Χοντροκομμένος λαϊκισμός του κερατά δεν είναι μόνο να στοχοποιείς εν γένει ως «βασιβουζούκους» τους εκπαιδευτικούς. Είναι και να επιχειρηματολογείς εναντίον του καθεστώτος των απαλλαγών προτάσσοντας το (μηδαμινό) κόστος των διδακτικών ωρών που αφιερώνονται για θεατρικές παραστάσεις και χορωδίες, ωσάν να πρόκειται για πεταμένα λεφτά.
Να βάζεις τα «θεατράκια» και το «πάρτι απαλλαγών» στην ίδια πρόταση, αγνοώντας επιδεικτικά όχι μόνο τις επιπλέον ώρες που αφιερώνουν από τον ελεύθερο χρόνο τους οι εκπαιδευτικοί, αλλά και την ίδια την παιδαγωγική σημασία αυτών των δραστηριοτήτων. Επειδή γνωρίζεις ότι αυτή η επιχειρηματολογία θα βρει ευήκοα ώτα.
Και δε πα να λένε οι γραφικοί για τη σημασία του καλλιτεχνικού αντικειμένου στην αυτοξέλιξη του παιδιού και την ανάγκη οι δραστηριότητες αυτές να εισδύσουν στην καρδιά της εκπαιδευτικής διαδικασίας!
Αν το πάμε έτσι, γιατί δεν κάθισε κανείς να υπολογίσει και το κόστος των διδακτικών ωρών που χάνονται για εκπαιδευτικούς και μαθητές, από τον εκκλησιασμό και τις λοιπές θρησκευτικές εκδηλώσεις; Κι αυτά κατά τη γνώμη μου δεν είναι απλώς πεταμένα λεφτά, αλλά κάτι χειρότερο: επιβλαβής παιδευτική πρακτική.
Γ. Σαβ.
