Ο Παύλος Μυλωνάς ένωσε δυνάμεις με το Δημοκρατικό Κόμμα, το οποίο θεωρεί ως τον δρόμο που πρέπει να περπατήσει για να οδηγηθεί ο τόπος σε πιο ομαλά μονοπάτια. Υποδεικνύει ότι σε αυτό το πλαίσιο, υποστήριξε προεκλογικά τον Νικόλα Παπαδόπουλο, διότι, όπως αναφέρει, πίστευε και πιστεύει ότι οι όποιες διαφωνίες των κομμάτων που αντιστρατεύονται τις πολιτικές του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ έπρεπε να παραμεριστούν.

«Για μένα, προτεραιότητα υπό αυτές τις συνθήκες είναι η υπεράσπιση της Κυπριακής Δημοκρατίας, η επιβίωση του Ελληνισμού και η εκ θεμελίων ανοικοδόμηση ενός σύγχρονου κράτους που θα επαναφέρει στον πυρήνα της έγνοιας του τον πολίτη και όχι τον πελάτη», σημειώνει. Δηλώνει σε σχέση με τις πληροφορίες ότι προορίζεται για τη θέση του εκπροσώπου Τύπου του κόμματος ότι αυτό είναι θέμα που αφορά τα συλλογικά όργανα του ΔΗΚΟ και απαντά και στα σχόλια τόσο της «Αυτόνομης Πλατφόρμα Πολιτών» όσο και ΔΗΚΟϊκών στελεχών. Όπως αναφέρει χαρακτηριστικά, «η ελευθερία έχει σχέση όχι μόνο με την ανεξαρτησία, αλλά και με την αποτελεσματική και παραγωγική συμμετοχή».

– Τι ήταν αυτό που σας οδήγησε την απόφαση να ενταχθείτε στην κοινοβουλευτική ομάδα του ΔΗΚΟ;
– Νομίζω ότι η ανάγκη να ενώσουμε δυνάμεις μπροστά στον μεγάλο κίνδυνο της τουρκοποίησης της πατρίδας μας, καθώς και η ισχυρή μου πεποίθηση ότι πρέπει να αλλάξουν πράγματα και στην εσωτερική διακυβέρνηση ήταν οι καθοριστικοί παράγοντες. Είναι εύκολο σε μια μοναχική διαδρομή να διεκδικείς, αλλά είναι εξαιρετικά δύσκολο, με βάση το ισχύον σύστημα, το οποίο καθορίζουν άλλοι, να παράγεις έργο και να έχει αποτέλεσμα. Προεκλογικά στήριξα τον Νικόλα Παπαδόπουλο, γιατί πίστευα και πιστεύω ότι μπροστά στον μεγάλο κίνδυνο, οι μικρές ή μεγάλες διαφωνίες που υπήρχαν μεταξύ των κομμάτων που αντιστρατεύονται το ΔΗΣΑΚΕΛ έπρεπε να παραμεριστούν. Έπρεπε, επίσης, να απαντήσω σ’ ένα δίλημμα: Είτε θα δραπετεύουμε από την πολιτική και θα βουλιάζουμε στο έλος μιας δήθεν καθαρότητας είτε θα κολυμπήσουμε στα βαθιά νερά της υπάρχουσας κατάστασης. Και το Δημοκρατικό Κόμμα, κατά την άποψή μου, είναι ένας δρόμος που πρέπει να περπατήσουμε για να φτάσουμε σε πιο ομαλά μονοπάτια.

– Οι πληροφορίες κάνουν λόγο ότι προορίζεστε για τη θέση του εκπροσώπου Τύπου του ΔΗΚΟ. Αληθεύει ή το διαψεύδετε;
– Αυτά τα θέματα τα αποφασίζουν τα όργανα του Δημοκρατικού Κόμματος. 

– Για τον Γιώργο Λιλλήκα, «ήταν αναμενόμενο» γεγονός η ένταξή σας στο ΔΗΚΟ, όπως ανέφερε, απαντώντας σε σχετική ερώτηση… Ήταν προδιαγεγραμμένη η απόφασή σας μετά την αποχώρηση από τη Συμμαχία Πολιτών;
– Ήταν αναμενόμενο και έχει δίκαιο, γιατί η συγκεκριμένη λύση που προωθούν οι ηγεσίες του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ πρέπει να αντιμετωπιστεί με ενωμένες τις δυνάμεις όσων πιστεύουν σε αυτήν την πολιτική δράση. Όσων πιστεύουν ότι αυτή η λύση που προωθούν είναι καταστροφική για τον τόπο μας. Άλλωστε γι’ αυτόν τον λόγο έφυγα από τη Συμμαχία Πολιτών. Ο Νικόλας Παπαδόπουλος πρέπει να πιστέψει, πρώτα ο ίδιος και συνεπακόλουθα όσοι τον στηρίζουμε, σε ένα όραμα. Αυτό της αλλαγής και της απόρριψης σχεδίων λύσης του Κυπριακού που, έμμεσα ή άμεσα, δίνουν στην Τουρκία τη δυνατότητα να επαναφέρει υπό τον έλεγχό της την Κύπρο. Για μένα, προτεραιότητα υπό αυτές τις συνθήκες είναι η υπεράσπιση της Κυπριακής Δημοκρατίας, η επιβίωση του Ελληνισμού και η εκ θεμελίων ανοικοδόμηση ενός σύγχρονου κράτους που θα επαναφέρει στον πυρήνα της έγνοιας του τον πολίτη και όχι τον πελάτη. Από την άλλη, θα ήταν προτιμότερο να εντασσόμουν σε ένα ευρύτατο συλλογικό μέτωπο, που θα ξεκινούσε από τον λαό και θα καθόριζε από τα κάτω την πορεία του κυπριακού Ελληνισμού. Θα γίνει κι αυτό, αλλά προς το παρόν οι «δυνάμεις της αλλαγής» έχουν να διαδραματίσουν έναν σοβαρό ρόλο και, ως τρίτος δρόμος, να ανακόψουν την παρακμή.

– Μιλήσατε για το «Εμείς» στην ανακοίνωσή σας. Στους κοινούς αγώνες του «Εμείς» για λύση στο πλαίσιο της ΔΔΟ με το σωστό περιεχόμενο, όπως αναφέρεται και στην Πολιτική Διακήρυξη του πρόσφατου συνεδρίου του κόμματος;
– Μα το «εμείς» το συνδιαμορφώνουν όσοι μετέχουν. Γι’ αυτό και είναι αναγκαία η συστράτευση του λαού, του ΔΗΚΟ, της ΕΔΕΚ, της Αλληλεγγύης, των Οικολόγων, της Αυτόνομης Πλατφόρμας και όλων των υπολοίπων που πιστεύουν ότι τα αδιέξοδα στο Κυπριακό προκαλούνται από τις συνεχείς υποχωρήσεις μας και τις εμμονές σε μονοδιάστατες επιλογές. Αλλά αυτή τη στιγμή, λαός και πολιτική ηγεσία έχουν ενώπιόν τους συγκεκριμένους σχεδιασμούς και υποχωρήσεις των ηγεσιών του ΔΗΣΥ και του ΑΚΕΛ, την ώρα που οι εξελίξεις στα ενεργειακά και τα τεράστια συμφέροντα που διακυβεύονται δημιουργούν ασφυκτικό κλοιό γύρω από την Κυπριακή Δημοκρατία. Αυτή πρέπει να είναι η προτεραιότητά μας. Η αντιμετώπιση αυτού που έχουμε ενώπιόν μας και όχι μια συζήτηση που μακροπρόθεσμα και αφού ξεπεράσουμε τους κινδύνους προφανώς και πρέπει να ανοίξει. Στο προκείμενο, αν επιμείνουμε στο «εγώ» και σε έναν ιδεατό κόσμο όπου όλα κτίζονται με ετεροπροσδιορισμούς, θα είμαστε οι τελευταίοι των Ελλήνων σε τούτο το νησί. Και για να προλάβω τους εθνομηδενιστές, θα είμαστε οι τελευταίοι που θα μπορέσουμε να αγωνιστούμε για εργατικά, ανθρώπινα, κοινωνικά, δημοκρατικά και άλλα δικαιώματα. Διότι χωρίς πρόσωπο και ταυτότητα κανένας λαός δεν προχώρησε στη χάραξη της δικής του πορείας.

«Η ελευθερία έχει σχέση και με τη συμμετοχή»

– Η απόφασή σας έγινε δεχτή με κριτική από τους πρώην συναγωνιστές σας στην Αυτόνομη Πλατφόρμα. «Στην ανεξαρτησία έγκειται η ελευθερία», ανέφεραν στην ανακοίνωσή τους. Πώς το σχολιάζετε;
Δεν είναι πρώην συναγωνιστές μου. Είναι συναγωνιστές μου. Αλλά, αν πρέπει να το σχολιάσω, υποθέτω ότι η ελευθερία έχει σχέση όχι μόνο με την ανεξαρτησία, αλλά και με την αποτελεσματική και παραγωγική συμμετοχή. Ούτως ή άλλως, όμως, τους ίδιους στόχους έχουμε, την ίδια ελευθερία θέλουμε, την ίδια Κερύνεια ονειρευόμαστε, την ίδια δικαιοσύνη και την ίδια δημοκρατία. Και θα βρεθούμε ξανά στους δρόμους του αγώνα, θα το δείτε.

«Προτιμώ τη δημιουργία μιας νέας ιδεολογίας»

– Αντιδράσεις προκλήθηκαν και από το ΔΗΚΟ. Ο πρώην αναπληρωτής πρόεδρος του κόμματος, Νίκος Κλεάνθους, με ανάρτησή του, άφησε υπονοούμενα ότι δεν έχετε καμία σχέση με τον ιδεολογικό χώρο του ΔΗΚΟ. Τι απαντάτε;
Οι ιδεολογίες είναι χρήσιμες μόνο αν χρησιμοποιούνται και λειτουργούν προς όφελος του λαού, του ανθρώπου. Κάποτε χρησιμοποιούνται από ένα σύστημα κυρίως προς παραπλάνηση του λαού, είτε απλώς καθίστανται αντιπαραγωγικές. Όλες οι ιδεολογίες είναι σεβαστές και χρήσιμες, φτάνει να αποτελούν εργαλείο ωφέλιμο για την πατρίδα. Στο διά ταύτα, αν η νεοφιλελεύθερη ιδεολογία ή η νέα Αριστερά των νεοκυπρίων είναι οι κυρίαρχες ιδεολογίες, θα προτιμήσω τη δημιουργία μιας νέας ιδεολογίας που θα στηρίζεται στις αρχές και τις αξίες των παππούδων μας. Των παππούδων μας που δεν γεννήθηκαν με το ΔΗΣΑΚΕΛ, ούτε καν με το ΔΗΚΟ, αλλά κατόρθωσαν να χτίσουν βασικές προϋποθέσεις κι ένα όραμα πολύ μεγαλύτερο από τις υπάρχουσες ιδεολογίες. Και, εν τέλει, τι θέλει να πει ο κύριος Κλεάνθους; «Ο πατριωτισμός του λαού δεν είναι ιδέα, αλλά γεγονός», όπως έγραψε ο Μιχαήλ Μπακούνιν. Από εκεί ξεκινάμε.