Τζέιμς Μποντ, πράκτωρ 007: Προσωπική εκδίκηση – Licence to kill

Ένας μεγαλέμπορος ναρκωτικών εκδικείται σκοτώνοντας τη σύζυγο του Αμερικανού πράκτορα της Υπηρεσίας Δίωξης Ναρκωτικών -προσωπικό φίλο του Μποντ-, που τον συνέλαβε, και ρίχνοντάς τον στους καρχαρίες. Όταν οι Αμερικανοί ζητούν από τον 007 να μην ανακατευτεί και ο Μ υιοθετεί τις θέσεις τους, ο Μποντ παραιτείται από την υπηρεσία και κηρύσσει προσωπικό πόλεμο κατά του Σαντσέζ.
Στην εποχή που η σειρά είχε τυποποιηθεί περισσότερο από ποτέ και οι θεατές ήξεραν τι να περιμένουν όσον αφορά στην υπόθεση και την ανέλιξη της δράσης, το 16ο φιλμ του franchise επιχείρησε κάτι διαφορετικό: αληθοφάνεια των καταστάσεων και έναν Μποντ πιο σκοτεινό, πιο απρόβλεπτο, που τώρα δεν κυνηγάει κάποιον παράφρονα εχθρό της ανθρωπότητας, αλλά ένα μεγαλέμπορο ναρκωτικών που δολοφόνησε τη σύζυγο ενός προσωπικού του φίλου και προκάλεσε ανεπανόρθωτες σωματικές βλάβες στον ίδιο.
Το φιλμ αποτελεί ένα παζλ καταστάσεων και χαρακτήρων από διάφορα βιβλία του Φλέμινγκ, κυρίως από το Live And Let Die και το διήγημα The Hildebrande Rarity. Ο αρχικός τίτλος ήταν Licence Revoked, που σημαίνει «άδεια (να σκοτώνει) ανεκλήθη») όμως άλλαξε όταν ένα γκάλοπ έδειξε πως το 50% των ερωτηθέντων Αμερικανών δεν ήξερε τι θα πει η λέξη Revoked! Παρά το γεγονός ότι πρόκειται για μια από τις καλύτερες ταινίες της σειράς (ή τουλάχιστον της μετά-Κόνερι εποχής) το ευρύ κοινό δεν την εκτίμησε δεόντως με αποτέλεσμα η παραγωγή να πάει άσχημα στα ταμεία και σήμερα να συγκαταλέγεται ανάμεσα στις οικονομικές αποτυχίες. Αυτό είχε ως αποτέλεσμα να είναι η τελευταία εμφάνιση του Ντάλτον στον ρόλο και η τελευταία βρετανική παραγωγή της σειράς, έξι χρόνια αργότερα τα ηνία θα αναλάβουν οι Αμερικανοί με το Goldeneye (1995). Τον κακoποιό Ντάριο υποδύεται ο Μπενίτσιο ντελ Τόρο σε έναν από τους πρώτους ρόλους του. Μ.Ν.