Πέρασαν πάνω από δέκα χρόνια από τότε που το Ανώτατο Δικαστήριο της Δημοκρατίας, σε προσφυγή πέντε επώνυμων πολυσυνταξιούχων κήρυξε τον νόμο που ψήφισε η Βουλή αντισυνταγματικό και καταργούσε τις πολλαπλές συντάξεις. Οι διάφορες Κυβερνήσεις που ακολούθησαν όσο και η Βουλή και τα πολιτικά κόμματα ακόμη το μελετούν το θέμα αλλά δεν αποφασίζουν να τις καταργήσουν.
Όπως ανακοινώθηκε πρόσφατα, τα 12 νομοσχέδια που έχουν κατατεθεί στην Βουλή ακόμη εκκρεμούν και η κυβέρνηση επανέρχεται με μια νέα, όπως σωστά χαρακτηρίστηκε και από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, απαράδεκτη προσέγγιση με μια μορφή χαράτσι των εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ σαν εφάπαξ.
Επιπρόσθετα αυτή η πρόταση δεν καλύπτει όλους τους πολυσυνταξιούχους αφού αφήνει εκτός τους Δημάρχους, προέδρους και μέλη διαφόρων επιτροπών όπως π.χ., δημόσιας και εκπαιδευτικής υπηρεσίας, διευθυντές ημικρατικών οργανισμών κ.λπ..
Φυσικά η λύση υπάρχει, φτάνει να υπάρξει η βούληση.
Όπως καταργήθηκε η σύνταξη, για όλους τους εργαζόμενους που προσελήφθηκαν μετά το 2011 που ψηφίστηκε ο νόμος, με τον ίδιο τρόπο να γίνει και για τους προαναφερόμενους προνομιούχους και να αντικατασταθεί με το νέο σχέδιο με 5% αμοιβαία συνεισφορά, όπως έγινε για όλους τους άλλους εργαζόμενους στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.
Όπως το 2011 αυξήθηκε το όριο συνταξιοδότησης στον ευρύτερο δημόσιο τομέα στο 65ο έτος να γίνει και για όλους ανεξαίρετα εντός του 2025.
Επιπρόσθετα, σύνταξη από το 45ο έτος ή σύνταξη γιατί διορίστηκε γενικός διευθυντής ημικρατικού οργανισμού, ή γιατί προέδρευσε κοινοτικού συμβουλίου, είναι πρόκληση και η κατάργηση τους από την ημέρα που θα ψηφίζεται ο νόμος είναι νόμιμη όπως ήταν και για τις χιλιάδες εργαζόμενους στον ευρύτερο δημόσιο τομέα.
*Τέως Γ. Γρ. ΣΕΚ
