Αποφύγαμε τα χειρότερα. Αυτή θα μπορούσε να ήταν η αξιολόγηση της Γενεύης με τρεις λέξεις.
Ο πανηγυρικός τόνος από την προεδρία και τα συγκυβερνώντα κόμματα δεν πιστεύω πως βοηθά για τα επόμενα. Ας μην ξεχνάμε πως ΔΗΚΟ και ΕΔΕΚ όταν αποφασίστηκε σε ένα δείπνο τον Δεκέμβρη του 2016 να συνεχιστούν οι συνομιλίες τον επόμενο μήνα, πάλι στη Γενεύη, έσκιζαν τα ιμάτια τους για τη διαδικασία και για τον κίνδυνο αναγνώρισης. Αυτά τότε. Μικρή σημασία έχουν σήμερα, μακάρι να συνεχίσουν αυτά τα κόμματα στην ίδια λογική και στο μέλλον.
Τα χειρότερα στη Γενεύη θα ήταν προφανώς η κήρυξη του τέλους της διαδικασίας. Σενάριο όχι και πολύ πιθανόν, αλλά δεν ήταν και φανταστικό, αν σκεφτούμε τη στάση του Τατάρ και τι έλεγε λίγες μέρες προηγουμένως. Αυτή τη στιγμή υπάρχει ένας οδικός χάρτης 120 ημερών, μέχρι το τέλους Ιουλίου, με μια λίστα τεσσάρων μέτρων οικοδόμησης εμπιστοσύνης χαμηλής πολιτικής που πρέπει να γίνουν. Σημειώνεται και η αποστολή προσωπικού απεσταλμένου του Γενικού Γραμματέα του ΟΗΕ.
Πάμε τώρα στα σημαντικά. Το αποτέλεσμα της Γενεύης ήταν win- win για όλους. Προεξάρχοντος του οικοδεσπότη που θέλει να καταγράψει μια επιτυχία σε αυτό το κλίμα περιθωριοποίησης του από ενεργές συγκρούσεις. Για την Τουρκία, που έριξε τους τόνους γιατί διαβάζει σωστά το σημερινό κλίμα και δεν θέλει να προκαλέσει αντιδράσεις από ενδεχόμενη αρνητική ή σκληρή στάση. Για την ΕΕ, που η εκπρόσωπος που έστειλε μας απογοήτευσε αλλά έστειλε και μια επιστολή σε μια προσπάθεια εξισορρόπησης. Η Ελλάδα, που σήμερα θέλει μεταξύ άλλων να προχωρήσει και ο ελληνοτουρκικός διάλογος, δεν θα ήθελε να δει το Κυπριακό να λειτουργεί ως ανάχωμα. Και φτάνουμε σε μας.
Εμείς θέλουμε τις ουσιαστικές διαπραγματεύσεις που θα οδηγήσουν στην οριστική επίλυση του Κυπριακού, που θα απελευθερώνει και θα επανενώνει τη χώρα. Που θα διασφαλίζει την παρουσία του Κυπριακού Ελληνισμό σε τούτο τον τόπο. Το στάτους κβο δεν είναι βιώσιμο, οι παγωμένες συγκρούσεις, όπως είδαμε μόλις τα τελευταία χρόνια, δυστυχώς, κάποια στιγμή ξεπαγώνουν. Η λύση του Κυπριακού, λύση διζωνικής, δικοινοτικής ομοσπονδίας, στη βάση των ψηφισμάτων του ΟΗΕ, στη βάση του πλαισίου Γκουτέρες από εκεί που μείναμε στο Κραν Μοντανά. Εκείνο το πλαίσιο δεν πρέπει να το θέλουμε μόνο γιατί γραπτώς το δεχτήκαμε στις 5 και 6 Ιουλίου 2017. Θα πρέπει να το απαιτούμε από το πρωί μέχρι το βράδυ γιατί αναφέρεται στον πυρήνα του Κυπριακού, στον τερματισμό των εγγυήσεων και στην απομάκρυνση των κατοχικών στρατευμάτων.
Χρειάζεται όμως ταυτόχρονα να κάνουμε μια ενδοσκόπηση. Ο καθένας μόνος τους και μετά όλοι μαζί. Και πρώτα ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Αν όντως εννοεί αυτά που λέει, ή αν θα θυμηθεί να διαπραγματευτεί ένα – δύο σημεία του πλαισίου Γκουτέρες όπως έλεγε και προεκλογικά. Αυτό όμως, στη δική μου αντίληψη δεν είναι το κυρίαρχο. Το κυρίαρχο είναι αν πιστεύουμε πως όταν φτάσουμε στο σημείο επίλυσης και υπογραφής της συμφωνίας, αν πιστεύουμε πως η Τουρκία θα τηρήσει την υπογραφή. Ακούω δεξιά και αριστερά, τις φωνές που λένε πως η Τουρκία δεν θα τηρήσει τα συμφωνηθέντα να αυξάνονται. Αν όντως δεν πιστεύουμε πως θα τηρήσει η Τουρκία αυτά που θα υπογράψει, τότε με ειλικρίνεια και τόλμη να το πούμε, αφού πρώτα το παραδεχτούν αυτοί που το πιστεύουν. Αυτό επιτάσσει η πολιτική πραγματικότητα.
* Βουλευτής Λευκωσίας ΔΗΣΥ, πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Θεσμών.
