Πάνω στο πιο κρίσιμο σημείο της παράστασης, ο αιματοβαμμένος ήρωας αναλογίζεται «πόσο όμορφη είναι η απόλυτη σιωπή στη Φλωρεντία». Κι όμως, εκεί που ο θεατής απέφευγε και να εκπνεύσει, την απόλυτη σιωπή διατάραξε η στεντόρεια φωνή του… Γιώργου Νταλάρα (!) από την παρακείμενη «μπουάτ» του Προεδρικού Μεγάρου.
Θα πρέπει να ήταν η στιγμή που οι συντελεστές της παράστασης «Λορεντζάτσιο», που έκανε πρεμιέρα στο Αμφιθέατρο της Σχολής Τυφλών, είδαν την καρδάρα με τον ιδρώτα τριών μηνών να χύνεται στον υπόνομο του κακού –έκτακτου- προγραμματισμού και των διαχρονικών αντικειμενικών προβλημάτων ακουστικής και ελέγχου του θορύβου που αντιμετωπίζει ο συγκεκριμένος χώρος.
Από την άλλη, πάντως, στο Προεδρικό μια χαρά ακούγονταν να το διασκεδάζουν. Εκτός από τα τραγούδια, σχεδόν έφτανε στ’ αυτιά μας από τον λόφο η οχλοβοή και το σεγκόντο του ακροατηρίου. Κι όλα αυτά επειδή άλλαξαν την ημερομηνία του αφιερώματος στον Μάνο Ελευθερίου κατά πώς τους βόλευε, χωρίς προφανώς να χολοσκάνε για το «χτύπημα κάτω από τη μέση» που κατάφερνε η χρονική σύμπτωση των δύο εκδηλώσεων στο (κρατικό, έτσι;) Διεθνές Φεστιβάλ Κύπρια.
Γ. Σαβ.
