«Τη γλώσσα μου έδωσαν Ελληνική∙
το σπίτι φτωχικό στις αμμουδιές του Ομήρου.
Μονάχη έγνοια η γλώσσα μου
στις αμμουδιές του Ομήρου…»

Μ’ αυτούς τους στίχους ο Νομπελίστας ποιητής μας Οδυσσέας Ελύτης δίνει ανάγλυφη την περηφάνεια του Ελληνισμού για τη μητρική του γλώσσα και σηματοδοτεί με λιτό τρόπο την έγνοια που πρέπει να μας διέπει για την προάσπιση, την προστασία και το σεβασμό που θα πρέπει να της οφείλουμε μέσα από το πέρασμα των αιώνων από τον Όμηρο και μέχρι των ημερών μας.

Και φέτος, όπως και κάθε άλλη χρονιά, ο απανταχού Ελληνισμός γιόρτασε στις 9 Φεβρουαρίου την παγκόσμια ημέρα για την Ελληνική γλώσσα και με εκδηλώσεις και ομιλίες διατρανώθηκε ο σεβασμός, η πίστη και η αφοσίωση στην γλώσσα που μας κατέλειπαν οι πρόγονοί μας από τους πανάρχαιους αιώνες μέχρι σήμερα.

Μια γλώσσα που υμνήθηκε όχι μόνο από τους απανταχού Έλληνες αλλά και από διακεκριμένες ξένες προσωπικότητες της πολιτικής, των γραμμάτων και των τεχνών, και του πολιτισμού γενικότερα.
«Από την εποχή που μίλησε ο Όμηρος ως σήμερα, μιλούμε, ανασαίνουμε και τραγουδάμε την ίδια γλώσσα» γράφει ο Γιώργος Σεφέρης, αποδίδοντας λιτά και παραστατικά τη διαχρονικότητα, τον συναισθηματικό πλούτο και τη στάση απέναντι στην ζωή και στην ουσία, όπως αντανακλώνται στην Ελληνική γλώσσα. Η διδασκαλία της αποτελεί καθήκον όλων μας για τη διατήρηση και τη διάδοση του Ελληνικού πολιτισμού».

⦁ Ο Ζακ Λάγκ, Γάλλος υπουργός Παιδείας είπε για την Ελληνική Γλώσσα:

«Η Ελληνική γλώσσα είναι η γλώσσα η οποία διαθέτει όλα τα χαρακτηριστικά, όλες τις προϋποθέσεις μιας διεθνούς γλώσσας. Αγγίζει αυτές τις ίδιες τις απαρχές του πολιτισμού. Όχι μόνον δεν υπήρξε ξένη προς ουδεμίαν από τις μεγάλες εκδηλώσεις του ανθρώπινου πνεύματος στη θρησκεία, στην πολιτική, στα γράμματα, στις τέχνες, στις επιστήμες, αλλά υπήρξε και το πρώτο εργαλείο προς ανίχνευση όλων αυτών, τρόπον τινά η μήτρα όλων των γλωσσών. Γλώσσα λογική και συγχρόνως ευφωνική, πρώτη ανάμεσα σε όλες τις άλλες.»

⦁ Ο Gilberd Murrey, καθηγητής του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης έγραφε:

«Η Ελληνική είναι η τελειότερη γλώσσα. Συχνά διαπιστώνει κανείς ότι μια σκέψη μπορεί να διατυπωθεί με άνεση και χάρη στην Ελληνική γλώσσα επειδή εκφράζει σκέψεις τελειοτέρων ανθρώπων».

Αυτοί οι διακεκριμένοι άνθρωποι του πνεύματος και των γραμμάτων – και πολλοί άλλοι που δεν αναφέρω για εξοικονόμησή του χώρου -ύμνησαν την Ελληνική γλώσσα ως το πρότυπο του πνεύματος και του πολιτισμού.

Εξ άλλου είναι πολύ χαρακτηριστικό το γεγονός ότι σε πολλές πρωτεύουσες και μεγάλες πόλεις ανά το παγκόσμιο, πλείστα αρχαία γνωμικά κοσμούν περίοπτα και σημαντικά σημεία τους.

Τα μνημειώδη αποφθέγματα της Ελληνικής φιλοσοφίας είναι απορίας άξιον γιατί δημόσιοι και κυβερνητικοί χώροι αλλά και ιδιαίτερα τα ακαδημαϊκά και πνευματικά μας Ιδρύματα απαξιούν αυτά τα οποία το παγκόσμιο αναγνωρίζει, σέβεται και εκτιμά.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα το αεροδρόμιο Λάρνακας που φέρει μόνο την αγγλόφωνη επιγραφή LARNAKA INTERNATIONAL AIRPORT. Για το θέμα αυτό απέστειλα σχετική επιστολή προς τον υπουργό Μεταφορών και Επικοινωνιών στις 4/9/2024 και ακόμα …περιμένω απάντηση!

Η γλώσσα λοιπόν είναι το σημαντικότερο και ουσιωδέστερο σημείο αναφοράς για την καταγωγή, τις ρίζες, τον πολιτισμό και την μακραίωνη Ιστορία μας.

Στην ιδιαίτερη πατρίδα μας την Κύπρο κατά τα τελευταία χρόνια και κυρίως μετά την τουρκική εισβολή και την κατοχή της μισής πατρίδας μας, κάτω από το καταθλιπτικό βάρος της ήττας του 1974 και της συνεχιζόμενης ημικατοχής και ως αποτέλεσμα των ατυχών διαχρονικών προσπαθειών μας για επίλυση του εθνικού μας προβλήματος εκκολάφθηκε – δυστυχώς – μια σχολή σκέψης Νεοκυπριωτισμού που θέλει και επιδιώκει τους Έλληνες της Κύπρου να απομακρύνονται από τις εθνικές τους καταβολές. Μια σχολή σκέψης που προσπαθεί να δημιουργήσει μια αυτόνομη νέο-Κυπριακή συνείδηση στον τρόπο του σκέπτεσθαι και μια νέα θεώρηση της Ιστορίας που βεβηλώνει όλη την πολιτιστική κληρονομιά μας.

Μια νέα θεώρηση των πραγμάτων που είναι απότοκο της αυτοενοχοποίησης μας για τα όσα τραγικά συνέβησαν στο σύντομο «ελεύθερο» βίο μας από το 1960 μέχρι το 1974 και μια αρρωστημένη αντίληψη ότι αν αρνηθούμε τις Ελληνικές μας ρίζες και αν απαγκιστρωθούμε από τις εθνικές και πολιτιστικές μας καταβολές και παραδόσεις θα επιτύχουμε την επαναπροσέγγιση με τους Τ/κ συμπατριώτες μας και… θα επιλύσουμε το Κυπριακό πρόβλημα.

Ανάμεσα στα εργαλεία και τις μεθόδους που χρησιμοποιούν είναι και η καλλιέργεια της αντίληψης ότι η Κυπριακή διάλεκτος είναι μια αυτόνομη γλώσσα, ξεχωριστή από την Ελληνική.

Επιπρόσθετα από το γεγονός αυτό, η υπερβολική χρήση της Αγγλικής γλώσσας στους καθημερινούς διαλόγους και στα γραπτά κείμενα της ούτω καλούμενης οικονομικής ελίτ αποτελεί από μόνη της μια απαράδεκτη απαξίωση απέναντι στη μητρική μας γλώσσα και μια επονείδιστη συμπεριφορά απέναντι στην τρισχιλιετή ιστορία και τον πολιτισμό μας.

Οι πολιτειακοί μας άρχοντες, το Υπουργείο Παιδείας και το Υφυπουργείο Πολιτισμού, τα πνευματικά και Ακαδημαϊκά μας Ιδρύματα, ο δημοσιογραφικός κόσμος και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης έχουν πρώτιστο καθήκον και επωμίζονται τη μεγαλύτερη ευθύνη της προάσπισης της Ελληνικής γλώσσας στην Κύπρο ως τον σημαντικότερο προμαχώνα της διατήρησης της εθνικής μας ταυτότητας που έχει τις ρίζες της σε βάθος αιώνων ιστορίας και παράδοσης.

*Αντιπρόεδρος Κεντρικού Συμβουλίου Κυπριακού Κέντρου Μελετών