Παρακολουθώ τα τελευταία 24ωρα με οργή, εκτενείς και φλύαρες, υποκριτικές συζητήσεις στα τηλεοπτικά δίκτυα για την αίφνης ύψιστη αναγκαιότητα, λένε βουλευτές μας, όπως, επιτέλους, ενταχθούν και Κοινωνικοί Λειτουργοί στα σχολεία μας. Σε αυτόν τον καταραμένο, λεηλατημένο και υπανάπτυκτο τόπο, έργα γίνονται ή επιχειρούνται να γίνουν με καθυστέρηση ετών ή και δεκαετιών. Και καυχώνται κάποιοι ότι είμαστε… Ευρωπαίοι. Είμαστε οι τελευταίοι, καθυστερημένοι Αφρικανοί της Ευρώπης.
Θα σας διηγηθώ μια πραγματική ιστορία για να καταλάβετε το μέγεθος, την έκταση και το απύθμενο βάθος της υποκρισίας αλλά και της εγκληματικής αδιαφορίας, ανεπάρκειας και θράσους κυβερνώντων και κομμάτων. Το 2009, η κόρη μας, Αλεξάνδρα, Κοινωνική Λειτουργός (με σπουδές στην Κρήτη), μετά από υποβολή υποψηφιότητας και συνέντευξη στον Δήμο Στροβόλου, προσελήφθη για να ενταχθεί σε σχολείο της ευθύνης του Δήμου. Προσέξτε: Ο Δήμος Στροβόλου ενδιαφέρθηκε για να εντάξει Κοινωνικό Λειτουργό σε σχολείο της ευθύνης του και ΟΧΙ το πολυπράγμον Υπουργείο Παιδείας.
Η κόρη μας διορίστηκε στην Τεχνική Σχολή Αρχαγγέλου. Πληρωνόταν από το Δήμο Στροβόλου και ελεγχόταν από το Υπουργείο. Δεν μπορεί να φανταστεί κανείς τον ανηλεή και απίστευτο πόλεμο νεύρων, τα προβλήματα, τις δυσκολίες, την απαξίωση, την παραγνώριση, που υπέστη, τότε, από την αχάμπαρη, κυριολεκτικά, Διεύθυνση της Τεχνικής, καθηγητές και, ειδικά, από συμβούλους καθηγητές.
Οι καθηγητές αυτοί νόμισαν ότι η κόρη μας θα τους… έπαιρνε τη δουλειά! Τους εξήγησε ότι απλώς ήθελε μόνο την συνεργασία τους για να αντιμετωπίσουν μαζί, αποτελεσματικά, προβλήματα παραβατικότητας, κλπ. μαθητών. Δεν καταλάβαιναν Χριστό! Απευθύνθηκα στον τότε Πρόεδρο της ΟΕΛΜΕΚ για να του υποδείξω ότι, μέλη του, σύμβουλοι καθηγητές, παρενέβαλλαν αδικαιολόγητα, κακεντρεχή προσκόμματα και ουσιαστικά εμπόδιζαν την κόρη μου να κάνει σωστά και επαγγελματικά τη δουλειά της. Απάντηση: «Είναι μέλη μας», δηλ. ψηφοφόροι μας, δεν μπορούμε να τους ενοχλήσουμε.
Παρά ταύτα, και με επιμονή η Αλεξάνδρα έκανε καταπληκτική δουλειά και την επόμενη χρονιά το Υπουργείο, που είδε επιτέλους φως, την μετακίνησε στην Β’ Τεχνική Παλλουριώτισσας. Και εκεί συνάντησε προβλήματα και υπονομεύσεις από συμβούλους καθηγητές αλλά επιτέλεσε έργο, σε σημείο που το Λύκειο Απ. Βαρνάβα, ζήτησε και το Υπουργείο την μετάθεσε εκεί. Και στα τρία εκπαιδευτήρια, παρά τις απαξιώσεις και τις άμετρες δυσκολίες, η Αλεξάνδρα επιτέλεσε κρίσιμο και σημαντικό έργο με τα παιδιά ώστε το Υπουργείο Παιδείας ζήτησε από το Τμήμα Ευημερίας Κοινωνικούς Λειτουργούς, για να ενισχύσουν το έργο της.
Αυτά όλα συνέβησαν μεταξύ 2009 (επί διακυβέρνησης Χριστόφια και με υπουργό Παιδείας τον Α. Δημητρίου, στον οποίο είχα μιλήσει σχετικά), μέχρι το 2016, επί διακυβέρνησης Αναστασιάδη και επί υπουργίας Κώστα Καδή, στον οποίο επίσης είχα επισημάνει την αναγκαιότητα εργοδότησης και Κοινωνικών Λειτουργών, πέραν των Ψυχολόγων, στα σχολεία μας. Αυτά που έβλεπα ως πολίτης, όχι μόνο ως δημοσιογράφος, δεν τα έβλεπαν, δεν τα καταλάβαιναν, δεν τα ήθελαν, κόμματα και Κυβερνήσεις.
Οι ενέργειες και προσπάθειές μου απέβησαν επί ματαίω. Κάποια στιγμή, προσέγγισα τον βουλευτή του ΔΗΣΥ, Κ. Χατζηγιάννη, ενώ ετοιμάζονταν νέοι κανονισμοί για τα σχολεία. Του εξήγησα ότι η κυβέρνηση Αναστασιάδη έπρεπε να προσλάβει και Κοινωνικούς Λειτουργούς και να τους ενσωματώσει σε όλα τα σχολεία, αν πραγματικά νοιαζόταν για την επαγγελματική και επιστημονική αντιμετώπιση της αυξανόμενης παραβατικότητας, του μπούλλινγκ και άλλων ανεπίτρεπτων συμπεριφορών μαθητών στα σχολεία μας.
Ο Συναγερμικός βουλευτής ζήτησε από την Αλεξάνδρα να τον βοηθήσει σχετικά με τους κανονισμούς και ειδικά να του δώσει την εμπειρογνωμοσύνη της για θέματα παραβατικότητας, μπούλλινγκ, επιθετικότητας, κλπ., πράγμα που έκανε αμέσως. Σε συνάντησή μας στη Βουλή, υπέδειξα και σε αυτόν ότι μόνον οι Κοινωνικοί Λειτουργοί μπορούν να μεταβούν στα σπίτια των μαθητών και εκεί να ερευνήσουν, να δουν, να διαπιστώσουν, να ρωτήσουν υπό ποιες συνθήκες τα παιδιά διαβιούν, διαβάζουν, συμπεριφέρονται, ποια προβλήματα αντιμετωπίζει η οικογένεια, κλπ. Απάντηση: «Θα γεμίσουμε τη Δημόσια Υπηρεσία και με άλλες προσλήψεις; Ξεχάστε το!».
Τελικά, η κυβέρνηση Αναστασιάδη τερμάτισε την εργοδότηση της Αλεξάνδρας και απέσυρε τις δυο-τρεις Κοινωνικές Λειτουργούς που μετακινήθηκαν από το Τμήμα Ευημερίας. Πέρασαν 16 ολόκληρα χρόνια εγκληματικής, ανερμάτιστης, παχυλής, ανεκδιήγητης αδιαφορίας και από τις κυβερνήσεις και από τα κόμματα. Όλοι βολεύονταν με τα συμφέροντα, με τις ψήφους, με τις συναλλαγές τους αλλά κανένα πραγματικό ενδιαφέρον για την κατάσταση στα σχολεία μας που, οσημέραι, γινόταν περισσότερο εκρηκτική. Ούτε που θέλησαν να καταλάβουν ότι τα ναρκωτικά, η παραβατικότητα, το μπούλλινγκ, οι ανάρμοστες συμπεριφορές, η επιθετικότητα, οι καταστροφές, κλπ., κάθισαν στα θρανία και τα αναποδογύριζαν και τα διέλυαν. Και κατέλυαν την εκπαιδευτική τάξη και προκαλούσαν αναρχία.
Αίφνης, μετά από 16 ολόκληρα χρόνια βολικού ληθάργου και αδιαφορίας προς τα παιδιά μας και τα σχολεία μας, οι συνδικαλιστικές οργανώσεις των εκπαιδευτικών, που φώναζαν αλλά δεν εισακούονταν, κόμματα, βουλευτές, ξύπνησαν! Συντρόμαξαν! Ανακάλυψαν την τασιηνόπιτταν! Μιλούν για σημεία και τέρατα! Ότι μαθητές πιθανόν να «πωλούν» συμμαθήτριες τους. Χρειαζόμαστε ΚΑΙ Κοινωνικούς Λειτουργούς στα σχολεία μας, λένε τώρα εν χορώ, διότι η κατάσταση είναι πλέον εκτός ελέγχου. Τόσα χρόνια το Υπουργείο δεν έβλεπε, δεν καταλάβαινε, σιωπούσε, απλώς θεωρούσε ότι οι… σύμβουλοι καθηγητές θα μπορούσαν, χωρίς γνώσεις, χωρίς ειδικότητα, χωρίς δεξιότητες να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα ή και οι πολύπαθοι Ψυχολόγοι.
Οι συνδικαλιστικές οργανώσεις δεν άγγιζαν τα μέλη τους, ψήφοι γαρ… Και τα κόμματα εξανίσταντο με ιερή αγανάκτηση και απαιτούσαν μέτρα κάθε φορά που η παραβατικότητα, τα ναρκωτικά και οι εμπρησμοί σε σχολεία ήταν ανεξέλεγκτα. Τώρα; Τώρα όλοι ζητούν πρόσληψη ΚΑΙ Κοινωνικών Λειτουργών διότι οι Ψυχολόγοι, που διαχειρίζονται, τρόπος του λέγειν, 1850 παιδιά ο καθένας, ΔΕΝ μπορούν να ανταποκριθούν. Άρα, χρειαζόμαστε ΚΑΙ Κοινωνικούς Λειτουργούς διότι, όπως ορθά επισήμανε ο βουλευτής του ΑΚΕΛ, Χρ. Χριστοφίδης, είναι αυτοί που θα πάνε στο σπίτι των παιδιών και να κάνουν αυτοψία των προβλημάτων και συνθηκών και με τη συνέργεια των Ψυχολόγων, θα τα αντιμετωπίσουν.
Οι κυβερνήσεις Χριστόφια και Αναστασιάδη ολιγώρησαν, αδιαφόρησαν, απεκδύθηκαν ευθυνών, λειτούργησαν μπακαλίστικα και όχι με γνήσια έγνοια για τα παιδιά και τα σχολεία μας. Οργίζομαι όταν ακούω Συναγερμικούς και ΑΚΕΛικούς βουλευτές να ολοφύρονται σήμερα για το κατάντημα στα σχολεία μας. Η σημερινή Κυβέρνηση, τι θα πράξει; Το Υπουργείο Παιδείας, με τον προϋπολογισμό του 1,55 δισεκ. ευρώ, θα ξυπνήσει ή θα μας κοπανήσει ότι έχει ομάδες άμεσης δράσης! Θα ζητήσει την συνδρομή και θα εργοδοτήσει ΚΑΙ Κοινωνικούς Λειτουργούς σε ΟΛΑ τα σχολεία, από το Δημοτικό μέχρι το Λύκειο;
Να σας πάω ένα στοίχημα: Ούτε και η σημερινή υπουργός ούτε η νυν Κυβέρνηση θα ενεργήσουν σοβαρά, υπεύθυνα, μεθοδικά, επιστημονικά και με κάλεσμα σε ειδικούς για να αντιμετωπιστούν τα εκρηκτικά και πάρα πολύ σοβαρά προβλήματα στα σχολεία μας. Θα επικαλεστούν δημοσιονομικές ανησυχίες.
Όπως συμβαίνει και σε άλλα κρίσιμα ζητήματα, σε αυτόν τον δύσμοιρο τόπο όλα είναι show, ψήφοι, εικόνα, συναλλαγές, προαγωγές, θεσούλες, βολέματα, κραυγές δήθεν θυμού ενώ τα σοβαρά και κρίσιμα προβλήματα της Παιδείας, των παιδιών και των σχολείων παραχώνονται κάτω από το χαλί για να μη φαίνονται τα απίστευτα χάλια μας.
Σε λίγες ημέρες, όλα θα ξεχαστούν μέχρι που κάποιαν ημέρα όλοι αυτοί οι φαρισαίοι και υποκριτές θα ξυπνήσουν έντρομοι από χειρότερα ζητήματα, όπως ίσως μαχαιρώματα ή και πυροβολισμούς σε σχολεία, που βλέπουμε με τρόμο σε ξένες χώρες, και θα διερωτώνται με έκδηλη, υποκριτική επιτηδειότητα: «Μα, γιατί φτάσαμε ως εδώ; Τι φταίει; Κάτι πρέπει να κάνουμε…».
Ξέρουν, εδώ και χρόνια, τι πρέπει να κάνουν, Κυβέρνηση, Υπουργείο Παιδείας και κόμματα. Θα τα κάνουν έστω και… ΧΤΕΣ; Αμφιβάλλω, διότι ζούμε στον τόπο του κουτουρού, του ανεύθυνου, του ατιμώρητου, του μη σοβαρού, της προχειρότητας, του «δεν βαρκέσαι» και του «ως τζιείθθεμερου».
This is Cyprus!! Να μη απορούμε! Να μη διερωτώμεθα!
