TRAFFIC (2000): Τα σκοτεινά σταυροδρόμια των ναρκωτικών συναντιούνται μέσα από τρεις διαφορετικές ιστορίες σ’ αυτό το αποπνικτικό δράμα του Steven Soderbergh – ίσως τη λεπτομερέστερη και πληρέστερη καταγραφή του ζοφερού κόσμου της διακίνησης του αργού θανάτου νοτίως των συνόρων των ΗΠΑ. Το στόρι ξεδιπλώνεται μέσα από τις διαφορετικές οπτικές γωνίες των χαρακτήρων: Ο Michael Douglas είναι ο κύριος καθαρά χέρια με την προβληματική κόρη, η Catherine-Zeta Jones η έγκυος κυρία του βαρόνου και ο Benicio del Toro ο Μεξικανός αστυνομικός της Δίωξης που δοκιμάζει πικρές αλήθειες.
MARIA FULL OF GRACE (2003): Έφηβη που εργάζεται σε μια φυτεία λουλουδιών της Κολομβίας δέχεται από έναν άντρα μια δελεαστική πρόταση έναντι αμοιβής: να μεταφέρει μέσα στο στομάχι της αβγά ηρωίνης, στις ΗΠΑ. Ωμή και ρεαλιστική καταγραφή της διακίνησης ναρκωτικών από την Κολομβία στις ΗΠΑ μέσω φτωχών και εξαθλιωμένων ανθρώπων που διακινδυνεύουν τη ζωή τους για ένα καλύτερο αύριο, σε ένα συγκλονιστικό δράμα με κινητήρια δύναμη τη σπαρακτικά πειστική ερμηνεία της Catalina Sandino Moreno που ήταν υποψήφια για Όσκαρ.
ONCE UPON A TIME IN MEXICO (2003): Πράκτορας της CIA ανακαλύπτει ότι ένας παράφρονας στρατηγός και ένας βαρόνος των ναρκωτικών σχεδιάζουν να δολοφονήσουν τον Μεξικανό πρόεδρο. Έτσι στρατολογεί έναν βίαιο κιθαρίστα-εκτελεστή και την παρέα του. Ο Robert Rodriguez ολοκληρώνει την τριλογία που ξεκίνησε το 1992 με το low budget “El Mariachi” και συνεχίστηκε με το “Desperando” (1995), στο ίδιο ακριβώς στυλ, μόνο που εδώ ξεφεύγει πέρα από κάθε έλεγχο. Διπρόσωποι χαρακτήρες, συνεχείς ανατροπές και εκπλήξεις, εντυπωσιακά ακροβατικά και «χορευτικά», εκρήξεις, κυνηγητά και τον πάντα άπαιχτο Johnny Depp να μιμείται τον Marlon Brando!
MIAMI VICE (2006): Οι ντεντέκτιβ του Ηθών Crockett και Tubbs καταφέρνουν να εισχωρήσουν σε ένα συνδικάτο εγκληματιών, που εδρεύει στη Λατινική Αμερική και στέλνει όπλα και ναρκωτικά σε όλο τον κόσμο, στην κινηματογραφική μεταφορά του στυλάτου cop show των 80’s από τον ίδιο τον δημιουργό του Michael Mann, που για ακόμα μια φορά θυσιάζει την ουσία για χάρη του φανταχτερού στυλ και της σκηνοθετικής επιδειξιομανίας. Colin Farrell και Jamie Foxx απλά συνυπάρχουν χωρίς να διαθέτουν τη χημεία των τηλεοπτικών προκατόχων τους ενώ το φιλμ είναι θανάσιμα (και αδικαιολόγητα) ανιαρό και για το είδος και για την ιστορία του.
SAVAGES (2012): Ο Oliver Stone αφήνει κατά μέρος την πολιτική και τις σκευωρίες γι’ αυτό το αφηνιασμένο και γοητευτικά άγριο θρίλερ που υπηρετεί το τρίπτυχο “σεξ, βία και ναρκωτικά”. Δύο αχώριστοι φίλοι και έμποροι μαριχουάνας φτάνουν στα άκρα, όταν η πανέμορφη γυναίκα την οποία… μοιράζονται απάγεται για λογαριασμό της αδίστακτης αρχηγού ενός μεξικανικού καρτέλ ναρκωτικών. Την τελευταία υποδύεται η Salma Hayek, ακόμα hot αλλά θανάσιμη σκύλα ενώ το πρωτοπαλίκαρό της είναι ένας ανατριχιαστικά πειστικός, ψυχωτικός, Benicio del Toro.
THE LAST STAND (2013): Ο Arnold Schwarzenegger στη μεγάλη οθόνη να τινάζει στον αέρα τα μυαλά των κακών ξεστομίζοντας bad ass ατάκες; Τι έγινε, με χτύπησε αυτοκίνητο και ξύπνησα στο 1985, όπως ο μπάτσος του “Life on Mars”; Ίσως εάν όντως ήμασταν στα mid-80’s, να κατάπινα ευκολότερα αυτό το καλογυρισμένο είναι η αλήθεια φιλμ δράσης με τον Arnie να κινδυνεύει περισσότερο από την αρθρίτιδα και το ζάχαρο παρά απ’ τους λακέδες του φυγάδα μεγαλέμπορου ναρκωτικών που επιχειρεί να το σκάσει προς Μεξικό μεριά μέσα από την πόλη του.
THE COUNSELOR (2013): Πώς γίνεται να είσαι ο Ridley Scott, να έχεις μαζέψει της Παναγιάς τα μάτια σε καστ (Michael Fassbender, Penélope Cruz, Cameron Diaz, Javier Bardem, Brad Pitt) και να υπογράφεις ένα από τα μεγαλύτερα χασμουρητά της χρονιάς; Γίνεται και παραγίνεται. Πρώτα απ’ όλα, όταν πας να δεις ένα κατάμαυρο crime thriller γύρω από ένα δικηγόρο που μπλέκεται με ένα καρτέλ ναρκωτικών σίγουρα δεν περιμένεις ένα τσούρμο γνωστών σταρ να κάθονται ανά δυάδες σε μπαράκια, πισίνες ή λόμπι ξενοδοχείων και να αμπελοφιλοσοφούν μέχρι θανάτου.
SICARIO (2015): Sicario ονομάζονται οι εκτελεστές που προσλαμβάνουν τα λατινοαμερικάνικα καρτέλ για να εξαλείψουν τον ανταγωνισμό. Ο όρος επίσης ταιριάζει, είτε κυριολεκτικά, είτε μεταφορικά σε ΚΑΘΕ έναν κύριο χαρακτήρα αυτού του κατάμαυρου, ψυχοβγαλτικού αστυνομικού θρίλερ που φτιάχτηκε ειδικά για να μας χαλάσει τη βραδιά. Η έξοχη Emily Blunt είναι η ιδεολόγος πράκτορας του FBI που στρατολογείται σε μια εκστρατεία ενάντια στα καρτέλ που δρουν στα σύνορα ΗΠΑ – Μεξικού και ο Denis Villeneuve χαράσσει το ζόφος της ανθρώπινης φύσης σε μια εφιαλτική διαδρομή μέσα από διάσπαρτους με πτώματα δρόμους , λαγούμια και αποστειρωμένες στρατιωτικές εγκαταστάσεις.
SICARIO: DAY OF THE SOLDADO (2018): H συνέχεια της μαυρίλας του Denis Villeneuve δεν έχει τον Καναδό οραματιστή πίσω από την κάμερα, διαθέτει όμως τον Benicio del Toro ως τον αμφιλεγόμενο πράκτορα της DEA που εισχωρεί για άλλη μία φορά στο μεξικανικό έδαφος αυτή τη φορά για να απαγάγει τη μικρή κόρη του αργηγού ενός καρτέλ με στόχο οι ΗΠΑ να ξεκινήσουν ακόμα έναν ναρκο-πόλεμο. Ξεχάστε το ζόφος, τη νοσηρότητα και την αποπνικτική ατμόσφαιρα του πρώτου φιλμ, εδώ έχουμε περισσότερη δράση, απανωτές ενέδρες, αιματηρές επιθέσεις, stand-offs και κυβερνητική διαφθορά ενώ στο δεύτερο μισό μετατρέπεται σε “Man of Fire στο Μεξικό”. Σαφώς κατώτερο του original όμως εκείνο είναι σχεδόν αριστούργημα οπότε δεν είχε και πολλές ελπίδες. Αυτό δεν σημαίνει βέβαια πως δεν έχει το δικό του, διεστραμμένο ενδιαφέρον.
Φιλgood, τεύχος 240.
