Είχα την προσδοκία πως ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ακολουθώντας τη λογική, αλλά και τη δέσμευση του για εξορθολογισμό του τρόπου λειτουργίας της κυβέρνησης και για εξοικονόμηση στις σπατάλες δημόσιων πόρων, θα αποφάσιζε εντέλει την πλήρη κατάργηση των θέσεων του Επιτρόπου για τον Πολίτη και του Επιτρόπου Ορεινών Περιοχών, τις οποίες δημιούργησε για πρώτη φορά ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, εμφανώς για να ικανοποιήσει στόχους μικροπολιτικής. Μια τέτοια ενέργεια του Προέδρου θα ήταν δικαιολογημένη λαμβάνοντας υπόψη πως κανένας δεν έχει αντιληφθεί την έλλειψη των δύο Επιτρόπων κατά τους 10 πρώτους μήνες της διακυβέρνησης του.
Τα καθήκοντα των δύο θέσεων θα μπορούσαν άριστα να ανατεθούν σε άλλους, υφιστάμενους θεσμούς, ιδίως καθόσον αφορά τη μέριμνα για τις ορεινές περιοχές, η έκταση των οποίων κατανέμεται μεταξύ των επαρχιών Λευκωσίας, Λεμεσού, Λάρνακας και Πάφου, οι οποίες θα αποκτήσουν την 1η Ιουλίου 2024 τους πρώτους προέδρους των αντίστοιχων Επαρχιακών Οργανισμών Αυτοδιοίκησης (τους συνήθως ονομαζόμενους και Περιφερειάρχες). Πρέπει να θυμόμαστε πως οι δύο βασικές αρχές που βρίσκονταν στο θεμέλιο της μεταρρύθμισης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης ήταν η απόδοση υπηρεσιών υψηλότερης ποιότητας με χαμηλότερο δημόσιο κόστος προς τους πολίτες. Η κατάργηση των δύο θέσεων, που εκτός από πλεονασματικές είναι και δαπανηρές, θα εξυπηρετούσε τους δύο αυτούς κεντρικούς στόχους και θα αποδείκνυε πως οι εξαγγελίες μετουσιώνονται όντως σε έργα, προς όφελος των πολιτών.
Αντί αυτού, δεν αποφεύχθηκε, δυστυχώς, ο πειρασμός της πεπατημένης και ο ΠτΔ αξιοποίησε το προηγούμενο που βρήκε, σε βάρος της λογικής και του εξορθολογισμού. Οι θέσεις που διατυπώνονται, καμία σχέση έχουν με τα πρόσωπα που διορίσθηκαν αυτές τις μέρες από τον ΠτΔ ή τους προκατόχους τους. Αφορούν αποκλειστικά στις πολιτικές επιλογές και προτεραιότητες που παραμένουν εκτεθειμένες και ανακόλουθες, συγκρινόμενες με εξαγγελίες και διακηρύξεις.
Παρεπιπτόντως, αξίζει να θυμόμαστε πως και η σύσταση και λειτουργία πολυάριθμων υφυπουργείων, διογκώνει με πολλούς τρόπους τους δημόσιους πόρους που διατίθενται για τη λειτουργία του κράτους, αλλά, ταυτόχρονα, περιορίζει σημαντικά και τον όγκο εργασίας πολλών πολιτικών και διοικητικών αξιωματούχων του κράτους. Περισσότεροι, λοιπόν, αξιωματούχοι, στοιχίζουν περισσότερα στο κράτος για να παράγουν σχεδόν το ίδιο έργο με τις δομές που υπήρχαν πριν τη σύσταση υφυπουργείων (εφόσον οι Υπηρεσίες που εντάχθηκαν στα υφυπουργεία δεν έχουν οργανωθεί ή στελεχωθεί καλύτερα από πριν), τη στιγμή που ακούγεται από διάφορους πολιτικούς η θέση πως υπάρχει δυνατότητα αφαίρεσης «λίπους» από δημόσιες δαπάνες. Φαίνεται πως οι πολιτικοί μας ψάχνουν λύσεις, ενώ δεν βλέπουν το οφθαλμοφανές!
* Υποψήφιος για εκλογή στη θέση προέδρου Επαρχιακού Οργανισμού Αυτοδιοίκησης Λευκωσίας
