Σε κάθε Πρόεδρο αναλογεί να εγκαινιάσει τουλάχιστον ένα μεγαλόπνοο έργο πολιτιστικής υποδομής κατά τη διάρκεια της θητείας του. Τάδε έφη το 2012 ο υποψήφιος –ακόμη- ανώτατος άρχων, Νίκος Αναστασιάδης. Πολλοί είπαν τότε ότι βρήκε έναν εύλογο τρόπο να εξαγγείλει την προώθηση ζωτικής μεν σημασίας αλλά αραχνιασμένων στα συρτάρια έργων, όπως το Αρχαιολογικό Μουσείο και η Κρατική Βιβλιοθήκη, αλλά και πομπωδών υποδομών όπως το Μέγαρο Πολιτισμού.
Κάποιοι τον περιγελάσαμε όταν έπιασε τον ταύρο της εξουσίας από τα κέρατα ότι θα αρκούνταν τελικά με τα εγκαίνια του χαριτωμένου Πολιτιστικού Κέντρου Στροβόλου. Να, όμως, που πίσω έχει η αχλάδα την ουρά. Στις 22 Νοεμβρίου θα κόψει την κορδέλα στο Κέντρο Πληροφόρησης – Βιβλιοθήκη «Στέλιος Ιωάννου», ένα πραγματικό στολίδι και τοπόσημο που συγκεντρώνει το παγκόσμιο αρχιτεκτονικό και επιστημονικό ενδιαφέρον. Θα πιει λοιπόν σαμπάνια στη «στέγη της γνώσης» με τον ακριβοθώρητο αρχιτέκτονα Ζαν Νουβέλ – ενδεχομένως και με τον Εμμανουέλ Μακρόν- σε μια τελετή που θα καταυγάσει η γκουρού του φωτισμού Ελευθερία Ντεκώ, που υπέγραψε τις τελετές έναρξης και λήξης των Ολυμπιακών της Αθήνας.
Ε, ρε δόξες! Και μάλιστα χωρίς να κουνήσει ούτε το μικρό δαχτυλάκι. Είναι ένα από τα καλά του επαγγέλματος.
Γ. Σαβ.
