Είναι πολύ νέα για να έχει πατήσει στο κόκκινο χαλί πολλών διεθνών φεστιβάλ κινηματογράφου ως σκηνοθέτης. Πόσο μάλλον όταν έχει γεννηθεί και μεγαλώσει σε μια χώρα που δεν έχει κανένα κινηματογραφικό υπόβαθρο και δεν προσφέρει στήριξη στον κόσμο της μεγάλης οθόνης. Αυτά σκέφτομαι κάθε φορά που εμφανίζεται η Μυρσίνη Αριστείδου με μια καινούρια δουλειά, μια νέα διάκριση, άλλη μία συμμετοχή σε ένα διεθνές φεστιβάλ. Τον περασμένο Αύγουστο, ένα μήνυμά της έφτασε στο κινητό μου για το επόμενο βήμα που θα γραφόταν στο βιογραφικό της… Πώς πήγε λοιπόν η «Άρια» στο Φεστιβάλ Βενετίας; τη ρωτώ. «Από μόνη της η αποδοχή του έργου αποτελεί τιμή και αναγνώριση. Ανάμεσα σε χιλιάδες ταινίες απ’ όλο τον κόσμο επέλεξαν μόνο δώδεκα, ανάμεσά τους και τη δική μου, για το διαγωνιστικό τμήμα. Το ίδιο το φεστιβάλ είναι μια παγκόσμια γιορτή του κινηματογράφου, όπου συναντώνται επαγγελματίες του χώρου και δίνεται η ευκαιρία για κλείσιμο συμφωνιών για μελλοντικές παραγωγές και άλλες συνεργασίες», λέει σήμερα κάνοντας τον δικό της απολογισμό. Πρωταγωνιστής της ο Γιάννης Στάνκογλου ξανά, για δεύτερη φορά. «Γιατί έχει όλα τα φυσικά και καλλιτεχνικά προσόντα να ενσαρκώσει τον ρόλο όπως τον φαντάστηκα. Πολύ ταλαντούχος ηθοποιός. Θα χαρώ να συνεργαστώ ξανά μαζί του». Όσο για τα επόμενα σχέδιά της; Η ταινία μεγάλου μήκους που γράφει και θα σκηνοθετήσει, χρηματοδοτημένη από το Φεστιβάλ Καννών.
Αν ένα πείραμα πέτυχε στην Αθήνα της κρίσης, είναι τα μιούζικαλ. Το θέαμα, το τραγούδι, ο χορός, τυγχάνουν μεγάλης υποδοχής από το κοινό τα τελευταία χρόνια. Ανάμεσα στην αγαπημένη θεατρική Αθήνα λοιπόν αυτή τη χρονιά, ο Αλέξανδρος Ρήγας ανεβάζει το «Fame» στο Γυάλινο Μουσικό Θέατρο, σε δική του σκηνοθεσία και διασκευή, με τους Άννα Παναγιωτοπούλου, Κωνσταντίνο Καζάκο και Τάνια Τρύπη. Τις χορογραφίες ανέλαβε ο Ιβάν Σβιτάιλο και τη φωνητική διδασκαλία η Λία Βίσση. Την απόδοση των στίχων στα ελληνικά θα κάνει ο Σταύρος Σταύρου.
«Η παράσταση ακροβατεί ανάμεσα στον ρεαλισμό, τον νατουραλισμό και τον εξπρεσιονισμό, αφού κι ο ίδιος ο συγγραφέας αποτέλεσε πρόδρομο όλων αυτών των σχημάτων έκφρασης του 20ού αιώνα, και ειδικά σ’ αυτή την τελευταία φάση δημιουργίας, λίγο πριν φύγει», θα μου πει η Λέα Μαλένη, που κάνει ποδαρικό στη νέα σεζόν της ΕΘΑΛ σκηνοθετώντας το έργο του Αύγουστου Στρίνμπεργκ «Ο πελεκάνος». Στην παράσταση, που κάνει πρεμιέρα στις 21 Οκτωβρίου, ανεβαίνουν στη σκηνή οι Μικαέλλα Θεοδουλίδου, Ερμίνα Κυριαζή, Αντρέας Φυλακτού και Βασίλης Χαραλάμπους.
Τα έργα της Κυριακής Κώστα ταξιδεύουν συχνά πέρα από τα σύνορα της πατρίδας μας. Αυτόν τον καιρό μάλιστα δίνει διπλό παρόν. Από τη μια στην ομαδική έκθεση στη Φρανκφούρτη που σκοπό έχει να παρουσιάσει τη σύγχρονη τέχνη της Κύπρου. Από την άλλη σε μια δεύτερη ομαδική, με τίτλο «Transcending Time», από την πλατφόρμα Connectiva στην Αθήνα. Σκεπτικό της έκθεσης η διεύρυνση των ορίων, οι δυνατότητες και τα ερωτήματα που γεννά η τεχνολογία στη σύγχρονη εποχή της επιτάχυνσης και της διαρκούς μεταβολής. Η έκθεση διαρκεί μέχρι τις 21 Οκτωβρίου.
Δημήτρης Παπαϊωάννου, Μιχαήλ Μαρμαρινός, Νίκος Καραθάνος, Ευριπίδης Λασκαρίδης, θα φιλοξενηθούν μεταξύ άλλων στο μικρό φεστιβάλ θεάτρου Dubitanda του ΘΟΚ, που ακούγεται εξαιρετικά ενδιαφέρον για τα θεατρικά δρώμενα του νησιού. Καλλιτεχνικός διευθυντής του ο Στέφανος Δρουσιώτης. Η έναρξή του γιορτάζεται με ένα πάρτι με τον dj και συνθέτη Λευτέρη Μουμτζή, στις 7 Οκτωβρίου, στο Θέατρο Αποθήκες, το οποίο θα φιλοξενήσει το φεστιβάλ. Στις 10 Οκτωβρίου θα δούμε την παράσταση «Relic». Ναι, είναι το έργο που συζητήθηκε πολύ, σε σκηνοθεσία Ε. Λασκαρίδη, από την ομάδα Osmosis, που φτάνει στην Κύπρο μετά την επιτυχημένη περιοδεία του σε δεκάδες ευρωπαϊκά φεστιβάλ.
