Μπορεί να μην είναι Marvel αλλά έχει κι αυτή ένα (μικρό) μερτικό από ταινιάρες με σούπερ ήρωες. Με αφορμή το “Aquaman” συγκεντρώσαμε τις καλύτερες απ’ το σπίτι του Μπάτμαν και του Σούπερμαν.
SUPERMAN (1978): Αν και ταινίες με σούπερ ήρωες υπάρχουν σχεδόν από την απαρχή του κινηματογράφου, είναι το φιλμ του Richard Donner με την πρώτη σέλιλοϊντ περιπέτεια του «ανθρώπου από ατσάλι» που έθεσε τα στάνταρντ για το υπο-είδος. Θεαματικά για την εποχή τους εφέ, εμβάθυνση στην ψυχοσύνθεση του ήρωα, το ακριβότερο cameo στην ιστορία (14 εκατ. δολάρια τότε για τα 10 λεπτά του Marlon Brando στην οθόνη) και φυσικά η χαρισματική persona του Christopher Reeve που ταυτίστηκε με τον ρόλο μέχρι το τέλος. Το φιλμ βγήκε αυτή την εβδομάδα ξανά στις αίθουσες σε επανέκδοση με αφορμή τη 40χρονη επέτειό του.
SUPERMAN II (1980): Ο Richard Donner ξανακάθισε στην καρέκλα του σκηνοθέτη για το sequel στη μεγάλη επιτυχία του 1978, όμως διαφώνησε έντονα με τους παραγωγούς που ήθελαν μια καθαρόαιμη περιπέτεια φαντασίας χωρίς βαθύτερα νοήματα και συμβολισμούς αλλά με περισσότερη δράση, γραφικούς κακούς, πολλά εφέ και κωμικές πινελιές. Ο Donner έχασε τη διαφωνία και αποχώρησε αφού είχε πραγματοποιήσει μεγάλο μέρος των γυρισμάτων και αντικαταστάθηκε από τον Richard Lester που παρέδωσε αυτό ακριβώς που ήθελε το στούντιο. Ο χαρακτήρας του Λούθορ (Gene Hackman) είναι περιορισμένος κι αυτό γιατί όλες οι σκηνές του είχαν γυριστεί από τον Donner. H εκδοχή του τελευταίου, με υπότιτλο «The Richard Donner Cut» κυκλοφόρησε το 2006 και αποκαθιστά το (περισσότερο χαρακτηρο-κεντρικό) όραμα του βετεράνου σκηνοθέτη.
BATMAN (1989): Ένα νεαρό αγόρι που γίνεται μάρτυρας της δολοφονίας των γονιών του στους δρόμους του Γκόθαμ Σίτι, όταν μεγαλώνει μεταμορφώνεται σε άνθρωπο-νυχτερίδα και πολεμά το έγκλημα. Η μεταφορά του δημοφιλή ήρωα από τον Tim Burton πήρε την παγκόσμια pop κουλτούρα παραμάζωμα με το νεομπαρόκ Gotham City, τη γοτθική ατμόσφαιρα και τον προβληματικό και μονίμως moody υπερήρωα (έξοχος ο Michael Keaton) αλλά που θα θυμόμαστε αιώνια για τον ψυχωτικό Joker του Jack Nicholson που σχεδόν ισοφάρισε σε τρέλα τον Jack Torrance του «The Shining».
BATMAN RETURNS (1992): Ο Tim Burton ξεπερνά τον ίδιο του τον εαυτό (δηλαδή το πρώτο «Batman» του 1989), χαρίζοντας στους απανταχού σινεφίλ και τους λάτρεις του κόμικ, την κινηματογραφική ενσάρκωση που αρμόζει σε έναν από τους πιο προβληματικούς σούπερ ήρωες των κόμικ. Σκοτεινότερο, με έντονα αλλόκοτη (σχεδόν γοτθική) ατμόσφαιρα και ίσως τους πιο ενδιαφέροντες κακούς που είδαμε ποτέ. Ο Danny DeVito σχεδόν σε τρομάζει ως μοχθηρός Πιγκουίνος, η Michelle Pfeiffer είναι το απόλυτο φετίχ ως σέξι Catwoman και ο Christopher Walken δείχνει να το απολαμβάνει ως άπληστος Μαξ Σρεκ (το όνομα του ηθοποιού που υποδύθηκε τον Νοσφεράτου στο ομώνυμο φιλμ του 1922). Ο Μπάτμαν του Michael Keaton ερωτεύεται τη Γυναίκα Γάτα κι αρχίζει να αναρωτιέται κι αυτός για τη φύση του.
BATMAN BEGINS (2005): Μετά τις δύο φρικαλεότητες του Joel Schumacher που έκαναν τον Batman καρικατούρα, η Warner -πολύ σοφά- άφησε τους fans να ηρεμήσουν και μετά τους βάρεσε στο κεφάλι με τη βαριοπούλα που ονομάζεται Christopher Nolan. Εξαιρετική απεικόνιση της σκοτεινής ψυχοσύνθεσης του ήρωα, ενδελεχής ανάλυση των κινήτρων, της κάθε ενέργειας και του παραμικρού συναισθήματος κι ένας καμβάς όπου συνυπάρχουν πάνω η καλογυρισμένη δράση και η πολυπόθητη ουσία. Και θα μιλούσαμε για τον «Citizen Kane των ταινιών με σούπερ ήρωες» εάν ο Nolan δεν ξεπερνούσε τον εαυτό του με το «The Dark Knight».
THE DARK KNIGHT (2008): Ναι, με συνοπτικές διαδικασίες αυτός είναι ο «Πολίτης Κέιν των σούπερ ηρώων». O Christopher Nolan κατάφερε το σχεδόν αδύνατο: Μια ταινία με σούπερ ήρωα που θα μπορούσε άνετα να σταθεί αντάξια ανάμεσα σε κορυφαία δράματα, όπως το «Godfather» ή το «Taxi Driver». Και είναι τα πάντα που συμβάλλουν σ’ αυτό: Η σκηνοθεσία, το σενάριο, η ατμόσφαιρα και φυσικά οι ερμηνείες. Ο Christian Bale ξεπερνά εαυτόν και ο Heath Ledger ως Joker τον ίδιο τον θάνατο.
THE DARK KNIGHT RISES (2012): Φαίνεται πως ο πήχης με το «The Dark Knight» τέθηκε τόσο ψηλά που στάθηκε αδύνατο ακόμα και για τον Christopher Nolan να τον ξεπεράσει. Αυτό που θα μπορούσε να είναι η καλύτερη superhero ταινία όλων των εποχών και ένα εκρηκτικό φινάλε σε μια κλασική -πλέον- τριλογία καταλήγει ένα μάλλον φλύαρο και άνισο φιλμ που πατά σε δύο βάρκες (του σκοτεινού ψυχοδράματος και της εύπεπτης δράσης) χωρίς να πετυχαίνει ισορροπία. Βέβαια ακόμα και με τις αδυναμίες του παραμένει ένα από τα καλύτερα φιλμ της DC – με μεγάλη διαφορά!
MAN OF STEEL (2013): Με τη συνδρομή του βιντεοκλιπά Zack Snyder στη σκηνοθεσία, τον σεναριογράφο της
τριλογίας του «The Dark Knight» David S. Goyer και τον ίδιο τον Christopher Nolan στην παραγωγή και συνεργασία στο σενάριο, λογικό είναι να έχουμε μια «επιστροφή στις ρίζες» προσέγγιση. Υπάρχουν αρκετά πράγματα που μπορούν να ξενίσουν (ο καταιγισμός των εφέ, η «μεσσιανική» απεικόνιση του Superman και οι δεκάδες χριστιανικές αναφορές, η υπερβολική διάρκεια, το overkill της τελικής μάχης) όμως τα θετικά είναι πολλά περισσότερα. Δεν ξέρω εάν το «Man of Steel» είναι ο καλύτερος Superman στην ιστορία αναμφισβήτητα όμως είναι ο Superman της εποχής του. Kρίμα που δεν είχε ανάλογη συνέχεια στα μετριότατα sequels «Batman vs Superman: Dawn of Justice» και «Justice League».
WONDER WOMAN (2017): Της πήρε κοντά 76 χρόνια αλλά πραγματικά άξιζε την αναμονή. Δεν είναι μόνο το ότι η Gal Gadot τα σπάει στον επώνυμο ρόλο αλλά και το γεγονός ότι χρειάστηκε μία γυναίκα σκηνοθέτης (η Patty Jenkins) για να δείξει στα αγόρια πως κάνεις μια γαμ**η ταινία με σούπερ ήρωες χωρίς να θυσιάζεις πλοκή, χαρακτήρες και ουσία και -το κυριότερο- χωρίς να αδικείς κανένα από τα δύο φύλα. Και το πιο δυνατό σημείο της; Όταν η κάμερα εστιάζει στην ηρωίδα, όταν τη χαϊδεύει σε αργή κίνηση αναδεικνύοντας την εξωτερική ομορφιά και την εσωτερική δύναμη.
Στις αίθουσες: AQUAMAN
Με το cameo στο «Batman Vs Superman: Dawn of Justice» και τη συμμετοχή του στο «Justice League» ο υποβρύχιος υπερήρωας της DC με τη μορφή του 39χρονο Χαβανέζου Jason Momoa αποκτά επιτέλους τη solo ταινία του. Στο φιλμ του James Wan (The Conjuring) είναι ο Arthur Curry, ο διάδοχος του θρόνου της Ατλαντίδας που μπορεί να επικοινωνεί με τα ψάρια. Οδηγός του στον υποθαλάσσιο κόσμο είναι η Mera (Amber Heard) μία πολεμίστρια της Ατλαντίδας και πριγκίπισσα που σμίγει με τον Aquaman σε μία προσπάθεια να ενώσουν τη θάλασσα για να αντιμετωπίσουν έναν πόλεμο που έρχεται. Παίζουν ακόμα οι Nicole Kidman, Patrick Wilson, Willem Dafoe και Yahya Abdul Matteen II.
