Ξεκάθαρο μήνυμα ενόψει της μεθαυριανής συνάντησης των δύο ηγετών στέλνει ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος, Πρόδρομος Προδρόμου, διαμηνύοντας ότι όραμα του Προέδρου Αναστασιάδη είναι η Κύπρος να γίνει με τη λύση ένα κανονικό κράτος. Ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος, χωρίς κηδεμονίες, επεμβατικά δικαιώματα και κατοχικά στρατεύματα, δηλώνει εμφαντικά ο Πρόδρομος Προδρόμου, απαντώντας ουσιαστικά στις αναφορές της τουρκοκυπριακής πλευράς για «κοινό όραμα».

Αναφερόμενος στο θέμα των πρακτικών της 4ης Ιουλίου 2017, ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος αναφέρει ότι δεν είναι θέμα πρακτικών, εξηγώντας ότι ο Πρόεδρος ζήτησε από την κυρία Λουτ να συμπεριλάβει στους όρους αναφοράς το Πλαίσιο με τις έξι παραμέτρους του κ. Γκουτέρες. Τονίζει ωστόσο εμφαντικά ότι ο Πρόεδρος εννοεί αυτούσιες τις παραμέτρους, όπως τις πρότεινε ο ΓΓ του ΟΗΕ και όχι αυτά που εμφανίζονται, «αποσπασματικά και παραλλαγμένα, σε κάποιες σημειώσεις άλλων που προβάλλονται τελευταία». Υπογραμμίζει χαρακτηριστικά ότι είναι ζήτημα των Ηνωμένων Εθνών να έχουμε το αυθεντικό περιεχόμενο και σε αυτό θα βοηθούσε το πρακτικό της συνάντησης στις 4 Ιουλίου το πρωί, όταν ο κ. Γκουτέρες είχε τηλεφωνικά υπαγορεύσει στον κ. Άιντε εκείνα που παρουσίασε σε εκείνη τη συνάντηση. 

– Σε ένα 48ωρο η συνάντηση του Προέδρου Αναστασιάδη με τον Μουσταφά Ακιντζί. Τι αναμένετε από αυτήν; 

– Από την ημέρα της επανεκλογής του πριν ένα χρόνο, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είχε επιδιώξει να έχει συνάντηση με τον κ. Ακκιντζί. Δυστυχώς αντιμετώπιζε απροθυμία από την πλευρά του Τουρκοκύπριου ηγέτη, με τη διευκρίνιση ότι δεν έκρινε σκόπιμο να μπει ξανά σε διαπραγματεύσεις. Παρόλα αυτά έγιναν μέχρι τώρα δυο συναντήσεις μεταξύ τους και αυτή της 26ης Φεβρουαρίου θα είναι η τρίτη. Όπως και οι δυο προηγούμενες είναι άτυπη συνάντηση, με ανοιχτή ατζέντα. Δεν είναι συνάντηση για να διαπραγματευτούν, αλλά ευκαιρία για να ξεκαθαρίσουν κάποια πράγματα, κάποιες γενικές κατευθύνσεις και προθέσεις. Νομίζω ότι είναι πάντα χρήσιμο να μιλήσουν μεταξύ τους και να συνεννοηθούν εν όψει του στόχου που είναι η επανέναρξη των διαπραγματεύσεων.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ: Προδρόμου: Να τοποθετηθεί καθαρά το ΑΚΕΛ αν στηρίζει την προσπάθεια του ΠτΔ

Σε αυτή τη συνάντηση μπορούν να συζητήσουν για τους όρους αναφοράς που προαπαιτούνται. Από την πλευρά μας κρίνουμε ότι η κατ’ αρχήν συμφωνία ότι προχωράμε με τις έξι παραμέτρους που πρότεινε ο Γενικός Γραμματέας στις 30 Ιουνίου είναι απαραίτητη για την επανέναρξη διεξοδικής διαπραγμάτευσης. Βέβαια εννοούνται αυτούσιες οι εισηγήσεις του ίδιου του κ. Γκουτέρες. Ο οποίος, μεταξύ άλλων, μίλησε για κατάργηση των παρωχημένων εγγυήσεων και της κηδεμόνευσης της Κύπρου από τρίτους και για πλήρη αποχώρηση του κατοχικού στρατού. Χρειάζεται το Πλαίσιο, όπως το εξήγγειλε ο ίδιος ο Γενικός Γραμματέας, με το σύνολο των έξι παραμέτρων και όχι αποσπασματικές σημειώσεις που παρουσιάζονται εκ των υστέρων. 

– Πώς κρίνετε από τα όσα ακούγονται τη στάση της τουρκικής πλευράς και την ετοιμότητα για ουσιαστικές διαπραγματεύσεις; 

– Οι οιωνοί σίγουρα δεν φαίνεται να είναι ενθαρρυντικοί. Να σας πω όμως… Από τουρκικής πλευράς ακούμε διαρκώς να κάνουν λόγο για ένα «κοινό όραμα». Η απάντησή μας είναι ξεκάθαρη. Όραμά μας είναι με τη λύση να γίνει η Κύπρος ένα κανονικό κράτος. Όπως το έχει προσδιορίσει ο Γ.Γ. των Η.Ε. Ένα κανονικό κράτος χωρίς κηδεμόνευση και επεμβάσεις από εγγυητές. Ένα κανονικό κράτος χωρίς τουρκικά κατοχικά στρατεύματα. Όραμά μας είναι με τη λύση να γίνει η Κύπρος ένα κανονικό ευρωπαϊκό κράτος. Δηλαδή μια σύγχρονη δημοκρατία και ένα κράτος δικαίου βασισμένο στις αρχές και τις αξίες της ενωμένης Ευρώπης. Μια σύγχρονη ευρωπαϊκή δημοκρατία όπου δεν θα υπάρχουν στρεβλώσεις στη λειτουργία του πολιτεύματος, αλλά οι θεσμοί θα λειτουργούν δημοκρατικά, ανάλογα με την ψήφο και τη βούληση των πολιτών. Όραμα είναι να έχουμε ένα κράτος δικαίου μέσα στο οποίο θα ισχύουν πάνω απ’ όλα τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι ελευθερίες των πολιτών. Ελπίζουμε αυτό το όραμα να είναι κοινό. 

– Άγκυρα, Ακιντζί, Ερχιουρμάν και Οζερσάι διεκδικούν εδώ και τώρα ισότητα. Τι θα μεταφέρει ο Πρόεδρος σε αυτή τη συνάντηση; 

– Κατ’ αρχάς, δεν μπορεί να κάνουμε ότι δεν ακούμε αυτό που προβάλλεται από τουρκικής πλευράς, τόσο επίσημα από την ηγεσία της Τουρκίας όσο και πολύ συχνά από την τουρκοκυπριακή πλευρά -με εξαίρεση ίσως τον κ. Μουσταφά Ακκιντζί- εδώ και σχεδόν δυο χρόνια. Από την επαύριο του αδιεξόδου που προκάλεσε η Τουρκία στο Κραν Μοντανά ζητούν να εγκαταλείψουμε το πλαίσιο λύσης που προβλέπουν τα Ηνωμένα Έθνη και να αναζητήσουμε «κάτι άλλο». Ο κ.Τσαβούσογλου το επαναλαμβάνει διαρκώς, αλλά και ο Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν στην πρόσφατη επίσημη επίσκεψη του Πρωθυπουργού της Ελλάδας είπε δημόσια στον κ.Τσίπρα κάτι ανάλογο. Ότι η Τουρκία νοιάζεται για την ισοτιμία των Τουρκοκυπρίων, «όποιο και αν είναι το μοντέλο λύσης». Όποιο και αν είναι το μοντέλο… Κατ’αρχάς υπάρχει μια αντίφαση, γιατί αν δεν μιλούν για ομοσπονδία, τότε δεν έχει θέση συζήτηση για πολιτική ισότητα. Πέραν αυτού όμως τέτοιες αναφορές δείχνουν ότι η τουρκική πλευρά είναι έτοιμη να θέσει εν αμφιβόλω συνολικά τη λύση. Όσον αφορά στην πολιτική ισότητα, ξέρουμε ότι είναι κάτι σύμφυτο με μια ομοσπονδιακή λύση. Πρέπει όμως να είμαστε σαφείς για το τι σημαίνει.

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΗ: Προδρόμου για πλαίσιο Γκουτέρες, Στροβίλια και Exxon Mobil

Διευκρινίζεται αρκετά από τα ίδια τα Η.Ε. και σίγουρα δεν σημαίνει και αριθμητική εξίσωση. Αλλά στον τρόπο που συχνά παρουσιάζεται από την τουρκοκυπριακή πλευρά υπάρχει δυστυχώς μια σύγχυση. Σύγχυση ανάμεσα στην πολιτική ισότητα, που διασφαλίζεται με τη λειτουργία δυο ισότιμων πολιτειών μέσα στην ομοσπονδία, με μια ιδέα που δεν περιορίζεται μόνο στην απλοϊκή προσέγγιση για διαμοιρασμό 50-50 σε κάθε επίπεδο, αλλά προχωρά στην προβαλλόμενη αξίωση για την ανάγκη θετικής ψήφου παντού. Αυτή η εξεζητημένη ιδέα για «θετική ψήφο παντού», πρώτο, θα σήμαινε ότι το ομοσπονδιακό πολίτευμα θα ήταν ευθύς εξαρχής καταδικασμένο σε δυσλειτουργίες, εντάσεις και σχεδόν σίγουρη εμπλοκή. Αυτό εξηγεί ο Πρόεδρος Αναστασιάδης και για αυτό προσπαθεί να συμβάλει δημιουργικά έχοντας προτείνει την ιδέα για μια αποκέντρωση του συστήματος. Έπειτα, το αίτημα, όπως υποβάλλεται, αντιβαίνει στην ίδια την εισήγηση του ίδιου του Γενικού Γραμματέα, μέσα από το Πλαίσιο Γκουτέρες, ότι χρειάζεται συζήτηση.

Βάζει τα ερωτήματα ο Γ.Γ., πού, πότε και κάτω από ποιες προϋποθέσεις μπορεί να απαιτείται θετική ψήφος. Αντίθετα, εκείνο που διεκδικούν ως «θετική ψήφο» δεν διαφέρει τελικά από ενός είδους γενικευμένο «εθνικής λογικής» βέτο στις αποφάσεις και τη λειτουργία των ομοσπονδιακών οργάνων. Κάτι τέτοιο προχωρά πολύ πέρα από το να διασφαλίσει τα πραγματικά και λογικά συμφέροντα της τουρκοκυπριακής κοινότητας. Γι’ αυτό μια λογική αρχή είναι εκείνο που προτείνει ο Πρόεδρός μας, δηλαδή να υπάρχει πρόνοια για ανάγκη θετικής ψήφου εκεί και όταν από αποφάσεις επηρεάζονται δυσμενώς τα κοινοτικά συμφέροντα των Τουρκοκυπρίων. Η αδυναμία να γίνει δεκτό αυτό που αξιώνει η τουρκοκυπριακή πλευρά, όπως το εξηγεί πολύ καλά ο Πρόεδρος, δεν είναι θέμα ελληνοκυπριακών ή τουρκοκυπριακών διεκδικήσεων, αλλά είναι ζωτικό θέμα λειτουργικότητας της λύσης. 

– «Κόκκινη γραμμή» το θέμα των εγγυήσεων και ο στρατός, όπως καταγράφηκε και στο πρακτικό της 4ης Ιουλίου. Δημιουργείται η εντύπωση ότι λίγο αργά θυμηθήκατε να κάνετε θέμα για το έγγραφο που εξαφανίστηκε…

– Προσωπικά αποφεύγω να μιλώ για κόκκινες γραμμές. Αν μας ενδιαφέρει ειλικρινά να λυθεί το Κυπριακό και να μπορέσουμε εμείς οι Κύπριοι, μόνοι μας οι δυο κοινότητες, να δημιουργήσουμε με διάθεση αλληλοσεβασμού και συνεργασίας, χωρίς τη συνεχή ανάμιξη και κηδεμόνευση από άλλα συμφέροντα, τότε υπάρχουν αρχές και ζητήματα που είναι εκ των ων ουκ άνευ. Έτσι λοιπόν δεν μπορεί να υπάρξει λύση με την Κύπρο να συνεχίσει να είναι κράτος υπό την κηδεμονία εγγυητών. Αυτό εξ ορισμού αντιβαίνει και αντιστρατεύεται τη λογική της ειλικρινούς συνεργασίας μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων. Το ίδιο και χειρότερα για τη στρατιωτική παρουσία. Το όλο όμως ζήτημα δεν είναι θέμα πρακτικών. Όλοι γνωρίζουμε, γιατί έγινε και δημόσια, ότι στο Κραν Μοντανά για να βοηθήσει να είναι διεξοδική η διαπραγμάτευση, ο Γενικός Γραμματέας ζήτησε τοποθετήσεις σε έξι βασικές παραμέτρους του ζητήματος. Έτσι το Κυπριακό αντιμετωπίσθηκε ίσως για πρώτη φορά τόσο καθαρά ως ζήτημα εισβολής και κατοχής. Η ελληνοκυπριακή πλευρά τοποθετήθηκε, με την υποβολή γραπτών θέσεων που θα ίσχυαν ενόψει μιας συμφωνίας τότε –και όχι στο διηνεκές και ανεξάρτητα από συμφωνία.

Η τουρκική πλευρά, συμπεριλαμβανόμενης και της τουρκοκυπριακής, δεν δέχτηκε να συζητήσει τις δυο από τις έξι παραμέτρους. Δηλαδή την αντικατάσταση του συστήματος εγγυήσεων με ένα σύγχρονο σύστημα ασφάλειας και την αποχώρηση του κατοχικού στρατού. Ταυτόχρονα, είναι δημόσια γνωστό ότι τόσο η Ελλάδα όσο και η Βρετανία τήρησαν εποικοδομητική στάση ως προς την έκκληση του Γενικού Γραμματέα για να εγκαταλείψουμε το παρωχημένο σύστημα κηδεμόνευσης μέσω εγγυήσεων. Απομένει η Τουρκία, η οποία όμως φαίνεται αρνητική.

Το θέμα των πρακτικών τώρα… Δεν είναι πραγματικά κάποιο ζήτημα πρακτικών. Ο Πρόεδρος προτείνει και ζήτησε από την κυρία Λουτ να συμπεριλάβει στους όρους αναφοράς το Πλαίσιο με τις έξι παραμέτρους του κ. Γκουτέρες. Αν τότε έκρινε ο Γενικός Γραμματέας ότι μέσω των παραμέτρων αυτών θα ήταν διεξοδική η διαπραγμάτευση, έτσι και τώρα επιζητούμε να είναι διεξοδική. Εννοούμε βεβαίως αυτούσιες τις παραμέτρους, όπως τις πρότεινε ο κ. Γκουτέρες. Όχι αυτά που εμφανίζονται, αποσπασματικά και παραλλαγμένα, σε κάποιες σημειώσεις άλλων που προβάλλονται τελευταία. Είναι ζήτημα των Ηνωμένων Εθνών να έχουμε το αυθεντικό περιεχόμενο, αυτούσιες τις παραμέτρους που πρότεινε ο Γενικός Γραμματέας. Σε αυτό θα βοηθούσε το πρακτικό της συνάντησης στις 4 Ιουλίου το πρωί, όταν ο κ. Γκουτέρες είχε τηλεφωνικά υπαγορεύσει στον κ. Άιντε εκείνα που παρουσίασε σε εκείνη τη συνάντηση. 

“Εναπόκειται στα ΗΕ να ανατρέξουν στα πρακτικά”

– Χωρίς πρακτικό, στα μάτια κάποιων φαίνεται να δικαιώνεται η θέση Ακιντζί, ότι το μόνο πλαίσιο που υπάρχει είναι αυτό της 30ής Ιουνίου. Όσες φορές και να το επαναλάβετε, το θέμα είναι, πώς διαχειριζόμαστε το όλο ζήτημα;

– Μα δεν είναι θέση κάποιου. Πράγματι, στις 30 Ιουνίου ο Γενικός Γραμματέας πρότεινε έξι κεντρικές παραμέτρους. Αρχής γενομένης από την κατάργηση των εγγυήσεων και την αποχώρηση του κατοχικού στρατού. Και αυτά είναι πεμπτουσία μιας πραγματικής λύσης του Κυπριακού. Δεν είναι θέμα λοιπόν πώς διαχειριζόμαστε εμείς το θέμα, αλλά πώς μπορεί να καταλήξουμε σε συμφωνία για λύση. Υπάρχουν βέβαια και οι άλλες τέσσερις παράμετροι, που έχουν επίσης μεγάλη σημασία. Δεν έχει σημασία το ότι ο κ. Γκουτέρες, αναφερόμενος στις εδαφικές αναπροσαρμογές, είπε επί λέξει «πρέπει να κατονομασθεί και η Μόρφου»; Θα ήταν λογικό να εξαιρεθεί η Μόρφου από τις εδαφικές αναπροσαρμογές; Γι’ αυτό κρίσιμη είναι η στάση και η θέση της Τουρκίας. Εάν διατηρείται η θέση που οδήγησε σε αδιέξοδο στο Κραν Μοντανά, επειδή η Τουρκία δεν συζητούσε κατάργηση των εγγυήσεων, αλλά παραπομπή του θέματος σε κάποια «μελλοντική αναθεώρηση» ή συνεχίσει να θέλει με στρατό να ελέγχει την Κύπρο, όπως είχε διευκρινίσει εκεί στον Πρόεδρό μας, τότε τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. 

– Η εξήγηση της Κυβέρνησης ποια είναι για το συγκεκριμένο θέμα; Είναι πολύ σοβαρό το γεγονός -εάν ισχύει- να έχει χαθεί πρακτικό από τα Ηνωμένα Έθνη… Δάκτυλος Άιντε;

– Εναπόκειται στα Ηνωμένα Έθνη να ανατρέξουν στα πρακτικά που είχαν κρατήσει και γενικά να βρεθεί τρόπος να αποδοθεί αυτούσια η εισήγηση του Γενικού Γραμματέα με τις έξι παραμέτρους. 
 

ΜΕΘΟΔΕΥΜΕΝΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ ΣΤΑ ΣΤΡΟΒΙΛΙΑ

– Οι κατοχικές δυνάμεις προβαίνουν σε διάφορες ενέργειες που προκαλούν ένταση σε όλη τη γραμμή Αττίλα. Πώς αντιδράτε και διερωτώμαι αν βρίσκετε απήχηση; Ειδικότερα στο θέμα των Στροβιλιών όπου οι Τούρκοι προσπαθούν με κάθε τρόπο να θέσουν υπό τον έλεγχό τους την περιοχή στην οποία διαμένουν τρεις οικογένειες.

– Οι Αρχές της Δημοκρατίας παρακολουθούν βέβαια στενά την κατάσταση και τα πολλαπλά προβλήματα που δημιουργούνται καθημερινά όχι μόνο από την κατοχή, αλλά και από μεθοδευμένες ενέργειες του κατοχικού στρατού και του κατοχικού καθεστώτος. Εκεί όπου επιβάλλεται γίνονται τα απαραίτητα διαβήματα. Τα διαβήματα φέρνουν και αποτελέσματα. Ας δούμε, για παράδειγμα, την τελευταία έκθεση του Γενικού Γραμματέα προς το Συμβούλιο Ασφαλείας. Επιτρέψτε μου να την ανοίξω και να διαβάσω τώρα επί λέξει ότι «εξακολουθεί να υφίσταται παραβίαση του στάτους κβο, συμπεριλαμβανόμενων και των Στροβιλίων, και αυτές κατατάσσονται ως μόνιμες παραβιάσεις. Σε μιαν ανησυχητική εξέλιξη στη διάρκεια της ανασκοπούμενης περιόδου, υπήρξε αύξηση των κρουσμάτων περιορισμού της διακίνησης και απειλών κατά της ΟΥΝΦΙΚΥΠ από στρατιωτικό προσωπικό στα Στροβίλια». Είναι βέβαια γνωστό ότι πολλές φορές ο κατοχικός στρατός και το καθεστώς στα κατεχόμενα αγνοούν συστάσεις των Η.Ε. Από την πλευρά μας, όμως, γίνονται συνεχώς προσπάθειες και αξιοποιούμε τις δυνατότητες που υπάρχουν. 

“Kυκλοφορούν μια σελίδα με σημείωσεις του Άιντε”

– Είναι σοφό σε αυτή τη φάση να ανοίγετε όπως λέει και το ΑΚΕΛ μέτωπο με τα Ηνωμένα Έθνη;

– Μα δεν ανοίγει κανένα μέτωπο. Πού στηρίζεται κάτι τέτοιο; Την προσπάθεια των Η.Ε. και την προωτοβουλία του ίδιου του Γενικού Γραμματέα παραβλάπτουν εκείνοι που κυκλοφορούν μια σελίδα με τις σημειώσεις του κ. Άιντε -και με πέντε μάλιστα αντί έξι παραμέτρων- προσπαθώντας να «μολύνουν» εκ προοιμίου τις πιθανότητες μιας διεξοδικής διαπραγμάτευσης. Όλη αυτή η συζήτηση με την αμφισβήτηση των αναφορών σε κατάργηση εγγυήσεων και αποχώρηση του κατοχικού στρατού αναπαράγει ακριβώς τα αίτια του αδιεξόδου στο Κραν Μοντανά, πριν καν ξεκινήσουμε. Αλλά όταν το ΑΚΕΛ λέει καθαρά ότι διεκδικεί λύση χωρίς εγγυήσεις-επεμβάσεις και κατοχικό στρατό, τότε ακριβώς θα πρέπει να στηρίξει την όλη προσπάθεια του Προέδρου για «όρους αναφοράς» βασισμένους στις παραμέτρους που εισηγήθηκε ο κ. Γκουτέρες και όχι να παίζουμε με ημερομηνίες και χαρτιά αμφίβολης προέλευσης που διοχετεύονται όλον αυτό τον καιρό υπόγεια…

– Το ΑΚΕΛ διερωτάται γιατί ο Πρόεδρος άνοιξε τώρα το θέμα του πρακτικού και πώς αυτό εξυπηρετεί τη διαδικασία. Λένε ότι ο Πρόεδρος δίνει την εντύπωση ότι κωλυσιεργεί …  Πώς απαντάτε;

– Θα το επαναλάβω. Ο Πρόεδρος δεν άνοιξε θέμα πρακτικού. Διεκδικεί απλώς να συμπεριληφθούν στους όρους αναφοράς αυτούσιες οι παράμετροι που πρότεινε ο κ. Γκουτέρες στις 30 Ιουνίου. Αυτή είναι η βάση και μπορούμε να μείνουμε εδώ. Εφόσον βέβαια ενταχθούν στους Όρους οι εισηγήσεις του Γ.Γ. όπως ο ίδιος τις διατύπωσε. Για να διευκολύνει την κ. Λουτ αναφέρθηκε ο Πρόεδρος στις οριστικές διευκρινίσεις που χρειάστηκε να δώσει ο κ. Γκουτέρες, μέσω του κ. Άιντε, στις 4 Ιουλίου. Υπήρξαν διευκρινίσεις διότι στο μεταξύ ηγέρθησαν αμφιβολίες και ενστάσεις. Ενστάσεις έναντι εκείνων που παρουσίασε, ως δικές του σημειώσεις, ο κ. Άιντε, στις 2 Ιουλίου. Επομένως, ο Πρόεδρος κάθε άλλο παρά κωλυσιεργεί. Φροντίζει να πάμε σε ουσιαστικές και διεξοδικές διαπραγματέυσεις. Θα πρέπει όμως να το πω… Καθόλου δεν επιδιώκουμε αντιπαράθεση ούτε νομίζω ότι βοηθούν οι μεταξύ μας αντιδικίες, δεν μπορώ όμως να μην το επισημάνω… Δεν ακούνε ότι ενώ από το τέλος του καλοκαιριού ο κ. Γκουτέρες όρισε την ειδική σύμβουλό του για επανέναρξη των διαπραγματεύσεων, η Τουρκία με προσχήματα, που για να είμαστε σοβαροί καθόλου δεν ισχύουν, παρέπεμψε τις διαπραγματεύσεις στο δεύτερο εξάμηνο του έτους; Κωλυσιεργεί ο Πρόεδρός μας όταν η Τουρκία από την πρώτη στιγμή δημιουργεί μια αναίτια καθυστέρηση σχεδόν ενός χρόνου; Ή μήπως είναι ο Πρόεδρος Αναστασιάδης που κωλυσιεργεί όταν κατ’ επανάληψη, εδώ και ένα χρόνο, ζητά από τον κ. Ακιντζί να συναντηθούν και εκείνος αποφεύγει δηλώνοντας ότι η διαπραγμάτευση που ξέραμε έχει εξαντληθεί;

– Πόσο εφικτή είναι η συμφωνία στους όρους αναφοράς όταν δεν υπάρχει καν συμφωνία στο πλαίσιο ;

– Πρόταση του Προέδρου της Δημοκρατίας ήταν οι Όροι να συμπεριλαμβάνουν οπωσδήποτε την κοινή δήλωση με την οποία είχαν στο παρελθόν ξεκινήσει οι διαπραγματεύσεις, καθώς και τις παραμέτρους που πρότεινε ο Γενικός Γραμματέας των Η.Ε. Υπ’ αυτή την έννοια μπορεί εύκολα να συμφωνηθούν οι Όροι Αναφοράς. Εάν όμως η Τουρκία εξακολουθήσει να εννοεί ότι είναι «όνειρο» η προσδοκία μιας Κύπρου επανενωμένης χωρίς εγγυητές και ξένες επεμβάσεις ή στρατεύματα ή ακόμα εάν επιδιώκει κάποιο «άλλο μοντέλο» από εκείνο που προβλέπουν οι αποφάσεις-ψηφίσματα των Η.Ε., όπως ήρθε πριν λίγο καιρό εδώ στα κατεχόμενα για να εξηγήσει ο κ.Τσαβούσογλου, τότε έχουμε μεγάλες δυσκολίες…

– Αδιέξοδο σημαίνει τι; Αλλαγή πορείας; Και ποια θα είναι αυτή η πορεία; Αλλαγή βάσης;

– Εμείς έχουμε κάθε λόγο και επιδιώκουμε διαπραγμάτευση που θα τερματίσει την κατοχή. Ο Πρόεδρος όμως που έχει και την πρώτη ευθύνη, είπε ότι νοιώθει το βάρος και θα ήταν ανεύθυνο να μην προβληματίζεται και για το τι θα γίνει σε περίπτωση που η Τουρκία προκαλέσει και πάλι αδιέξοδο, αρνούμενη ουσιαστικά μια λύση όπως προβλέπεται από τα Η.Ε. και την κυπριακή ομοσπονδία απαλλαγμένη από εγγυήσεις και στρατό κατοχής. Ο Πρόεδρος επεσήμανε ότι θα πρέπει να προβληματιστούμε, αναλογιζόμενος και την τεράστια ευθύνη απέναντι στην ανάγκη των ανθρώπων για ειρήνη, σταθερότητα και ασφάλεια. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι μπορούμε τώρα να δώσουμε απαντήσεις στα ερωτήματα που βάζετε.

* Αύριο το β’ μέρος για ενεργειακά και εσωτερική διακυβέρνηση