Με πολλήν ικανοποίηση, ως πολίτης της Κ.Δ. και ως ‘Ελληνας της Κύπρου, άκουσα την ανακοίνωση της προεδρίας της Δημοκρατίας με την ευκαιρία των εορτασμών της εθνικής επετείου. Η ανακοίνωση τόνιζε, ότι «η Κυπριακή Δημοκρατία παραμένει το ισχυρότερο διαπραγματευτικό μας όπλο στην πορεία για δικαιοσύνη, ειρήνη και επανένωση της πατρίδας μας». Η ικανοποίησή μου προέρχεται από το γεγονός, ότι αυτήν την πραγματικότητα δεν την ακούμε συχνά. ‘Η μάλλον δεν την ακούμε σχεδόν καθόλου.
Συνήθως τονίζεται, ότι η πλευρά μας θεωρεί ως «μόνη λύση του κυπριακού την ΔΔΟ με πολιτική ισότητα, όπως αυτή καθορίζεται στα ψηφίσματα του Σ.Α. του ΟΗΕ.» Είναι γεγονός, ότι η ΔΔΟ έχει γίνει αποδεκτή από την πλευρά μας. Η γέννηση της ΔΔΟ ήταν αποτέλεσμα της τουρκικής απαίτησης που τώρα την εγκατάλειψε, ζητώντας δυο κυρίαρχα κράτη. Και την τουρκική αυτή απαίτηση τη προώθησε η Βρετανία μέσα στα ψηφίσματα του Σ.Α., αφού έπεισε και τη δική μας ηγεσία, πριν μερικές δεκαετίες να την αποδεχτεί και να την κάμει παντιέρα.
Είναι γεγονός, ότι αν κάποτε επιτευχθεί λύση του κυπριακού, αυτή θα είναι η ΔΔΟ. Όμως ο Τάσσος Παπαδόπουλος, που την είχε επίσης αποδεχτεί, τόνισε ότι αυτή πρέπει να έχει σωστό περιεχόμενο. Να έχει δηλαδή όλα τα χαρακτηριστικά, που καθορίζουν, αν ένα πολίτευμα είναι Ομοσπονδία ή συνομοσπονδία. Και αυτά τα σημεία είναι σαφώς διατυπωμένα από συνταγματολόγους. Πολλοί χλεύασαν και ακόμα χλευάζουν αυτή την ρήση του Τάσσου Παπαδόπουλου.
Φυσικά εκτός από τα χαρακτηριστικά που καθορίζουν την ομοσπονδία, η λύση δεν πρέπει να καταργεί την Κ.Δ. και να την αντικαθιστά με τα δυο συνιστώντα κράτη, αλλά το σύνταγμα να καθορίζει ότι η Κ.Δ. θα μετεξελίσσεται σε ΔΔΟ, που θα την αποτελούν τα δυο συστατικά και όχι συνιστώντα κρατίδια. Μόνον έτσι θα διατηρηθεί και δεν θα καταργηθεί η Κ.Δ., πράγμα που προνοούσε το σχέδιο Ανάν, σύμφωνα με τις εποικοδομητικές ασάφειες, που εκπονούσε η ειδική της ασάφειας, Βρετανία.
Είναι πολύ ικανοποιητική η ανακοίνωση της προεδρίας της Κ.Δ., που αναφέρει, ότι «η Κυπριακή Δημοκρατία παραμένει το ισχυρότερο διαπραγματευτικό μας όπλο στην πορεία για δικαιοσύνη, ειρήνη και επανένωση της πατρίδας μας». Ξέρουμε ότι κι αν ακόμα η Κ.Δ. μετεξελιχθεί σε ΔΔΟ πολλά πράγματα θα αλλάξουν. Μπορεί η κυριαρχία να παραμείνει μόνο μία, μπορεί η ιθαγένεια να είναι μία και μόνη, μπορεί η διεθνής προσωπικότητα να είναι μία, αλλά η πολιτική εξουσία δεν θα είναι όπως αυτή αναγνωρίζεται με το ψήφισμα 186 του Σ.Α. στις 4/3/1964, που αναγνώρισε την τότε Κυβέρνηση του τότε προέδρου Μακαρίου ως την μόνη νόμιμη κυβέρνηση της Κ.Δ. Αυτή η κυβέρνηση έχει από τότε Πρόεδρο διεθνώς αναγνωρισμένο, που τον εκλέγει η Ελληνική Κοινότητα της Κύπρου και όσοι Τουρκοκύπριοι είναι εγγεγραμμένοι στον εκλογικό κατάλογο της Κ.Δ. Με την μετεξέλιξη της Κ.Δ. σε ΔΔΟ η εξουσία δεν θα έχει την ίδια υπόσταση και η Ελληνοκυπριακή κοινότητα θα χάσει πολλές εξουσίες και δικαιώματα. Αντίθετα η τουρκοκυπριακή κοινότητα θα αναβαθμιστεί σε νόμιμη συνιστώσα πολιτεία και η Ελληνοκυπριακή κοινότητα θα αποτελεί την άλλην συστατική, όχι συνιστώσα, πολιτεία.
Για τούτο είναι πολύ σημαντική η δήλωση της προεδρίας της Κ.Δ., ότι «η Κ.Δ. είναι το ισχυρότερο διαπραγματευτικό μας όπλο» στις επικείμενες διαπραγματεύσεις. Για να παραχωρήσουμε τα δικαιώματα και τις εξουσίες, που μας αναγνωρίζονται τώρα διεθνώς και να μοιραστούμε την εξουσία με την τουρκοκυπριακή κοινότητα, πρέπει απαιτήσουμε και να πάρουμε σοβαρά ανταλλάγματα. Όχι να κάνουμε και άλλες παραχωρήσεις και να πάρουμε τολμηρές αποφάσεις, όπως κάποιοι πολιτικοί, εραστές του σχεδίου Ανάν, εισηγούνται και παροτρύνουν τον ΠτΔ να πράξει.
Πιστεύουμε, ότι ο ΠτΔ θα χρησιμοποιήσει στο έπακρο και αποτελεσματικά το διαπραγματευτικό αυτό όπλο μας, ώστε η λύση να εξασφαλίσει ένα κανονικό κράτος, χωρίς κατοχικό στρατό και επεμβατικά δικαιώματα, αλλά έχοντας ως βάση τα ανθρώπινα δικαιώματα, τις ευρωπαϊκές αξίες και αρχές και το ευρωπαϊκό κεκτημένο, αφού η ΔΔΟ θα είναι πλήρες μέλος του ΟΗΕ και της Ε.Ε.
