Συνταξιούχος δεν σημαίνει και νεκρός. Με αφορμή το γηριατρικό θρίλερ The Good Liar θυμόμαστε μερικές χαρακτηριστικές ταινίες με ηλικιωμένους ήρωες που διαθέτουν περισσότερη ζωντάνια από πολλούς νεότερους.
 
ARSENIC AND OLD LACE (1944): Ο Cary Grant ανακαλύπτει πως οι δύο χαριτωμένες ηλικιωμένες θείες του (Josephine Hull και Jean Adair) είναι στην πραγματικότητα… serial killers που δηλητηριάζουν τους καλεσμένους τους και θάβουν τα πτώματα στο υπόγειο, σ’ αυτή την απολαυστική μαύρη κωμωδία του Frank Capra.

WHATEVER HAPPENED TO BABY JANE? (1962): Ποτέ άλλοτε τα γηρατειά δεν ήταν τόσο τρομακτικά όσο σ’ αυτό το κατάμαυρο, γκραν γκινιόλ θρίλερ του Robert Aldrich με την Bette Davis και την Joan Crawford ως ξεπεσμένες παλιές δόξες του θεάματος να έχουν κλειστεί στο γοτθικό μέγαρό τους όπου η πρώτη βασανίζει ψυχικά και σωματικά την παράλυτη δεύτερη. Και για να μπουν στο πετσί του ρόλου οι δύο έκπτωτες και στην αληθινή ζωή γερασμένες ντίβες -που μισούσε η μία την άλλη- επέκτειναν το αφόρητο bitching και εκτός πλατό (όπως είδαμε και στην απολαυστική σειρά Feud: Bette and Joan).

 
HOMEBODIES (1974): Οι ηλικιωμένοι ένοικοι μιας ετοιμόρροπης πολυκατοικίας ανακαλύπτουν πως υπάρχει οργανωμένο σχέδιο έξωσής τους από το κτήριο και αντιδρούν… ξεπαστρεύοντας με διάφορους τρόπους εκείνους που θεωρούν υπεύθυνους. Πρώιμο slasher όπου τα αλυσιδωτά εγκλήματα δεν διαπράττονται από κάποιο μασκοφόρο ψυχοπαθή, αλλά φαινομενικά άκακα γεροντάκια που καταφεύγουν σε ακρότητες προκειμένου να μη βρεθούν στο δρόμο.
 

THE SUNSHINE BOYS (1975): Το καλύτερο ίσως πρωτότυπο σενάριο του Neil Simon περιγράφει την αναγκαστική επανένωση ενός παλιού καλλιτεχνικού διδύμου (George Burns και Walter Matthau). Βασικά, μία αρσενική εκδοχή του “Whatever Happened to Baby Jane?” με περισσότερο γέλιο και χωρίς γκροτέσκο makeup. 

COCOON (1985): Τρεις ηλικιωμένοι φίλοι ξανανιώνουν όταν κολυμπούν σε μια εγκαταλελειμμένη πισίνα όπου εξωγήινοι έχουν εναποθέσει τα κουκούλια τους. Το φάντασμα του Steven Spielberg πλανάται πάνω από αυτό το οικογενειακό φιλμ φαντασίας του Ron Howard που αντικατέστησε τα σπιλμπεργκικά πιτσιρίκια με geriatrics που ξαναγίνονται (σχεδόν) πιτσιρίκια. Με τους Don Ameche, Wilford Brimley, Brian Dennehy, Steve Guttenberg και Jessica Tandy. 

RABID GRANNIES (1988): Το δείπνο επανένωσης μιας οικογένειας πάει κατά διαόλου όταν οι δύο γιαγιάδες δέχονται ένα δώρο που τις μετατρέπει σε ανθρωποφάγους δαίμονες. Ξεχάστε τις καλοκάγαθες γριούλες που πλέκουν ζιπουνάκια και λένε παραμύθια. Οι κοτζιάκαρες αυτής της βελγικής low budget σπλατεριάς το πολύ-πολύ να σου πλέξουν τα άντερα. 

DRIVING MISS DAISY (1989): Η Jessica Tandy ήταν η μεγαλύτερη σε ηλικία βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός (81 ετών) όταν απέσπασε το αγαλματάκι γι’ αυτό το υπέροχο, βαθιά ανθρώπινο και feel-good δράμα, υποδυόμενη μία στριφνιάρα γριά Εβραία στην Αμερική των 50’s που μαλακώνει χάρη στη φιλία της με τον έγχρωμο σοφέρ της (ο σεβάσμιος Morgan Freeman που ήταν επίσης υποψήφιος). 

GRUMPY OLD MEN (1993): Δύο ηλικιωμένοι γείτονες (Jack Lemon και Walter Matthau) που μια ζωή ξεκατινιάζονται για ασήμαντες αιτίες, πολιορκούν ερωτικά τη νέα γειτόνισσά τους, μια όμορφη χήρα με την εμφάνιση της Ann Margret. Καιρός ήταν κάποιος να κάνει μια ταινία με γερόντια που αλληλομπινελικόνονται κι αυτή η κωμωδία καφενείου του Donald Petrie αξιοποιεί το γνήσιο κωμικό ταλέντο των δύο πρωταγωνιστών στο έπακρο. 

 

THE STRAIGHT STORY (1999): Εντάξει, ο David Lynch είναι γνωστός για το αλλόκοτο σύμπαν του, όμως με αυτό το… χμμμ.. straight δράμα απέδειξε ότι τα καταφέρνει εξίσου καλά και στις χαμηλών τόνων, ευαίσθητες δημιουργίες. Βασισμένη σε αληθινή ιστορία, η ταινία ακολουθεί τον 73χρονο Alvin Straight (Richard Farnsworth), ο οποίος ξεκινά ένα ταξίδι 240 μιλίων πάνω σε μια χορτοκοπτική μηχανή προκειμένου να συμφιλιωθεί με τον αποξενωμένο αδελφό του (Harry Dean Stanton) ο οποίος υπέστη εγκεφαλικό επεισόδιο. 

ABOUT SCHMIDT (2002): Περισσότερο γνωστό ως το φιλμ “όπου βλέπουμε γυμνή την Kathy Bates” (the horror! the horror!), το γλυκόπικρο αυτό υπαρξιακό δράμα του Alexander Payne (The Descendants) διαθέτει έναν εξαιρετικό Jack Nicholson στο ρόλο ενός ηλικιωμένου άντρα που ξεκινά ένα ταξίδι αναζήτησης. Κι ενώ το Easy Rider το ταξίδι του Jack αφορούσε το “τι θα κάνει με τη ζωή του”, εδώ αναρωτιέται “αν όλα όσα έκανε είχαν κάποιο νόημα”. Εξαιρετικό σε όλους τους τομείς δράμα για τη δύση που τρέμουμε όλοι.

CALENDAR GIRLS (2003): Οι μεσήλικες γυναίκες του συλλόγου ενός αγγλικού χωριού αποφασίζουν να ποζάρουν γυμνές για το ετήσιο ημερολόγιό τους προκειμένου να συγκεντρώσουν χρήματα για το φιλανθρωπικό τους έργο. Κομεντί της βρετανικής σχολής που, αν και άνιση στο σύνολό της, βλέπεται πολύ ευχάριστα κυρίως χάρη στις ερμηνείες της Helen Mirren και της Julie Walters. 

AWAY FROM HER (2006): H ηθοποιός Sarah Polley ήταν μόλις 25 χρονών όταν έγραψε και σκηνοθέτησε αυτό το συγκινητικό δράμα ασθένειας και τρίτης ηλικίας. Η Julie Christie υποδύεται μία ηλικιωμένη που πάσχει από Αλτσχάιμερ. Όταν χειροτερεύει ο άνδρα της την βάζει σε ίδρυμα και ακολουθώντας τους κανόνες της διεύθυνσης δεν την επισκέπτεται τον πρώτο μήνα. Όταν τελικά πάει να την δει, εκείνη όχι μόνο δεν τον αναγνωρίζει αλλά έχει συνάψει ρομαντική σχέση με έναν άλλο τρόφιμο. 

RED (2010): Bruce Willis, John Malkovich, Morgan Freeman, Brian Cox, Hellen Mirren, Richard Dreyfuss ακόμα και ο Ernest Borgnine, φιγουράρουν σ’ αυτό το υπερδιασκεδαστικό “James Bond με geriatrics” όπου πρώην πράκτορας επιστρατεύει την παλιά του ομάδα εναντίον αυτών που προσπαθούν να τον βγάλουν από τη μέση. Φονικό χιούμορ και δράση σε μια περιπέτεια όπου η αδρεναλίνη και το ζάχαρο χτυπάνε κόκκινο.

THE BEST EXOTIC MARIGOLD HOTEL (2011): Επτά Βρετανοί συνταξιούχοι, αποφασίζουν να μετοικήσουν σ’ ένα ξενοδοχείο για “ηλικιωμένους και όμορφους”, όπως διαφημίζεται, στην πόλη Τζαϊπούρ στην Ινδία. Παρά το θερμό καλωσόρισμα, οι εγκαταστάσεις δεν μοιάζουν μ’ εκείνες που είχαν θαυμάσει στο φυλλάδιο κι αυτό είναι μόνο το ξεκίνημα μιας σχετικά επεισοδιακής διαμονής. Από τον σκηνοθέτη του “Shakespeare in Love” ακόμα μία κομεντί που εναλλάσσει χιούμορ με δράμα και βασίζεται καθαρά περισσότερο στην υποκριτική δεινότητα του καστ παρά στην ιστορία. 

 
THE GOOD LIAR
Στο δραματικό θρίλερ του Bill Condon ο Ρόι Κόρτνεϊ (Ian McKellen), επαγγελματίας απατεώνας, δεν μπορεί να πιστέψει την τύχη του όταν γνωρίζει – μέσω ίντερνετ – τη χήρα Μπέτι Μακ Λις (Helen Mirren). Καθώς η Μπέτι του ανοίγει το σπίτι και τη ζωή της, ο Ρόι εκπλήσσεται που αρχίζει να νοιάζεται πραγματικά για εκείνη, μετατρέποντας αυτό που θα μπορούσε να είναι η μεγαλύτερη κομπίνα της ζωής του, σε μία επικίνδυνη διαδρομή πάνω σε τεντωμένο σχοινί.

Φιλgood, τεύχος 248.