Μάλιστα. Αφού μας «τελείωσαν» οι ποιητές (2014), μας τελείωσαν φαίνεται κι οι μυθιστοριογράφοι, όπως επίσης οι νέοι λογοτέχνες (2017). Ε, να το κλείσουμε τότε το μαγαζί της κυπριακής λογοτεχνίας. Τι το κρατάμε; Και τον θεσμό των βραβείων τι τον έχουμε; Για να προσβάλλουμε τη λογοτεχνική κοινότητα χτυπώντας της στα μούτρα ότι λίγο-πολύ είναι για τα μπάζα;
18 έργα περιελάμβανε ο κατάλογος στην κατηγορία «Μυθιστόρημα», μεταξύ των οποίων και πονήματα καταξιωμένων και διακριθέντων στο παρελθόν. Κι άλλα 13 ήταν υποψήφια στην κατηγορία «Νέου Λογοτέχνη», δημιουργών δηλαδή γεννηθέντων μετά το 1983. Και η Κριτική Επιτροπή απεφάνθη (κατά πλειοψηφία και ομόφωνα, αντίστοιχα) ότι κανένα δεν αξίζει να πάρει το βραβείο.
Να το δεχτούμε, δημοκρατία έχουμε, αλλά δεν έπρεπε να τεκμηριωθεί η εντυπωσιακή αυτή απόφαση μ’ ένα σκεπτικό, μιαν επισήμανση, ένα (επι)κριτικό σχόλιο; Ούτε από τακτ; Μιλάμε για δύο καίριες κατηγορίες, έτσι;
Όμως, πρέπει να λέμε «πάλι καλά» που αυτή τη φορά δεν έκαναν τη χοντράδα όπως πριν τρία χρόνια. Τότε, που δεν απένειμαν Βραβείο Ποίησης αλλά δημοσιοποίησαν κανονικά λίστα επικρατέστερων (!) λες και ήθελαν να διαπομπεύσουν τους «ανάξιους» βράβευσης.
Γ.Σαβ
