Τι κάνει ένας άσημος αλλά επαγγελματίας δικηγόρος όταν όλα τα στοιχεία είναι σε βάρος του πελάτη του; Ο Stewart είναι ο συνήγορος υπεράσπισης του Ben Gazzara, ο οποίος κατηγορείται ότι δολοφόνησε τον μπάρμαν που υποτίθεται ότι βίασε τη γυναίκα του. Τα φιλμ του Otto Preminger θεωρείται ο πρόδρομος των ρεαλιστικών δικαστικών ταινιών, παρουσιάζοντας την όλη διαδικασία με μια ψυχρή, σχεδόν κλινική προσέγγιση.
Ο Gregory Peck στο «To Kill a Mockingbird» (1962)
Σ’ αυτό το κλασικό δικαστικό δράμα (από το best seller της Harper Lee) ο Peck δίνει μια εξαιρετική ερμηνεία στον ρόλο του δικηγόρου Atticus Finch, που υπερασπίζεται ένα μαύρο που κατηγορείται άδικα για τον βιασμό μιας λευκής γυναίκας – στην Αλαμπάμα την εποχή της Ύφεσης! Όπως καταλαβαίνετε το έργο του ήταν κομματάκι δύσκολο (τότε απλά τους λίντσαραν με συνοπτικές διαδικασίες) αλλά τουλάχιστον ανταμείφθηκε με ένα Όσκαρ για τους κόπους του. Αρχέτυπη μορφή ιδεαλιστή δικηγόρου που αποτέλεσε το μοντέλο για σχεδόν όσους ακολούθησαν.
Ο Νίκος Κούρκουλος στο «Κατηγορώ τους Ανθρώπους» (1966) και «Η Δίκη των Δικαστών» (1974)
Ο αξέχαστος σταρ έχτισε ολόκληρη καριέρα υποδυόμενος ήρωες (και αντιήρωες) με υψηλές αξίες και ιδανικά. Στο «Κατηγορώ» είναι ο εισαγγελέας που αντιλαμβάνεται πως, η υπόθεση της δολοφονίας ενός ζωγράφου από την ερωμένη του που ανέλαβε, έχει προσωπικές επιπλοκές που δυναμιτίζουν την άτεγκτη στάση του απέναντι στη δικαιοσύνη, ενώ στη «Δίκη» είναι ο (υπαρκτός) πρόεδρος δικαστηρίου Αθανάσιος Πολυζωίδης που μαζί με τον δικαστή Γεώργιο Τερτσέτη αρνούνται να προσυπογράψουν την καταδίκη σε θάνατο των οπλαρχηγών του ’21 Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και Γεώργιο Πλαπούτα και κάθονται οι ίδιοι στο εδώλιο του κατηγορουμένου.
Ο Al Pacino στο And Justice for All (1979)
Σίγουρα όποιον ρωτήσεις σχετικά με το θρυλικό αυτό δικαστικό δράμα δεν θα θυμάται και πολλά για την υπόθεση (ο Al υπερασπίζεται παρά τη θέλησή του ένα διεστραμμένο δικαστή που κατηγορείται για βιασμό) αλλά όλοι θυμούνται τον Pacino να ουρλιάζει, να κατακεραυνώνει και να χειρονομεί εναντίον ενός διεφθαρμένου συστήματος που φυλακίζει τους αθώους και αθωώνει τους ενόχους. Μια αξέχαστη ερμηνεία σε ένα χαρακτηριστικό δείγμα του καταγγελτικού σινεμά των 70’s.
Ο Paul Newman στο The Verdict (1982)
Από τα πλέον χαρακτηριστικά courtroom dramas των 80’s. Ένας ξεπεσμένος δικηγόρος βλέπει μια υπόθεση ιατρικής αμέλειας ως την ευκαιρία να αναστηθεί η καριέρα του και να διασωθεί η αξιοπρέπειά του. Εννοείται πως στην πορεία τα κίνητρα αλλάζουν και επέρχεται η λύτρωση – αλλιώς για ποιο λόγο ο αξέχαστος γαλανομάτης να υποδυθεί έναν αλκοολικό και απελπισμένο νομικό; Έξοχος και ο James Mason στον ρόλο του αντιπάλου τού ήρωά μας στη δικαστική αίθουσα.
H Kelly McGillis στο The Accused (1988)
Μέχρι να εμφανιστεί η σειρά Unbelievable του Netflix η πρώτη και όπως φάνηκε τελευταία απόλυτη κουβέντα για τον βιασμό ήταν το ωμό και ενοχλητικό φιλμ του Jonathan Kaplan που χάρισε στη Jodie Foster το πρώτο της Όσκαρ. Η Foster υποδύεται μια γυναίκα που πέφτει θύμα βιασμού από τρεις άντρες, οι οποίοι στη συνέχεια καταδικάζονται για πλημμέλημα με ποινές χάδια, αποτέλεσμα της συμφωνίας που έκλεισε η δημόσια κατήγορος (McGillis) που ανέλαβε την υπόθεση. Απογοητευμένη που δεν αναγνωρίστηκε το αληθινό έγκλημα που διαπράχθηκε σε βάρος της, πείθει την κατήγορο να εντοπίσει και να διώξει ποινικά τρεις από τους μάρτυρες του βιασμού της, που ενθάρρυναν τους δράστες.
Ο Tom Cruise στο A Few Good Men (1992)
Πείτε ότι θέλετε για τον γερο-Tom (και στα περισσότερα θα έχετε και δίκιο) αλλά εδώ τα σπάει ως απρόθυμος στρατιωτικός δικηγόρος δύο πεζοναυτών που κατηγορούνται για τον φόνο ενός συναδέλφου τους. Οι δράστες είναι ένοχοι δεν χωράει αμφιβολία γι’ αυτό, όμως ο νεαρός (τότε) συνήγορος στοχεύει στον ηθικό αυτουργό, που δεν είναι άλλος από τον ανώτερο αξιωματικό που έδωσε την (άτυπη) διαταγή βάσει ενός κώδικα τιμής. «You can’t handle the truth» φωνάζει ένας οργισμένος Jack Nicholson στο ηλεκτρισμένο φινάλε…
Ο Denzel Washington στο Philadelphia (1993)
Εντάξει, το φιλμ του συγχωρεμένου Jonathan Demme λειτουργεί περισσότερο ως μια σοβαρή απεικόνιση της κόλασης του AIDS (και ταυτόχρονα μια δυνατή καταγγελία για την προκατάληψη που το συντροφεύει ακόμα και σήμερα) και λιγότερο ως procedural δικαστικό δράμα. Όμως το θύμα Tom Hanks (που απολύθηκε από τη δουλειά του λόγω της ασθένειας) δεν θα είχε υπόθεση εάν δεν αναλάμβανε ένας έγχρωμος δικηγόρος που έχει νιώσει κι ο ίδιος τον ρατσισμό στο πετσί του.
H Susan Sarandon στο The Client (1994)
Οι προσπάθειες μιας δικηγόρου (Sarandon) να σώσει έναν ανήλικο αυτόπτη μάρτυρα (Brad Renfro) από τη μαφία που τον κυνηγά και το FBI που θέλει να τον ανακρίνει σε μια από τις καλύτερες μεταφορές best seller του μάστορα του δικαστικού θρίλερ John Grisham (από τις πολλές που βγήκαν στα 90’s) που μεταφράζει αυτούσια στην οθόνη το κλίμα, τη δράση και την ένταση του βιβλίου.
Ο John Travolta στο A Civil Action (1998)
Δαβίδ εναντίον Γολιάθ, καθώς μια μικρή δικηγορική φίρμα τα βάζει με έναν κολοσσό που προκάλεσε λευχαιμία σε οκτώ παιδιά. Ο Travolta (σε ένα σπάνιο για την καριέρα του ρόλο) είναι πολύ καλός ως ο μικρός που τολμά να τα βάλει με τους μεγάλους (και κινδυνεύει με χρεοκοπία), όμως οι φονικότερες ατάκες προέρχονται από τους τελευταίους (διά στόματος Robert Duvall): «Η περηφάνια έχει χάσει περισσότερες υποθέσεις κι από την έλλειψη στοιχείων»!
Ο Matthew McConaughey στα A Time to Kill (1996), Amistad (1997) και The Lincoln Lawyer (2011)
Κάποιος πρόσεξε ότι ο Τεξανός γόης δείχνει σέξι με κοστούμι και χαρτοφύλακα και -μπουμ- να τον, ιδεαλιστής δικηγόρος όχι σε μία αλλά τρεις(!) ταινίες. Στο A Time to Kill (από το μυθιστόρημα του John Grisham) ο McConaughey αναλαμβάνει την υπεράσπιση ενός μαύρου πατέρα (Samuel L. Jackson) που σκότωσε τους λευκούς βιαστές της 10χρονης κόρης του (στο όχι-ρε-συ-καθόλου-ρατσιστικό Μισισιπί) και δέχεται επιθέσεις από την τοπική Κου Κλουξ Κλαν και λοιπά φασιστόμουτρα. Στο Amistad του Steven Spielberg δείχνει ότι του πάνε και τα ρούχα εποχής ως δικηγόρος υπεράσπισης των σκλάβων που κατέλαβαν το πλοίο που τους μετέφερε στην προεμφυλιακή Αμερική, ενώ στο The Lincoln Lawyer ως αντισυμβατικός δικηγόρος (με γραφείο τη Λίνκολν του) που καλείται να ξελασπώσει τον γόνο πλούσιας οικογένειας που κατηγορείται για τον ξυλοδαρμό μιας νεαρής γυναίκας και βρίσκεται μπλεγμένος σε μια κωλοκατάσταση που τον αναγκάζει να κινηθεί πλαγίως (και υπογείως) προκειμένου να παρέχει δικαιοσύνη.
ΣΤΙΣ ΑΙΘΟΥΣΕΣ
Just Mercy
Η αληθινή ιστορία του νεαρού δικηγόρου Bryan Stevenson (Michael B. Jordan) που ανέλαβε την υπόθεση του Walter McMillian (Jamie Foxx), ο οποίος καταδικάστηκε σε θάνατο για τη δολοφονία ενός 18χρονου κοριτσιού στην Αλαμπάμα το 1986, παρά την ύπαρξη αποδεικτικών στοιχείων που αποδεικνύουν την αθωότητά του και του γεγονότος ότι η μόνη μαρτυρία εναντίον του ήταν από έναν εγκληματία που είχε κίνητρο να αποκρύψει την αλήθεια. Στα χρόνια που ακολούθησαν, ο Bryan εμπλέκεται σε ένα λαβύρινθο νομικών και πολιτικών παρασκηνίων και απροκάλυπτου ρατσισμού, καθώς παλεύει για τον Walter και άλλους σαν αυτόν, με τις πιθανότητες -και το σύστημα- να είναι εναντίον τους.
Περιοδικό Go, τεύχος 100.
