είναι ένα ευρύτερο στοίχημα για όλους τους νέους που θέλουν να κερδίσουν ουσιαστικό ρόλο στην πολιτική ζωή του τόπου. Ο Παναγιώτης Σεντόνας μιλά για τη σχέση του με την πολιτική, την απαξίωση των νέων, αλλά και το κυβερνητικό πρόγραμμα. Εξηγεί ποια θα πρέπει να είναι η σχέση των νέων με την πολιτική αλλά και πώς ο καθένας πρέπει να βλέπει την πολιτική ως μία συλλογική ευθύνη βελτίωσης του δημόσιου βίου. Τονίζει ότι η πολιτική δεν είναι μια διαδρομή απόκτησης λαφύρων, διότι αυτός είναι και ο σημαντικότερος λόγος φθοράς της σχέσης πολιτών- πολιτικής. Δηλώνει ακόμα ότι ο καθένας που ασχολείται με την πολιτική έχει ευθύνη να εργαστεί για να δομηθεί μια σχέση εμπιστοσύνης και ο μόνος δρόμος, για να επιτευχθεί αυτό, είναι μέσα από τη συμπεριφορά και τις πράξεις να κτιστεί μια καινούργια κουλτούρα. Η συνταγή για αυτό είναι απλή: Να μπορούν οι πολιτικοί να μιλούν τη γλώσσα της αλήθειας…

– Πώς είναι για έναν νέο άτομο όπως εσείς, να βρίσκετε στη θέση του αναπληρωτή κυβερνητικού εκπροσώπου;

– Είναι οπωσδήποτε μεγάλη πρόκληση. Και ευθύνη. Είναι αναγκαία η μελέτη των θεμάτων, που αφορούν όλους τους τομείς της διακυβέρνησης, προκειμένου οι παρεμβάσεις μας να είναι τεκμηριωμένες. Πρέπει να παραδεχτώ παράλληλα, ότι υπάρχουν και παγίδες ή σκόπελοι που πρέπει να αποφεύγονται όπως ο κίνδυνος να υπεισέλθεις διχαστικά παιχνίδια ή διαγωνισμούς εντυπώσεων. Είμαι της άποψης ότι οι πολίτες στις σύγχρονες κοινωνίες αναμένουν και εστιάζουν στην πολιτική που μιλά απλά, καθαρά, συγκεκριμένα. Σ’ αυτή την κατεύθυνση προσπαθώ να δώσω τον καλύτερό μου εαυτό.

– Πιστεύετε ότι αξίζει ένας νέος να ασχολείται με την πολιτική και γιατί; Μήπως για να είναι πιο εύκολο να βολευτεί σε κάποιο πόστο;

– Το να αντικρίζεις την πολιτική ως μια διαδρομή απόκτησης λαφύρων είναι ίσως ο σημαντικότερος λόγος φθοράς της. Αυτή η νοοτροπία εκτροχιάζει την πολιτική από το «είναι» της και επιφέρει την απαξίωση. Η πολιτική είναι δίοδος για να γίνεται ο συλλογικός μας βίος καλύτερος. Μια δυναμική προσπάθεια σύνδεσης αυτού που είμαστε –ως συλλογικός εαυτός– με αυτό που μπορούμε να γίνουμε. Και σε τούτη την προσπάθεια οι νέοι και αξίζει και πρέπει να εμπλέκονται, μπολιάζοντάς την από τη μια με τον δυναμισμό και τις ιδέες τους και ασκώντας κριτικό έλεγχο ή αναζητώντας λογοδοσία από την άλλη.

– Εισπράττετε την απογοήτευση των νέων από την πολιτική; Πώς απαντάτε σε αυτή;

– Ναι εισπράττω και ψηλαφώ αυτή την απογοήτευση. Και όπως και κάθε πρόβλημα πρέπει να την κοιτάξουμε κατάματα, χωρίς να βάζουμε τα κεφάλια στην άμμο. Η σχέση των νέων με την πολιτική είναι βαθιά τραυματισμένη. Είναι γεγονός ότι πολλοί νέοι άνθρωποι αντιμετωπίζουν την πολιτική με απαξίωση, σαν ένα βουητό που συμβαίνει πέρα και έξω από τη ζωή τους. Όμως έχουμε ευθύνη να εργαστούμε για να δομηθεί μια σχέση εμπιστοσύνης και ο μόνος δρόμος, κατά την άποψή μου, είναι μέσα από τη συμπεριφορά και τις πράξεις μας να κτίσουμε μια καινούργια κουλτούρα. Τα στοιχεία της είναι απλά. Να μιλάς τη γλώσσα της αλήθειας. Να μην υπόσχεσαι πράγματα που δεν μπορείς να κάνεις. Και να δίνεις τον καλύτερο σου εαυτό για να κάνεις πράξη αυτό που λες.

– Πολλές φορές ακούμε να λέγεται ότι πρέπει να δοθεί χώρος στους νέους ανθρώπους στην πολιτική. Βιώνοντας το από ένα σημαντικό κυβερνητικό πόστο, πόσο ισχύει στην πράξη;

– Η διαπίστωση της ανάγκης συμμετοχής των νέων στην πολιτική ή σε θέσεις ευθύνης δεν πρέπει να παραμείνει διακηρυκτικού χαρακτήρα, ούτε να περιορίζεται στα στεγανά προγραμματικών δηλώσεων και προεκλογικών μανιφέστων. Πρόκειται για ένα κεφαλαιώδες ζήτημα το οποίο έχουμε ευθύνη αμφότεροι, κοινωνία και πολιτεία.

Έχω την εντύπωση πως έχουν παρέλθει οι εποχές όπου η ηλικία αποτελούσε κριτήριο πολιτικής σταδιοδρομίας ή ακόμα και τροχοπέδη συμμετοχής των νέων σε θέσεις ευθύνης. Στρέφοντας το βλέμμα στην Ευρώπη και στον κόσμο, εντοπίζουμε νέους σε ηλικία ηγέτες να εκλέγονται στο ύπατο εθνικό αξίωμα. Χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα της Αυστρίας, της Φινλανδίας, της Ιρλανδίας, της Σλοβακίας, της Γαλλίας, της Νέας Ζηλανδίας. Βλέπουμε όμως ότι και στην Κύπρο τα δεδομένα αλλάζουν προς το καλύτερο.

Ίσως όχι με την ταχύτητα που θα αναμέναμε, αλλά με σταθερά βήματα και κινήσεις προς την ορθή κατεύθυνση. Πλέον εντοπίζουμε νέους ανθρώπους να είναι επικεφαλής υπουργείων, να στελεχώνουν κυβερνητικές θέσεις και να εκλέγονται στη Βουλή των Αντιπροσώπων. Πρόκειται για ένα ζήτημα το οποίο ο πρόεδρος της Δημοκρατίας το έχει ψηλά στις προτεραιότητές του και το έχει αποδείξει μέσα από τις επιλογές και τις πράξεις του.

– Από τη θέση σας έχετε και ρόλο συνδετικού κρίκου μεταξύ Προεδρικού και Πινδάρου; Λέγονται πολλά κατά καιρούς για τις μεταξύ τους σχέσεις. Εσείς πώς τις βιώνετε;

– Θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι ο ρόλος μου στην Κυβέρνηση με αυτόν στο κόμμα, είναι απολύτως διακριτοί. Ως αναπληρωτής κυβερνητικός εκπρόσωπος, οφείλω να απευθύνομαι σε όλους τους πολίτες, σε όλα τα πολιτικά κόμματα. Σε αυτούς τους τρεις μήνες είδα αφενός την Κυβέρνηση να επιζητά τη συνεννόηση με το κόμμα και αφετέρου τον Δημοκρατικό Συναγερμό να είναι έτοιμος να στηρίξει και να συμβάλει δημιουργικά στο μεταρρυθμιστικό έργο της Κυβέρνησης. Νιώθω ότι κάποιοι κατά καιρούς μεγεθύνουν πράγματα ίσως γιατί έχουν στον νου τους, μια σχέση τύπου λοχαγού και στρατιώτη, διατάζω και εκτελείς. Η άποψή μου όμως είναι ότι η Κυβέρνηση έχει ανάγκη ένα κόμμα δραστήριο κοινοβουλευτικά, σε επαφή με την κοινωνία, με προτάσεις που έχουν αντίκτυπο στους πολλούς.

– Η επόμενη μέρα μετά τη συμμετοχή σας στην Κυβέρνηση και στο πόστο του αναπληρωτή κυβερνητικού εκπροσώπου, ποια θα είναι; Σας απασχολεί;

– (Χαμογελά)… Μόλις τρεις μήνες είναι που έχω αναλάβει τα νέα μου καθήκοντα και έχουμε μέχρι τις επόμενες προεδρικές εκλογές άλλα τρία χρόνια. Μου υποβάλλετε πολύ νωρίς αυτή την ερώτηση. Ο πρόεδρος της Δημοκρατίας με τίμησε με την εμπιστοσύνη του και αυτό που τώρα με απασχολεί είναι η αφοσίωση στο έργο που μου εμπιστεύθηκε ο πρόεδρος για να είμαι ωφέλιμος και αποτελεσματικός.

Με βάση συστάσεις του ΠΟΥ το κλείσιμο των οδόφραγμάτων

– Δέχεται έντονη κριτική η Κυβέρνηση για το κλείσιμο των τεσσάρων οδοφραγμάτων. Κάποιοι επίσης θεωρούν ότι κρύβονται πολιτικές σκοπιμότητες πίσω από την απόφαση. Πώς απαντάτε;

– Πρόκειται για προσωρινή αναστολή λειτουργίας τεσσάρων από τα εννέα οδοφράγματα με μόνο λόγο την αποτελεσματική εφαρμογή και στα οδοφράγματα των επιστημονικών συστάσεων ελέγχου του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας και του Ευρωπαϊκού Κέντρου Πρόληψης και Ελέγχου Νοσημάτων (ECDC). Ένα μέτρο το οποίο αξιολογείται διαρκώς από την αρμόδια διυπουργική επιτροπή. Δεν υπάρχει καμία πολιτική σκοπιμότητα πίσω από την απόφαση αυτή. Η θέση του προέδρου της Δημοκρατία εν γένει περί της λειτουργίας των οδοφραγμάτων παραμένει η ίδια. Εξάλλου θυμίζω ότι είναι επί προεδρίας του προέδρου Αναστασιάδη που συμφωνήθηκε η διάνοιξη των οδοφραγμάτων Δερύνειας και Λεύκας. Είναι ο πρόεδρος Αναστασιάδης που υπέβαλε πρόταση για διάνοιξη άλλων δύο οδοφραγμάτων σε Πυρόι και Κόκκινα. Πρόταση που προσκρούει στο επιχείρημα ότι πρόκειται για στρατιωτικές ζώνες.

– Σε σχέση με το Μεταναστευτικό, μήπως τελικά αργήσαμε να λάβουμε μέτρα; Μήπως υποτιμήσαμε τον κίνδυνο;

– Η υφιστάμενη κατάσταση στην Κύπρο όπως αποτυπώνεται μέσα από τους αριθμούς αλλά και η απαράδεκτη, εκβιαστική, πολιτική της Άγκυρας, όπως εκδηλώθηκε στα ελληνοτουρκικά σύνορα που χρησιμοποιεί ταλαιπωρημένους ανθρώπους ως μαριονέτες στο γεωπολιτικό της παιχνίδι, μας ανησυχεί ιδιαίτερα. Έχουμε 33 χιλιάδες άτομα που είτε τους παραχωρήθηκε είτε αιτήθηκαν διεθνή προστασία. Μόνο το πρώτο δίμηνο του 2020 υποβλήθηκαν 2.150 αιτήσεις ασύλου ενώ την ίδια περίοδο καταγράφηκαν 1.200 αφίξεις μέσω κατεχομένων και άλλες περίπου 100 μέσω θαλάσσης. Άρα καταλαβαίνετε την ένταση του φαινομένου την τελευταία περίοδο.

– Μεθαύριο συνεδριάζει η διυπουργική Επιτροπή. Να αναμένουμε τη λήψη συγκεκριμένων μέτρων;

– Με οδηγίες του προέδρου της Δημοκρατίας η αρμόδια διυπουργική επιτροπή επεξεργάζεται μια σειρά μέτρων με την αρωγή και του Γενικού Εισαγγελέα. Ο πρόεδρος ενημέρωσε και τους πολιτικούς αρχηγούς για τις πρώτες εισηγήσεις που καταγράφηκαν και αναμένει και τις δικές τους προτάσεις προς εμπλουτισμό του κυβερνητικού πακέτου προτάσεων. Η κατεύθυνση των μέτρων αυτών αφορά στην επίσπευση των διαδικασιών εξέτασης αιτήσεων ασύλου, την επιστροφή μεταναστών σε ασφαλείς τρίτες χώρες, τον καθορισμό διαδικασιών εξέτασης των προδήλως αβάσιμων αιτήσεων. Μαζί με αυτά βέβαια μελετώνται και μέτρα που αφορούν στην πράσινη γραμμή αλλά και συνοριακές παρεμβάσεις με τη συνδρομή της Ευρωπαϊκής Συνοριοφυλακής και Ακτοφυλακής.

– Ποια τα μηνύματα που λαμβάνουμε από την ΕΕ για το συγκεκριμένο θέμα; Θα υπάρξει έμπρακτη στήριξη;

– Θεωρώ ότι το πλάνο που ενέκρινε το έκτακτο Συμβούλιο Δικαιοσύνης και Εσωτερικών Υποθέσεων αυτή τη βδομάδα είναι σημαντικό και προς τη σωστή κατεύθυνση και θα πρέπει να αξιοποιηθεί και από την Κύπρο. Εν γένει οι παρεμβάσεις της ΕΕ στη νέα μεταναστευτική κρίση, νομίζω πως δείχνουν ότι στις Βρυξέλες, υπάρχει πλέον περισσότερη ευαισθησία στο θέμα αυτό απ’ ότι στο παρελθόν.

– Τι μπορεί να κάνει επιπλέον η ΕΕ;

– Χρειάζεται μια συνολική αποτελεσματική στρατηγική διαχείριση από μέρους της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Που να ενεργεί ως κοινότητα αξιών αφενός με σεβασμό στις ευρωπαϊκές και διεθνείς συμβάσεις, την αξιοπρέπεια και τα δικαιώματα των μεταναστών και αφετέρου να ανταποκρίνεται ως κοινότητα αλληλέγγυων κρατών που λαμβάνει υπόψη τις ιδιαίτερες συνθήκες αλλά και το βάρος που καλούνται να σηκώσουν συγκεκριμένα κράτη. Δεν θα ήθελα να παραλείψω και την ευαισθησία στον ανθρώπινο πόνο που η ΕΕ έχει κυριολεκτικά στο DNA της ως οικογένεια δημοκρατικών αρχών και αξιών.

ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΙ ΓΙΑ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΕΙΣ

– Σε σχέση με τις μεταρρυθμίσεις, πώς προγραμματίζει να προχωρήσει η Κυβέρνηση;

– Η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να συνεχίσει το μεταρρυθμιστικό της σχέδιο. Και αυτό το σχέδιο έχει συγκεκριμένη κατεύθυνση που δεν είναι άλλη από το να έχουμε ένα κράτος σύγχρονο και αποτελεσματικό, ένα κράτος που φροντίζει για τους πολίτες του και μια οικονομία δυναμικά αναπτυσσόμενη. Έχουν μέχρι σήμερα υλοποιηθεί σημαντικές μεταρρυθμίσεις σε ζητήματα μάλιστα που για δεκαετίες βρίσκονταν σε ένα επίπεδο θεωρητικής συζήτησης. Το ΓεΣΥ, το σύστημα κοινωνικής πρόνοιας μέσω της υιοθέτησης του Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος, το νέο σύστημα διορισμού των εκπαιδευτικών, η μείωση της στρατιωτικής θητείας, η δημιουργία τριών υφυπουργείων και σωρεία άλλων. Πέραν των όσων μεταρρυθμίσεων έχουν υλοποιηθεί βρίσκονται σε τροχιά υλοποίησης και πολλές άλλες. Βεβαίως, πρέπει να πούμε ότι, όταν πραγματώνονται μεταρρυθμιστικά έργα, είναι δύο στοιχεία που είναι αναγκαία. Το πρώτο αφορά στη συναίνεση και τη σύνθεση, μέσα από ένα ζωντανό διάλογο με τα κόμματα, τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, τις οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών. Το δεύτερο είναι η