«Δεν είμαι ο Ιαβέρης και αυτοί που θεωρούν ότι τους κυνηγώ δεν είναι ο Γιάννης Αγιάννης», λέει ο Γενικός Ελεγκτής Οδυσσέας Μιχαηλίδης σε ερώτηση του «Φ» στο πλαίσιο συνέντευξης που μας παραχώρησε. 

Απαντά ότι δεν έχει ούτε έναν υπουργό φίλο, ενώ αναγνωρίζει πως αν επρόκειτο να διορίσει τώρα Γενικό Ελεγκτή ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, δεν υπήρχε περίπτωση να επιλέξει τον ίδιο…

Όμως, με τον Νίκο Αναστασιάδη προσπαθεί να κτίσει μια υγιή σχέση και πιστεύει ότι στο τέλος θα βρεθεί κοινή συνισταμένη. Γιατί παραπέμπει πολλούς στον Γενικό Εισαγγελέα; Μήπως το παρακάνει στον χειρισμό κάποιων υποθέσεων; Ποιες υποθέσεις τις οποίες χειρίστηκε θα προτιμούσε εκ των υστέρων να μην χειριζόταν; Γιατί καταγράφει και σχόλια στις εκθέσεις του και δεν περιορίζεται σε καταγραφή διαπιστώσεων; Γιατί θεωρεί πως θα ήταν νερόβραστος αν δεν ενεργούσε με συγκεκριμένο τρόπο; Αποτελεί τροχοπέδη στην ανάπτυξη; Τι λέτε, ρωτά και εξηγεί: «Ούτε έγκρισή μας χρειάζεται η Κυβέρνηση ούτε και υποχρεώνουμε οποιονδήποτε να υιοθετήσει τις εισηγήσεις μας. Λέμε την άποψή μας όταν θεωρούμε ότι επηρεάζεται το δημόσιο συμφέρον και αυτό θα εξακολουθήσουμε να πράττουμε».

Γιατί λέει στους πολίτες να μην αναμένουν από τον ίδιο εκφράσεις του σαλονιού; Σκέφτηκε ποτέ να υποβάλει υποψηφιότητα για Πρόεδρος της Δημοκρατίας; Ουδέποτε! Στο μέλλον; Το ίδιο. Όμως βολιδοσκοπήθηκε; Ναι, αλλά…
 
 -Ο Γενικός Ελεγκτής αγκαλιάστηκε από τους πολίτες και τα ΜΜΕ όταν ανέλαβε τα καθήκοντά του και έδωσε δείγματα γραφής, ότι «δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του». Στην πορεία, η πλειοψηφία των πολιτών φαίνεται να εξακολουθεί να στηρίζει τον Γενικό Ελεγκτή και μάλιστα το εκφράζουν και με αναρτήσεις τους στο διαδίκτυο. Την ίδια ώρα, υπάρχει μια μερίδα πολιτών η οποία αντιδρά έντονα, σε όποιο συμπέρασμα και αν καταλήξει ο Γενικός Ελεγκτής. Έντονα αντιδρούν και ΜΜΕ. Πού το αποδίδετε αυτό διαχωρίζοντας τους πολίτες από τα ΜΜΕ;

  – Η δική μου αίσθηση είναι ότι δεν υπάρχει μερίδα πολιτών αξιοσημείωτη η οποία διαφωνεί με τον τρόπο με τον οποίο ενεργεί η Ελεγκτική Υπηρεσία τα τελευταία χρόνια. Υπάρχουν όντως κάποιοι πολίτες οι οποίοι δεν είναι τυχαίοι πολίτες, αλλά κυρίως άτομα των οποίων έμμεσα ή άμεσα έχουν επηρεαστεί τα συμφέροντα από εκθέσεις  της Ελεγκτικής Υπηρεσίας, είτε επειδή βρίσκονται οι ίδιοι κοντά στην εξουσία είτε πρόσωπα του περιβάλλοντός τους. Όσον αφορά στα ΜΜΕ είναι χαρακτηριστικό ότι ουσιαστικά δύο εφημερίδες οι οποίες εκφράζονται πολύ αρνητικά η μία και λιγότερο αρνητικά η δεύτερη προς το πρόσωπό μου, η πρώτη ξεκίνησε όταν η Υπηρεσία μας χειρίστηκε θέματα τα οποία σχετίζονταν με το Τμήμα Φορολογίας για πρόσωπα που έχουν σχέση με την εφημερίδα και η δεύτερη ξεκίνησε πιο πρόσφατα όταν ξεκίνησε σύγκρουση της εφημερίδας με συγκεκριμένο κρατικό αξιωματούχο, ο οποίος είναι συγγενικό πρόσωπο του εκδότη της εφημερίδας. Νομίζω πως οι λόγοι άσκησης κριτικής είναι προφανείς και σχετίζονται με προσωπικά συμφέροντα.

-Αποκλείεται να υπάρχει και μια μερίδα ανθρώπων η οποία μπορεί να μην έχει σχέση με τους προαναφερθέντες αλλά να σχημάτισε αρνητική εικόνα;

-Σίγουρα όταν μια εφημερίδα αρκετά μεγάλης κυκλοφορίας καθημερινά σε παρουσιάζει ως ό,τι χειρότερο υπάρχει στην κυπριακή κοινωνία, ως περίπου εχθρό της χώρας, ως έναν επικίνδυνο αξιωματούχο, προφανώς κάποιοι οι οποίοι ενημερώνονται από τη συγκεκριμένη εφημερίδα ενδεχομένως σχηματίζουν αρνητική εικόνα για το πρόσωπο στο οποίο αναφέρονται αρνητικά, σε βαθμό λασπολογίας, σε σχεδόν καθημερινή βάση σε κάποιες περιπτώσεις.

 -Κάποιοι θεωρούν, λίγο ώς πολύ, ότι είστε κάτι σαν τον Ιαβέρη και ότι κυνηγάτε δίκαιους και άδικους. Πώς το σχολιάζετε;

 -Δεν είμαι ο Ιαβέρης και αυτοί που θεωρούν ότι τους κυνηγώ δεν είναι ο Γιάννης Αγιάννης. Προέρχονται από άλλο μυθιστόρημα και δυστυχώς είναι πιο άθλιοι από τους Άθλιους του Βίκτωρος Ουγκώ. Και δεν αναφέρομαι στους δημοσίους υπαλλήλους ή τους πολιτικούς τους προϊσταμένους ή και άλλους ελεγχόμενους, οι οποίοι μπορεί να δέχονται κριτική όχι κατ’ ανάγκη για αποκλειστικά δικές τους πράξεις ή παραλείψεις, αλλά και για πράξεις υφισταμένων τους ή του τομέα του οποίου προΐστανται. Μιλώ για ανθρώπους οι οποίοι ετάχθησαν να υπηρετούν το δημόσιο συμφέρον και στην πορεία παρεκτράπησαν και πάνω από το δημόσιο συμφέρον έθεσαν το προσωπικό τους συμφέρον κλέβοντας τον απλό πολίτη που, πιστέψτε με, έχει περισσότερη σχέση με τον Γιάννη Αγιάννη στον οποίο αρέσκονται κάποιοι να βάζουν τον εαυτό τους θεωρώντας ότι κάποιος μονοκόμματος και σκληρός εκπρόσωπος του νόμου τους κυνηγά. Και τέτοιες περιπτώσεις υπήρξαν και κάποιοι πλήρωσαν ήδη καταδικαζόμενοι και θα πληρώσουν και άλλοι.

Και αυτό είναι κάτι το οποίο πιστεύω πως επικροτεί ο πολίτης, ο οποίος επί σειρά ετών παρακολουθούσε την ανομία να εξελίσσεται μπροστά στα μάτια του και του δημιουργήθηκε η αίσθηση ότι ουδείς πληρώνει σε αυτόν τον τόπο και ότι όλοι, ελεγκτές και ελεγχόμενοι, είμαστε το ίδιο.

-Η άποψη που δεν ακούγεται κατ’ ανάγκη από ανθρώπους που δεν σας στηρίζουν, «καλός ο Οδυσσέας αλλά ώρες-ώρες το παρακάνει», πώς σας ακούγεται;

-Νομίζω είναι μία κριτική η οποία μπορεί να αξιοποιηθεί από κάποιους οι οποίοι δεν ξεκινούν αρνητικά αλλά κάνοντας φθορά με το γάντι. Δηλαδή, η θέση, «είναι καλός αλλά…» αποτελεί εργαλείο μέσω του οποίου μπορεί κάποιος να περάσει ευκολότερα αρνητική εικόνα για το άτομο στο οποίο αναφέρεται.

Αν ωστόσο αυτό προέρχεται από έναν απλό πολίτη, χωρίς σκοπιμότητες, ο οποίος θεωρεί ότι το παρακάνουμε όταν ασχολούμαστε και με τα μικρά, η απάντηση είναι πως όταν μιλάς για τη συμπεριφορά κρατικών αξιωματούχων δεν υπάρχουν μικρά και μεγάλα πταίσματα. Υπάρχει η συμπεριφορά, η οποία δεν συνάδει με τις αρχές, δράσεις που πρέπει να έχουν κρατικοί αξιωματούχοι.

Αξίζει τον κόπο να πούμε ότι σε άλλες χώρες οι πολίτες είναι έτοιμοι να κατασπαράξουν (εντός ή εκτός εισαγωγικών) έναν αξιωματούχο για πράγματα για τα οποία στην Κύπρο θεωρούμε πως δεν έπρεπε καν να ασχολούμαστε και να θυμίσω την περίπτωση υπουργού στη Σουηδία όταν συνελήφθη με αλκοόλ στο αίμα της ελαφρώς ψηλότερης ποσότητας αλκοόλης από την επιτρεπόμενη. Άρα η στάση του να παραβλέπονται όλα τα άλλα όταν κάποιος αξιωματούχος δεν κλέψει, δεν με βρίσκει σύμφωνο.

-Έτυχε κάποια φορά όταν βλέπετε τις αντιδράσεις να πείτε «λες να το παράκανα»;

-Υπήρχαν θέματα, ειδικά θέματα, τα οποία είχαν σχέση με πτυχές που άπτονταν του Κυπριακού που η ενασχόληση με αυτά τα θέματα ήταν η παράσταση στη Σαλαμίνα ή οι υπέρογκες αμοιβές δικηγόρου η οποία συντόνιζε την ετοιμασία νομοσχεδίων σε περίπτωση λύσης του Κυπριακού, για τα οποία έτυχαν διαστρέβλωσης από ορισμένους για να καταδείξουν ότι η Ελεγκτική Υπηρεσία επικεντρώνεται σε αυτή την πτυχή. Αυτό, πέραν του ότι είναι ανυπόστατο, θα ήθελα απλώς να αναφέρω πως είναι μόνο δύο θέματα ανάμεσα σε χιλιάδες που χειρίστηκε η Ελεγκτική Υπηρεσία τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Είναι όμως γεγονός ότι αυτά τα θέματα με τον τρόπο που  χρησιμοποιήθηκαν από ορισμένους προκάλεσαν κάποια φθορά και μπορεί κάποιος να πει «αν είχα την επιλογή, μακάρι να μην είχα αναγκαστεί να ασχοληθώ μαζί τους». Πλην, όμως, δεν έχουμε την ευχέρεια να ασχοληθούμε ή να μην ασχοληθούμε με ένα θέμα αναλόγως του αν θα επιφέρει όφελος ή ζημιά στην εικόνα είτε του Γενικού Ελεγκτή είτε της Ελεγκτικής Υπηρεσίας.

-Κάποιοι ενοχλούνται από το ότι πέραν των διαπιστώσεων που περιλαμβάνονται στις εκθέσεις της Ελεγκτικής Υπηρεσίας, περιλαμβάνονται και απόψεις/κρίσεις του Γενικού Ελεγκτή που θεωρείται ότι υπερβαίνουν τα εσκαμμένα. Δηλαδή, κάποιοι θεωρούν ότι κάνετε σχόλια τα οποία είναι από αχρείαστα μέχρι και προσβλητικά για κάποιους.

-Σίγουρα σε μια κοινωνία εκτεταμένης διαφθοράς, διαπλοκής και ρουσφετιού αν κάποιοι αναμένουν προσέγγιση «των σαλονιών» ή να  μην ταράξουμε τα λιμνάζοντα ύδατα, πιστεύω ότι αυτή η προσέγγιση είναι ακατάλληλη. Επίσης, ας μην ξεχνάμε ότι ρόλος της Ελεγκτικής Υπηρεσίας δεν είναι μόνο να καταγράφει αλλά να υποβάλλει συστάσεις και εισηγήσεις και απόψεις. Άρα, αυτοί που ανέμεναν η Ελεγκτική Υπηρεσία να καταγράφει διαπιστώσεις και να τις κλείνει στο συρτάρι είτε να τα δίνει στη δημοσιότητα αλλά να φροντίζει να μην υπάρξει αρκετή δημοσιότητα επειδή κάποιοι θα ενοχληθούν, παραγνωρίζουν ότι ο έλεγχος από την εποχή του Πλάτωνα και του Αριστοτέλη ήταν ακριβώς αυτός, να ενημερώνει τους πολίτες οι οποίοι όντας ήδη ενημερωμένοι για τους ασκούντες δημόσια εξουσία, να τους ασκούν κριτική. Άρα το να υπάρχει σε μιαν έκθεση μια διαπίστωση ότι «αυτό αποτελεί διασπάθιση δημοσίου χρήματος», είναι εκ των ων ουκ άνευ, αλλιώς θα πρόκειται για νερόβραστη διαπίστωση, η οποία αντί να αναδείξει τα κακώς έχοντα θα αποσκοπούσε μόνο να δικαιολογήσει τον μισθό μας, ο οποίος δεν θα ήταν και άξιος.

-Κάποιες, αν όχι πολλές από τις εκθέσεις σας καταλήγουν με παραπομπή στον Γενικό Εισαγγελέα. Υπάρχει τόση πολλή παρανομία ή παραπέμπετε υποθέσεις στον Γενικό Εισαγγελέα με ψύλλου πήδημα;

-Η παραπομπή γίνεται διότι, παρά το γεγονός ότι αδίκως με κατηγορούν ότι ενεργώ ως κατήγορος, ελεγκτής, εισαγγελέας, δικαστής κ.λπ., που αποτελεί μεγάλο ψέμα, λόγω σεβασμού της διάκρισης των εξουσιών και θεωρώντας πως ο μόνος αρμόδιος να εξετάσει κατά πόσον ένα θέμα έχει ποινικές προεκτάσεις είναι ο Γενικός Εισαγγελέας και όχι εμείς, ναι του κοινοποιούμε τα ευρήματά μας και ζητάμε τη γνώμη του.
Να αναφέρω δε, ότι στην περίπτωση του κτηρίου του Κτηματολογίου Αμμοχώστου, μας ασκήθηκε και κριτική από την αντίθετη πλευρά για το γεγονός ότι δεν παραπέμψαμε την έκθεσή μας στον Γενικό Εισαγγελέα. Βουλευτές θεώρησαν δηλαδή ότι καθυστερήσαμε να το πράξουμε.

«Ένα ποσοστό δημοσίων υπαλλήλων συνειδητά δεν κάνει τίποτε»

-Είναι και το θέμα των δημοσίων υπαλλήλων και τους φόβους που ακούγονται πως «αν κάνω αυτό κινδυνεύω να εκτεθώ» και ότι «θα με γράφει ο Ελεγκτής στις εκθέσεις του» κ.λπ…

-Αν κάποιος ισχυριστεί ότι λόγω αυστηρού ελέγχου αυξήθηκε η γραφειοκρατία τότε σημαίνει πως αυτός ουσιαστικά ισχυρίζεται ότι μέχρι το 2013 είχαμε άλφα γραφειοκρατία και ύστερα αυξήθηκε, κάτι το οποίο δεν ισχύει. Η Δημόσια Υπηρεσία είναι η ίδια και αν διαφέρει κάπου είναι στο ότι έγινε καλύτερη. Δεν πρέπει να τους ψιθυρίζουμε ότι έχουν κάποιας μορφής ασυλία στις αδυναμίες στους αλλά θέτοντας στόχους παραγωγικότητας και άσκησης ελέγχου για τους στόχους που έχουν τεθεί και όχι προωθώντας την «ασυλία» στη λογοδοσία ή στέλνοντας το μήνυμα της ατιμωρησίας. Αν έχει κάτι να κάνει η κυβέρνηση είναι να εισαγάγει σύγχρονες μεθόδους αύξησης παραγωγικότητας που ήταν και στο προεκλογικό πρόγραμμα του Προέδρου, με παράλληλη απλοποίηση των διαδικασιών, εισαγωγή της ηλεκτρονικής διακυβέρνησης, κ.λπ. Οι δημόσιοι υπάλληλοι που κάνουν καλά τη δουλειά τους δεν έχουν να φοβηθούν τίποτε και ιδιαίτερα τον Γενικό  Ελεγκτή.

-Προέρχεστε από το Δημόσιο. Πόσοι δουλεύουν και πόσοι δεν δουλεύουν;

-Δεν μπορώ να αναφερθώ σε αριθμούς διότι δεν υπάρχει και κάτι χειροπιαστό, αλλά θεωρώ πως ένα μικρό ποσοστό συνειδητά δεν κάνει τίποτε, είναι αυτό που λέμε «άχθος αρούρης», ένα άλλο ποσοστό κάπως μεγαλύτερο υπερβάλλει εαυτόν και παίρνει το Δημόσιο στους ώμους του και οι υπόλοιποι δουλεύουν ικανοποιητικά, αλλά θα μπορούσαν να αυξήσουν την παραγωγικότητά τους.

Ευκαιρίας δοθείσης, ποια η σχέση του Γενικού Ελεγκτή με τον Γενικό Εισαγγελέα τον οποίο δεν παραλείπετε να στηρίζετε σε τυχόν διαφωνίες του με διάφορους;

-Τον Γενικό Εισαγγελέα, τον οποίο γνώρισα όταν ανέλαβα τα καθήκοντά μου, ως άνθρωπο τον σέβομαι και τον εκτιμώ. Θεωρώ  ότι είναι ευχής έργον το ότι βρίσκεται στο πηδάλιο της Νομικής Υπηρεσίας και οι σχέσεις μου μαζί του είναι εξαιρετικές, όπως και με άλλους κρατικούς αξιωματούχους, με τους οποίους κοιτάζουμε προς την ίδια κατεύθυνση. Θεωρώ ότι η αγαστή συνεργασία είναι εκ των ων ουκ άνευ, χωρίς αυτό να σημαίνει υποχώρηση σε θέματα αρχών ούτε από πλευράς μας ούτε και από δικής τους. Άρα με το ίδιο σκεπτικό προσπαθώ να έχω καλές σχέσεις με τη Γενική Λογίστρια, με τον Αρχηγό Αστυνομίας, Επιτρόπους κ.α. διότι εξυπηρετούμε τον ίδιο σκοπό. Με τον Γενικό Εισαγγελέα κοιτάζουμε προς την ίδια κατεύθυνση και οι σχέσεις είναι, πιστεύω, σχέσεις αμοιβαίου σεβασμού.

-Δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο και για τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, με τον οποίο οι σχέσεις σας πέρασαν από σαράντα κύματα.

-Ακόμη και με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας πρέπει να πω ότι καταβάλλω συνεχείς προσπάθειες για να έχουμε καλές σχέσεις και ειδικά μετά την επανεκλογή του μπορώ να πω ότι βρίσκω ανταπόκριση και πιστεύω ότι σιγά-σιγά θα μπορέσουμε να κτίσουμε κάποια σχέση, η οποία και να μην φτάσει σε επίπεδα πολύ στενής σχέσης θα είναι τέτοια που θα επιτρέπει στην Υπηρεσία μας να επιτελέσει το έργο της, κάτι το οποίο θα βοηθήσει και την Κυβέρνηση να αξιοποιήσει σωστά τις επισημάνσεις και συστάσεις μας.

-Όταν ακούει ένας τρίτος κάποιες δηλώσεις του Προέδρου, έστω και αν δεν σας κατονομάζει, μπορεί να διακρίνει κάποιας μορφής οργή για το πρόσωπό σας.

-Προσπαθούμε να βρούμε κανάλια αλληλοσυνεννόησης και πιστεύω πως γίνεται καλύτερα κατανοητό τώρα, πιο εμφανές, ότι η Ελεγκτική Υπηρεσία δεν έχει εξουσία να μπλοκάρει κανένα έργο, ούτε η υπογραφή μας χρειάζεται, ούτε και νομικά μπορούμε να το πράξουμε. Το μόνο εργαλείο που έχουμε είναι η δύναμη της φωνής μας και της άποψής μας. Αν η Κυβέρνηση ή ο Πρόεδρος θέλουν να προωθήσουν ένα έργο διότι θεωρούν ότι αυτό θα βοηθήσει τον τόπο μπορούν να το προωθήσουν. Το θέμα θα εγερθεί αν ληφθεί μια απόφαση η οποία είναι λανθασμένη ή δεν εξυπηρετεί το δημόσιο συμφέρον. Και το πρόβλημα προκαλείται όταν η φωνή κάποιου ακουστεί. Δεν πρέπει να έχουμε πρόβλημα με αυτόν που επισημαίνει κάποια πράγματα. Πιο παραγωγικό θα ήταν να αξιοποιήσουμε τη φωνή του, αν κρίνουμε ότι μπορεί να έχει δίκιο, για να υλοποιήσουμε κάτι καλό για τον τόπο. Όταν αυτό γίνει απολύτως κατανοητό (και γι’ αυτό ενημερώσαμε τη Βουλή) και συνειδητοποιήσουν όλοι πως ούτε έργα μπορούμε να μπλοκάρουμε, ούτε την ανάπτυξη κ.λπ., τότε θα μπορέσουμε να συνεργαστούμε καλύτερα. Όλα τα άλλα είναι παραμύθια. Δεν μπορούμε να υποκαταστήσουμε το κράτος ή την Κυβέρνηση και να διοικήσουμε εμείς, όπως λανθασμένα λέγεται από κάποιους ή και εσκεμμένα λέγεται από άλλους.

-Πιστεύετε πως αν θα επέλεγε τώρα Γενικό Ελεγκτή ο Πρόεδρος, θα επέλεγε εσάς;

(Χαμογελά). Δεν μπορώ να είμαι σίγουρος τι θα έκανε σήμερα. Αν με ρωτούσατε πριν έναν χρόνο θα έλεγα ότι δεν θα με διόριζε.

-Από την Κυβέρνηση βρήκατε στήριξη στο έργο σας ή δημοσίως ο Πρόεδρος σας καλεί να είστε άτεγκτος αλλά ίσως αν περνούσε από το χέρι του να σας απέλυε 100 φορές μέχρι σήμερα;

-Καταβάλλω προσπάθειες και ναι υπάρχουν υπουργοί οι οποίοι τείνουν ευήκοον ους. Εκείνο που θεωρώ σημαντικό να γίνει από τους υπουργούς ώστε να έχουμε καλές σχέσεις για το καλό του τόπου, είναι να μην εκλαμβάνουν τις παρατηρήσεις μας ως προσωπική επίπληξη, που δεν είναι.

Έχουν την επιλογή να αποδεχθούν τις υποδείξεις μας ως μια αδυναμία του υπουργείου τους και αντί να καταστούν οι ίδιοι μέρος του προβλήματος να αναγνωρίσουν το πρόβλημα και να δείξουν ότι αποστασιοποιούνται και γίνονται μέρος της λύσης του προβλήματος. Θυμάμαι ότι έτσι αντιμετώπισαν τις επισημάνσεις μας όταν ήμουν στο Τμήμα Εσωτερικού Ελέγχου του υπουργείου Μεταφορών, υπουργοί όπως η Ερατώ Μαρκουλλή και ο αείμνηστος Τάσος Μητσόπουλος και αυτό βοηθούσε στην επίλυση προβλημάτων.

-Έχετε έστω και έναν φίλο υπουργό;

Δεν έχω φίλους υπουργούς υπό την έννοια να τους τηλεφωνώ και να τους πω «πάμε το Σάββατο για μπίρα».

-Ούτε όμως και κάποιος υπουργός επεδίωξε να γίνει φίλος σας…

-Και αυτό ισχύει.

-Κάποιοι θεωρούν ότι θα είστε υποψήφιος Πρόεδρος και γι’ αυτό ενεργείτε όπως ενεργείτε.

-Δεν ήμουν υποψήφιος ούτε το 2018, όπως διέδιδαν κάποιοι, ούτε θα είμαι και το 2023 όπως υποψιάζονται κάποιοι άλλοι, ούτε και το 2028. Κάποια στιγμή αυτό το παραμύθι θα πρέπει να τελειώσει.

-Είναι παραμύθι;

-Ναι, είναι.

-Σας βολιδοσκόπησαν, όμως, για τις προεδρικές του 2018;

-Ναι, αλλά ξεκαθάρισα πως ουδόλως με ενδιέφερε.