Από τις 19 Αυγούστου 1974 οι πνοές της από χιλιετιών ελληνικής Καρπασίας απαγορεύεται να δροσίζουν την πατρίδα, που άλλη μεν αναπνέει με δυσκολία γιατί απειλείται από τα στρατεύματα τουρκικής κατοχής και άλλη ζει με τα στήθη της πατημένα από την κατακτητική αρβύλα που λαιμοπνίζει τον κόσμο μας με την ανοχή και την ένοχη συνενοχή όσων την εξοπλίζουν πολεμικά και την υποστηρίζουν πολιτικά χρονίζοντας το όνειδος δύο αιώνων, μετά τον επονείδιστο συμβιβασμό με τις ντροπές δύο παγκοσμίων πολέμων, στον μεν πρώτο όταν η Τουρκία συνέπραξε με τις Κεντρικές Δυνάμεις επί τετραετία της δε δεύτερης όταν με ψευδή ουδετερότητα υπηρέτησε τον αιμοσταγή Χίτλερ που με την επιστολή του στον Τούρκο πρωθυπουργό, υποστήριξε τις αρπακτικές διαθέσεις της Άγκυρας στα νησιά του Αιγαίου και την Κύπρο.
Και επί μισό κατοχικό αιώνα εξακολουθεί την αιμοχαρή τακτική της απειλώντας τον Ελληνισμό που θυσιάστηκε υπέρ της ελευθερίας του κόσμου καταθέτοντας μισό εκατομμύριο νεκρών και διακόπτοντας την ανάπτυξή της στα 9 εκατομμύρια ενώ η Τουρκία έφτανε στα 80…
Από την νύχτα της τουρκικής προέλασης του Αυγούστου 1974, οι φοβεροί αντίλαλοι του τρόμου της Γιαλούσας αποτελούν τεκμήριο του δράματος που καταπιέζει τον λαό μας και ντροπιάζει τον απανταχού Ελληνισμό. Αποτελεί μαύρη κηλίδα της διαιώνισης της τραγωδίας της Κύπρου και σφραγίζει με καταισχύνη την πολιτική που αλληθωρίζει ενώπιον της προκλητικής αλήθειας, και συμβιβάζεται με την παράταση του εξευτελισμού 50 χρόνων με τη συνέχιση της ανοχής στον Τούρκο επιδρομέα.
Η πολιτική των συγχρόνων ηγετών των Αθηνών και της Λευκωσίας εκθέτει την συνείδησή μας έναντι της ιστορίας τριών χιλιετιών και η παράταση της υπάγεται πια στα δεδομένα της άρνηση που καταδικάζεται κατηγορηματικά. Διότι είχε η πολιτική τα προκλητικά γεγονότα της τουρκικής κατοχής ενώπιόν της και άκουε τις κραυγές διαμαρτυρίας του αιχμαλώτου κόσμου στις βάρβαρες επιδιώξεις, είχε τις αλλεπάλληλες προκλήσεις να την εξευτελίζουν αλλά συμβιβάστηκε, αλήθεια που συνηγορεί υπέρ της κατηγορίας της ενοχής της προδοσίας. Μόνη ηθική αντίσταση ήταν μία. Εκείνη της 11ης Σεπτεμβρίου 2015 των Καρπασιτών που συνέρρευσαν στην παραλία της Λάρνακας και διετράνωσαν ενώπιον του τότε προέδρου της Δημοκρατίας Νίκου Αναστασιάδη, του Αρχιεπισκόπου Κύπρου και όλων των ηγετών του Λαού μας, την οργή της Καρπασίας και την κατηγορία του Έθνους για την ανοχή των ηγεσιών των Ελλήνων.
Τότε ο Λαός της Καρπασίας ανέθεσε στον Πρόεδρο των Αγωνιστών της ΕΟΚΑ τον λόγο, να διακηρύξει την αγανάκτηση και τον πόθο και να σημάνει εθνικό συναγερμό για τη διαφύλαξη της αξιοπρέπειας του κόσμου μας και να καλέσει σε κινητοποίηση απελευθέρωσης: Και ο Γιάννης Σπανός, είπε:
«11 Σεπτεμβρίου 2015, ομιλία Γιάννη Σπανού ενώπιον του λαού 3.500 στη Λάρνακα.
Από τα τρίσβαθα των χιλιετιών, από τον 12ο π.Χ. αιώνα, αντιλαλούμε τον χαιρετισμό του προπάτορα Τεύκρου, χαιρετισμό ιερής αξίωσης ελευθερίας. Από τους Ολυμπιονίκες Νίκωνα, Αρίστωνα και τον Φανοκλή τους Καρπασεώτες, τις ιαχές προαιωνίων νικητηρίων, ως κραυγές ελευθερίας. Από τους Καρπασίτες εθελοντές των επικών εξορμήσεων του έθνους, από τη λαοθάλασσα των Γιαλουσιτών του συλλαλητηρίου του Μαΐου του 1912 και τους ηρωϊκούς μαχητές των Οκτωβριανών του 1931, εμβατήριο ελευθερίας. Από τους πρωταγωνιστές της εποποιίας της ΕΟΚΑ την βροντή της ελευθερίας. Και εν ονόματι των θυσιών των εθνομαρτύρων, των αγνοουμένων μας, εμείς οι σημερινοί διεκδικητές της λυτρωτικής δικαιοσύνης, διαδηλούμε ενώπιόν σας, κύριε Πρόεδρε, την τιμή αξιοποίησης της τρισχιλιετούς προέλαση της Καρπασίας στον πολιτισμό και της σημαιοφορίας της ανθρωπιάς, απαίτηση, ευχή και προσταγή λαού, για ανένδοτο αγώνα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων μας. Διεκδικούμε εφαρμογή των συμπεφωνημένων Βιέννης.
Την πέτυχε ο Γλαύκος Κληρίδης, την εφάρμοσε ο Ντενκτάς, αλλά απέτυχαν να την αξιώσουν οι επίγονοι. Την εγκατέλειψαν εγκληματικά. Εμείς την θεωρούμε τη Λυδία λίθο δοκιμασίας της ειλικρίνειας της άλλης πλευράς. Αν δεν την αποδεχτούν οι Τούρκοι, ποιος λογικός άνθρωπος θα πιστέψει ότι θα τηρήσουν οποιαδήποτε
άλλη συμφωνία;
Κύριε Πρόεδρε. Μακαριώτατε. Διεκδικούμε ελεύθερη επάνοδο στην πάτρια γη, του λαού που εκδιώχθηκε δια πυρός και σιδήρου γενοκτονίας. Δικαίωση των σύγχρονων Προμηθέων, που παραμένουν εκούσιοι Δεσμώτες στον ιερό βράχο της αρετής, μάρτυρες στο βωμό των αξιών του σημερινού ανθρώπου. Οι εγκλωβισμένοι Αγίας Τριάδος Αιγιαλούσης και Ριζοκαρπάσου δεν τράπηκαν σε φυγή ενώπιον της επελαύνουσας λαίλαπας της εισβολής. Παρέμειναν στις εστίες τους, γερά πιασμένοι από τον ιερό βράχο της ανθρωπιάς τους.
Οι εγκλωβισμένοι μας είναι σύμβολα αρετής. Διδάσκουν επί 49 κατοχικά χρόνια το ελληνικό φιλότιμο. Το ηθικό μεγαλείο που στηρίζει τον άνθρωπο σ’ όποια φυλή κι αν ανήκει. Πέστε κύριε Πρόεδρε στο συνομιλητή σας, πως αυτή την αξιοπρέπεια οφείλει να την ασπασθεί και να την εφαρμόσει, αν θέλει αληθινά να συνεργαστεί για την ειρήνη σ’ αυτό το μοιρόγραφτο σταυροδρόμι του κόσμου.
Κύριε Πρόεδρε. Μην ενδώσετε στην κατοχή των ζωηφόρων ακτών της Καρπασίας. Είναι δύναμη της ζωής του λαού μας. Μη σας επηρεάσουν οι δόλιοι «άσπονδοι φίλοι», που μεταλλάσσουν στα θλιβερά παρασκήνια με δόλο χάρτες, όπως στη σκευωρία ανταλλαγή της Καρπασίας προς όφελος ελάχιστων επήλυδων.
Μη σας παρασύρουν οι συνωμότες, που επιχείρησαν ακόμα και να διαγράψουν τον Ελληνισμό της νοτιοανατολικότερης εσχατιάς της Φυλής. Μη δεχθείτε υστεροβουλίες πρόσφατων αγοραστών οικοπέδων αντί πινακίου φακής, και ξένων αγοραπωλητών λαών. Μην ακούτε όσους ελαύνονται από συμφέροντα ομάδων κερδοσκόπων, διασπώντας τον κοινό αγώνα για πατρίδα ελευθέρα.
Πρόεδρε, άκουσε τις φωνές των αιώνων, που είναι ευλογίες αγώνων αλλά μετατρέπονται και σε κατάρες κι αναθέματα για τους αρνητές των θελήσεων
του λαού.
Φίλε Πρόεδρε. Μακαριώτατε. Ελάτε σημαιοφόροι του λαού της Καρπασίας.
Οι Καρπασίτες αποδείχτηκαν πρωτοπόροι στον αγώνα της ελευθερίας. Είμαστε αμετακίνητοι στη διεκδίκηση της ελευθερίας.
Διακηρύσσουμε αντίσταση ενάντια στον Τούρκο εισβολέα και στον δόλο. Διατρανώνουμε αμετάκλητη απόφαση, να παραμείνουμε όρθιοι στις δαφνοστεφείς επάλξεις του προαιώνιου ακραίου κάστρου του δικαίου μας, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, εάν οι συνθήκες είναι άδικες. Στους προμαχώνες αυτού του κάστρου, αναμένει η ιστορία να στεφανώσει με δάφνη στον αιώνα, τους πρωτοπόρους των ιερών αγώνων της πατρίδας. Ελάτε μαζί μας. Σας εμπιστευόμεθα την πρωτοκαθεδρία στην απαίτηση της απελευθέρωσης της χερσονήσου των αγίων, των ηρώων και των μαρτύρων. Ελάτε. Θα σας περιστοιχίζουν οι άγιοι, οι ήρωες και η αγάπη του λαού μας».
Ο Γιάννης Σπανός, Πρόεδρος των Συνδέσμων Αγωνιστών ΕΟΚΑ, προσκεκλημένος των Γιαλουσιτών Αγγλίας, μετέβη στο Λονδίνο και μπροστά στην κοσμοπλημμύρα ομογενειακής σύναξης είπε, στις 17 Οκτωβρίου 2015:
Στην ομιλία μου στη συγκέντρωση τρισήμισι χιλιάδων Καρπασιτών στη Λάρνακα στις 11 Σεπτεμβρίου 2015, τόνισα στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, στον Αρχιεπίσκοπο και στον λαό, πως εμείς, ο σημερινός Γιαλουσίτικος Ελληνισμός διεκδικεί την ελευθερία της αγίας γενέτειρας γης, την αναγνώριση της ανθρωπιάς και του φιλότιμου που παράγει αδιάκοπα η Γιαλούσα μας, αλλά ταυτόχρονα ο λαός μας μάχεται για την τιμή και την αξιοπρέπεια των τριών χιλιάδων χρόνων της ελληνικής ιστορίας του. Για τον προπάτορα Τεύκρο που διαπλέοντας τις τρικυμίες της θάλασσας άραξε στην ενάλια ακτή ανάμεσα Δαιμονιάρη και Λιμνιώνα, ίδρυσε την Αχαιών Ακτή, από τον Άη Γιάννη και την Πλακωτή ως την Αγία Σολομονή και
οι απόγονοί του θεμέλιωσαν την εφτάλοφη Γιαλούσα υψώνοντας τον χιλιόχρονο Αρχάγγελο και την Αγία Μαρίνα στα ερείπια πανάρχαιων ελληνικών ναών που στέγαζαν τον πολιτισμό και τα ιδανικά της Φυλής. Κι άπλωναν ως τον Μασιερκώνα, τους Πύργους, την Έλυση, τη δόξα και τα μεγαλεία του ανθρώπου. Την παλληκαριά των αντρών, την ομορφιά των γυναικών, την αγάπη στη λευτεριά το ακατανίκητο πάθος για την αξιοπρέπεια και την τιμή, με τον παντοτεινά ανυπότακτο χαρακτήρα του αιώνιου, αναλλοίωτου, περήφανου Γιαλουσίτη.
Τους είπα: Διεκδικούμε ελεύθερη πατρίδα. Ελεύθερη ζωή. Ελληνική παρουσία
στον κόσμο για τον οποίο αγωνίστηκαν οι πατέρες μας κι αγωνιζόμαστε εμείς στην πρωτοπορία των εθνικών εξορμήσεων, ειρηνικών αλλά και πολεμικών
όταν χρειάζονταν, στις προελάσεις των αιώνων, με παρασημοφορίες Γιαλουσιτών εθελοντών πολεμιστών των Βαλκανικών πολέμων, των συλλαλητηρίων,
των παγκοσμίων πολέμων, της Μικρασιατικής εκστρατείας, της εξέγερσης των Οκτωβριανών, των Δημοψηφισμάτων, του απελευθερωτικού αγώνα ’55₋59.
Αγώνα που εμείς οι Γιαλουσίτες οργανώσαμε στην ακραία Καρπασία και τιμήσαμε ατομικά και συλλογικά με επιτεύγματα ηρωϊσμού που προκάλεσαν τον θαυμασμό.
Ποιος λησμονεί εκείνες τις παράτολμες αποστολές των αγωνιστών από το Νοέμβριο ως τον Ιανουάριο του πρώτου χειμώνα του αγώνα της ΕΟΚΑ;
Ποιος λησμονεί τη συμμετοχή του λαού στις αποστολές των αγωνιστών όπως του Οκτωβρίου 1958; Τα αγωνιστικά επιτεύγματα Γιαλουσιτών που πρωταγωνίστηκαν ανά την Κύπρο; Αλλά και ποιος δεν αναγνωρίζει την τιμητική παρουσία των Γιαλουσιτών στον τομέα του πνεύματος;
Γερά πιασμένοι από το βράχο της τιμής τους
Τους είπα: Να μη λησμονούν πως όταν οι άλλοι το έβαζαν στα πόδια ενώ η λαίλαπα του Αττίλα επέλαυνε σκοτώνοντας, ατιμάζοντας, λεηλατώντας, οι Γιαλουσίτες παρέμειναν γερά πιασμένοι από το βράχο της τιμής τους. Υφίσταντο τα πάνδεινα αλλά αρνούνταν να λιποτακτήσουν από το χρέος, με τραγικό αποτέλεσμα τους
16 αγνοούμενους, τα πάθη τα φρικτά και τον τρόμο τον αφάνταστο. Έμειναν εκεί δύο χρόνια μέχρι που διώχθηκαν με τη θανάσιμη απειλή δια πυρός και σιδήρου σφαγής κι εξανδραποδισμού. Κι έμειναν εκεί οι εγκλωβισμένοι της Αγίας Τριάδας Αιγιαλούσης, που μέχρι σήμερα υφίστασται την απάνθρωπη δοκιμασία του Τούρκου εισβολέα και κατακτητή.
Τους είπα να μην παραγράφουν όπως οι προκάτοχοί τους τη συμφωνία Βιέννης, που οι Τούρκοι δεν την εφαρμόζουν, ουδείς λογικός ηγέτης θα δικαιούται να πιστέψει πως θα σεβαστούν οποιαδήποτε μελλοντική συμφωνία.
Τους είπα πως κάποιοι επήλυδες κατάφεραν με δόλο ν’ αλλάξουν την πρόταση Ανάν για ελληνική Καρπασία με δύο τρία μικρά Μαρωνίτικα χωριά. Ζήτησα αποκάλυψη των δραστών. Κι ακόμα περιμένω απάντηση.
Τους είπα πως διαπράττουν προδοσία όσοι κάνουν αγώνα περιοχής εις βάρος της υπόλοιπης σκλαβωμένης πατρίδας. Κι ότι οφείλουν να συμπεριφερθούν δίκαια για το σύνολο της βαρυαλγούσας πατρίδας. Περιμένω απάντηση.
Αλλά απευθύνθηκα και στο λαό μας. Και είπα πως μέγιστη οφειλή είναι η άμεση
και συλλογική εξόρμηση για προβολή και επιβολή της απαίτησης για ελεύθερη Καρπασία. Δεν μπορούμε να σιωπούμε όταν άλλοι προβάλλουν την περιφερειακή απελευθέρωση, παρακάμπτοντας άδικα και ανέντιμα την Καρπασία. Και εδώ χρειάζεται ανένδοτος, σκληρός κι αδιάκοπος αγώνας από τον Καρπασιακό Ελληνισμό.
Πρόκειται για δύναμη της ζωής του λαού μας
Και κατέληξα με τον επίλογο της αξίωσής μας:
Κύριε Πρόεδρε. Μην ενδώσετε στην κατοχή των ζωηφόρων ακτών της Καρπασίας. Είναι η δύναμη της ζωής του λαού μας. Μην σας επηρεάσουν οι δόλιοι «άσπονδοι φίλοι», που μεταλλάσσουν με δόλο χάρτες. Μην σας παρασύρουν οι συνωμότες, που επιχείρησαν ακόμα και να διαγράψουν τον Ελληνισμό της νοτιοανατολικότερης εσχατιάς της Φυλής. Μη δεχθείτε υστεροβουλίες πρόσφατων αγοραστών οικοπέδων αντί πινακίου φακής, και ξένων αγοραπωλητών λαών. Μην ακούτε τους κερδοσκόπους που διασπούν τον κοινό αγώνα για πατρίδα ελευθέρα.
Πρόεδρε, άκουσε τις φωνές των αιώνων, που είναι ευλογίες αγώνων αλλά μετατρέπονται σε κατάρες κι αναθέματα για τους απαρνητές των θελήσεων
του λαού.
Φίλε Πρόεδρε. Μακαριώτατε. Ελάτε σημαιοφόροι του λαού της Καρπασίας.
Οι Καρπασίτες αποδείχτηκαν πρωτοπόροι στον αγώνα ελευθερίας. Είμαστε αμετακίνητοι στη διεκδίκηση της ελευθερίας. Διακηρύσσουμε αντίσταση ενάντια στον Τούρκο εισβολέα και στον δόλο. Διατρανώνουμε αμετάκλητη απόφαση, να παραμείνουμε όρθιοι στις δαφνοστεφείς επάλξεις του προαιώνιου ακραίου κάστρου του δικαίου μας, κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, εάν οι συνθήκες είναι άδικες. Στους προμαχώνες αυτού του κάστρου, αναμένει η ιστορία να στεφανώσει με δάφνη στον αιώνα, τους πρωτοπόρους των ιερών αιώνων της πατρίδας. Ελάτε μαζί μας. Σας εμπιστευόμεθα την πρωτοκαθεδρία στην απαίτηση της απελευθέρωσης της χερσονήσου των αγίων, των ηρώων και των μαρτύρων. Ελάτε. Θα σας περιστοιχίζουν οι άγιοι, οι ήρωες και η αγάπη του λαού μας.
ΣΗΜΕΡΑ, μισό αιώνα τουρκικής κατοχής, η Καρπασία επαναλαμβάνει τους καμπανισμούς του φιλότιμου και ζητά από τον νέο Πρόεδρο Νίκο Χριστοδουλίδη δημόσια εγκατάλειψη της ένοχης τακτικής των προκατόχων του και ανταπόκριση στους απελευθερωτικούς πόθους του Λαού χωρίς ανεπίτρεπτους συμβιβασμούς, χωρίς απαράδεκτες υποχωρήσεις και εξευτελισμούς. Και απαιτεί όρθια πολιτική αντίσταση, αξιοπρέπεια και απελευθέρωση.
*Προέδρου των Συνδέσμων Αγωνιστών ΕΟΚΑ
