Καμπανάκι προς την Κυβέρνηση και ειδικότερα προς τον Πρόεδρο Αναστασιάδη κρούει ο πρόεδρος του ΔΗΚΟ, Νικόλας Παπαδόπουλος, υποδεικνύοντας του ότι ανάληψη πολιτικής ευθύνης σε σχέση με το πόρισμα του Συνεργατισμού σημαίνει παραίτηση ή παύση του Χάρη Γεωργιάδη σήμερα. Τονίζει μάλιστα με νόημα, πως όσο υπεύθυνο υπήρξε το Δημοκρατικό Κόμμα στη Βουλή, άλλο τόσο αυστηρό θα είναι απέναντι «στην αλαζονεία που αυτή η Κυβέρνηση επιδεικνύει σε σχέση με το πόρισμα».
Ο πρόεδρος του ΔΗΚΟ ασκεί έντονη κριτική κατά του Προέδρου Αναστασιάδη, κατηγορώντας ότι η όλη αντίδρασή του προς το πόρισμα για την κατάρρευση του Συνεργατισμού, συνιστά θεσμική εκτροπή του ίδιου και της Κυβέρνησης και προσπάθεια υπονόμευσης των θεσμών. Παρομοιάζει επίσης, τη στάση της Κυβέρνησης Αναστασιάδη στο θέμα του Συνεργατισμού με τη στάση της Κυβέρνησης του Δημήτρη Χριστόφια στο θέμα της Λαϊκής, «κρατώντας στον αναπνευστήρα», όπως είπε, μία τράπεζα μέχρι να περάσουν οι εκλογές.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΗ: Επιμένουν σε παραίτηση ή παύση Χάρη στο ΔΗΚΟ
Ποια ανάγνωση τοπίου κάνετε μετά τις δηλώσεις του Προέδρου της Δημοκρατίας και του Υπουργού Οικονομικών σε σχέση με το πόρισμα για το Συνεργατισμό;
Οι δηλώσεις του Προέδρου Αναστασιάδη και του Υπουργού Οικονομικών, αλλά και η γενικότερη αντίδρασή τους για το πόρισμα της Ερευνητικής Επιτροπής για την κατάρρευση του Συνεργατισμού, συνιστούν νέα θεσμική εκτροπή του Προέδρου και της Κυβέρνησης και καταγράφονται ως μια νέα προσπάθεια υπονόμευσης των θεσμών. Η Κυβέρνηση Αναστασιάδη έχει διαλύσει την όποια αξιοπιστία της είχε απομείνει και ενίσχυσε τις εύλογες ανησυχίες των πολιτών για την ανικανότητα και την αδυναμία της να διαχειριστεί τα μεγάλα προβλήματα της οικονομίας, τα οποία παραμένουν δυστυχώς άλυτα. Επαναλαμβάνουμε ότι η παραίτηση ή η παύση του Υπουργού Οικονομικών είναι επιβεβλημένη και αποτελεί το ελάχιστο που πρέπει να γίνει, ως αναγνώριση της πολιτικής ευθύνης που με σαφήνεια καταλογίζει το πόρισμα, αλλά και ως κίνηση ομαλοποίησης της ασταθούς κατάστασης η οποία επικρατεί. Να προσθέσω κάτι ακόμα: Όταν κατέρρευσε ο Συνεργατισμός, διαπιστώσαμε όλοι ότι ο Πρόεδρος Αναστασιάδης είχε αντιγράψει τον κ. Χριστόφια και τη Λαϊκή, «κρατώντας στον αναπνευστήρα» μία τράπεζα μέχρι να περάσουν οι εκλογές. Πλέον, ο Πρόεδρος Αναστασιάδης αντιγράφει τον κ. Χριστόφια και στην περιφρόνηση ενός πορίσματος Ερευνητικής Επιτροπής. Η ιστορία δυστυχώς, επαναλαμβάνεται, με θύματα τους πολίτες.
Αρχικά, είδαμε το ΔΗΚΟ να τηρεί μία ιδιαίτερα σκληρή στάση έναντι του Υπουργού Οικονομικών και γενικότερα έναντι της Κυβέρνησης. Μετά οι τόνοι της κριτικής έπεσαν. Τι άλλαξε;
Τίποτε. Η στάση μας παραμένει το ίδιο αυστηρή και ακριβοδίκαιη. Επιμένουμε στην παύση ή παραίτηση του Υπουργού Οικονομικών. Αυτό που όντως αλλάζει, είναι ο χρόνος ή οι στήλες που αφιερώνουν τα ΜΜΕ σ’ αυτό το θέμα, χρόνος και στήλες που μειώνονται καθημερινά. Και σ’ αυτό ακριβώς ποντάρει η Κυβέρνηση: Στη μείωση του ενδιαφέροντος του κόσμου. Κάνει λάθος, όμως, γιατί όσο παραμένουν αμείωτα τα προβλήματα της πραγματικής οικονομίας και όσο παραμένει αμείωτη η ζημιά δισεκατομμυρίων από την κατάρρευση του Συνεργατισμού, παραμένει αμείωτη και η απαίτηση της κοινωνίας για ανάληψη της πολιτικής ευθύνης που με σαφήνεια καταγράφεται στο πόρισμα. Όσο υπεύθυνο υπήρξε το Δημοκρατικό Κόμμα στη Βουλή, άλλο τόσο αυστηρό θα είναι απέναντι στην αλαζονεία που αυτή η Κυβέρνηση επιδεικνύει σε σχέση με το πόρισμα.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ: Συνεργατισμός: Βαρύς ο πέλεκυς για τον Χάρη
Επιμένετε στη θέση παραίτησης ή παύσης του Υπουργού Οικονομικών, ή σας αρκεί η δήλωση του ότι αποχωρεί τέλος του έτους;
Ασφαλώς και δεν αρκεί. Άλλωστε, δεν πρόκειται για ανάληψη πολιτικής ευθύνης, αλλά για μικροπολιτικό τακτικισμό και τέτοιοι τακτικισμοί υποτιμούν τη νοημοσύνη των πολιτών. Επαναλαμβάνω, ανάληψη πολιτικής ευθύνης σημαίνει παραίτηση ή παύση, σήμερα. Οτιδήποτε άλλο δεν μπορεί να ικανοποιήσει περί δικαίου αίσθημα του λαού μας και πλήττουν την ομαλότητα και σταθερότητα που είναι απαραίτητα στην οικονομία.
Το πόρισμα για τον Συνεργατισμό, αναφέρεται και στις διαχρονικές ατασθαλίες σ’ αυτόν, αλλά και στην κομματοκρατία. Αναλαμβάνετε και εσείς τις ευθύνες που σας αναλογούν;
Προφανώς αναλαμβάνουμε το μερίδιο ευθύνης που μας αναλογεί για προβλήματα που υπήρχαν στον Συνεργατισμό πριν το 2013. Όμως, ας μην προσπαθούν κάποιοι να παραπλανήσουν τους πολίτες. Σύμφωνα με το τεκμηριωμένο πόρισμα, διαχρονικές λάθος συμπεριφορές, ευθύνονται για τα διαχρονικά προβλήματα που υπήρχαν στον Συνεργατισμό• όχι για την κατάρρευση του 2018. Για την κατάρρευση του 2018, σύμφωνα πάντα με το πόρισμα, ολόκληρη η ευθύνη ανήκει σ’ αυτούς που διαχειρίστηκαν τις τύχες του από το 2013 και μετά, δηλαδή, στον Πρόεδρο Αναστασιάδη, στον Υπουργό Οικονομικών και στην Κυβέρνηση του ΔΗΣΥ. Σ’ αυτούς είναι που καταλογίζονται «λάθη, παραλείψεις, απραξία, ανικανότητα και εγκληματική αμέλεια», όπως αναφέρει χαρακτηριστικά το πόρισμα.
Τι προκάλεσε την καταψήφιση του προϋπολογισμού του ΡΙΚ; Κάποιοι υποστηρίζουν ότι υπήρξε προσυνεννόηση με τον πρόεδρο του ΔΗΣΥ, Αβέρωφ Νεοφύτου;
Δεν υπήρξε κάποια προσυνεννόηση με τον οποιονδήποτε. Η στάση του Δημοκρατικού Κόμματος είναι στάση ευθύνης και συνέπειας. Θυμίζω ότι, τα τελευταία χρόνια, ως Δημοκρατικό Κόμμα εκφράζουμε έντονες διαφωνίες για την κακοδιαχείριση στο ΡΙΚ και τον προϋπολογισμό του Ιδρύματος –έχουμε μάλιστα καταψηφίσει και στο παρελθόν θέματα ή συμπληρωματικούς προϋπολογισμούς που αφορούσαν του ΡΙΚ– και επικρίνουμε έντονα την άρνηση της διοίκησης του Ιδρύματος να προχωρήσει σε μείωση δαπανών και γενικότερο εξορθολογισμό, κάτι που προτείνει άλλωστε και η σχετική έκθεση της PWC, που το ίδιο το ΡΙΚ είχε ζητήσει να εκπονηθεί πριν μερικά χρόνια.
Κάποιοι ερμήνευσαν την κίνηση αυτή, ως συμπόρευση ΔΗΣΥ-ΔΗΚΟ και για άλλα μεγάλα θέματα, με ορίζοντα τις προεδρικές του 2023. Πώς το σχολιάζετε;
Αστεία πράγματα, για να αποπροσανατολίζεται η κοινή γνώμη και να παραπλανούνται οι πολίτες. Το Δημοκρατικό Κόμμα και εγώ προσωπικώς, συμπορευόμαστε μόνο με τη συνέπεια, την υπευθυνότητα και τις καθαρές θέσεις μας. Στοιχεία για τα οποία είμαστε περήφανοι και τα οποία κράτησαν τη χώρα στην ευρωπαϊκή τροχιά και τη δημοσιονομική σταθερότητα.
Ο εκπρόσωπος Τύπου του κόμματος σας προέβηκε σε σοβαρές καταγγελίες για το ΡΙΚ. Αποτελεί θέση του ΔΗΚΟ ότι διώκονται άνθρωποι λόγω πολιτικών θέσεων. Κάτι που προκάλεσε την ενόχληση του προέδρου του Δ.Σ. του ΡΙΚ. Πώς το σχολιάζετε;
Ζούμε στην Κύπρο και διαπιστώνεται καθημερινά, από όλους, η επιρροή της Κυβέρνησης του ΔΗΣΥ στα ΜΜΕ και οι πιέσεις που ασκούνται σε στελέχη των ΜΜΕ, που προσπαθούν να κάνουν σωστά τη δουλειά τους.
Κατηγορείστε ως ΔΗΚΟ, ότι δεν θέτετε κριτήρια ως προς του δικαιούχους του Ταμείου Αλληλεγγύης. Τι απαντάτε;
Κατ’ αρχάς να μου επιτρέψετε να χαιρετίσω τη δημιουργία αυτού του ταμείου, καθώς, αποτελούσε προγραμματική δέσμευση του ΔΗΚΟ από τις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές. Φυσικά και έχουμε εισηγήσεις για τα κριτήρια που θα πρέπει να εφαρμοστούν για τις αποζημιώσεις των «κουρεμένων» και δικαιούχων του ταμείου, καθώς, όλοι κατανοούμε πως η πλήρης αποζημίωση των «κουρεμένων» είναι αδύνατη με τα σημερινά οικονομικά δεδομένα της κυπριακής οικονομίας. Γι’ αυτόν ακριβώς τον λόγο, επιμέναμε στην άμεση δημιουργία του ταμείου με την ελπίδα πως, έστω, τμηματικά και σταδιακά, θα προχωρήσει η χρηματοδότηση του και παράλληλα, θα ξεκινήσει ένας διάλογος αναμεταξύ των κοινοβουλευτικών κομμάτων για τον καθορισμό αυτών των κριτηρίων.
Να πετύχουμε ψηλότερο ποσοστό
Ποιο το στοίχημα για το ΔΗΚΟ γι’ αυτές τις ευρωεκλογές;
Να πετύχουμε ποσοστό ψηλότερο από το ποσοστό που πήραμε στις ευρωεκλογές του 2014, ποσοστό που θα μας δίνει τη δυνατότητα συνέχισης της παρουσίας μας στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και την Ομάδα των Σοσιαλδημοκρατών (S&D) και θα επιβεβαιώνει τον πρωταγωνιστικό ρόλο του Δημοκρατικού Κόμματος στον κεντρώο χώρο και στα πολιτικά πράγματα του τόπου.
Ξανά αδιέξοδο για την 56η έδρα. Πώς βλέπετε τελικά να επιλύεται το ζήτημα; Θα μείνει η Βουλή με 55 βουλευτές;
Η έδρα ανήκει στην Αλληλεγγύη. Αυτό όρισαν οι πολίτες με την ψήφο τους, αυτό ορίζουν τα μαθηματικά και η απλή αναλογική. Από κει και πέρα, είναι προφανές ότι υπάρχει νομικό και συνταγματικό κενό, καθώς δεν υπάρχει αναφορά για «μη-αναληφθείσα» θέση, ή διαδικασία «αναπληρωματικών εκλογών» στο σχετικό άρθρο του Συντάγματος. Και είναι ένα θέμα το οποίο πρέπει να μας απασχολήσει στη Βουλή, με γνώμονα τη νομιμότητα και το σεβασμό στη δημοκρατική βούληση του λαού, ο οποίος αποφάσισε ότι η Αλληλεγγύη, στην εκλογική περιφέρεια Λεμεσού, θα έχει μία έδρα. Συμφωνούμε με την εισήγηση του Γενικού Εισαγγελέα για την τροποποίηση του Συντάγματος για να καλυφθεί αυτό το κενό.
Οξύμωρο να μιλούν για στρατιωτικούς όρους…
Πόσο ανησυχητική θεωρείτε τη δήλωση προέδρου του ΕΛΑΜ ότι θα απαντήσει με «στρατιωτικούς όρους» και «ανορθόδοξο πολιτικό πόλεμο»;
Πολύ ανησυχητική, διότι φανερώνει φασιστική νοοτροπία και αλλεργία στις αρχές της Δημοκρατίας και του δημόσιου διαλόγου. Είναι δε οξύμωρο να μιλά για «στρατιωτικούς όρους» κάποιος ο οποίος δεν έχει υπηρετήσει στην Εθνική Φρουρά.
Δεν είδαμε το ΔΗΚΟ να ασχολείται ιδιαίτερα με το θέμα της φυγοστρατίας των στελεχών του ΕΛΑΜ. Δεν το θεωρείτε σημαντικό ή δεν σας απασχολεί ιδιαίτερα το θέμα από τη στιγμή που δεν αποτελεί απειλή για την έδρα σας στις Βρυξέλλες;
Οι απειλές του ΕΛΑΜ αφορούν κάθε δημοκρατικά και ελεύθερα σκεπτόμενο άνθρωπο. Απαντούμε και θα απαντούμε σε αυτές τις απειλές, όπως και σε κάθε προσπάθεια της ακροδεξιάς να επιβληθεί στην κυπριακή κοινωνία με τον μανδύα του ψεύτικου πατριωτισμού και του άκρατου λαϊκισμού. Το Δημοκρατικό Κόμμα και ο κόσμος του έχουν αντισταθεί με αίμα και αγώνες απέναντι σε όσους επιχείρησαν να καταλύσουν τη δημοκρατία στον τόπο μας και θα συνεχίσουμε να αντιστεκόμαστε απέναντι στους αμετανόητους υποστηρικτές τους και σε όσους έχουν φασιστικές και αντιδημοκρατικές νοοτροπίες.
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν το ΕΛΑΜ ως φαβορί για να κερδίσει έδρα στις ευρωεκλογές. Τι σημαίνει αυτό;
Ας μην προτρέχουμε σε κατανομή εδρών και πολύ περισσότερο ας μην προτρέχουμε σε αναλύσεις υποθετικών σεναρίων. Σε κάθε περίπτωση, η όποια ενίσχυση της επιρροής ακροδεξιών κομμάτων συνιστά απειλή για την Ευρώπη και ακριβώς γι’ αυτό το λόγο, στο Δημοκρατικό Κόμμα θεωρούμε υποχρέωσή μας να ενημερώσουμε τους πολίτες για το πραγματικό πρόσωπο της απειλής αυτής.
Απαιτείται νέα πολιτική που να αφήνει κόστος στην Τουρκία
Πώς σχολιάζετε το γεγονός ότι ο Τουρκοκύπριος ηγέτης αρνήθηκε να παραστεί πρόσφατα σε φιλικό αγώνα ποδοσφαίρου στην Πύλα;
Είναι μια ακόμα ένδειξη και απόδειξη, ότι ο κ. Ακιντζί, όπως και κάθε κατοχικός ηγέτης, έχει ως προτεραιότητά του την αναβάθμιση του κατοχικού ψευδοκράτους, την υποβάθμιση της Κυπριακής Δημοκρατίας και την επιβολή της λανθασμένης τουρκικής ερμηνείας για την πολιτική ισότητα ερμηνείας που δεν εφαρμόζεται πουθενά αλλού. Όπως γνωρίζετε, εμείς, ως Δημοκρατικό Κόμμα, θεωρούμε ότι αυτού του είδους οι εκδηλώσεις ψευδαίσθησης ενός ανύπαρκτου «καλού κλίματος», υπονομεύουν τελικά την ουσία του Κυπριακού και αποπροσανατολίζουν την κοινή γνώμη, στην Κύπρο και κυρίως διεθνώς, από τις καθημερινές και προκλητικές ενέργειες της Τουρκίας, σε όλα τα επίπεδα. Και βλέπετε ότι, η τουρκική πλευρά προσπαθεί μέσα και από αυτού του είδους εκδηλώσεις, μέσα από κάθε λεπτομέρεια και κάθε πτυχή αυτών των εκδηλώσεων, να κερδίσει πολιτικούς «πόντους», με την ανοχή των Ηνωμένων Εθνών που είναι, δυστυχώς, επιεική απέναντι σε καμώματα και αστείες απαιτήσεις του κυρίου Ακιντζί. Την ίδια ώρα, μάλιστα, που η τουρκική πλευρά προκαλεί λεκτικά σε καθημερινή βάση, απειλεί ποικιλοτρόπως στην κυπριακή ΑΟΖ και προχωρεί σε σειρά προκλητικών και επεκτατικών ενεργειών σε σημεία της «νεκρής» ζώνης και στα Στροβίλια.
Πόσο δύσκολη θεωρείτε τη συμφωνία στους όρους αναφοράς; Είστε ικανοποιημένος από την ενημέρωση που είχατε από τον Πρόεδρο μετά την τελευταία περιοδεία της Τζέιν Χολ Λουτ;
Πολύ δύσκολη, αν κρίνω από τις τουρκικές απαιτήσεις. Ούτε μπορεί κανείς να είναι ικανοποιημένος ή αισιόδοξος, αν λάβει υπόψη του την τουρκική αδιαλλαξία και προκλητικότητα, αλλά και τον εγκλωβισμό της πλευράς μας εξαιτίας της αποτυχημένης πολιτικής των τελευταίων χρόνων. Θα το επαναλάβω και δεν θα κουραστώ να το επαναλαμβάνω συνεχώς: για να πετύχουμε μια σωστή και λειτουργική λύση στο Κυπριακό, θα πρέπει η τουρκική πλευρά να κάνει σημαντικές υποχωρήσεις. Η ελληνοκυπριακή πλευρά, δεν έχει περιθώρια άλλων υποχωρήσεων, ενώ, θα προσέθετα ότι πολλές από τις υποχωρήσεις της πλευράς μας, που βρίσκονται ακόμα στο τραπέζι, είναι και επικίνδυνες και απαράδεκτες. Επομένως, η πολιτική μας θα πρέπει να έχει ως στόχο την άσκηση πίεσης στην Τουρκία προκειμένου να κάνει υποχωρήσεις. Με την τακτική των τελευταίων 11 χρόνων και συνολικά των τελευταίων 26 από τα 31 χρόνια, δηλαδή με την τακτική που εφάρμοσαν οι Πρόεδροι Βασιλείου, Κληρίδης, Χριστόφιας και Αναστασιάδης, δεν υπήρξε προφανώς λύση, εξαιτίας της Τουρκίας και ούτε υπήρξε η παραμικρή κάμψη της τουρκικής αδιαλλαξίας. Αντίθετα, η Τουρκία αρπάζει κάθε φορά μικρά ή μεγάλα «δώρα» της πλευράς μας, τα οποία δίνονται με την ψευδαίσθηση ότι θα υπάρξει αντάλλαγμα και ζητά όλο και περισσότερα, χωρίς να σταματά ποτέ να εργάζεται για αναβάθμιση του κατοχικού ψευδοκράτους και υποβάθμιση της Κυπριακής Δημοκρατίας. Είναι γι’ αυτό το λόγο που εμείς επιμένουμε, εδώ και χρόνια, ότι πρέπει να εφαρμοστεί μια νέα πολιτική, με στόχο τη δημιουργία πολιτικού και διπλωματικού κόστους στην Τουρκία, με συνέπεια, επιμονή και μεθοδικότητα. Μια νέα πολιτική, συνολικής και όχι αποσπασματικής ή επικοινωνιακής αξιοποίησης των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της χώρας μας.
Είδαμε ότι το Δημοκρατικό Κόμμα κάνει μια διαδικτυακή καμπάνια με την οποία ζητάτε την άποψη του κόσμου για τις Βρετανικές Βάσεις. Να περιμένουμε κάποια πρωτοβουλία;
Ναι. Η πρόσφατη γνωμοδότηση του Διεθνούς Δικαστηρίου της Χάγης για το Μαυρίκιο, προσφέρει ένα πρόσθετο νομικό «όπλο» προκειμένου να απαλλαγεί το νησί μας από ένα αποικιοκρατικό και εντελώς αναχρονιστικό κατάλοιπο. Και θεωρούμε ότι, τουλάχιστον, θα πρέπει να αρχίσει ένα δημόσιος διάλογος για το θέμα των Βάσεων, όχι μόνο γιατί είναι αποικιοκρατικό κατάλοιπο, αλλά και γιατί, λόγω του Brexit, επηρεάζουν άμεσα ή έμμεσα τις ζωές των Κυπρίων πολιτών. Σπεύδω να ξεκαθαρίσω ότι, η συζήτηση για τις Βάσεις δεν έχει ως αυτοσκοπό «να ανοίξει ένα νέο μέτωπο» με τη Βρετανία. Έχει όμως ως στόχο, να ανταποκριθεί στην κυρίαρχη επιθυμία του κυπριακού λαού για απαλλαγή του νησιού μας από ένα κατάλοιπο 60 ολόκληρων χρόνων, το οποίο θεμελιώθηκε στην Κύπρο σε άλλες εποχές, όταν ο κυπριακός λαός διψούσε για την ελευθερία του, υπό εντελώς διαφορετικές διεθνείς συνθήκες.