Στεφάνου: Ο Πρόεδρος κλείνει το μάτι στη διχοτόμηση

 

Τονίζει, επίσης, ότι η στάση του Προέδρου Αναστασιάδη δεν κρίνεται από τα όσα λέει η Τουρκία, αλλά από αυτά που ο ίδιος δηλώνει και πράττει σε σχέση με το Κυπριακό.

 

 

Ο Στέφανος Στεφάνου σημειώνει πως ο Πρόεδρος Αναστασιάδης, ενώ καταγγέλλει την Τουρκία ότι μιλά και για άλλες μορφές λύσης πέραν της ΔΔΟ, την ίδια ώρα ο ίδιος βολιδοσκοπεί τρίτους για λύση διχοτομικού τύπου. Αποτέλεσμα αυτής της αντιφατικής στάσης του, όπως αναφέρει, είναι να έχει χάσει την αξιοπιστία του έναντι του διεθνούς παράγοντα και αυτό έχει κόστος.

 

Προσθέτει ακόμα ότι τα όσα καταλογίζουν στον Πρόεδρο Αναστασιάδη σε σχέση με το Κυπριακό και τη βολιδοσκόπηση προθέσεων για λύση πέραν της ΔΔΟ, προέρχονται από πολλούς παράγοντες που βρίσκονται σε κέντρα αποφάσεων και αυτή η πληροφόρηση δεν επιδέχεται αμφισβήτησης…

 

Γιατί πιστεύετε τον κ. Ακιντζί και τον κ. Τσαβούσογλου όταν λένε ότι ο Πρόεδρος Αναστασιάδης μίλησε στον Τούρκο υπουργό Εξωτερικών για λύση δύο κρατών ή συνομοσπονδίας και όχι τον κ. Αναστασιάδη, ο οποίος το διαψεύδει κατηγορηματικά;
Είναι ο Πρόεδρος και οι συνεργάτες του που ισχυρίζονται ότι εμείς δίνουμε πίστη σε όσα λέει η τουρκική πλευρά, με στόχο να δαιμονοποιήσει ή να ακυρώσει στη συνείδηση της κοινωνίας τις καταγγελίες μας ότι ο Πρόεδρος ερωτοτροπεί με διχοτομικές λύσεις. Τα όσα δήλωσαν Τσαβούσογλου και Ακιντζί ήρθαν να προστεθούν στα όσα δημόσια λέχθηκαν και γράφτηκαν, ειδικά το τελευταίο διάστημα, για τις τοποθετήσεις και βολιδοσκοπήσεις που έκανε ο κ. Αναστασιάδης προς διάφορους σχετικά με τη λύση δύο κρατών ή συνομοσπονδίας. Και όλα αυτά ο κ. Αναστασιάδης δεν τόλμησε να τα αμφισβητήσει.

 

Πέραν τούτου θέλω να υπογραμμίσω το εξής: Το ΑΚΕΛ αντλεί την πληροφόρησή του για τις προθέσεις και τις θέσεις του Προέδρου από πολλούς παράγοντες που βρίσκονται σε σημαντικά κέντρα αποφάσεων. Η πληροφόρησή μας δεν επιδέχεται καμίας αμφισβήτησης. Αν θέλει ο Πρόεδρος να συζητήσουμε το θέμα, εμείς δεν έχουμε κανένα πρόβλημα. Το πρόβλημα θα το έχει ο κ. Αναστασιάδης. Είναι γι’ αυτό που αποφεύγει να το συζητήσει και περιορίζεται στην επικοινωνιακή διαχείριση του θέματος, προσπαθώντας να ενοχοποιήσει το ΑΚΕΛ. Γνωρίζει καλά αυτή την τέχνη ο κ. Αναστασιάδης. Το έκανε κατά καιρούς με όλους. 

 

Η αναφορά σε λύση εκτός πλαισίου ΟΗΕ έγινε από τον ίδιο τον κ. Τσαβούσογλου αμέσως μετά το τέλος του Κραν Μοντάνα. Το επανέλαβε και στην τελευταία επίσκεψή του στα κατεχόμενα και το παρουσίασε και ως θέση της τ/κ κοινότητας. Γιατί επιμένετε να αποδίδετε ευθύνες στον Πρόεδρο; Δεν είναι αρκετά τα όσα δηλώνονται από την άλλη πλευρά;
Πρώτα να ξεκαθαρίσουμε για ποια πράγματα αποδίδουμε ευθύνη στον Πρόεδρο, διότι και σ’ αυτό το θέμα υπάρχει μεγάλη παραπληροφόρηση. Του αποδίδουμε ευθύνη, γιατί με τον τρόπο που διαχειρίστηκε τις διαπραγματεύσεις επέτρεψε στην Τουρκία να παρουσιάζεται στα μάτια της διεθνούς κοινότητας ως το δημιουργικό και συνεργάσιμο μέρος και να παίρνει επαίνους για τη συνεργασία της. Θυμίζω ότι τόσο ο ΓΓ του ΟΗΕ στις Εκθέσεις του, όσο και η ΕΕ διά στόματος Μογκερίνι επιδαψίλευσαν επαίνους στην Τουρκία. Την ίδια ώρα, η διεθνής κοινότητα φορτώνει την ευθύνη για την αποτυχία στο Κραν Μοντάνα στους ηγέτες των δύο κοινοτήτων, στον Αναστασιάδη και στον Ακιντζί.

 

Αποδίδουμε ευθύνη στον Πρόεδρο, γιατί με τους όρους και τις ουρές που έθετε για επανέναρξη των διαπραγματεύσεων από το σημείο που διακόπηκαν, έγινε συνυπεύθυνος στη συνέχιση του αδιεξόδου, αφού ο κ. Γκουτέρες εκτίμησε ότι δεν υπάρχει η απαραίτητη πολιτική βούληση για επανέναρξη των διαπραγματεύσεων. Αποδίδουμε συνευθύνη στον Πρόεδρο, γιατί εξαιτίας του γεγονότος ότι ο ΓΓ του ΟΗΕ δεν πείσθηκε για τις προθέσεις των δύο ηγετών, έκαμε πιο δύσκολη την επανέναρξη των διαπραγματεύσεων με την προσθήκη των όρων αναφοράς.

 

Τέλος, αποδίδουμε ευθύνη στον κ. Αναστασιάδη, επειδή με τις αμφισημίες του, τα μασημένα λόγια και τις βολιδοσκοπήσεις προς τρίτους σχετικά με το πλαίσιο λύσης, χύνει νερό στον μύλο της πολιτικής της Τουρκίας για εκτροπή από τη λύση της διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας, η οποία είναι η μοναδική που υπό τις περιστάσεις μπορεί να οδηγήσει στην απελευθέρωση και την επανένωση.

 

Είναι οξύμωρο ο Πρόεδρος να καταγγέλλει την Τουρκία γιατί μιλά και για άλλες μορφές λύσης πέρα της ΔΔΟ και την ίδια ώρα ο ίδιος να βολιδοσκοπεί τρίτους για λύση διχοτομικού τύπου. Με αυτή την αντιφατική και ασυνεπή, ως προς το πλαίσιο λύσης, στάση ο κ. Αναστασιάδης έχει απολέσει την αξιοπιστία του έναντι του διεθνούς παράγοντα κι αυτό κοστίζει τόσο στην ελληνοκυπριακή πλευρά όσο και στην Κυπριακή Δημοκρατία. Η απάντηση του Προέδρου στις δηλώσεις των Τούρκων αξιωματούχων θα έπρεπε να ήταν η επιμονή μας στη ΔΔΟ και όχι να κλείνει το μάτι στη διχοτόμηση. Η στάση του κ. Αναστασιάδη δεν κρίνεται από το τι λέει η Τουρκία, αλλά από το τι λέει και κάνει ο ίδιος. 

 

Γιατί εξακολουθείτε να καλείτε τον Πρόεδρο να ξεκαθαρίσει τη θέση του; Πιστεύετε ότι εργάζεται για λύση πέραν της ΔΔΟ, ανεξάρτητα από το τι δηλώνει δημόσια; Τι θα πρέπει να κάνει για να πεισθεί το ΑΚΕΛ;
Επειδή ακριβώς ο Πρόεδρος συνεχίζει να είναι αντιφατικός, δεν μας πείθει. Ο Πρόεδρος στις δηλώσεις του όχι μόνο αποφεύγει να μιλά για ΔΔΟ, αλλά αφήνει ανοικτό το ενδεχόμενο για άλλες επιλογές πέραν της ομοσπονδίας.

 

Αλήθεια, πώς αλλιώς μπορεί να ερμηνευτεί η δήλωση του Προέδρου, που με κάθε ευκαιρία την επαναλαμβάνει, ότι κανένας δεν μπορεί να τον εμποδίσει να σκέφτεται τι θα κάνει σε σχέση με το πλαίσιο λύσης σε περίπτωση ναυαγίου; Με άλλα λόγια ο Πρόεδρος στέλνει το μήνυμα ότι είναι έτοιμος να συζητήσει και πέρα της ΔΔΟ. Όταν η Τουρκία, η οποία επιδιώκει να τουμπάρει τη ΔΔΟ και να πάει σε διχοτομικού τύπου λύσεις, ακούει τον Πρόεδρο να λέει ότι είναι έτοιμος να συζητήσει και πέραν της ομοσπονδίας, γιατί να μην λέει κι αυτή ότι είναι έτοιμη να συζητήσει οποιαδήποτε λύση χωρίς μάλιστα να έχει πολιτικό κόστος;

 

Ο μόνος τρόπος να πείσει ο Πρόεδρος είναι στην πράξη να είναι συνεπής στο συμφωνημένο πλαίσιο λύσης. Να είναι ξεκάθαρος ότι δεν συζητά οτιδήποτε άλλο πέραν της ΔΔΟ. Την ίδια ώρα, θα πρέπει να εναρμονιστεί πλήρως μ’ αυτό που θέλει ο ΓΓ του ΟΗΕ για επανέναρξη των διαπραγματεύσεων. Δηλαδή, ότι υιοθετεί τις συγκλίσεις, το Πλαίσιο του κ. Γκουτιέρες, καθώς και το έγγραφο για την εφαρμογή της λύσης. 

 

Πώς σχολιάζετε το γεγονός ότι η κριτική στο συγκεκριμένο ζήτημα προέρχεται κυρίως από το ΑΚΕΛ; Δεν ανησυχούν τα άλλα κόμματα, τους έχει πείσει ο ΠτΔ ή θεωρείτε ότι μπορεί να αποδέχονται τη στάση του;
Αν ανησυχούν ή όχι τα άλλα κόμματα, δεν είναι εμείς που θα απαντήσουμε. Ας απαντήσει κάθε κόμμα για τον εαυτό του. Πέστε μου, όμως, γιατί τα κόμματα που είναι εναντίον της ΔΔΟ να ανησυχούν, αφού βλέπουν τον Πρόεδρο να κάνει άλλες σκέψεις; Αυτό τους βολεύει. Γιατί να του κάνουν κριτική; Σιωπούν και αφήνουν τον Πρόεδρο καθημερινά να υποσκάπτει την προοπτική της ομοσπονδιακής λύσης. Εμείς, όμως, που γνήσια και ειλικρινά εργαζόμαστε για λύση ΔΔΟ ανησυχούμε από τη στάση του Προέδρου και γι’ αυτό ασκούμε κριτική. Κανείς δεν μπορεί να μας κατηγορήσει για αντιπολιτευτική σκοπιμότητα. Όταν ο Πρόεδρος διαπραγματευόταν εμείς στηρίζαμε τη διαπραγματευτική διαδικασία, ακόμα κι όταν προεκλογικά ο ενδιάμεσος χώρος μάς κατηγορούσε για συνεργασία με τον ΔΗΣΥ.

 

Φαίνεται ότι και στα κατεχόμενα υπάρχει μεγάλη συζήτηση για το θέμα της ομοσπονδίας, αλλά και έντονες διεργασίες. Διαπιστώνετε μια προσπάθεια απομόνωσης του κ. Ακιντζί; Πώς βλέπετε τις εξελίξεις;
Ναι, υπάρχει σε εξέλιξη προσπάθεια απομόνωσης και αμφισβήτησης του κ. Ακιντζί. Αυτό δεν είναι καθόλου θετικό, δεδομένου του γεγονότος ότι ο κ. Ακιντζί είναι υπέρ της λύσης ΔΔΟ. Αν τελικά κυριαρχήσουν στα κατεχόμενα οι δυνάμεις που δεν θέλουν λύση επανένωσης, τότε τα δεδομένα θα γίνουν ακόμα πιο δύσκολα.

 

Αυτό πρέπει να το προσμετρούμε στην προοπτική επίτευξης λύσης και να προσπαθούμε για επανέναρξη των διαπραγματεύσεων το συντομότερο, ενόσω ο κ. Ακιντζί είναι επικεφαλής της τουρκοκυπριακής κοινότητας. Αλλιώς θα γίνει ό,τι έγινε, όταν ηγέτης της τουρκοκυπριακής κοινότητας αναδείχθηκε ο κ. Έρογλου. Οι διαπραγματεύσεις οδηγήθηκαν σε αδιέξοδο. Και η επόμενη μέρα ενός ναυαγίου δεν θα είναι η ίδια όπως τα προηγούμενα χρόνια. Ο ΟΗΕ θεωρεί ότι το στάτους κβο πλέον δεν είναι βιώσιμο.

 

Καταγράφεται και μία έντονη προσπάθεια από πλευράς Τουρκίας για πλήρη έλεγχο των κατεχομένων. Και οικονομικά και πολιτισμικά και θρησκευτικά. Πόσο σας ανησυχούν οι ενέργειες αυτές και τι μηνύματα εισπράττετε από την τουρκοκυπριακή κοινότητα από επαφές που έχετε;
Ασφαλώς και μας ανησυχούν πάρα πολύ. Αυτό ανησυχεί και τη μεγάλη πλειοψηφία των Τουρκοκυπρίων, η οποία νιώθει να ασφυκτιά κάτω από τον σφικτό εναγκαλισμό της Τουρκίας. Από το 1974 έχουν περάσει σχεδόν πέντε δεκαετίες. Η παρέλευση του χρόνου χωρίς λύση παγιώνει τα κατοχικά δεδομένα. Ο αριθμός των εποίκων ολοένα και αυξάνει και η τουρκοκυπριακή κοινότητα σταδιακά εξαφανίζεται. Ακόμα λίγα χρόνια δεν θα έχουμε απέναντί μας Τουρκοκύπριους για να διαπραγματευόμαστε για επανένωση.

Ποια η εκτίμησή σας από την επίσκεψη Λουτ, αλλά και τι να αναμένουμε από τη συνάντηση των δύο ηγετών; Θεωρείτε ότι είναι μια θετική εξέλιξη;
Με την επιφύλαξη ότι δεν έχουμε ενημέρωση ακόμα για το περιεχόμενο της επίσκεψής της (σ.σ. η συνέντευξη δόθηκε πριν τη συνεδρία του Εθνικού Συμβουλίου), νομίζω ότι είναι φανερό πως η επίσκεψη Λουτ δεν απέδωσε κάτι σημαντικό που να διαφοροποιεί την κατάσταση αδιεξόδου, όπως αυτή διαμορφώθηκε μετά την αποτυχία στο Κραν Μοντανά.

 

Όπως και να έχουν τα πράγματα, το καθήκον που ο ΓΓ του ΟΗΕ έχει αναθέσει στους δύο ηγέτες, είναι να συμφωνήσουν στους όρους αναφοράς, γεγονός που θα οδηγήσει στην επανέναρξη των διαπραγματεύσεων. Σ’ αυτό στοχεύει η κ. Λουτ και σ’ αυτό θα πρέπει να επικεντρωθεί ο Πρόεδρος ανεξαρτήτως των δηλώσεων που κάνει η τουρκική πλευρά.

 

Αυτό που πρέπει καθημερινά να επιδιώκει ο Πρόεδρος είναι επανέναρξη των διαπραγματεύσεων το συντομότερο. Γι’ αυτό θα πρέπει να πιέζει και όχι να περιμένει παθητικά τις εξελίξεις ή να προτάσσει ότι η τουρκική πλευρά δεν θέλει διαπραγματεύσεις πριν το Μάιο. Άστε που η τουρκική πλευρά χρεώνει αυτή τη θέση στην ελληνοκυπριακή πλευρά.

 

Ανεξαρτήτως τούτου, επαναλαμβάνω ότι η επιδίωξή μας θα πρέπει να είναι η επανέναρξη των διαπραγματεύσεων το συντομότερο. Αυτός ο στόχος δεν εξυπηρετείται με το να προσθέτει ο Πρόεδρος όρους και προϋποθέσεις, οι οποίες δυνατόν να τον φέρνουν σε αντιπαράθεση μ’ αυτό που αναμένει ο ΓΓ του ΟΗΕ από τις δύο πλευρές, είτε που μπορεί να εκληφθούν από το διεθνή παράγοντα ως προσπάθεια για κωλυσιεργία.

 

Ο Πρόεδρος γνωρίζει ότι στο εσωτερικό μπορεί να κάνει επικοινωνιακή διαχείριση με την υπεροπλία που διαθέτει η κυβέρνηση στα ΜΜΕ. Αυτό που μετρά, όμως, είναι τι λέει και πώς αξιολογεί τη στάση της κάθε πλευράς ο ΓΓ και το Συμβούλιο Ασφαλείας. Σ’ αυτό ο Πρόεδρος έχει πρόβλημα αξιοπιστίας.

 

Σε ό,τι αφορά στη συνάντηση των δύο ηγετών, αυτή είναι μια θετική εξέλιξη, με την έννοια πως χωρίς κανάλια επαφής, χωρίς συνεννόηση και χωρίς καλό κλίμα μεταξύ τους δεν μπορεί να προχωρήσει η συνεννόηση και ο διάλογος. Ελπίζουμε η συνάντηση να εξυπηρετήσει τη συνεννόηση και την καλύτερη επικοινωνία μεταξύ των δύο ηγετών και όχι να κάνει τα πράγματα ακόμα πιο δύσκολα.

Πριν λίγες μέρες ο γ.γ. του κόμματος άσκησε έντονη κριτική στην Κυβέρνηση και ιδιαίτερα στον υπουργό Εξωτερικών για το θέμα του Μπαρμπαρός. Θεωρείτε ότι η Κυβέρνηση δεν προβαίνει στις απαιτούμενες ενέργειες για το θέμα;
Αυτό που επέκρινε ο γ.γ. του κόμματος είναι την τακτική των κυβερνώντων να καλλιεργούν την ψευδαίσθηση στην κοινωνία ότι μέσα από τις διάφορες τριμερείς συναντήσεις και με τις διάφορες εξελίξεις στα ενεργειακά η Κύπρος λίγο πολύ έχει γίνει ο ισχυρός παράγοντας στην περιοχή.

 

Οι τοποθετήσεις των κυβερνώντων περί πρωτοφανούς ενίσχυσης της γεωπολιτικής θέσης της Κύπρου και για υπεράσπιση των συμφερόντων της χώρας μας από τρίτες χώρες, αποδεικνύονται στην πράξη λόγια του αέρα. Η Τουρκία όχι μόνο απειλεί, αλλά παρεμποδίζει κιόλας πλοία, εκδίδει παράνομες Navtex και κάνει έρευνες στην περιοχή της κυπριακής ΑΟΖ και κανείς δεν της τραβάει το αφτί.

 

Αυτό επισήμανε ο κ. Κυπριανού και αυτό είναι, δυστυχώς, πραγματικότητα. Τα κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας δεν κατοχυρώνονται με μεγάλα λόγια και φανφάρες, αλλά από νουνεχείς και στοχευμένες ενέργειες διεθνώς χωρίς πολλά λόγια.

 

Οι κυβερνώντες μιλούν πολλά γιατί κάνουν επικοινωνιακή πολιτική εσωτερικής κατανάλωσης, η οποία καταρρέει μπροστά στην πρώτη δυσκολία. Η υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας μας επιβάλλει την ύπαρξη αξιοπιστίας έναντι της διεθνούς κοινότητας, κάτι που δυστυχώς δεν διαθέτει ο Πρόεδρος. Εδώ και καιρό την έχει απολέσει. 
 

Παρατηρείται γενικότερα μια επιθετική ρητορική από πλευράς Τουρκίας τόσο σε Κύπρο όσο και Αιγαίο. Πώς το σχολιάζετε και πώς θα πρέπει αντιμετωπιστούν αυτές οι προκλήσεις;
Είναι γεγονός ότι η Τουρκία ακολουθεί επιθετική ρητορική και προβαίνει σε προκλητικές ενέργειες. Αυτό προκαλεί ένταση και πολλαπλασιάζει τις δυσκολίες για επίτευξη λύσεων στα προβλήματα. Οι προκλήσεις θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με ψυχραιμία, με αποφυγή της έντασης και με αφοσίωση στο διεθνές δίκαιο. Δεν πρέπει να αφήνεται χώρος στην Τουρκία να προκαλεί ένταση. Αυτό επιδιώκει και αυτό θα συνεχίσει να κάνει.

Σε ρυθμούς ευρωεκλογών το ΑΚΕΛ ανακοίνωσε πρώτο το ψηφοδέλτιό του. Ποιοι οι στόχοι του κόμματος σε αυτές τις ευρωεκλογές;
Στόχος του ΑΚΕΛ είναι να διατηρήσει τις δύο έδρες που διαθέτει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και να ενισχύσει τα ποσοστά του. Και οι δύο στόχοι είναι εφικτοί. Αυτό εισπράττουμε από την επαφή μας με τον κόσμο. Ένα ισχυρό ΑΚΕΛ αποτελεί αποτελεσματικό παράγοντα αντίστασης στις αντιλαϊκές πολιτικές που προωθούνται στην ΕΕ και στην Κύπρο. Αποτελεί αποτελεσματικό παράγοντα προώθησης προοδευτικών πολιτικών που να ανακουφίζουν την κοινωνία και τους πολίτες. Για προώθηση της λύσης του Κυπριακού. Η Κύπρος πρέπει να διεκδικεί από την ΕΕ και δυστυχώς η Κυβέρνηση δεν το κάνει. Σε πολλές περιπτώσεις η Κυβέρνηση χρησιμοποιεί την ΕΕ ως άλλοθι για να δικαιολογεί και να ενισχύει τις αντιλαϊκές της πολιτικές.

 

Στοίχημα για όλους η αποχή. Μπορεί και πώς να κερδηθεί αυτό το στοίχημα;
Η αποχή αυξήθηκε τα τελευταία χρόνια εξαιτίας της οικονομικής κρίσης και των τεράστιων προβλημάτων που αυτή επισώρευσε. Πολλοί πολίτες έχασαν την πίστη τους στην προοπτική για βελτίωση της θέσης τους. Έχασαν την ελπίδα τους ότι τα πράγματα θα αλλάξουν. Απώλεσαν την εμπιστοσύνη τους στην πολιτική, τα κόμματα, τους θεσμούς. Γι’ αυτό ο πολίτης και δεν συμμετέχει. Η μη συμμετοχή, όμως, η ησυχία και η παθητικότητα απλά συντηρεί και εμβαθύνει την κατάσταση που προκαλεί τα προβλήματα. Η αποχή μπορεί και πρέπει να κερδηθεί.

 

Οι καταστάσεις αλλάζουν με τη συμμετοχή και όχι την απουσία. Αλλάζουν με τον αγώνα και όχι με την παθητικότητα. Αλλάζουν με τη διεκδίκηση και όχι την αποδοχή αντιλαϊκών πολιτικών. Αλλάζει με τη συλλογική κινητοποίηση και δράση για να αλλάξουν οι αντιλαϊκές πολιτικές της Δεξιάς που οδήγησαν την ΕΕ -και την Κύπρο- σε κοινωνίες ανισότητας, φτώχειας και ανασφάλειας. Αυτό προτείνει η Αριστερά. Αυτό προτείνει το ΑΚΕΛ, καλώντας τον κόσμο να συμμετάσχει στις επερχόμενες εκλογές για να αλλάξουμε τα πράγματα. Στην Κύπρο και την ΕΕ. 

 

Η Ακροδεξιά ενισχύεται και στην Κύπρο και στην Ευρώπη γενικότερα. Υπάρχει απάντηση σε αυτό; Μήπως τελικά οι συνεχείς αναφορές και επικρίσεις προς τα κόμματα της Ακροδεξιάς λειτουργούν και ενισχυτικά προς αυτά;
Η Ακροδεξιά ενισχύεται επενδύοντας στα ολέθρια αποτελέσματα των αντιλαϊκών πολιτικών που εφαρμόζει η Δεξιά στην ΕΕ. Η φτώχεια, η περιθωριοποίηση, οι ανισότητες, η κοινωνική και εργασιακή ανασφάλεια δημιουργούν το κοινωνικο-οικονομικό πεδίο για την Ακροδεξιά να αλιεύει σε θολά νερά. Η Ακροδεξιά το παίζει αντισυστημικά, ενώ είναι παιδί και έκφραση του συστήματος. Με όχημα τον λαϊκισμό, το ρατσιστικό και εθνικιστικό μίσος η Ακροδεξιά απευθύνεται στα ένστικτα των ανθρώπων και κερδίζει έδαφος.

 

Η Δεξιά, που είναι η κυρίαρχη δύναμη στην ΕΕ, φέρει τεράστιες ευθύνες για την άνοδο της Ακροδεξιάς. Επιπρόσθετα, σε πολλές χώρες η Δεξιά συνεργάζεται ή ερωτοτροπεί με την Ακροδεξιά και υιοθετεί πολιτικές της. Αυτό γίνεται και στην Κύπρο. Δεν είναι τυχαίο που ο ΔΗΣΥ επιχειρεί να διαμορφώσει ψηφοδέλτιο που να περιλαμβάνει υποψήφιους οι οποίοι να προέρχονται ή να απευθύνονται στην Ακροδεξιά.

 

Ο πιο αποτελεσματικός τρόπος να αντιμετωπιστεί η Ακροδεξιά είναι να αλλάξουν οι πολιτικές που καλλιεργούν το έδαφος μέσα στο οποίο αυτή θρέφεται. Και η Δεξιά δυστυχώς δεν δείχνει τέτοια διάθεση. Δεν μπορεί να το κάνει. Δογματικά επιμένει στη λιτότητα που ενισχύει τις ανισότητες, την ανασφάλεια, τη φτώχεια και την εξαθλίωση.

 

Οι Ευρωπαίοι πολίτες στις επόμενες εκλογές θα πρέπει να στηρίξουν δυνάμεις που με συνέπεια στέκονται απέναντι στην Ακροδεξιά, τον φασισμό, το μίσος. Θα πρέπει να στηρίξουν την Αριστερά, η οποία συνεχώς και με συνέπεια στέκεται απέναντί της.